Same jesteście jak suszarki

sushka: ja ciągle w domu słucham Witkowego "Hocki - kłocki - Myszka- Mikiiiiiii"

I "mysi spsęt, mysi spsęt oto nasz mysi spsęęęęęęęęęęęęęęęęęęęęęęęęęęt"
L I T O Ś C I

CiastoMiłości, wiem, że ciężko, ale pozostaje tylko spokojne tłumaczenie po tysiąc razy, że tak się nie robi, podpowiadanie, jak inaczej można osiągnąć to, co chce (np. jak nie chce się bawić zabawką, to że może ją odłożyć, a nie rzucać), no i zabezpieczanie otoczenia, żeby sobie krzywdy nie zrobił. Reagujcie też pozytywnie na pozytywne zachowania (żeby nie było, że tylko te negatywne przyciągają Waszą uwagę). Tyle tak z grubsza mogę podpowiedzieć.

Na mnie nie liczcie

Doti - no co Ty?

doti_p: Na mnie nie liczcie

Na mnie w tym roku tez :P

Ulcia gratuluje :)

Na mnie tez heheh bo to już pod patologie będzie podciagac :)

Hocki klocki myszka miki taaaa :) Cyska uwielbia :)))

no to ja się witam na tym watku - tok temu miałam już skurcze :) o 23 odeszły wody szybka decyzja o przyspieszeniu CC planowanej na 10 dnia następnego i o 0,55 pojawiła się z wielkim krzykiem Marysia :))) az trudno mi uwierzyć, ze to tak szybko zleciało :(

Treść doklejona: 28.11.13 12:34
rzuty na podłogę......norma ;) teraz wchodzą powoli w bunt dwulatka potem płynnie przejdą w bunt 4-latka potem zmiana zachowania i znów bunt z racji pójścia do szkoły a potem to już nastoletnie pyskowanie - trzeba się przyzwyczaić ;)

ale powiem Wam, ze Wam tak zdrowo bez zawisci zazdroszczę :) gdyby było mnie stać to bym mogła mieć i 10 ;) trzymam za Was kciuki :))

Większość dzieci (moje też) z tego wątku miało podobne epizody w okolicy roku. Bunt dwulatka przypada koło 18-24 mca, to co dzieje się w okolicy roku to taki mały przedsmak :) Na szczęście w większości przypadków szybko mija.

U nas też jest ostatnio masakra, histeria, wyginanie, machanie odnozami i pokładanie na podłodze no i wyyyycie czyli że to nie tylko u nas he he. A dzieje się tak zazwyczaj jak czegoś nie wolno np. Bawic sie szklanka... No i wtedy się rozkręca np półgodzinna awantura i ni cholery nie da się jej opanować żadne odwracanie uwagi, tłumaczenia, przytulanie nie skutkuja. A nawet jak się uspokoi to jakiś drobiazg i znowu to samo. Wczoraj przy takiej akcji staliśmy na klatce schodowej bo tylko tam było względnie.

Ulcia gratki. Rany aż się zachciewa jak na te suwaczki patrzę...

Ja podpisuję się pod tym, co napisała Doti. Zu koło roczku też przechodziła jakiś bunt...

Penny, no właśnie różnie to wygląda ale często jest tak że czuję się jak katarynka co gada tylko nie wolno, nie wolno itd. Zdarzają się dni tak jak dziś że Jasiek wstaje i odrazu wyje pod stołem w kuchni bo musi byc na rączkach i widzieć jak szykuje śniadanie, nie w krzesełku. Wyje tak długo az nie dostanie śniadania. Wezmie dwa kęsy np owsianki apotem zamaszystym ruchem wyrzuca pełną miskę na wykładzine. Ja sprzątam a on wtedy ściąga rzeczy z parapetu. Oczywiscie to że nie wolno to juz chyba bardzo dobrze wie. Potem ściaga rzeczy ze stołu, jak mama zabrania to ciągnie za obrus tak ze nie wiem za co łapać wpierw. Jak tu nie wolno to idzie w inne miejsce i zrzuca ze stolika wszystkie książeczki, potem idzie szperać w szufladach do których nie wolno zaglądać, potem szarpie za kable od lampy, komputera czy telewizora. Następnie idzie do łazienki, wrzuca gazety do kibelka albo zrzuca kosmetyki z szafki. Potem idzie do butów i wkłada wszystkie do dzioba a następnie do pudłek z zabawkami żeby je wszystkie z nich wyrzucić na podłogę. Wytrąca mi z ręki szklanki z gorącym napojem. Oczywiście po kazdej mojej interwencji wścieka się i zaczyna mnie bić po twarzy lub gryźć w ręke. Na spacerze w wózku mu się nie podoba a na nózkach pojdzie tylko kawałek i za moment siada i pakuje wszystko co pod nogami do buzi. To tylko część z codziennych rytuałów ale musiałam się wyżalić bo już kompletnie nie moge nic zrobić bo cały swój czas poświęcam na prostowanie jego zachowań....

