Dziękuję bardzo za Wasze rady. Też myślę, żeby na razie nie robić z tego kłopotu, mam tylko nadzieję, że Panie nadal pozostaną wyrozumiałe i nie będą próbowały karmić go na siłę. Dodam, że Bąbel jest najmłodszy w całym przedszkolu, a radzi sobie całkiem fajnie. Jest chętny do zabawy, uczestniczy w zajęciach plastycznych, rytmice, także widzę, że podoba mu się sama instytucja przedszkola. Uspokoiłam się, dziękuję Wam bardzo !

Teo, dla mnie to znaczy, że wszawica jest. Bo po co inaczej wywieszać?

No to jeśli jest to po co ten dopisek, żeby sprawdzać w najbliższych dniach ? Nie mogli napisać, że proszę wziąć i łby przepatrzyc?
A czego szukać ? Białych gnid czy już tego skaczacego gówna?
Nina ma jasne włosy do pasa, czuję że będzie kosmos.
Rany ale mnie swędzi wszystko !!!!


Karolajna da chłopak radę nawet na tym kompocie

A ja po poradę. Moja córa od września pojdzie do przedszkola, bedzie mieć wtedy 3,5 roku,jest towarzyska, więc się nie boję o aklimatyzację. Tylko teraz wy bór przedszkola przed nami... Ja bym chciała żeby poszła do Montessori, które jest 10 km od nas (bliżej Montessori nie ma), więc całe miasto do przejechania, a mąż się upiera żeby ja puścić do przedszkola przy bloku, które "jest jakie jest" i na którym mi wcale nie zależy... I teraz pytanie - dojeżdża któraś z Was tak daleko do przedszkola z dzieckiem?

Też miałam podobny dylemat, choć nie aż takie odległości wchodziły w grę, przedszkole publiczne 400 m od klatki albo dalej, ale Montessori... no i wybrałam to drugie, nic nie wiem o tym publicznym, może nie byłoby złe, ale z tego naszego jesteśmy z córką zadowolone.

Niby 10 km, ale w godzinach szczytu godzinę sie jedzie... No i problem jest taki, ze mąż pracuje dwie ulice dalej, ale w godzinach: 11-20, wiec musiałby obracać rano i od razu praktycznie po powrocie do domu zbierać sie do pracy w ta sama trasę, a potem ja tramwajem po corke z młodszym dzieckiem... Myślicie ze super przedszkole warte jest takiego rozgardiaszu?

to nie chodzi, że publiczne złe, ale jesli komus odpowiadają metody Montessori, to w "zwykłym przedszkolu" znajdzie wiele wad. Ja bym chyba szła za poglądami.

Dziewczyny, a jak jest z tym Montessori? Pozniej dzieci nie maja problemow w normalnej podstawowce?
Bo czytalam na forach, ze maja. A bardzo nam (mi i mezowi) podoba sie ta cala idea, te sale zabaw. Bylismy w jednym takim przedszkolu w Gdyni i wywarlo na nas bardzo pozytywne wrazenie. Teraz obczajalismy drugie i tam maja jeszcze lepiej. Maja dosc zdrowe menu, a ciezko jakie przedszkole chyba znalezc w Polsce, co? Jakie sa wasze doswiadczenia?
Chetnie poczytam za i przeciw. I ogolnie co i jak.

Libra, a byłaś w tym państwowym? Może przejdź się tam, zobacz jak wygląda, pogadaj z paniami, z rodzicami, którzy wychodzą, zobacz jaki mają program, żywienie, etc.
Powiem Wam, że nasze przedszkole jest debeściarskie, dzisiaj właśnie znajomej opowiadałam co tam się dzieje, a ona pyta, czy prywatne. No nie, państwowe, ale udane :) No i dzieciarnia je uwielbia. Także państwowe absolutnie nie oznacza, że gorsze (chociaż od Montessori na pewno inne). Ja się z kolei mocno na prywatnym przejechałam...

Moim idealnym przedszkolem bylo by panstwowe dobre i z super menu. Ale pewnie do takiego ciezko sie dostac, bo slyszalam, ze w Polsce jak i pewnie w Londynie do przedszkola chetnych pelno. A miejsc malo.

