Kakai, nie chcę tego ciągnąć, naprawdę, skutecznie mnie zniechęciłyście
Chcesz to odpiszę Ci na szepta.

The_Fragile: Natomiast wiem, że moje dziecko gryząc kota albo kopiąc mnie nie jest nieszczęśliwe. Jest wkurzone na maksa.

Odpowiem jeszcze ten jeden raz - ok, jest wściekłe, wkurzone. Co nie zmienia faktu, że jest też nieszczęśliwe, bo np. nie dostało żarówki do zabawy. U małego dziecka emocje się przeplatają, zresztą co ja piszę... u dorosłych sił przeplatają: jak się kłócę z eMem np. o to, że nie zauważa że mam dużo obowiązków w domu, to jestem wkurzona, ale i nieszczęśliwa w głębi duszy.
A poza tym skład wiesz, co czuje Krasnal? Nasze zewnętrzne zachowanie nie zawsze odzwierciedla to co dzieje się w środku.

Winni: Co nie zmienia faktu, że jest też nieszczęśliwe, bo np. nie dostało żarówki do zabawy. U małego dziecka emocje się przeplatają, zresztą co ja piszę... u dorosłych sił przeplatają: jak się kłócę z eMem np. o to, że nie zauważa że mam dużo obowiązków w domu, to jestem wkurzona, ale i nieszczęśliwa w głębi duszy.
A poza tym skład wiesz, co czuje Krasnal? Nasze zewnętrzne zachowanie nie zawsze odzwierciedla to co dzieje się w środku.

no dobra, to jakbyś zareagowała na taką sytuację, w mojej skórze ?!
Lu weszła na stół, mówię "zejdź, bo spadniesz... (...)" ( spadła już 3 razy)
ma mnie gdzieś,
a)zdejmuję ją i jest ryk, zostawiam i przechodzi moment
b) zdejmuję biorę na ręce tłumaczę, że nie wolno, odkładam jest ryk i kolejna próba wejścia na stół
?!

no i skoro u dziecka emocje się przeplatają jak i u dorosłego ( nie wyrastamy z tego jak widać) to po co z tym na siłę walczyć ????

Ale czujesz się upoważniona, żeby pouczać inne mamy?

W 100 procentach nie wiem co mu w głowie siedzi, ale skoro działa moje podejście to chyba trafiłam.

np z moim dzieckiem, które ewidentnie nie chce mojego przytulania, tłumaczenia...

Winni: ok, jest wściekłe, wkurzone. Co nie zmienia faktu, że jest też nieszczęśliwe,

i odnośnie do całej dyskusji, nieszczęśliwe- przytulaj tłumacz... a co jak nie chce tego?! po co na siłę to zmieniać?!

The_Fragile: Ale czujesz się upoważniona, żeby pouczać inne mamy?

Nikogo nie pouczam, wyrażam jedynie własne zdanie.

A ja mam takie dziwne wrazenie, ze o tym czy matka jest dobra, czy nie ma decydowac ilosc przeczytanych/ nie przeczytanych poradnikow

Przerzucaci sie argumentami: bo ja czytam/ bo ja nie czytam, bo nie musze...

Flawia (przepraszam, że się wtrącę w środek albo koniec dyskusji) - ale przecież Winni nie mówiła, żeby na siłę przytulać czy tłumaczyć. W rb nie chodzi w ogóle o to. Mówienie "nie wolno wchodzić na stół, bo spadniesz" akurat wyzwala u dziecka naturalną chęć wejścia na ten stół i spadnięcia (sprawdziłam na moim, które ma 18 miesięcy). :)
Natomiast jeśli (powiedzmy w sytuacji niebezpiecznej, kiedy L. chce zeskoczyć ze stołu)po zaingerowaniu w daną sytuację nie po myśli Lilki, nazywam jej emocje, jestem obok (też nie zawsze chce się przytulić) to wcale nie musi spowodować, że jej szybciej minie. Natomiast daję jej szansę, żeby zrozumiała emocje, które w niej są i później sama potrafiła je nazwać.
Mam wrażenie, że piszecie o skrajnościach w wychowaniu - albo olać, albo stanąć nad dzieckiem i "do skutku" tłumaczyć.
Swoją drogą nie znam osoby (a znam ich trochę), która by stosowała powiedzmy ogólnie zasady "rodzicielstwa bliskości" i stwierdziła, że to nie działa. Bo przecież nie chodzi o to, żeby wychować dzięki temu "grzeczne dziecko", tylko osobę, która np. ma poczucie wartości, wie, że ma wsparcie w rodzicu i dzięki temu też łatwiej sobie układa relacje w świecie. Tylko że to nie przychodzi od razu.