U nas też mikrobuncik Wyginanie i wrzask, jak tylko się coś nie spodoba- bo na ręce wziął tata a nie mama, albo mama a nie babcia, albo babcia a nie dziadek (i tak dalej), bo ktoś wziął na ręce, a ona chciała na podłogę, bo ktoś posadził na podłodze, a ona chciała na ręce- i tak dalej Na szczęście tylko tyle.

Jeeeeej, Ulcia, gratulacje Jejku, dopiero co Wy byłyście w ciąży, a ja Was podczytywałam (no i też byłam of kors ).

katka_81: To chyba najprostsze wyjście, choć kto wie, czy sobie czegoś innego nie wynajdzie...

No jak będzie miał gołe ściany i puste półki to co innego zrobić mógł będzie ?
Na głowie sobie poskakać ewentualnie

Ale przynajmniej CIASTO sobie usiąść będzie mogła i nie gonić za nim krok w krok

No własnie..., tyle ile to możliwe to tak robie. Drzwi do łazienki zazwyczaj zamknięte, jak nie to, to pójdzie do innego pokoju i ściąga np pranie z rozstawionej suszarki albo co gorsza wchodzi na nią i spada. O przygotowaniu śniadania nie ma mowy bo maluch wstaje przed nami - o 5.00. Jestem wtedy nieprzytomna. Za kable ciągnie w miejscu gdzie jest włącznik światla w lampach które stoją za kanapą czy fotelem. Wchodzi na nie i wtedy szarpie tuż przy żarówce. Obrus ze stołu zdejmę ale młody ma tak długie łapki że juz z kazdej strony dosięgnie prawie do kazdej rzeczy.
Achhh.. Dzięki ze jestescie bo mój mąż twierdzi że we mnie jest problem, że sobie nie daję rady i że na za dużo mu pozwalam.

Treść doklejona: 28.11.13 13:31

katka_81: Ciasto a może On potrzebuje więcej Twojej uwagi, zabaw z Tobą??? Może się nudzi zwyczajnie. Tzn., ja nie twierdzę, ze Mu czasu nie poświęcasz ale niektóre dzieci są bardziej absorbujące po prostu...

Katka, własnie ja caly czas próbuję go czymś zaciekawić. Chce mu pokazac jak się rysuje to on wali kredką w stół, daje flamaster to on go gryzie, rozrzuca kartki. Układam z nim klocki to on je rozrzuca, gram na pianinku to on na nim siada. Naprawdę staję na rzęsach. Intesuje go np układanie wieży ze słoików albo przestawianie rzeczy w lodówce ale to też nie jest odpowiednia zabawa. Nie moge go za duzo nosic ze względu na ciąże.
Może czasem się nudzi bo cóż można robić od 5.00 rano do 21.30 mając tylko jedną godzinna drzemkę.....

CiastoMiłości: Katka, własnie ja caly czas próbuję go czymś zaciekawić. Chce mu pokazac jak się rysuje to on wali kredką w stół, daje flamaster to on go gryzie, rozrzuca kartki. Układam z nim klocki to on je rozrzuca, gram na pianinku to on na nim siada. Naprawdę staję na rzęsach. Intesuje go np układanie wieży ze słoików albo przestawianie rzeczy w lodówce ale to też nie jest odpowiednia zabawa. Nie moge go za duzo nosic ze względu na ciąże.
Może czasem się nudzi bo cóż można robić od 5.00 rano do 21.30 mając tylko jedną godzinna drzemkę.....

no to temperamentnego syna masz Ciasto :) Nie wiem, co poradzić. Może jakaś fachowa porada by się przydała...? Jeśli takowe w ogóle są... bo kurczę, Ty bidulko masz niezły problem a przecież w ciąży jesteś...