My po dwóch latach zmieniliśmy przedszkole z prywatnego na państwowe i jesteśmy w szoku.
Takim oczywiście pozytywnym.
Wszystko wydaje nam się lepsze, począwszy od warunków lokalowych, przez częstotliwość wychodzenia na spacery, skończywszy na formach/ilościach/sposobach prowadzenia zajęć wszelakich.
A i sama Nina twierdzi, że fajniej. I że panie fajniejsze i w ogóle.

Także to chyba zdecydowanie kwestia przypadku, w sensie zależy jak się trafi.

Jak ci sie podoba Montesori to tam oddaj. Po co masz pozniej zalowac. Jak cie beda dojazdy dobijac to moze uda sie zmienic potem na blizsze.

No, albo do sądu podają. Bo na pewno, jak dziecko sprawia problemy, to znaczy, że w rodzinie jest patologia...

ja dowoze piotrka do przedszkola oddalonego ok 30 minut tramwajem. + dojscie w te i we wte po jakies 5 minut. w sumie zajmuje jakies 40-50 minut.
rano M go wozi, ale jak czsem nie moze to ja odpuszczam przedszkole, bo jechac w jedna 30, w druga 30, i po poludniu w jedna 30, w druga 30, to mi sie nie chce, bo robia sie tego wszystkiego 4 godziny. na sam dowoz i odbior z przedszkola.
no ale ja mam przedszkole relatywnie blisko pracy, a ze nie pracuje chwilowo, wiec ten.

Treść doklejona: 05.12.16 07:12
ale jakbym byla wiedziala, ze bede siedziec w domu to bym przedszkole na przeciwko bloku wybrala.

anairda1986: Dzis mi pisze,że dzwoniła pani dyrektor,że panie po raz kolejny nie radzą sobie z trzylatkiem

I to jest aż dziwne, bo z rok temu dzwoniła do mnie babka, która przedszkole Monttessori otwierała i namawiała mnie na zapisanie syna własnie ze względu na autyzm i zaburzenia si... Mówiła, że już mają takie dziecko i widza, że takie przedszkole to super sprawa dla dzieci zaburzonych...

Także kolejny raz okazuje się, że nie liczy sie czy przedszkole prywatne, państwowe, Montessori czy inne... tylko od kadry.

Szczerze mówiąc przez 14,5 roku pracy z dziećmi nie trafiłam na przypadek, aby nawet 8h niejedzący nic w przedszkolu "niejadek" umarł z głodu, albo schudł :P. A naprawdę bywają tak "trudne przypadki", że nie ruszą nic i koniec. Co dziwne w domu zjadają wszystko. Ale zdarzają się też dzieci, które w domu nie ruszą za wiele, a w przedszkolu zjadają wszystko i trzeba pilnowac, żeby talerza nie połknęły. To dopiero jest szok dla rodziców ;).

Muszę Wam pochwalić się, że jest postęp. Brunon zaczął jeść Je zupki (nawet te, których w domu nie ruszy), a z drugiego dania wybiera wszystko poza mięsem, czyli tak jak w domu. Fakt, że podpatrując dzieci zaczął być bardziej otwarty na nowe potrawy, bo w piątki zjada nawet troszkę ryby
Na razie stres minął ... Teraz pozostał tylko notoryczny gil, który niestety ostatnio prawie doprowadził do zapalenia oskrzeli. Piszę prawie, ponieważ osłuchowo były jakieś delikatne szmery, natomiast żadnych innych symptomów poza katarem. Dostaliśmy inhalacje, leki rozrzedzające wydzielinę i wykrztuśne, ale musieliśmy Bąbla zostawić w domu. Tym sposobem nie będzie go w przedszkolu prawie 2 tygodnie. Boję się, że będziemy adaptację przechodzić od nowa ... A już było tak super.

Treść doklejona: 23.12.16 23:04
Zdrowych, spokojnych i wesołych Świąt !!!

Dii: Słyszałyście może o czymś takim jak zaświadczenie od lekarza dla przedszkola informujące o tym, że dziecko jest zdrowe i może chodzić do przedszkola?

