Witam ja jestem teraz w drugim cyklu z clo jeśli się nie uda teraz to zostaje mi jeszcze jeden cykl z clo.moj gin powiedział ze jeśli się nie uda po clo to będziemy się starac o in vitro,i tu jest moje pytanie wiem ze jest refundowane ale czy ponosi się jeszcze jakies dodatkowe koszty i jak duże?prosze o odp kobitki które sa w trakcie in vitro i korzystają z refundacji.dzieki

ladybird27 właśnie nie mam endometriozy ani infekcji żadnych ani operacji innych ani torbieli ani nic innego :) dzięki za odpowiedz uspokoiłam się troszkę

pcheleczka88, omagonka wyborcza.pl/1,134636,14951702,Rzad_pomaga_przy_dzieciach.html - taka mała pomoc odnośnie opłat i tego co obejmuje rządowe in vitro

załamałam się, pisałam 30 min posta do Was opisującego wszystkie kwoty, procedury, zajął mi z 2 ekrany a portal mnie wylogował i utraciłam treść. Normalnie ręce opadają. Nie wiem czy mam siłę znowu to klikać i szukac po dokumentach.

:(

Napiszę tylko dzięki mnbvc u mnie pokrywa się to z pierwszym dniem ostatniej miesiączki.
pchełko - jestem z Tobą

a o reszcie może napiszę znów później jak zbiorę cierpliwość do kupy. Złośliwość rzeczy martwych...

Hej a ja już jutro testuje tak się boje bo jak to się mówi teraz to chociaż nadzieja jest trzymaje kciuki :-)

Magdzikk - niestety z jajowodami to jest tak, że może stać się wszystko. ja jestem tego przypadkiem. Przez rok czasu jajowód w pełni drożny, wręcz podręcznikowy obraz z hsg, zarósł mi kompletnie. A nie przechodziłam zadnej infekcji - nie miałam upławów, swędzenia, bóli, miesiączki regularne i bezbolesne, żadnych innych choró nie ginekologicznych no cud miód i orzeszki. A jak zrobiłam histeroskopię z hsg po roku to się okazało, że jest kompletnie niedrożny. Nie chcę Cie oczywiście straszyć i załamywać, ale niestety takie przypadki też są.

Co do płatności przy iv refundowanym - Dziewczyny nie dajcie się robić w balona! Płatna jest pierwsza wizyta (bo ona dopiero was kwalifikuje do programu więc to logiczne) i leki oraz niektóre badania. Każda kolejna wizyta, na której wystawiają bądź nie wystawiają receptę jest już objęta refundacją! państwo płaci za to, że lekarz was widzi i bada i jego obowiązkiem jest wystawić receptę, bo tak jest skonstruowany program. Nie może wam sprzedać leków w swojej klinice! No chyba że przy klinice dział a apteka i postanowicie w niej właśnie zrealizować wystawioną receptę. Badania na pewno refundowane to grupa krwi, estradiol, progesteron. Jakieś zakaźne też ale nie pamiętam dokłądnie które. jak ktoś bardzo chce to znajdę te informacje i wypiszę. Inna sprawa, że lekarz może zażądać dodatkowych badań nieobjętych refundacją i za te trzeba zapłacić. Ale też nie ma obowiązku robienia ich w danej klinice. Może wypisać na karteczce o co mu chodzi i idziecie zrobić sobie gdzie wam się podoba. Z doświadczenia wiem, że duuużo taniej jest podjechać do laboratorium i oddać krew niż w klinice. ja w klinice właściwie tylko wymazy robiłam bo nie chciało mi się drugi raz rozbierać w laboratorium, ale też można n[p. w diagnostyce. Wymazy na pewno są płatne.

Co do kosztów leków, bo ktoś pytał - róznie bywa, bo zależy ile czego zapiszą i jak organizm zareaguje. Ale minimum 5 tys. trzeba mieć.

a u mnie bez zmian, nie czuje ani zbliżającego się okresu ani żadnych objawów ciążowych, więc można zgłupieć :) ale to dobrze, nie mam czego się doszukać, więc nie nastawiam się na plusa
Justyna trzymam kciuki!