Ciasto,świetnie Cie rozumiem,bo Moja Oliwka od dwóch miesięcy nie do poznania jest. Każdego dnia coraz gorsza.. I też ciągle tylko łażę za nią i wołam nie rusz,nie wolno..

Ciasto, a masz opcję pójść z Jasiem do jakiejś sali zabaw? Albo na zajęcia ruchowe dla dzieci w jego wieku? Może chodzi o to, żeby wyładował jakoś swoją energię?
Moje dziecko spokojne raczej, aż się czasem wkurzam, gdy wszyscy wokoło mówią: "jaka ona grzeczna", dlatego każde objawy buntu, próby postawienia na swoim (zwłaszcza w miejscach publicznych) przyjmuję z wielką radością Serio :) Miała takie kilka tygodni ok 18 miesiąca, że potrafiła się mocno frustrować, rozryczeć z niezrozumiałego dla mnie powodu, ale raczej było to związane z moją ówczesną sytuacją życiową, bo miałam trudny okres. A teraz znów jest spokój. Tyle że częściej pokazuje, że ma swoje zdanie, co mnie bardzo cieszy (choć oczywiście czasem jest to wkurzające).

Napisałam dużo i przy wysyłaniu coś się wychrzaniło....
Ciasto zwróciłam uwagę na to, że napisałaś, że wszystko zaczyna się, jak przygotowujesz śniadanie dłużej niż Jaś by tego oczekiwał.
U nas zachowania buntownicze nasilały się, gdy Mlody był właśnie głodny albo zmęczony i kluczem okazało się pilnowanie stałego planu dnia - pór posiłków (co 3-4 godziny), kolejności czynności (np., że spacer zaraz po śniadaniu) i reagowanie na pierwsze objawy zmęczenia albo właśnie głodu lub zupełnie do nich nie dopuszczanie. Może u Was też to zadziała? Może jak Jaś wstaje tak wcześnie i jeżeli jeszcze pije mleko, może o tej piątej rano warto dać mu butlę, a śniadanie niech je potem razem z Wami? A może rozwiązaniem będzie kaszka błyskawiczna (musisz mieć przegotowaną wodę z poprzedniego dnia, troszkę ją podgrzać, wsypać kaszę i wymieszać)? Jak Jaś śpi tylko godzinę dziennie, to może w połowie ranka zachęcić go do paru minut spokojnej zabawy (na leżąco, może jakies głaskanie/gilganie wspólne, czytanie bajeczek, uczenie się części ciała... chodzi o to, żeby fizycznie odpoczął).
A jak masz wrażenie, że ciągle Jasiowi zabraniasz, to może rzeczywiście tak jak dziewczyny radzą, jak najwięcej rzeczy takich, którymi może zrobić sobie krzywdę pochować, a zostawić np. jakiś kosz z praniem na podłodze - jak już musi coś broić, to niech to pranie rozwala, a Ty wtedy nie reaguj. Może Jaś sobie zakodował, że jak broi, to skupiasz na nim całą uwagę i się domaga w ten sposób jeszcze jej więcej? Na to metodą jest np. zauważanie i mocne podkreślanie pozytywnych zachowań, nawet tych malutkich (teksty typu: lubię, jak się do mnie przytulasz/głaszczesz mnie; cieszę się, że mi pomagasz; cieszę się, że ze mną sprzątasz - dzięki temu będziemy mogli więcej się pobawić; sprawia mi przyjemność, gdy widzę, że odkładasz rzeczy na miejsce, itp itd.).
No i powiem Ci, że nasz syn też uwielbiał słoiki w tym wieku ;-) Jak już się przekonaliśmy, że zabranianie tylko wzmaga jego chęć zabawy nimi, stwierdziliśmy, że ok, niech się bawi, ale w kontrolowanych warunkach i na naszych zasadach. Mógł się bawić tylko małymi słoiczkami po deserkach, obchodzić z nimi delikatnie (bez rzucania, stukania jednym o drugi) i tylko na dywanie w jednym pokoju - dostał do tego dwa pudełka i sobie przekładał te słoiki z jednego do drugiego i w tych pudełkach układał wieże. Raz czy dwa spróbował stukania, czy winiesienia słoika poza pokój - wtedy zabraliśmy na kilka minut (była awantura) i potem oddając podkreślaliśmy, że kolejnym razem jak tak zrobi, to już nie oddamy i podziałało. Pobawił się tymi słoikami jeszcze z 5 razy i się znudził ...