Ale dziewczyny przecież Winni nie pisze, żeby przytulać dziecko na siłę, bo tak chyba odbierane jest hasło "rodzicielstwo bliskości" (może nazwa nieadekwatna), tylko żeby dać dziecku znak: "jestem, możesz na mnie liczyć, ale przede wszystkim szanuję Ciebie i Twoją reakcję". Chcesz zostać sam - proszę bardzo! Dla mnie jesteś przede wszystkim odrębnym człowiekiem i szanuję Twoją decyzję. I nie chodzi też o to, żeby pozwalać dziecku gryźć, szczypać czy co tam jeszcze. Można, a nawet trzeba do znudzenia powtarzać, że nie podoba nam się to (starszemu dziecku to pewnie można nawet zaoferować jakiś sposób na radzenie sobie z emocjami).

Treść doklejona: 11.10.13 22:14
O! No ale powtarzam widzę - sorki;)

Hanny, ale ja się z tym absolutnie nie kłócę, bo uważam, że Krasnal w takim duchu (rb czy jak to inaczej nazwać) jest wychowywany - czyli brak przytulania w jego wypadku jest zrozumieniem jego potrzeb. Jedyne co mnie dzisiaj (i już po raz enty) wpieniło to to, że ktoś próbuje przeforsować swoje zdanie, a jak myślisz/czujesz inaczej to jesteś dziwna. To już któryś raz z kolei, dlatego w końcu to wyartykułowałam.

dobra w sumie zeszłyśmy z tematu który mnie 'dotknął' napisałam co myślę i na tym kończę, bo można tak w nieskończoność
a mi się serial zbuferował w tym czasie :P

Co tak tu cicho dzisiaj ...

hopelight: Penny trochę tak to zrozumiałam ale wiem też, że się zapędziłam z osądami więc również Cię przepraszam

Podpisuję się pod tym co Hanny napisała, bo też trochę dotknęło, to co Frag napisałaś do Winni. Ja ją też odebrałam bardziej neutralnie, nie że przedstawia swój najlepszy na wszystko środek wychowawczy dla każdej matki, tylko po prostu to co się dzieje u nich w domu akurat i sama też coś opisałam, nie chcąc na pewno nikogo pouczać i umoralniać Z drugiej strony Hope też poczuła się dotknięta moją wypowiedzią. Kurcze trudno coś czasem przekazać zwyczajnie, tak żeby nikogo nie urazić, to się zdarza, mimo tego, że piszący nie ma złych zamiarów.

nessie: Ps. Fajnie tu!
Musze czesciej zagladac

No w końcu się objawiłaś

Ej, no ale nie kłócimy się nie

Napiszę jeszcze raz w tym temacie, ostatni, bo chciałabym kilka kwestii wyjaśnić.

The Fragile.: Natomiast niefajne jest jak zaczynasz pouczać dziewczyny tak jak to robisz

Czy to brzmi jak pouczanie?:

Winni: Skoro dziecko chce się uspokoić samo, nie należy mu się narzucać, ale wtedy warto pogadać jak się już wyciszy, żeby dziecko miało świadomość, że to co się z nim przed chwilą działo to złość była i że go za to nie potępiasz, że rozumiesz, że było mu bardzo źle...

Dodam że warto zwrócić uwagę na słowo WARTO w zdaniu, sugeruje ono, że to moja sugestia, propozycja. Nie napisałam nigdzie POWINNYŚCIE robić tak i tak.

flavia: sposób w jaki nam to przekazujesz dotyka te co mają inne zdanie

Czyli jaki sposób? Napisałam:

Winni: Kasia, ja wiem, że każde dziecko inne, ale napisałam co napisałam, bo jakoś tak razi mnie jak dziewczyny piszą, że ich płacz ich dzieci nie rusza Mnie rusza zawsze. Jakoś to źle mi brzmi

Czy to brzmi jak ocena, krytyka? Napisałam swoje zdanie, to co czuję. Zamyśliłam się chwilę nad tym, co dziewczyny napisały i doszłam do wniosku, że nie rozumiem tego i że mnie to razi - podzieliłam się swoją refleksją. Przecież nie napisałam, że jesteście beznadziejne, nie empatyczne i krzywdzicie dzieci - to byłaby ocena, niemiła i do tego niesprawiedliwa i nieprawdziwa. Ale ja w ogóle nie oceniałam Was jako matki, gdy to pisałam, Po prostu przyszło mi do głowy, że DLA MNIE to dziwne, że nie rusza Was płacz. To tak jakby mój eM powiedział, że nie rusza go mój płacz. Byłoby to przykre i świadczyłoby o tym, że olewa moje uczucia i jest mu wszystko jedno czy jestem szczęśliwa czy nie. Oczywiście żadna z Was nie olewa swoich dzieci ( mam nadzieję ) i ja nie założyłam, że tak jest, to co mnie raziło to napisane słowa, tylko i wyłącznie.

nessie: Jak Diego sie rozplacze bo np iphona nie moze sobie polizac to nie interesuje mnie to!

