O wlasnie on twierdzi ze potrzeba mu z rok, dwa i bedzie "normalny" cokolwiek to znaczy, twierdzi ze po prostu potrzebuje wiecej czasu

No wlasnie on nie rozumie tego. On slucha wszystkich w okolo tylko nie mnie. Dla niego Wiktor ma tylko problem z tym ze nie mowi. Ja widze ze jest opozniony. Pokupowalam kilka rzeczy do nauki, zobaczymy czy to cos da. Bo puzzli nie umie ukladac, nadal nie umie u siebie pokazac gdzie ma oko, innych rzeczy tez za bardzo nie chce pokazywac, kolorowac nie potrafi, narysowac prostych rzeczy tez nie i wiele innych. Jestem na grupie gdzie sa dzieci w wieku Wiktora, to Wiktor przy nich, to meeeega opozniony. Nawet mojej przyjaciolki dziecko lepiej funkcjonuje, a jest mlodszy o prawie 8 miesiecy

tylkonadzis: On slucha wszystkich w okolo tylko nie mnie.

A partner ma w planie udać się z Wami na diagnozę? Zaakceptuje werdykt zespołu diagnozującego czy może będzie podważał stwierdzone zaburzenia?
Moim zdaniem KONIECZNIE musicie razem we trójkę być na diagnozie. Nie wiem jak to zrobisz, ale MUSISZ przekonać partnera do jego obecności podczas diagnozy.

Ja bym go nie brała szczerze mówiąc. Bo jak ma wszystko negowac to może być problem. Przede wszystkim trzeba myśleć o dziecku, by bez przeszkód zrobić diagnozę. Potem o parterze, który może w tej diagnozie przeszkadzać. O ja i moja przyjaciółka sane diagnozowalysmy dzieci i świat się nie zawalił. Przyjaciółki mąż o diagnozie dowiedział się długo po diagnozie bo też wszystko negowal.dorota mu nawet nie mówiła że diagnozuje. Potem jak już się dowiedział to mega fajnie podszedł.

No niestety, taki typ. Jak bylismy u Neurologa to po wyjsciu tez gadal, ze Wiktor ma czas, takze ten.

Dziewczyny a powiedzcie mi. Czy możliwe że dziecko do załóżmy czwartego roku życia rozwija się zupełnie normalne ba potem nagle "nabywa" cech nietypowych ?
Bo ja zawsze myślałam że z autyzmem, Aspergerem dziecko się po prostu rodzi, a nie nabywa go po kilku latach życia dopiero....

Pytam, bo ostatnio z moim Hugiem problemy w przedszkolu. Panie coraz częściej zgłaszają
Natomiast dziwne jest to, że tylko w przedszkolu, nigdzie indziej tego nie ma.
W domu, na placach zabaw, w bawialniach, na treningach (trenuje piłkę nożną) zupełnie normalne dziecko. Słucha poleceń, wykonuje je, zna zasady poprawnego zachowania, przestrzega ich, wchodzi w interakcje z dziećmi (zwykle starszymi od siebie) itp itd.
Jest bardzo grzeczny (już, po rok dwa lata temu było z tym różnie), praktycznie tak jak Nina.

A w przedszkolu jakiś koszmar.
I panie nie zmyślają bo faktycznie sama widziałam kilka razy jak po niego przychodzę.
Rzuca się po ziemi, rzuca pantoflami, zabawkami (w złości), krzyczy, płacze, wyje, nie chce iść do domu.
Panie mówia że reaguje tak za każdym razem, kiedy o coś go proszą, coś mu każą zrobić. Już ostatnio doszło do tego że boją się do niego odzywać
Nie chcę siąść w kółku, wszystkie dzieci siedzą, on słucha ale chodzi po sali. Nie chcę jeść, nie chce siadać przy stoliku, nie bawi się z dziećmi
No jakaś masakra.
Jedyne za co go chwalą to że pięknie pracuje. Wszystkie prace plastyczne, manualne, w książeczkach robi najlepiej i najstaranniej ze wszystkich dzieci i wtedy jest grzeczny i spokojny.

