Ooooo lepiej bym tego nie określiła MÓNIKHA.... ciągle tylko alisss alisss i alisss aliss tamtą alissss tamtą.... raz się boję raz się nie boję raz chce raz nie chce a teraz jeszcze ta beta ciągle to samo na dwóch forach. Wystarczy napisać raz o swoich wątpliwościach i każda przeczyta i która będzie umiała to odpisze a tu odczuwam takie coś dziwnego w sensie że "każda musi mi odpowiedzieć na moje obawy, będę powtarzać do skutku"...... podczytuję co jakiś czas ten wątek i ostatnio tylko rozterki jednej osoby reszty nikt nie zauważa....

monikha-nie koncze bo inni nie koncza i sie bronie...a w centrum zainteresowania nie lubie byc..raczej jestem niesmiala osoba...
co do tego ze malo odpisywałam innymi to sie zgodze...i za to przepraszam...bo na forum wchodzilam sporadycznie..jak juz nie moglam wytrzymac...i chcialam sie wyzalic...co nie znaczy, ze nie kibicowalam i sie nie inetresowalam innymi...kazdy plusik bardzo cieszy...i daje nadzieje..wiec zawsze bardzo sie cieszylam jak komus w koncu sie udalo:)

przykro mi ze niektore z Was mnie tak odbieraja...:(ja nie chcialam zle....nie chcialam nikogo urazic...po prostu pisalam wszytsko co mi w glowie siedzialo zawsze jak mialam dola...PRZEPRASZAM TRZYMAJCIE SIE!!

hmmm no to dziwne...czemu z 16 zrobilo sie 13??po lekach powinnien jeszcze urosnac

Treść doklejona: 04.02.14 16:48
a co do terminu iui to ja juz tyle slyszalam przypadkow...ze np mialo byc juz zdecydowanie za pozni albo za wczesnie a sie udawalo...a tam gdzie optymalnie wszytsko bylo zadzialane nic nie wychodzilo..wiec to naprawde nie ma reguly...badz dobrej mysli:)

Yvonnee - ja raz miałam tak, że miałam pęcherzyk 18mm a dwa dni później już były tylko małe i moja gin powiedziała, że tamten się wchłonął i ten cykl trochę mi się wydłużył faktycznie a dlaczego tak się zdarzyło to już nie wiem
Andzik - czuję się normalnie, piersi nie urosły ale lekko je czuję, czasami trochę w krzyżu boli i dziś rano lewy jajnik czułam - ale to wszystko bardzo delikatnie. Za dwa dni się dowiem; a co do samopoczucia to doskonale Cię rozumiem - szkoda, że tyle musisz czekać na drugie podejście ale trzymaj się :) najgorzej zawsze jest tuż po nieudanym ivf, z czasem nabiera się sił i nadziei :)))

erozp, trzymam kciuki i czekam na wieści pod moim wykresem :) Lubelaczki górą :)

Yvonee, ja nie odpowiadałam, bo nie mam pojęcia kurczę...
Olenka, to trzymam kciuki. Menopur wstrzykiwany na wydechu mniej boli
obe, dobrze prawisz :)

Erozp i olenka01 dzieki za wsparcie. Erozp objawy ciekawe ciekawe :), koniecznie daj znac. Olenka dasz rade z zastrzykami, jeden w jedna strone drugi w druga i polecialo heh, powodzenia. Agga30 myslalam ze mialas testowac dzis? Co slychac

lija- powodzenia. Trzymam kciuki aby się udało

mamusia22- a w jakim mieście znajduje się twój invimed?

A możesz mi powiedzieć czy jesteś zadowolona? Ja co prawda jadę do Wrocławia ale to ta sama polityka pewnie :)

Treść doklejona: 05.02.14 09:01
Wcześniej byłam Polmedzie ale lekarz olał mój problem :(

Yvonnee - ja właśnie jestem załamana po wizycie w Polmedisie.