Nessie, ja jestem konsekwentna, czyli jak powiedziałam, że nie dam pilota, to nie daję, bo dziecko płacze. Ale jednocześnie rozumiem jego ból, złość, smutek czy rozczarowanie. W jego małym świecie to tragedia. Przecież dziecko nie rozumie, że "nie ma o co się złościć". Dla niego jest o co. To tak jakbym ja trzymała w ręku bilet na odjazdową wycieczkę po świecie, a potem ktoś mi to zabiera. Dziecko, któremu zabrałam pilota czuje się bardzo podobnie. Jest smutne/złe/wkurzone/rozczarowane, albo wszystko to na raz. Dlatego je pocieszam, jeśli tego chce i pomagam się uspokoić - rozmową/przytuleniem/odwróceniem uwagi/zostawieniem w spokoju - wybierz właściwe dla Twojego dziecka. Natomiast nigdy nie traktuję dziecka w stylu:

nessie: Ja tu rzadze nie moje dziecko :D

Ponieważ ono nie chce rządzić, ono jest ciekawe, eksperymentuje, poszukuje, dotyka wszystkiego, chce decydować o sobie. Jest zaprogramowany przez naturę aby tak się zachowywać, bo dzięki temu uczy się i poznaje świat, rozwija swoje umiejętności. Jakby te cechy wymienić w oderwaniu od sytuacji wychowawczej o której rozmawiamy to przecież to bardzo dobre, pozytywne, pożądane u dziecka cechy. Nic dziwnego, że objawiają się w sytuacjach konfliktowych. I to nie znaczy, ze ja mam ustąpić, bo dziecko poszukuje wrażeń, to znaczy tylko tyle, że pokazując dziecku gdzie jest granica jego wolności, powinnam je szanować tak samo jak dorosłego człowieka i jego smutki i płacz z powodu zabrania/nieotrzymania tego czy tamtego, traktować tak samo poważnie, jak płacz przyjaciółki.

Nessie, skorzystałam z Twoich słów, ale to nie bezpośrednio do Ciebie ta "mowa", po prostu chciałam wyrzucić z siebie to co przyszło mi do głowy gdy przeczytałam Twój wpis

Ok, to by było na tyle. Jeśli będą jakieś komentarze, wybaczcie, ale nie będę się już do nich ustosunkowywać, bo można tak w nieskończoność. Zainteresowanych w przyszłości moim zdaniem odnoście wychowywania zapraszam do szeptania, tudzież priva

Pewnie, że tak:) To naturalny "antybiotyk". Ja czasem swojemu podaję na wzmocnienie jak tylko kichnie;)

Co myślicie o podawaniu syropu z cebuli codziennie w ramach profilaktyki?
Adaś znów chory, tydzień temu wyszedł z poprzedniej choroby, teraz znowu.
Szukam sposobu choćby na wydłużenie tych zdrowych okresów...

Winni, ja nie daję codziennie, ale jak myślę, że może się coś zaczynać, że coś atakuje np jak kicha z rana często;) To przez 2 - 3 dni podaję i póki co omijają go nawet katarki. Z tym, że on do żłobka nie chodzi. Myślę, że cebula nie zaszkodzi, tak samo jak czosnek. To zdrowe warzywa i z naszego klimatu.

TEORKA: Odrobaczenie w sensie

..tzn??a po co??

U nas to samo razem z psem ;)Tylko ją tego jeszcze nie robiłam ;)

A, chyba że tak :) I stewię można...

A nie wiem jak to jest, ale ja podczas obu ciąż leczyłam się mlekiem z czosnkiem i miodem podgrzanym dosyć mocno i działało - albo jak placebo

Mi moją Mama od wakacji truje żeby Luśke przebadać i odrobaczyc... Jak się zastanowię to na 2 tyg wyjeździe na gospodarstwo turystyczne mogła coś złapać, trsciowa twierdzi że nam się młoda budzi przez robaki właśnie
Tylko trzeba mieć skierowanie a my omijamy przychodnie szerokim łukiem ( p rzez szczepienia) chyba że prywatnie to ogarniemy
Co do syropow się nie wypowiem bo ani ja ani Lu nigdy takowych nie stosowalysmy :)

Czytałam na opakowaniu;) Ale u nas nie powoduje. Tzn też nie daję mu dużych ilości (ok 0,5 łyżeczki dziennie) no chyba, że właśnie do tej cebuli dosypuję to wówczas więcej, ale też nie miał biegunki, a ma właściwości bakteriobójcze i wiele innych zalet, a biały cukier to wiadomo - samo zło

A z tymi robakami to faktycznie coś jest na rzeczy. Syn mojej koleżanki bardzo długo kaszlał (bez gorączki i dodatkowych takich) okazało się, że to prze glistę ludzką, która osiadła mu nawet na płucach

A do syropu z cebuli daje zawsze miod, tak robili dla mnie rodzice i tak ja robie

Montenio napisz prosze jeszze taz Twoja mixture, bo chcialabym cos takiego popijac teraz

No pycha :p

A z tym odrobaczaniem to rozumiem, ze trzeba miec cos na recepte tak? Kurka, N. non stop z psem ma kontak, karmi go swoim jedzeniem, kladzie sie na jego legowisko, nawet mi do glowy bie przyszlo odrobaczanie, moze faktycznie to jest powod czestych pobudek i kataru....