Natomiast pozostałe zachowanie dramat.
Potem wraca do domu i wszystko elegancko.
Bawi się ladnie, słucha, spełnia polecenia za pierwszym poproszeniem, nigdy nie muszę dwa razy powtarzać.

Rozmawiam z nim codziennie, pytam o przedszkole.
Zawsze to samo mówi.
Nie nie lubi tych dzieci, że te dzieci go denerwują (nie używa imion, to są po prostu te dzieci), że są głośne, że krzyczą, że się nie może przez nie skupić jak pracuje w książkach i że on tam nie chce chodzić
I codziennie to samo.
Ale jak proponuję, że go zabiorę do innego przedszkola to płacz, że nie chce.
Boi się zmiany, nowych pan etc


Jestem w szoku
W tamtym roku tego nie było, dopiero teraz od niedawna.
Fakt, jest najstarszy w grupie, bo ze stycznia.
Sporo dzieci z jego roku urodzilo się w drugiej połowie lub w ogóle pod koniec. Jest też kilkoro z początku 2016.
Hugo od zawsze wolał starsze dzieci. Pewnie z racji posiadania starszej siostry
Często do nas przychodzą jej koleżanki, pięknie się z nimi zawsze bawi i wchodzi w relacje.
Na Niny urodzinach było 15 Dziewczynek i on.
Potem powiedział, że nigdy się tak super nie bawił

Więc generalnie nie widzę żeby miał problemy z grupą, z współżyciem jakimś społecznym.
Tylko w przedszkolu się to dzieje....

Nie wiem co mam myśleć i co robić.
Na wtorek umówiona jestem z panią psycholog z przedszkola na rozmowę.
Powiem jej wszystko i poproszę żeby podeszła do nich i poobserwowala.
Bo szczerze mówiąc jestem głupia bo on wygląda jakby miał dwie osobowości. Jakąś dwubiegunowość.
W przedszkolu inne dziecko, poza przedszkolem totalnie inne
Można mieć zaburzenia w jednym tylko konkretnym miejscu ?

Panie mówią, że on odstaje od grupy w sensie takim wiecie umiejętnościowym.
Zna wszystkie kolory w dwóch językach, liczy już w setkach, dodaje bezbłędnie z przekraczaniem progu 10-tnego w zakresie do 100, ostatnio zaczął mnożyć (bo Nina się tego uczy).
W przedszkolu wiele dzieci nie umie dobrze policzyć do 10-ciu.
On to mega przeżywa, pyta dlaczego one nie umieją, dlaczego nie znają kolorów po angielsku i nazw zwierząt.
Jedna pani z grupy mi powiedziała że podobno kiedyś Hugo powiedział że nie lubi tych dzieci bo są głupie i nic nie umieją
Ale mnie się wydaje że to on za dużo umie jak na swój wiek i to chyba nie jest normalne. W połączeniu z tym zachowaniem może coś wskazywać.
Ale możliwe że dopiero teraz ?
Że wcześniej było wszystko ok a teraz nagle jakieś zaburzenia się pojawiają ?

Tak Teo. Wówczas mówimy o autyzmie atypowym. Klasyczny autyzm atypowy rozwija się po 3 roku życia niestety teraz lekarze wpisują go i przed 3 rz gdy chcą określić dziecko niepewne lub wysoko funkcjonujące.

marion: Lekarz potwierdził moje obserwacje, że coś się dzieje w górnych piątkach. Jednak nie ma opcji, by próbował te zęby leczyć Fryckowi, zważając na jego stan. Obiecał, że popyta wśród znajomych lekarzy, ale coś mu się kojarzy, że w Szczecinie i w Poznaniu są ponoć placówki, które podają narkozę i robią wtedy na raz wszystkie zęby, które wymagają leczenia.