Omagonka
'Stwierdził, że wypisane recepty z lekami świadczą o tym, że jest to proces leczenia, a nie sama procedura in vitro. "
To mógł poczekać z zakwalifikowaniem Was dopiero po skończonym leczeniu, teraz to weźmie kasę i z NFZ i os Was.
Mogła byś napisać o którą klinikę chodzi?

Tamara6 nie mogę ci odpisać w wiadomości prywatnej bo nie mam ważnego konta. Jak tam u Ciebie pojawiły się jakieś objawy czy coś :) ? U mnie kompletna cisza

Ciocia, u mnie nic, cisza:-) chociaz na twarzy pojawiły się wypryski, jak przed każdym okresem, także już przestaje wierzyć, że coś z tego będzie...no ale jak to mówią na forum: dopóki nie ma @, jest nadzieja:-) jakoś wytrzymam do tej niedzieli

pcheleczka88 Ja miałam IUI, w sobotę zrobię test akurat będę wtedy 2 tygodnie po

Tamara6 Tak jak mówisz, póki nie ma @, jest nadzieja. Ciekawe co tam w naszych brzuchach się dzieje :) Fajnie byłoby móc zerknąć i się dowiedzieć

Hej dziewczyny,
bardzo bym chciała by któraś z Was odczarowała inseminacje a najlepiej WSZYSTKIE!
Mocno za to trzymam kciuka.

Ja wczoraj byłam na wizycie. Lekarz ostudził moją radość mówiąc, że jeszcze nie mówimy o ciąży, bo musi powstać pęcherzyk ciążowy, w nim musi być zarodek i dopiero zobaczenie bijącego serducha daje gwarancje.
Ale my postanowiliśmy się cieszyć z każdego etapu więc nie będę chodzić smutna tylko dlatego, że na razie jest to ciąża biochemiczna. Nigdy w ciąży nie byłam więc się pozwoliłam sobie cieszyc. Oczywiście z tyłu głowy jest potwór, który mówi, że może się nie udać, ale mam to na uwadze, choć szczęściem lubię się cieszyć choćby krótko. Tak mało go w życiu :)))

Wczoraj dowiedziałam się, że moje ciągłe 37 wynika z zażywania progesteronu, to on podwyższa temp. ciała. Lekarz też powiedział, że nie mam płynów w brzuchu więc dobrze ale nadal powiększone jajniki. Nadal mam brac progesteron. Zmniejszył mi encorton. Na usg długo szukał, coś tam znalazł, ale mnie nie informował co i jak, tylko mówił o tych jajnikach, a potem, że wizyta a tydzień. Powiedział, że na razie wszystko idzie w dobrym kierunku i za tydzięń będziemy mogli jak coś wykluczyć ciąże pozamaciczną, na razie jest za wcześnie.

No to zaczynam kolejne odliczanie do następnej środy, gdzie mam nadzieje, wszystko pójdzie dobrze i zobaczę już pęcherzyk i najważniejsze, że będzie w dobrym miejscu :)
Miałam wrażenie wczoraj, że lekarz nie mówi mi wszystkiego a na pytania odpowiada wymijająco. Ale nadal jestem dobrej myśli choć bardziej muszę się na nią nakręcać niż naturalnie przychodzi, gdzieś obawa wczoraj się zasiała.

Wczoraj też wyszedł mi pierwszy test sikany dwie krechole ;P A dziś pierwsze nudności, na szczęście tylko takie w stylu, heloł coś nam nie pasuje ;)

Ciocia znam ten ból skasowania ;P
Oj przeszliśmy i dlatego jesteśmy silni, radość jest wielka nawet z drobnostek, choćby nudności - nie sądziłam, że mogłoby mnie to kiedykolwiek ucieszyć. A dwie kreski na teście - oj skakałam z radości, ale dopiero wyszły mi jak miałam bete 350, choć na opakowaniu było, że czułość od 10. No właśnie dlatego chce Cię ostrzec, żebyś się nie zrażała jak nie wyjdzie plusik, bo czasem nie reagują choć mają potencjalnie niższą czułość od bety jaka masz. Więc ja bym poszła najpierw na krew a potem sikała, bo wiesz... niepotrzebne dodatkowe nerwy jak się plusik nie pojawi. Mnie to troche zbiło z tropu bo miałam bete 174 i nadal na sikańcu nic sie nie pojawiało. Dopiero wczoraj przy 350tce ;)

Ale rozumiem potrzebę skuszenia się na test, na szczęście w sobote bedziesz miała bete robioną. A powiedz kiedy miałas miec okres, bo skoro sie nie pojawia to super!

