wiec to troche skomplikowane bo sie zakochalam w ksiedzu i to juz trwa prawie 7 lat ale w tym roku bardziej mnie zlapalo i powiedzialam mu, ze go kocham. od tamtej pory czyje ze bardzej sie zblirzylismy bo wymysla powody zebysmy byli sam na sam .
PS. on jest bardzo starszy odemnie
i najgorsze jest to ze ja nie wiem co ja mam robic, bo on i ja udajemy jak by nic sie nie stalo ale z drugjej strony caly czas sie na mnie patrzy takim spojrzeniem niesamowitym ze nie da sie tego opisac i za każdym razem jak mnie widzi pojawia mu sie na twarzy ogromny usmiech aż moje mama powiedziala " ten ksiadz musi cie naprawde lubiec bo za karzdym razem tak sie do ciebie usmiecha..." itp, staralam sie go unikac ale on robi wszystko zeby byc kolo mnie ja teraz naprawde nie wiem co ja mam robic :( czasami mam ochote wyrwac sobie serce i juz nic do niego nie czuc :/
wiec co ja mam robic ? bo juz sie troche pogubilam :(

Zostaw go! Moja rada! Nie pchaj się w związek z księdzem.
Ile masz tak w ogóle lat?Jeśli mogę spytać?

Moze to zabrzmi dosc dosadnie, ale skoro od 7 lat zyjesz jakimis zludzeniai i usmiechami to czas zapomniec i sie ogarnac.

Mam jeszcze 2 pytania: co On odpowiedzial na Twoje wyznanie i na czym polega wasze "sam na sam" ?

da sie.

Nawet jak to prowokacja to powiem tak: moja znajoma jest już 10 lat po ślubie z "byłym" księdzem. Dla niej porzucił swój wcześniejszy "zawód" (czy jak to tam nazwać) i tworzą całkiem fajną rodzinę. Da sie, ale to jest trudna droga.

Ja znam przypadek, w którym zakonnik wyjechał na misje bo stwierdził, że "Chrystus był jego pierwszą miłością", a dziewczyna znalazła po długich poszukiwaniach "TEGO JEDYNEGO".

Co tam w sercu mają, to tylko oni wiedzą.

Droga autorko pytania: "Twój" ksiądz jest już "zajęty". Potraktuj to w tej kategorii i zacznij żyć.

<em>pewnie szuka jak większośc księdzy panny na boku</em>
no bez przesady, uważam że to krzywdzące i nieprawdziwe stwierdzenie. Zdecydowana większość sobie nie szuka na boku, choć na pewno niektórzy tak.

Ja też miałam kilka takich "zakochań" w zajętych (np. profesorach), gdy byłam młodsza. Ale ponieważ dla mnie zajęty jest jak święta krowa, zabraniałam sobie łazić do nich zbyt często by nie podsycać uczucia. No i potem już z uczucia wyrosłam. Trochę samodyscypliny i nierozczulania się nad sobą i da się.

Wydaje mi sie, ze dopoki cala milosc oparta jest na spojrzeniach i wzdychaniu do siebie, to moze warto byloby jednak sprobowac sie troche od owego ksiedza odseparowac, myslenie o tym, ze on zrzuci sutanne, kiedy poki co na razie nawet zwiazku zadnego miedzy Wami nie ma, to chyba jednak pewna nadinterpretacja, wiem, ze latwo sie mowi, ale moim zdaniem lepiej sie w klopoty nie pakowac.

hmmmm