Marion, na bank trzeba leczyć próchnicę mleczaków, żeby uratować zęby stałe (zawiązki już Frycek ma). A może ozonowanie? Jak jest coś małego to może można i bez opracowania tego zęba wyozonować? Taka wczesna próchnica leci jak szalona i w ciągu miesiąca może zająć wszystkie zęby :(
A myjecie zęby? Da sobie? Teraz zmieniły się zalecenia i powinno się od pierwszego ząbka myć pastą zawierającą 1000 ppm fluoru (oczywiście o ile nie jesteś antyfluorowcem;))
Oraz, ponieważ Frycek ma orzeczenie o niepełnosprawności leczenie zębów w narkozie macie w ramach NFZ :) Jest jeszcze, oprócz narkozy, jakiś rodzaj sedacji ale teraz nie pamiętam jak się nazywa. Coś więcej niż gaz rozweselający a mniej niż narkoza.

ty Marion jestes autystyczna;-P

Nie musi być autyzmu w rodzinach aby w końcu u kogoś pojawił się przypadek autyzmu. Znam takie rodziny.

Ewa, konkrety !

obe: Na prawdę wierzysz w to, że fluor z pasty zrobi im krzywdę?

Nie, po prostu taką kupiłam i taką myjemy.
Henio ma fluoryzację w szkole już trzeci rok.

obe: To zmień, chociaż na pomarańczowy Elmex (500 ppm)

Heniu myje Elmexem Junior (1400 ppm F), do 6 r.ż. mył Elmexem Kids (500 ppm).

obe: Lepiej chodzić do dentysty na przegląd, bo leczenie o pewnie będzie dramat :(

Przegląd przeglądem, ale jak coś trzeba będzie leczyć, to nie będzie wyjścia. I u Frycka na dzień dzisiejszy, przy opcji leczenia, wchodzie w grę albo narkoza, albo jakaś płytka sedacja - na żywca absolutnie nie będzie możliwości żadnej.

Wiecie, ostatnio oglądała jakiś duński film i tam rodzice dużym dzieciom myli zęby. Się dziwiłam a okazuje się, że zalecenia PTS mówią, że do 8 rż to rodzice doczyszczają dzieciom zęby. W USA te zalecenia mówią o 12 rż. I to nie jest tak, że robimy z nich kaleki. Po prostu dziecko nie potrafi albo mu się nie chce dobrze tego zrobić. Dlatego powinniśmy im w tym pomagać.
Stan uzębienia polskich dzieci jest fatalny. Praktycznie 100% ma próchnicę. I ten panujący beznadziejny pogląd, że nie ma co zawracać sobie d*** mleczakami, bo i tak wypadną :(

Napisałam, że praktycznie 100% w znaczeniu, prawie 100%. Myślę, że 50% to już bardzo dużo a 90-parę to dramat. I umówmy się, na bank większość tej próchnicy to zaniedbania a nie genetyka.
Ale jak dziecko ma dbać o zęby jak rodzice tego nie robią?

Marion, a badalas młodemu poziom Wit D? Bo też przy niedoborach ząbki są słabsze.

Teo bo może chodzi ze zbyt mała, przestrzeń na tyle dzieci. Wówczas i hałas większy i ciaśniej.

W bawiakniach zwykle jednak ta przestrzeń inaczej się rozkłada...

Ja odebrałam eeg młodego. Wyszły fale ostre w obu częściach skroni. Czyli typowe dla adhd i epi.

Treść doklejona: 22.11.19 13:29
Obe, zupełnie się nie zgodzę, że zaniedbania. W dużej mierze genetyka. Moja mama i moja siostra zawsze o zęby dbsly, a mega problemy. Ja byłam dzieckiem które szczoteczkę jsk wroga traktowało o pierwszą dziura w wieku 13 lat, a ogólnie problemów z zębami nie nam. O żeby zaczekam dbać już jako starsza dziewczynka bo mi "szron" na zębach przeszkadzał. Jedyne co zauważam że ważna jest dieta. Moja siora i mają uwielbiają słodkie. Ja od zawsze unikalam. Mój syn też słodyczy je mega mało i żeby zdrowiutkie. I generalnie jak rozmawiam z moimi koleżankami, których dzieci mają próchnicę to deklarują że dzieciaki zęby myją, dbają... Także ja bym nie zrzucala na zaniedbania.

obe: Po prostu dziecko nie potrafi albo mu się nie chce dobrze tego zrobić. Dlatego powinniśmy im w tym pomagać.