Wiem, że nie jest łatwo, ale jestem pewna, że w końcu znajdziecie własną metodę na radzenie sobie z małym buntownikiem ;-) Przy buncie dwulatka jest o tyle łatwiej, że maluchy już lepiej komunikują swoje potrzeby i emocje...

A ja mam takie dziwne pytanie związane z buntem dwulatka (chyba ;)). Czy Wasze starszaki miały tak, że nie pozwolą sobie zmienić pieluchy, bo "nie"? Krasnal potrafi cały dzień chodzić w jednej Dadzie, jak mówię, że zmieniamy pieluchę to jest wrzask, łapie się za spodnie i ucieka. Albo się wydurnia i robi głupie miny, a jak go już złapię i próbuję przebrać to jest wersja A - czyli wrzask, łapaj za spodnie i w nogi.

Pozwoli sobie jedynie przebrać pieluchę jak zrobi grubszą sprawę. A zasiusiana, chociażby 5kg ważyła- no way. Szczerze to nie mam na to sposobu, bo próbowałam już siłą - skończyło się na skopaniu matki i ucieczce z pieluchą przyczepioną jednym plasterkiem. Próbowałam sposobem i odwróceniem uwagi - haha, świetny pomysł. Próbowałam po dobroci, przekupieniem - nie ma takiej opcji. Pieluchę zdejmuje sam dopiero przed kąpielą, bo wtedy jest latanie z gołym pupskiem po całym domu. Aha - proponowałam też, żeby sobie sam zdjął pieluszkę. No to z ochotą, ale nie da już wtedy założyć nowej...

Może to czas na odpieluchowanie? Tylko skunksik jeden nie potrafi zasygnalizować, że już, że teraz.

Frag, a może kup majteczki trningowe lub pieluchy wielo? Moja corcka tak zaczynala i wlasciwie pierwszego dnia tylko posikiwala, a potem już wolala. Choc teraz mam problem z kupa,bo chce robic do pieluchy. Robila do nocnika i kupa przyczepila jej się do pupy(sorry za doslownosc) i od tego czasu nie chce za cholerę robic ani na nakladke,ani na nocnik . Jak chce robic kupe,to prosi,zeby zalozyc Jej pieluchę. A przeważnie po nocy od razu robi,bo zakładam,bo jeszcze się zbytnio nie wybudza(co prawda na drzemki nie zakładam,bo wytrzymuje).
Miał ktoś taki problem z kupa?

FRAG ja bym się przy niemowlaku wstrzymała z odpieluchowywaniem
Zwłaszcza, ze Eryś nie wykazuje żadnych chęci - bo chodzenie z ciężką , mokrą pieluchą to chyba wręcz odwrotny sygnał.
CO innego jakby mu ona przeszkadzała

Frag ,a może kupic pieluchomajtki? Będzie Tobie latwo i szybko zmienić w pozycji stojącej (może Krasnal nie chce lezec przy zmianie pieluchy, tez to mielismy,ze musiałam w locie zmieniac. jak siusiu to ok,ale jak kupa to pelen harcore był). Nic nie trzeba zapinac ,przyklejać,tylko wciągasz. Pampers ma takie i w rossmanie babydream i dada z biedronki robi pantsy
A majtki treningowe , to raczej na posikiwanie, jak silny strumien moczu to przepuści, troche mniej niż majtki zwykle , ale poleci po rajstopach czy spodenkach.

o tylko część z codziennych rytuałów ale musiałam się wyżalić bo już kompletnie nie moge nic zrobić bo cały swój czas poświęcam na prostowanie jego zachowań....