Niektóre przedszkola mają takie zapisy regulaminowe.

Dii-u nas jeśli jest Zu nieobecna dłużej niż 3 dni wtedy kartka od lekarza potrzebna.

Dii, wysłanie do przedszkola to akurat słaby sposób by uniknąć zarażenia, bo w przedszkolu pewnie ze troje dzieci ma "coś". Ja byłam wczoraj po syna, widziałam wszystkie dzieci o dziwo zdrowe... Mój wczoraj dostał mega gorączki. Poszłam dziś zgłosić chorobę syna, a tam już przesiane... Jeśli ma coś złapać, to i tak złapie... Ale na pewno szybciej w przedszkolu od kilkorga dzieci niż w domu od jednego...

O ten kwot pewnie poprosiły, bo jakiś rodzic się mógł czepiać. Ja kiedyś tez miałam astmatyka i te prętechy ze strony rodziców zmusiły mnie o takie zaświadczenie... Natomiast nie było kłopotu, bo wcześniej mama o taki zadbała od pulmonologa i alergologa, także nawet w żadne zarazy iść nie musiała...

U mnie w żłobku chcieli zaświadczenia (prywatna palcówka), zasłaniając się właśnie pretensjami innych rodziców, jakoby przyjmują chore dzieci...
I też z takimi pretensjami do mnie, że Wojtek smarka, ze kaszle. Docelowo żadnego zaświadczenia nie przynosiłam.
I nie ukrywam, że nawet poczułam się nieco urażona- Krysia chodziła do nich prawie 2 lata. I "chorowała" podobnie, była na lekach przeciwalergicznych. I byłam wówczas jedną z nielicznych, która nie przyprowadzała dziecka z zamaskowaną gorączką. Dla mnie logicznym było, ze jeśli dziecko chore, to musi zostać w domu, bo inaczej jemu krzywdę robię.
Teraz przy Wojtku nic się nie zmieniło. "Chorowanie" Wojtka przebiega podobnie- od najmniejszego kataru od razu pojawia się kaszel, mamy podejrzenie alergii, czekamy na testy.
A tu nagle zarzut, ze powinnam go może w domu trzymać (choć w ostatnim roku wykorzystałam właściwie całe przysługujące mi zwolnienie). I mówi to znająca mnie od wielu lat właścicielka żłobka, która swego czasu sama przywiozła swoją córkę zarażoną ospą, obdarowując tym ustrojstwem połowę grupy...

Ale cóż- sama byłam sceptycznie nastawiona do tych wszystkich kaszlących dzieciaków w przedszkolu, dopóki problem nie pojawił się u nas. Chodzisz po lekarzach i słyszysz, ze dziecko zdrowe. A czemu kaszle? Nie wiadomo. Teraz trochę bardziej wyrozumiale do tego podchodzę. Ale nie ma żadnego usprawiedliwienia dla rodzica, który poda gorączkującemu dziecku lek, przyprowadzi je do grupy, a to zaczyna się słaniać jak tylko lek przestaje działać. i nie chodzi tu już o zarażanie innych, a o krzywdzenie własnego dziecka.
W przedszkolnej grupie u mojej Krysi rodzice są zdyscyplinowani, dbają o swoje dzieci i nie ma problemu z takimi akcjami. Ale juz w innych grupach zjawisko to pojawia się nagminnie.

I wtedy takie kaszlące puszczać?? Może załapać coś nowego?

Dii: I ta lekarka powiedziała żebym w przedszkolu spytała na podstawie jakiego rozporządzenia oni tego wymagają bo ona o tym pierwszy raz słyszy. I skoro wysyłają dziecko do lekarza, zapewne na wizytę do dzieci chorych bo do zdrowych nie ma na już wizyt, to kto weźmie odpowiedzialność za to że np. przez potrzebę uzyskania zaświadczenia od lekarza dziecko zarazi się czymś w przychodni.

Ja dokładnie to chciałam wczoraj napisać.

