Ujmijmy to tak: i tak, i nie, bo to zależy od kobiety. Wiadomo nie od dziś, że psychika odgrywa ogromną rolę w powstawaniu i leczeniu chorób, podobnie jest z ciążą. Moja położna zwykla mawiać, że najlepszą pigułą antykoncepcyjną jest właśnie mózg ;) Wiele dziewczyn starających się tutaj zaszło w końcu w cyklach typu "nie staram się", "odpuszczamy, teraz czekamy na HSG czy inny zabieg" itp., kiedy w końcu odpuściły. Ale znane są też przypadki, że babeczki zachodziły "na żądanie".

Duphaston to chyba sztuczna luteina? Lekarz Ci przepisał czy chcesz brać tak sama z siebie? Jakieś wskazania?

I oczywiście trzymam kciuki :)

Boxerko mpoj przyklad chyba jest przykladem co psychika moze zdzialac. Chyba, bo pewnosci nigdy nie bedziemy miec co zadecydowalo... Staralismy sie z M sporo, badalam sie tylko ja, ale calkowicie zdrowa...czas mijal no i co miesiac brak II kreseczek... Zalamalam sie na jakis czas. W koncu w tym roku w lipcu stwierdzilam, ze trudno, odpuszczam starania, powiedzialam sobie, ze pewnie bedzie trzeba isc do jakiegos specjalisty i dowiadywac sie powoli jakie sa alternatywy ..., az tu nagle ta tescie zobaczylam II krechy... doznalam szoku i ataku smiechu z placzem.... Chyba to, ze sobie odpuscilam pomoglo, a moze to tylko zbieg okolicznosci, nie wiem, ciesze sie teraz z tego co jest bardzo i Tobie rowniez zycze wszystkiego dobrego i upragnionego szczesliwego zaciazenia

Przed braniem duphastonu, na Twoim miejscu zrobilabym badanie poziomu progesteronu w II fazie , szczegolnie jesli masz plamienia przed @. Wtedy faktycznie duphaston moze pomoc. Duphaston trzeba brac po owu !!!

Boxerko u nas psychika zdzialala wiele.. staralismy sie krotkimi przerwami 3lata z czego ok 2lat non stop. lekarze powiedzieli ze nie ma szans na 'naturalniaka' ze wzgledu na wyniki M i moja budowe (tylozgiecie i tylopochylenie plus macica dwurozna) Po prostu totalnie odpuscilismy "chcenie" a ciazowe cisnienie momentalnie zmalalo, na invitro ktore ponoc bylo jedyna szansa bysmy sie nie zdecydowali (w 2002 urodzila sie Gabrysia wiec dziecko w domu bylo) bo najzwyczajniej nie byloby nas na nie stac. W cyklu w ktorym uslyszelismy diagnoze zaszlam w ciaze - tydzien po wynikach meza... pamietam jak kilka dni przed zaciazeniem smialam sie do meza ze zaoszczedzimy mase nerwow i pieniedzy bo mamy bezpieczny sex do konca zycia zapewniony
jak dzisiaj pamietam gdy wszystkie "przyjaciolki" z 28dni i pare bliskich mi osob twierdzilo ze jestem w ciazy a ja jedna mowilam ze nie bo to niemozliwe... a jednak - psychika potrafi platac figle a nasz slodki figiel niedawno smacznie zasnal w lozeczku.

pozdrawiam i bardzo mocno 3mam kciuki zeby i u Was zaskoczylo

nioe bież tabletek bez badań! badałaś kiedys poziom progesteronu?

Boxerko, dziewczyny maja racje, nie wolno brac zadnych tabsow bez konsultacji i monitoringu ze strony lekarza! Takie dzialanie na wlasna reke to moze przyniesc tylko mnostwo szkody! Poza tym wez pod uwage, ze kazdy cykl jest inny i owulacja jest procesem "ruchomym" , to organizm a nie mechanizm.
Boxerko pomierz temp, poobserwuj sie i skontaktuj z ginem a dziewczyny na pewno Ci pomoga i za niedlugo dolaczysz do "przyszlych mamusiek"

dokładnie, ja brałam wg zaleceń lekarza od 10 - 26 dc , bez monitoringu i zobaczymy co z tego wyjdzie. Sama się dziwię że takie dni wybrał.

Anitt1 udostępnij cykl, dopiero wtedy ktoś będzie Ci mógł pomagać w opisywaniu obserwacji.
Pozdrawiam

Hmm...wlasciwie pierwszy miesiac prowadze kalendarzyk, obesrwuje sluz i mierze temp...i niebardzo jeszcze to rozumiem, nie wiem wlasnie jak sie udostepnia wykres...

Cześć Dziewczyny
Nistety mam ta blokadę
Opowiem w skrócie
Rok temu w wakacje zaszłam w pierwszą ciąże... po prostu przestaliśmy z mężem uważać... w 4 tyg zaczęłam plamić , lekarz powiedział że zarodek nie rośnie, w 7 tyg poroniłam samoistnie.
Lekarz powiedział, abym poczekała do nast miesiączki i abyśmy starali się dalej, że wtedy wyjdzie na 100% , dodam że nie mamy żadnych problemów natury fizycznej.
Jestem okazem zdrowia itp itd...
Niestety okazało się że chcę TAK bardzo że nie udaje się do dziś...
Prób intensywnych było około 3 miesiące... codziennie gdy była owulacja...
Niestety nic...
Okazuje się że zablokowałam się psychicznie... że zbyt chcę.
Chciałam dodać że jestem osobą która jak coś chce to raczej to ma.... że szybko zyję, jestem zbyt ambitna i wymagajaca w stosunku do siebie i innych.
Uważam że jak czegoś pragniesz to postaraj się, zapracuj a to dostaniesz...
Niestety nie w tym przypadku...
Obecnie mąż pracuje za granicą...
Dziecko sobie odpuściłam, doszłam do tego że nic na siłe....
Najogólniej powiem tak.... czuję że ''ktoś'' ''coś'' chce abym zwolniła
abym się uspokoiła
wolniej autem jeździła
mniej wymagała
poprostu ''coś'' chce mnie nauczyć pokory do siebie i świata

Przeczytałam na ten temat mnóstwo artykułów , psychologicznych opinii i niestety wnioski są takie że nie mamy niestety wpływu na pewne rzeczy , nawet osoby zdrowe, a do tego ambitne , takie które wykorzystują każdą minute zycia są spowalniane przez ''wyższe coś''. I wtedy nic nie zrobisz.... ważne tylko aby to zobaczyć i usiąść na tyłku...

och.... jakie to cholernie skomplikowane

pozdrawiam
jaszczurka