Ja Heniowi dłuuugo myłam zęby ja. Z czasem "nauczył się" sam, ale zauważyłam że robi to niedokładnie i poprawiałam po nim. Ostatnie miesiące uwaga skupiona na Frycku - zapomniałam o tym jego zębach, mył jak chciał. Noi coraz bardziej zżółkły, dziąsła podpuchły, nawet krwawić podczas mycia zaczęły. Wzięłam się znów za mycie osobiście - żółte przebarwienia zniknęły, osad przy dziąsłach też, z dziąseł zeszła opuchlizna. No po prostu myje bardzo niedokładnie. I mimo że ma 9 lat, muszę mu myć sama...

Else: Marion, a badalas młodemu poziom Wit D? Bo też przy niedoborach ząbki są słabsze.

Będę obu robić badania teraz w grudniu - zbadam też poziom wit. D. Frycek miał badaną w zeszłym roku i miał wynik 53.
Codziennie dostają wit. D w kroplach - 2000 j.

TEORKA: Czy to w ogóle możliwe ?

nie.

ja bym poszła tropem tego o czym mówi. ewentualnie do rozważenia nadwrażliwość słuchowa. ew zaburzenia si. bo jak układ nerwowy jest przeciążony to o wybuchy nie trudno.

Myślałam o nadwrażliwości.
Ale w kinie jak jesteśmy, albo ostatnio na Disney on ice , czy w innych miejscach mega głośnych i zatłoczonych to jest ok
Ninka ma problem, bo nigdy nie lubiła takich sytuacji, a on luzik. Ogląda zachwycony i jak się kończy przedstawienie czy film to pyta kiedy znowu pojedziemy....

Jak się go pytam to zawsze słyszę że go te dzieci denerwują, że nie może się przez nie skupić, że mu przeszkadzają.
W kółko jedno i to samo.

Dlatego we wtorek idę do pani psycholog, powiem o moich obawach i poproszę żeby poszła kilka razy i zobaczyła jego zachowanie.
Chociaż już wiem że robiła takie "rozeznania" i nie wezwała mnie nigdy więc nie wiem czy nic nie zauważyła czy co

Dzieci z Autyzmem nie lubia zmian? Zazwyczaj jak chodze do pewnego sklepu, to wychodzac ide jedna strona, dzisiaj chcialam isc inna strona, to Wiktor mi pokazywal, ze chce isc w tamta strone w ktora zawsze chodzimy. Druga sytuacja, od dluzszego czasu po kapaniu jest brany do pokoju w celu ubrania, wczoraj chcialam zeby bylo szybciej, to chcialam go ubrac w lazience (wczesniej czasami tak robilam), to zaczal krzyczec i pokazywac na drzwi

Tak. Dzieci z autyzmem nie lubią zmian. W różnym nasileniu. U mojego największy kłopot to były spacery. Zawsze ta sama trasa. Ale np. przeneblowanie lubił. Zmiana miejsc zabawek, okej... Zmiany w moim życiu, przeprowadzka do partnera super... Nowe potrawy tragedia. Koleżanki syn dużo gorzej. Tam żadne zmiany, nawet kolor ścian w grę nie wchodzą.

Teo to pogadaj ze specjalistą. Powiedz jak było, o tych akcjach... O tym że minęło i teraz coś się dzieje. Przypadek przypadkowi nierówny. Niech ocenią Ci co się znają.

Jakaka, tak, tak, wiem, jak na razie czekam na wizyte u tych specjalistow

Obe,nie korzystam w ogole ze stomatologów na nfz. Masz rację, najwazniejsza jest profilaktyka,aby nie dopuścic do takiego stanu,aby było potrzebne leczenie kanałowe.
Te słodkie wszystkie napoje to przekleństwo. I wszelkie cukierki ciągutki oblepiające zęby.