Ciocia a jakie omijacie przeszkody jeśli można wiedzieć, czy lekarz mówił Ci dlaczego inseminacja jest najlepszą metodą? Tak mocno 3mam kciuki :*

U nas IUI, ponieważ mąż ma słabe wyniki nasienia a ja mam endometriozę. Przez 2,5 roku nie udało się zajść w ciążę naturalnie, więc przyszła pora na próby z jakimś wspomagaczem :) W październiku miałam laparoskopię, więc stwierdziliśmy, że teraz jest dobry moment na taką próbę

Dzięki mnbvc, myślę, że oni tak mają więc nie przejmuję się jego podejściem, a tym, że być może wie więcej ode mnie ;P Trza go ciągnąc za język zawsze.

Ciocia. Oczywiście próbujcie każdej metody aż do sukcesu. Wiem co przechodzisz. Ale każda droga do dwóch kreseczek jest dobra. 3 mam kciuki by od pierwszego strzała poszło.
Tamara spinaj pośladki i optymizm zalewa ciałko! Jak się nie uda spróbujesz następny raz - silniejsza. A jak się uda będziemy świętować miętą :P

3majcie się!

rudaelcia i mnbvc dzięki za informacje na temat sikańców i bety. Ja w 28dc poszłam zrobić bete i wyszła 74.3 następnego dnia zrobiłam sikańca i ledwo jaśniutka druga kreska wyszła, 2 dni później zrobiłam test i nic. Jutro mam wizytę to moj 38dc i mam nadzieję że coś będzie widać.
Jeszcze mam pytanie jak liczona jest ciąża?? od dnia ostatniej miesiączki czyod momentu implementacji, bo powiem szczerze że nie wiem jak interpretować wyniki bety i w której fazie wzrostu jest maluszek czy to 5 czy 3 tydzień??

Witam Was wszystkie!
Długo myślałam żeby do Was dołączyć i w końcu się zdecydowałam. Mam nadzieje że przyjmiecie mnie do siebie bo z Wami napewno bedzie łatwiej.
opisze krótko moją historię. staramy sie o dzidka 3,5 roku. Po roku próbach naturalnie. Trafiłam do pierwszego lekarza niby z polecenia ale okazał się zupełną porażka ponieważ nie zrobił mi żadnych badań a zrobił 4 inseminacje oczywiście jakie? nieudane a na dodatek wyciągnął od nas kupe kasy.
Byłam zielona w tym temacie więc nie pytałam zaufałam mu. ale stwierdziłam że coś jest nie tak skoro sie nie udaje i nic w tym kierunku lekarz nie robi żeby coś poprawić inseminacja stała się dla mnie rutyną. Po namowach koleżanki zmieniłam lekarza. I co sie okazało że moje hormony to jedna wielka porażka wszystko zawyżone. Wyniki obniżałam 4 miesiące aktualnie jestem tydzień po 3 inseminacji. I oczywiście co? Wariuje bo pewnie znowu klapa-tak czuje. Dziewczyny liczę na Wasze wsparcie

emilka, to witaj wśród nas - staraczek:) Ja też jestem po iui i z niecierpliwością czekam na jej wynik. Mam nadzieję, że nam się uda, oczywiście trzymamy kciuki:) A kiedy zamierzasz testować?:)

U mnie gonal już w gotowości, czekam na nowy cykl i od 2 dc zaczynam :D Płaciłam tylko za leki, wizyta i badania z krwi moje i męża na koszt państwa.

Hej Emilka, sporo przeszłaś, witaj wśród nas i od razu zaciskamy kciuka.
Z autopsji wiem, że pozytywne nastawienie wpływa na ciało a ciało przy staraniu o dzidziusia ma równie ważny wpływ jak psychika. Tu metoda, najwyżej się miło rozczaruje nie działa. To nie gra w totka, wiele zależy od wytrwałości, siły i nastawienia.