A ja uważam, że takie zaświadczenia nie są takie głupie. W naszym przedszkolu Panie Opuekunki same złożyły wniosek do dyrekcji, żeby zostało to wprowadzone, bo niestety jest wielu nieodpowiedzialnych rodziców, którzy świadomie przyprowadzają chore dzieci. Ostatnia historia z przedszkola, opowiedziana przez przedszkolankę. W poniedziałek, tydzień temu, do przedszkola przychodzi mama Zuzi z Zuzią, która kaszle tak, że chce wypluć płuca. Przedszkolanka zwraca uwagę, że Zuzia chyba jest chora. Na co mama Zuzi : "No tak, coś ją wczoraj wzięło, ale nie ma gorączki, a ja muszę służbowo wyjechać, więc niech jeszcze dziś tu posiedzi."

Popołudniu przyszłam po Bąbla i słyszę rozmowę przedszkolanki z dyrektorką, że Zuzia kaszle, wymiotuje, a mama nie odbiera telefonu. Dzwonią po pogotowie.

Ze mną stały jeszcze dwie mamy. Pogadałyśmy chwilę, że pewnie za moment pół przedszkola będzie chore. Efekt taki, że dziś nie ma w przedszkolu 12 z 35 dzieci. Wszystkie chore, z moim Bąblem włącznie. Zapalenie oskrzeli i antybiotyk ma 10 dni, dziękuję bardzo. Zuzia ma zapalenie płuc.

Jestem wściekła, bo naprawdę szlag mnie trafia. To nie pierwsza historia, bo w listopadzie chłopiec z jelitówką chodził do przeszkola 3 dni wymiotując, bo mama nie może wziąć zwolnienia, bo straci prace. Tak tłumaczyła !
A co mają zrobić inne mamy, które za chwilę też będą musiały siedzieć z chorymi dziećmi w domu ? Na jelitówkę zachorowało 8 dzieci.

Dziewczyny, ja rozumiem, że może forma w jakiej byłyście poproszone o zaświadczenie nie była odpowiednia, ale naprawdę to coraz częstszy proceder i coraz więcej placówek ma taką zasadę. Osobiście uważam, że ani mnie, ani tym bardziej lekarzowi z przychodni korona z głowy nie spadnie, jeśli poproszę o takie zaświadczenie.

Ewa, u nas właśnie podobna sytuacja- 3 miesiące Wojtkowego kaszlu okazały się prawdopodobnym, przechorowanym śródmiąższowym zapaleniem płuc, oraz, po środowej wizycie u laryngologa, powiększonym migdałem podniebiennym, który aktualnie leczymy. Ale mimo, że nic nie szlo ustalić, siedziałam z nim w domu część tego czasu. Bo nasza pediatra zalecała "potrzymać do końca tygodnia, żeby czegoś gorszego nie złapał". No, ale ileż można siedzieć do końca tygodnia? Nigdy nie pytałam o takie zaświadczenie lekarki, bo z dużą dozą prawdopodobieństwa bym usłyszała, że bezpieczniej by było, gdyby jednak posiedział "trochę" w domu. Oczywiście mogę się mylić skoro nie zapytałam.
Tylko w którymś momencie sytuacja robi się patowa - wyniki badań nie wskazują na jakąkolwiek infekcję, badanie osłuchowe nie wskazuje na jakąkolwiek infekcję, a dziecko kaszle. A że najczęściej kaszle śpiąc lub po spaniu, to i pediatra tylko ze dwa-trzy razy miała okazję usłyszeć, tak musiała wierzyć na słowo...
I tak- ja się momentami już czuję u lekarza jak przesadzająca, przewrażliwiona matka, która wręcz wymyśla choroby (choć nasza pediatra nigdy mi tego odczuć nie dała) a w żłobku patrzą na mnie jak na tą, co się na siłę chorego dziecka pozbywa, bo kaszlał na leżakowaniu...
I takie błędne koło się robi.

Ale wiem, ze to wcale nie są proste wybory. I mimo że absolutnie nie pochwalam zostawiania chorych dzieci w placówce, to jestem w stanie zrozumieć matkę która mówi, ze musi, bo inaczej ją zwolnią...