cerisecerise: Teraz jest tak niesamowicie radosny, ciągle uśmiechnięty, ciekawy wszystkiego. Potrafi się dwie godziny sam bawić i nawet na mnie nie spojrzy. Wszyscy zbierają szczęki z podłogi jak widzą jaka zmiana w nim zaszła. Więc dlatego myślę, że to spanie z cycem w dziobie, to wiszenie na mnie 23/24h, to najlepsze co mogłam Krzysiowi dać na start. I myślę, że Ty też kiedyś pomyślisz, że fajnie, że dałaś Krasnalkowi tyle czułości i bliskości na start

wzruszyłam się i utwierdziałam w swoim przekonaniu,a w zasadzie uczuciach, bo u nas jest bardzo podobnie, a niektórzy potrafią wbijać szpile, że mój pokarm jest nic nie warty, ze powinnam butlę, że to i tamto , to boli bo ty czujesz więcej niż tylko karmienie

PENNY: a cóż to za znawcy ???U nas kolejna nocka na piersi, Nadia wisi i wisi, no ale cóż, jakoś tam w miarę się wysypiam tylko biodra mnie bolą od ciągłego leżenia na którymś z boków Ale już parę razy tak było i mijało, więc jakoś bardzo się nie przejmuję. Ale jak mnie sutki bolą --

a moje teściowa, od początku mnie tak "motywowała" a ja pokornie z nią rozmaiwam, a należałyby sie baty, tak mi mowi, a jak karmię małeog i zje np w 3 minuty to mówi mi ze sie nie najadł a potem ejszcz egada ze slyszy z emu w brzuszku burczy, ręce opadają, mnie naprawde to boli...

a nocki u nas co 3h pobudki, kamrmię na siedząco, ale trwa to ok 15-20 minut i odkladam Jasia bez problemu, nie powiem bo marze o przespanej nocy ale cóż nie ejst źle

Dobra, wrzucam tutaj kawałek książki, która aktualnie czytam "W Paryżu dzieci nie grymaszą" Pameli Druckermann.

Czytam z ciekawości i jak zwykle - pewne rzeczy mi się podobają i sama je stosuję, a pewne nie. W każdym razie przeczytałam coś, co dla mnie jest nowością i ostatnio na maluchach 1-3 było poruszane - nieprzerwany czy też przerywany sen dziecka. Autorka się zastanawiała jak to sie dzieje, że francuskie dzieci dobrze śpią i w wieku 2-4 miesięcy potrafią przesypiać noce. Jej dziecko było zaprzeczeniem, budziło się co chwilę. W końcu trafiła do francuskiego pediatry, który zajmował się zaburzeniami snu niemowląt akurat w tym czasie na Manhatannie.

Ja tego dobrze nie przekażę, więc cytuję Druckermann:

"Cohen (...) mówił dużo o "rytmie" i uczeniu dzieci radzenia sobie z frustracją. Wysoko cenił spokój i przykładał dużą wagę do jakości życia rodziców, nie tylko do rzeczy dobrych dla dziecka.

Jak więc Cohen nakłaniał nowojorskie dzieci do spania w nocy?

- Moja pierwsza rada brzmi: kiedy urodzi ci się dziecko nie rzucaj się na nie w nocy. Daj mu szansę, żeby samo się wyciszyło, nie reaguj natychmiast.

(...) podskoczyłam na te słowa. Uświadomiłam sobie, ze widziałam francuskie matki, które odczekiwały chwilę zanim zajęły się dzieckiem. Nie przyszło mi do głowy, że to celowe działanie lub, że ma to jakieś znaczenie. W gruncie rzeczy takie zachowanie trochę mnie drażniło - bylam zdania, że małe dzieci nie powinny czekać. (...)

Jednak rada Cohena dotycząca przeczekiwania przypominała trochę naturalne rozszerzenie "obserwowania" dziecka. Nie można powiedzieć, że matke je obserwuje, jesli rzuca się, żeby wziąć je na ręce jak tylko zakwili.

Zdaniem Cohena ta pauza jest sprawą kluczową. Wyjaśnił, że stosowanie jej od najwcześniejszego dzieciństwa ma ogromny wpływ na zachowanie dziecka. "Dzieci rodziców, którzy nie od razu reagowali na nocne hałasy, zawsze dobrze śpią w nocy, podczas gdy dzieci rodziców reagujących natychmiast budzą się regularnie, aż stanie się to całkowicie nie do wytrzymania" (...)

Jednym z powodów, dla których warto chwilę odczekać jest to, że niemowlęta często wiercą się i kwilą przez sen, co jest całkowicie normalne i zdrowe. Jesli rodzice przybiegają i wyjmują je z łóżeczka to czasem przez to je budzą.