W temacie zębów - u nas w dużej mierze genetyka.
Co prawda ja byłam dzieckiem butelkowym więc o próchnice łatwiej. Ale mama moja dbała o moje zęby. I dzięki temu, ze dbała, do stomatologa trafiłam w wieku mniej więcej 2,5 roku, na fluoryzację i leczenie. I dzięki temu ciągłemu leczeniu mam wszystkie swoje zęby. W międzyczasie wyszło że mam wrodzoną wadę - hipoplazje szkliwa. Dlatego każdy ząb leczony, część słaba i odpryskuje i nie nadawałam się pod stały aparat nazębny, bo jak to ortodontka mówiła, w moim stanie zejdzie z zębami. Na szczęście ruchomym wyprostowałam dużo.
Moja mama też słabe zęby. za to moja siostra i mój ojciec zęby ze stali. Olka myć nie chciała, cukierki pochłaniała tonami, a w wieku lat 33 ma jedna plombę. Jedyna cecha wspólna to masakrycznie osadzający się osad, mimo prawidłowej higieny. ale to podobno wina pH.
Mój mąż ma zęby bardzo wytrzymałe, choć zaniedbane. Teściowa się nie popisała... Ale poznał mnie, wyleczył i jest ok.
Bardzo chciałam żeby dzieci odziedziczyły po mężu uzębienie.
niestety maja po mnie.
Hipoplazji szkliwa nikt u nich nie stwierdził, ale mimo karmienia wyłącznie piersią i względnie zdrowej diety i higieny, próchnica butelkowa oboje zaprowadziła do gabinetu w wieku około 2 lat.
Na szczęście sytuacja opanowana a dentysta nie został znienawidzony. Oboje ładnie współpracują.
U Krysi dodatkowo osad po mojej rodzinie, Wojtek ma białe i łatwo domywalne.

Co do Huga - u Krysi w szkole jest chłopczyk (aktualnie nie ma, bo ma indywidualne) - diabeł wcielony, aż o nim program w tv zrobili...
ale taki jest tylko w szkole. W momencie przekraczania progu szkoły aż "puchnie". Jest niegrzeczny, agresywny i zagraża innym dzieciom. W domu, na podwórku - zupełnie inne dziecko, umiejące się bawić i dogadać z sąsiadami. Do tego bystrzak, dużo bardziej inteligenty i zdolny od reszty klasy.
Niestety mimo ostatnich badań w szpitalu psychiatrycznym (wcześniej matka nie widziała problemu, ewentualnie zmieniała mu placówki) dziecko jest zdrowe i nic mu nie jest bo "w szpitalu był spokojny".....
Choć wg mnie co najmniej zaburzenia SI ma, choć ja u niego aspergera podejrzewam...

Ale u Huga może nie szłabym aż tak daleko...
Nieco ponad rok temu przerabiałam z Wojtkiem akcje podobne - ataki szału, histerii, rzucanie krzesłami i niewykonywanie poleceń w przedszkolu. Nie współpracował, nie ustawiał się w pary itd.
Z dziećmi nie do końca się dogadywał, ugryzł dziewczynkę w policzek bo mu powiedziała ze w sali wieje wiatr, a wiatr przecież wieje na dworze!
Nie chciał rysować, odmawiał wykonywania prac, każda próba przekonania kończyła się sceną. Zostałam wezwana i niejako "nakazano mi" "coś" zrobić.
Poprosiłam przedszkole o opinie, z nią odwiedziłam dwóch psychologów, wypracowaliśmy metodę "na złość" i aktualnie jest ok. U nas był problem, że Wojtek w swojej grupie najmłodszy i emocjonalnie nie nadążał, za to wiedzą i umiejętnościami był co najmniej grupę do przodu, co przyznawały zgodnie panie nauczycielki. I stąd chyba była jego frustracja, ze inne dzieci nie wiedzą i nie rozumieją...
Teraz 5 lat jeszcze nie skończył napiernicza po angielsku lepiej niż Krysia (pół roku mi dziurę w brzuchu wiercił, żeby go na kurs zapisać i w końcu uległam) namiętnie czyta wszystko co pod noś wejdzie i koślawo, ale pisze (choć rysowanie słabo nadal wychodzi)...

No mój syn z racji wybiorczosci z butelki korzystał do 7 roku życia. Smoczek miał do 3 rz. Jedyne konsekwencje to to zgryz, ale też nie ma tragedii. Dentysta nam powiedziała że też im bieksze szkliwo tym podatniejsze na problemy. My z synem mamy kolor bardziej kości słoniowej. I mamy mocne żeby. Siostra i mama bielutkie. Żeby słabe.