Moja Pani doktor skierowała mnie do Wrocławia do kliniki ponieważ: staram się z mężem o dzidzi od roku, choruję na endometriozę III stopnia, ostatnio brałam Bromergon na zbicie prolaktyny. Pierwszy wynik przed braniem leku 47. Kuracja kilka m-c i wynik w grudniu poniżej 10. Odstawienie leku i ponownie zrobiony wynik 16.01.2014, który wyniósł 58 :(. Dodatkowo robione HSG - wszystko drożne, badania męża ok. W poniedziałek byłam na 1 wizycie w klinice. Zabrałam ze sobą wszystkie w/w wyniki. Na początku usłyszałam, że: no z endometriozą stwierdzoną po laparoskopii to tak może być, ze się nie udaje no i ta prolaktyna "endometrioza lubi podwyższoną prolaktynę". Po badaniu stwierdził, że mam jakieś słabe, małe jajniki. A nagle zaczął, że te badania co mu przedstawiliśmy to nie są wiarygodne, ze jedno wyklucza drugie. Na męża wynik stwierdził, ze się nic nie zgadza na tym badaniu, że takie badanie trzeba robić w klinikach takich jak jego lub w konkurencji. No nie wiem? Badanie mąż wykonał w szpitalu więc to chyba nie pierwsza lepsza przychodnia. Stwierdził, że mąż ma porobić bardziej wiarygodne badania, a ja mam powyciągać ze szpitala opisy operacji bo wypis ze szpitala jest dla niego niejasny i może wtedy sie zadecyduje czy inseminacja czy może in-vitro. Na koniec stwierdził, że w sumie za szybko zaczęłam się leczyć i mamy czekać ze wszystkim jeszcze kilka miesięcy, nie brać żadnych leków. A no i że prolaktyna o wyniku 57 to nic i się nie przejmować.

Dziewczyne,jestem po iui. Pecherzyk nie pekl, jutro musze isc sprawdzic czy pekl. Teraz dlugie oczekiwanie...

Czy któraś z Was miała tak, że w trakcie stymulacji diametralnie spadł estradiol??? w 5dc- 390, w 8dc-775, w 10dc-339. Nie wiem czy jest jeszcze jakaś szansa...?

Jejku Aliss i po co do tego wracasz ??? sprawa zamknieta, a Ty dalej drazysz temat.
Kazdy ma swoje stresy i niepewnosci, nie Ty jedna. Takze, moze okaz troszke sympatii i juz przestan mowic tylko o sobie.

Alisss: ...wczoraj naprawde bylo mi mega przykro

Noo, mnie tez bylo przykro, i nie tylko mi jak przeczytalam to co napisalas na 155 stronie. I jakos sensacji nie robilam.

Wyluzuj troche. Nikt tu Ci zle nie zyczy dziewczyno ! Kazda ciaza u weteranek jest dla nas promyczkiem nadzieii ze i u nas moze sie udac.

Zdrowej ciazy Ci zycze i duzo spokoju przede wszystkim. Tyle z mojej strony.

Kala, nie umiem niestety odpowiedziec na Twoje pytanie. Podpytaj moze Flo,albo Shese, one na pewno beda wiedzialy.
Tez mnie to interesuje, bo wkrotce zaczynam stymulacje do FIV.

in vitro :)