Poza tym dzieci budzą się pomiędzy kolejnymi cyklami snu, trwającymi zazwyczaj około dwóch godzin. To normalne, że poczatkowo, kiedy uczą się te cykle łączyć, zdarza im się plakać. Jesli rodzice interpretują ten płacz jako domaganie się jedzenia i pośpiesznie zajmują się dzieckiem, to trudniej mu będzie się nauczyć nieprzerwanego snu. (...)

Noworodki nie potrafią jeszcze łączyć cykli, ale w wieku dwóch-trzech miesięcy zyskują tę umiejętność - jesli tylko mają okazję jej się nauczyć. (dorośli także budzą się między cyklami snu, ale zwykle tego nie pamiętają, ponieważ potrafią natychmiast przejść do następnego cyklu)

Doktor Cohen przyznał, ze czasem rzeczywiście trzeba dziecko nakarmić, przewinąć lub wziąć na ręce, ale jesli nie odczekamy chwili, obserwując je, nie możemy być tego pewni.

- Jeśli żądania dziecka stają się bardziej natarczywe, rzecz jasna trzeba je nakarmić. Nie twierdze, że nalezy zostawiać dziecko samo, żeby rozpaczało.

Podkreślał jednak, że powinno pozwolić mu sie nauczyć łączenia cykli. (...)

Po powrocie do Paryża spytałam francuskie matki, czy stosują "pauzę" - wszystkie potwierdziły (...) Alexandra (...) była pełna ciepła i nie ignorowała swoich nowo narodzonych dzieci. Przeciwnie - uważnie je obserwowała, wierzyła, że płacząc chcą jej coś przekazać. Stosując "pauzę", patrzyła i słuchała. (...)

Interweniowanie między cyklami snu bezpornie prowadzi do zaburzeń snu, powodujących, że dziecko wybudza się całkowicie co półtorej lub co dwie godziny. (...)

W artykule podkreślono, że w ciągu pierwszy sześciu miesięcy życia dziecka 50-60 procent jego snu przypada na sommeil agite (niespokojny sen). W tej fazie śpiące niemowlę ziewa, przeciąga się, otwiera i zamyka oczy. "Błędem byłoby uważanie tego zachowania za przywoływanie matki, a co za tym idzie, zakłócanie nauki snu przez wzięcie go na ręce". (...)

Kiedy odwiedziłam Helen de Leersnyder, lekarkę specjalizującą się w zaburzeniach snu, ta wspomniala o pauzie.

- Czasem dzieci przez sen poruszają oczami, kwilą, ssą, wiercą się. W rzeczywistości jednak się nie budzą, dlatego nie można reagować za każdym razem i przeszkadzać im w spaniu. Trzeba się nauczyć w jaki sposób śpi dziecko.

- A jeśli się obudzi? - zapytałam.

- Jesli się całkowicie wybudzi, należy oczywiście wziąć je na ręce. (...)

Ich zdaniem (naukowców) istnieje coraz więcej dowodów na to, że małe dzieci, które śpią zbyt krótko lub często budzą się w nocy sa nerwowe, agresywne, nadpobudliwe, cierpią na zaburzenia popędów i mają problemy z nauką i pamięcią."

****

Uff, ale się napisałam. W każdym razie - wklejam to, bo może się komus przyda, mnie zainteresowało, dlatego, bo zauważyłam pewną prawidłowość. Krasnal na początku swojego życia faktycznie jak tylko zaczął kwilić czy otworzył oczka (tak, słyszałam nawet to przez sen) to ja go od razu brałam na przewijak, od razu karmiłam, bo myślałam, że tak się robi. I widzę, że to mogło być tak, ze ja go wybudzałam całkowicie. I na poczatku budził się co 2-3h, a potem, w skrajnych przypadkach (co widac na poprzedniej stronie po moich postach) w wieku 10 miesięcy budził się już co pół godziny. I tak - był nadpobudliwy, co ostatnio na maluchach pisałam w kwestii budzenia się dzieci w nocy. To chyba Brombap ten temat poruszyła, że pobudki dzieci w nocy sa też problemem dla samego dziecka.

No i teraz - przyszedł na świat Gugi. A ja po prostu, czasem ze zmęczenia, jak młody sie w nocy wiercił to albo go brałam do siebie (i nie karmiłam, bo nadal spał jak się okazywało) albo robiłam "ćśśśś" i po kilku minutach wiercenie się ustawało. I teraz śmieszne - jak ja się nim w nocy zajmuję to pośpi 4h bez przerwy, potem wybudza się na jedzenie (według mnie ;)). Jak zajmuje się nim mąż i Gugi w nocy zaczyna jak on to mówi "skwierczeć" to mąż staje nad łóżeczkiem i robi "ććśśśśś" i Gugi co? Zapada w sen, czyli zgadzałoby się to z tym, co ten lekarz mówił o cyklach. Kocham weekendy, bo wtedy mąż się zajmuje małym i wtedy przesypiam calusieńką noc - kładziemy Gugiego o 19, a budzi się o tej swojej 4-5 ;)

Teraz jak to przeczytałam to postanowiłam, że i ja, jak będzie moja kolej to spróbuję go nie podnosić od razu jak będzie się ruszał tylko chwilę odczekam i zobaczę, co będzie dalej.