Życzę uśmiechu i wiary!

Hej dziewczyny sory ale wczoraj nie mogłam się połączyć z netem, problemy z ruterem ale dziś jest ok więc już wszystko piszę. Kochane niestety robiłam wczoraj test sikany i nic , zobaczymy może następnym razem się uda nadzieja umiera ostatnia:-)
Póki co okresu jeszcze nie mam, a jeszcze jedno odrzuciłam Dupaston a mimo to temperatura 36,9 ale czekam na wredna @.Pozdrawiam i trzymam kciuki za Was

Elpida nie możesz się załamywać to nie tak działa, ja jestem po drugiej iui nieudanej też nie jest mi łatwo ale trzeba próbować , teraz czekam na @ i ostatnia próba a jak się nie uda to zobaczymy .Nie martw się głowa do góry ,kiedyś musi się udac .Pozdrowienia

Kochana Ja jestem 8 lat po ślubie i jakies 5 lat się staramy nie jest łatwo:-)

Hej Dziewczyny,

elpida, znam takie zwątpienie, nie będę udawać, że mi się nie przytrafiło. My jesteśmy z małżonem od 13 lat razem, mamy po 32 lata, 3 jesteśmy po ślubie. Ludzie znają nas ponad dekadę. 3 lata staraliśmy się o maleństwo i gdy rok temu usłyszeliśmy jak nikłe są szanse z powodów wyników męża, dopadło mnie to co masz. Szczególnie podbiło się po dwóch nieudanych inseminacjach, widok małżona zrezygnowanego ciągnął nas w dół. Tu nie trzeba ciągle pytać dlaczego. Zrozumiałam to dopiero jak zdecydowaliśmy się na in vitro. Po pierwsze ucieszyliśmy się, że jest refundacja, bez niej nigdy by nas na to nie było stać. Radość. Po drugie, te niepowodzenia, strach, pokonywanie trudności - scaliło nasz już wiekopomny wręcz związek.

A co do LUUUUUUDZIII i ich docinek, my to załatwiamy krótko i rzeczowo. Dziękujemy za troskę ale same starania nas tak frapują i cieszą, że nie możemy przestać. Zwykle pojawia się potem no to kiedy kiedy... A my się śmiejemy w 2 wersjach: 1. bardziej zboczonej, jak mąż trafi we właściwą dziurkę, a w wersji dla babć: jak się wydarzy na pewno poinformujemy. Po prostu bierzemy to na śmiech. Choć wiadomo - boli.

Metoda cioci jest konkretnie ucinająca spekulacje. Wtedy wychodzi, kto się umie zachować a kto omija Cię jak smroda. Ale to normalne, ludzie myślą, że troszczą się o nas pytając, a tym czasem to jak z żałobą, nie ma co przychodzić i ciagle pytać jak Ci bez tej osoby, wystarczy być obok i dawać ku temu świadectwo tego wsparcia. Nic więcej bo ta walka i tak jest bardzo ciężka nawet w parze a co dopiero z ciężarem dopytywań.

Elpida moja historia jak pewnie już przeczytałać na razie jest z promykiem nadziei. Po 1 próbie in vitro - II kreseczki, beta rośnie a ja mam nadzieje, że maluch powstanie i zostanie. Od momentu tych dwóch kreseczek droga jest baaardzo długa. Najpierw pęcherzyk, potem zarodek, na koniec bijące serduszko. Wtedy dopiero będzie pierwszy kamień z serca. Następny przy badaniu genetycznym, kolejny po porodzie a potem pierwszy krok, matura, ślub. Całe życie będziemy toczyć tą walkę ze słabościami, strachem, więc nie możesz poddać się na początku drogi. Odnajdź siłę i traktuj to zadaniowo. Wtedy emocje łatwiej będzie okiełznać. 3mam kciuki za powrót na właściwe tory. I jak mawiam spinaj poślady i do przodu. Nikt nam życia nie ułatwi bo niby dlaczego miałby to robić?

POWODZONKA!


PS: nie mam konta więc nie widzę prywatnych wiadomości jedynie tzw. odszeptywanie ;)