Przez jakiś czas byłam cichym obserwatorem. Spięta atmosfera była na forum. Ja mogę napisać tylko tyle, że w pierwszych miesiącach starań chciałam mieć dziewczynkę, po pół roku wszystko jedno czy chłopca czy dziewczynkę byle zdrowe i nie bliźniaki. Po roku starań mogły być już bliźniaki, czemu nie :) Po dwóch latach "mogą być trojaczki" a teraz zbliżam się do trzech lat starań i oddałabym wszystko by mieć dziecko/ dzieci. Myślę, że nawet chore dziecko bym urodziła, co Bóg da, to przyjmę. Myślę, że każda w Was, która stara się tyle czasu co ja myśli podobnie.
Rozumiem Aliss, że się stresujesz, czy wszystko będzie ok, czy jest jedno czy dwoje dzieci, ale postaraj się zamienić to w radość, że się udało i ciesz się tym. Po co się zamartwiać. Ja Ci życzę, żeby wszystko było ok, niezależnie od tego czy będzie jedno czy dwa serduszka. Grunt, żeby rozwój ciąży był prawidłowy. Gdyby jednak były dwa, pomyśl, że nie będzie to pierwsza ciąża mnoga na świecie i lekarze spokojnie sobie z nią poradzą. Mój lekarz mówił, że i z moimi potencjalnymi trojaczkami sobie poradzi (przy ostatniej IUI) :) Ale kilka Twoich wypowiedzi faktycznie mogło komuś sprawić przykrość. Wystarczy cofnąć się trochę do tyłu i poczytać historię Rudejelci.
Bardzo mi się nie spodobało to co napisała Agap81, skomentowanie całej dyskusji stwierdzeniem "że dziewczyny są zazdrosne" było bardzo nietaktowne i nie na miejscu. To forum istnieje po to, żebyśmy się wspierały, ale to nie znaczy że mamy tworzyć krąg wzajemnej adoracji. Każda ma przecież inne doświadczenia, inną historię, no i przede wszystkim inny czas starań a w związku z tym ma prawo do innego zdania.
Tamara6 trzymam kciuki bo chyba już niedługo będziesz testować! Zła passa została przełamana, chciałabym zatem, żeby posypały się plusy.
Rudaelcia co u Ciebie słychać, zaglądasz do nas? Mam nadzieję, że u Ciebie wszystko dobrze.
U mnie można powiedzieć pewnego rodzaju zawieszenie. Łykam orgametril i jeanine i modlę się aby AMH skoczyło do 0,5. Będzie to oczywiście sztuczny skok, ale chodzi tylko o to, żeby się załapać do refundacji. Jak się nie uda to kredyt i próbujemy na swój koszt. Na ile starczy mi sił i kasy to nie wiem. Już bardzo poważnie rozważamy adopcję.

a ja bym bala się urodzić chore dziecko. Nie to, ze bym sobie rady nie dała czy coś w tym stylu. Strasznie bym je kochała. Tylko myśl o tym, ze jak mnie już zabraknie a ono może trafić do domu opieki to mnie przeraza. Kto by je tak kochał jak ja czy mój mąż.

Mnie też to przeraża, chyba każdego.

poprawić amh, ale niezależnie od tego zaczniemy przygotowania do IVF

CiociaPokrzywka - tak jak wyżej napisałam ,to przeprosiłam ,ale troche mną ruszyły te wypowiedzi , nie tylko na tym wątku ,bo na innych zdarza sie to często ,a ten wątek powinien byc po to zeby nie zwariować ,nie tracić nadzieji ,ocZekiwac wsparcia ,nie krytykować kogos kogo sie po dwóch postach, jak sie cos nie podoba to odpuścić -nie wypowiadać sie , a nie odrazu stwierdzać ,ze alissss to troll .. U mnie ten temat tez juz zakończyłam

Ja za tydzien zaczynam prawdopodobnie stymulacje ,wiec musze sie do tego jakoś psychicznie przygotować ,czyli zero stresu i nerwów ,tylko nie wiem czy bedzie to takie proste
Dziewczyny trzymam kciuki za wasze szczęście ,powodzenia

Mam takie pytanie, może któraś wie...
Dostałam zalecenie brania Acardu (trzech tabletek na noc) po owu. I teraz pytanie: czy mam nagle przestać brać te 3 tabletki czy powoli schodzić (tj. że np. jednego dnia 2, potem 1... itd.)? Dokładniej chodzi mi o to, czy jak nagle przestanę to nie zaszkodzę sobie (a raczej nie sobie, jeżeli się udało )?

Dolly to gratuluję wybitnie złego gustu :) Twoja medyczna wiedza, empatia oraz takt powaliły nas na kolana. Dziękujemy Ci za tę piękną, profesjonalnie przygotowaną grafikę, każdej z nas da sporo do myślenia, ba! może nawet zrezygnujemy z planów IVF. Tak to pięknie uzasadniłaś :)

Dziewczyny szkoda nerwów na komentarze. Jest troll- trzeba go ignorować i robić swoje. Nie dawać satysfakcji.