Moim zdaniem ciekawe podejście i trochę inne od wszystkiego, co do tej pory czytałam, bo łączy dwie metody - uczenia dziecka snu, ale zarazem nie "zezwala" na wypłakiwanie się. Zobaczymy.

Aha, i Winni - ja na Ciebie włączam ignora, także ten...

Treść doklejona: 22.08.14 21:00
Kurczę, nie wiem, czy można aż tyle cytować, w razie czego mówcie, to jak przeczytacie to wykasuję...

A wiesz, Frag, że coś w tym jest? Zanim przeczytałam ten wpis o usypianiu, przeczytałam swój poprzedni z dawnych czasów i przypomniała mi się ta cała masakra nocna, którą przeżywałam z Lilą, gdy skończyła 5,6 miesięcy (minęła sama jakoś po roku, nie wiadomo, czemu, bo przestałam ją karmić w wieku dwóch lat). Ale do rzeczy - gdy była malutka postępowałam dokładnie tak jak Ty - ona nawet nie zdążyła nigdy zapłakać w tej nocy przez te pierwsze miesiące, bo od razu pakowałam jej cyca w dziób :) A potem jak było, to sama wiesz, bo miałam podobnie. Jako że drugiego dziecka na razie nie mam, nie jest dane mi sprawdzić, czy "pauza" działa. Ale może kiedyś :)
Aha, i "pauza" to jedyna mądra (wg mnie) rzecz, o której pisała Tracy Hogg - tak robiłam w dzień, gdy byłam przytomna. Ale w nocy łatwiej mi było nakarmić niż zastanawiać się, czy już chce jeść, czy lepiej jej poszumieć nad uchem :)

Treść doklejona: 22.08.14 21:15
Asiula tak :D Bez odstawiania minęło, jakoś po roku. Potem jak Lila miała półtora roku odstawiłam ją w nocy (na lajcie - dogadałyśmy się), a potem w wieku dwóch lat dogadałyśmy się, że będzie piła mleko z kubka zamiast cyca. Aczkolwiek widzę, że generalnie sen jej się uspokoił i "wzmocnił" w wieku ok. 1,5 roku.

Thefragile , też mam chrapkę na tą książkę. Ciekawe co zacytowalas bo też się kiedyś nad tym zastanawiałam . Ale czytałam książkę o rozroznianiu płaczu dziecka i z tego co zrozumiałam o ile stękanie czy wiercenie się może oznaczać że dziecko dalej śpi (w plytszej fazie) to płacz raczej nie. I u nas się sprawdziło. Co więcej, im szybciej reagowałam i reaguje (choć nieraz biegam po schodach lub wyskakuje spod prysznica ) tym kasia szybciej zasypia . Parę chwil dłużej i potrafiła się wybudzic na np godzinę w środku nocy
I co ciekawe do ok 6 mca życia potrafiła ciągiem spać 6,8 godzin a teraz jest święto jak 2,3 przespi . Więc ni cholery nie wiem o co chodzi.

Ja w ogóle mam wrażenie, że dzieci (zwłaszcza te cyckowe, choć nie tylko) po prostu gorzej śpią w wieku 6-12 miesięcy. Tzn. pewnie są wyjątki, ale częściej spotykam te gorzej śpiące.
Mamakasi mi się zdarzało, że słyszałam płacz Lilki (taki krótki) i spała dalej. A z takim dłuższym płaczem to wiadomo, lepiej nie ryzykować, aż przerodzi się w wielki ryk ;)

mamakasi: to płacz raczej nie

No właśnie dlatego pisał, żeby w razie płączu brać dziecko z łóżeczka. Wiesz co, książka fajna, moja przyjaciółka, która ma trzech synów w ten sposób ich wychowuje i ma naprawdę fantastyczne dzieciaki. Ale tak jak ze wszystkim, są rzeczy w tej książce, które mi nie podchodzą. Natomiast czyta się świetnie, wciągnęła mnie jak żadna inna ostatnio ;)

eveke: Ehhh ja z drugim dzieckiem tez bede juz duzo madrzejsza :(

Albo i nie ;) Ja jeszcze przy drugim popełniam błędy, tylko inne ;)))

sardynka85: czy po prostu mama w pierwszym odruchu mu tego cycka nie serwuje "na zaś")

to ja...

Frag zdecydowanie coś w tym jest.
I nawet po dzisiejszej nocy stwierdziłam do Męża, że Milka się wkurzyła w nocy, że ją obudziłam gdy zabierałam do nas do łóżka na karmienie, bo ona chyba nie chciała... Chyba lekko się przebudziła moim krzątaniem. Nie chciała piersi, zaczęła się wkurzać i po chwili zasnęła przy mnie a na karmienie obudziła się 3h później...

My chyba też trochę przypadkowo stosowaliśmy w jakimś stopniu te działania bo do Małej musimy zwykle przebiec dwa piętra. I najczęściej było tak, że jak widzieliśmy/słyszeliśmy w niani, że Milka się wierci/kwili to czekaliśmy czy zacznie płakać czy nie. Jeśli zaczyna płakać to biegniemy, a jeśli się wycisza to nie lecimy bo wtedy jakbyśmy wparowali do pokoju to na 100% się przebudzi, a tak to jest szansa, że będzie spać dalej.
Czasami czekaliśmy pod pokojem i jeśli przestawała się wiercić to nie wchodziliśmy.

The_Fragile: to ja...

ja też tak czasem robiłam, bo jednak w środku nocy często gęsto działałam na trybie "zombie" a że łóżeczko stało koło naszego łóżka to odruchowo łapałam za dziecko i dawałam pierś (i też zdarzało mi się nie pamiętać ile razy w nocy)...baaa nawet czasem okazywało się, że to moje wyciągnięte z łóżeczka dziecko śpi nadal i wcale nie ma ochoty na ssanie czegokolwiek

Frag coś w tym jest w tej pauzie :) Tryb zombie miałam przy Nadii, zazwyczaj dostawała cyca w buzię jak była maleńka i tyle... A teraz sobie obserwuję Liwkę szczególnie w godzinach porannych i nie robię nic i jest tak jak w tym tekście podanym przez Ciebie. Malutka wierci sie wierci i pstryk , bąk wyskakuje z pupy, śpi dalej... wierci się wierci , ziewa, otwiera oczy, zasypia i tak dalej i tak dalej. Przysięgam, że od paru tygodni, nie włożyłam jej piersi w buzię, za wyjątkiem karmienia :)

No to ja chyba byłam zbyt leniwa bo nie reagowałam i nie reaguje na każde dźwięki dochodzące z łóżka Kacpra . Zazwyczaj pokręci się parę minut i śpi dalej. Natomiast butelkę do dziś muszę przygotowywać 2 razy, po 24 i po 5 rano wtedy wiem, że to wołanie, kręcenie się z głodu i nie czekam. I tak przed ostatnim łykiem śpi głęboko.
Kacper jak skończył 15 miesięcy dostał swoje łóżko-auto, od tego momentu przesypia w nim większość nocy, a nawet zdarza się, że i do rana tj do 8 , wieczorem sam pokazuje na swoje łóżko, że chce w nim spać

Czekam na wieści, Frag

Sushka mnie sie wydaje ze póki Wam dobrze to jaki problem :)

Przyjdzie taki dzień, ze cos sie wydarzy czy to Ty zadecydujesz czy Jurek inpewnie forma snu sie zmieni :)
wszystko poki co pewnie tkwi w cyckowaniu i przyzwyczajeniu :)

Witam się w wątku na razie całe szczęście bez problemów z zasypianiem
Chciałam się tylko podzielić z wami,że dzięki niani z monitorem nie lecę na każdy szelest do córki i faktycznie słynna "pauza" jako może nie metoda ale jako sposób obserwacji dziecka bardzo się sprawdza Jak córa się kręci to nie lecę od razu, nie otwieram drzwi od pokoju,nie generuje zbędnego hałasu ale wiem,że gdybym nim miała podglądu video to byłabym nad Olą po każdym westchnięciu taka już matka wariatka jestem

Ewa chyba nie tylko wczesniakow. Tez mam taką schize ;)

Sushka ciekawe czy on faktycznie głodny czy to jednak przyzwyczajenie... tak po moich doswiadczeniach z Ninka mnie to zastanawia.

Ja swoim tez sprawdzam czy oddychaja

No to może faktycznie ;) w końcu kazde dziecko inne :)

Moja sie budzila i probowalam usypiac, ale darla sie póki cyca nie dostala. Tak uzależniona. No ale wystarczylo ze opuscilam pokój i sama została. Z dnia na dzien sie skończyło.
Taki przypadek.

cyceron

Problemu brak - niesamowity jest -->niemożebna senność vs lód na patyku