= no to niezle masz.. ale tez podpisuje sie pod akcja "chowac wszystko". Ja obrusu nie mam, kabel z lapka za poducha, biurko zasuniete krzeslem. Kabel od lampki na malym gwozdziu pociagniety za kanape bo tez ciagnal za niego. Na szafkach blokady, wszelkie napoje i posilki z dala od jego zasiegu. Jakby nie to to u nas to samo co u Was... maly grzebie mi w pufie i wywala wszystkie skarpetki, w lazience jak sciagam pranie to wszystkie plyny z szafki na ziemie (sam tam nie wchodzi, musze zamykac drzwi), jak skladam pranie to wieksza czesc zbieram z podlogi. Jak sciagam spodnie to juz mi je ciagnie by sie paskiem, bawic. Szafki w kuchni na gumke bo w koszu tez lubi grzebac, buty w buzi sa na porzadku dziennym, ze swoich szuflad wyciaga wszystko co dosiegnie,wymamla i rzuca na ziemie, wiec tam stoi pufa. Nauczyl sie wchodzic na kanape, wiec nawet tam nie ma azylu, koci "przybytek" (kuweta i jedzionko) stoja za taboretem w rogu bo inaczej tez by sie nimi bawil, dywan zwinelam juz dawno - wole myc podloge co drugi dzien niz prac dywan.Nasze dzieci sa po prostu wszedobyslkie.

<span style="font-size:11px;color#333;">Treść doklejona: 28.11.13 21:59</span>

Dziecko musi się nauczyć jakoś żyć wśród sprzętu, mebli... W przeciwnym razie pójdzie do cioci, wujka, kuzyna i tam da popis ;).

- jakos wizja mojego lapka na ziemi nie jest fajna

Witamy się z Tosia oficjancie

Tosia ma 4 ząbki, przesuwa się przy meblach, co raz częściej można usłyszeć "cio to", "to to", mama, tata. Ale tata jest używane jako przecinek,a mama to tylko jak się czuje zagrożona to woła.
Rok temu o tej porze jak M wychodził do pracy to się umówiliśmy żeby wrócił jak najszybciej bo ja nie wiem czy wszystko w porządku z "brzuchem". Wrócił zjadł dwie kanapki i pojechaliśmy na ip sprawdzić czy wszystko ok.
Po pierwszym badaniu lekarz zapytał się M czy mamy torbę z rzeczami bo to już dziś maleństwo przyjdzie na świat. Więc M pojechał po rzeczy a ja już zostałam, jak wrócił koło 16 to się dowiedział że o 18 jest CC.

18:20 mała przyszła na świat. Przez chwilę od wyjęcia była cisza, ale potem na szczęście zaczęła się drzeć. Jak położyli mi ją na klace przy buzi to się od razu uspokoiła było to bardzo miłe, słodkie i wręcz nie do opisania może tak jak by taka magia po naturalnym porodzie. Mała dostała 9 punktów bo była trochę sina (trzeba było jej pomóc z pierwszym oddechem).
Potem mnie zaszywali a M ją kangurował. Przez to że przez cały dzień zjadł chyba z 4 kanapki plus w miejscu do kangurowania było z 37 stopni ciepła i leżał z małą około 2h. To jak ją od niego zabrali i wstawał to biedak zemdlał. A ja po tym CC czekałam na niego w sali pooperacyjnej i nie mogłam się doczekać i w końcu zaczęłam się o niego dopytywać i jedna z pielęgniarek mi powiedziała, że mieli mi nic nie mówić abym się nie denerwowała. I po jakimś czasie doczekałam się na moje obydwa skarby ;)

Treść doklejona: 29.11.13 08:08
I jak przejrzałam suwaczki to gratulacje dla wszystkich mam którym udało się zajść w kolejną ciążę.

sto lat dla Tosi:)
-
Frag u nas z pieluchami jest całkiem inaczej:D:D:D mała daje sobie zmieniać bez problemu ale na świeża reaguje skuczeniem i wołaniem "mama kupa ma" czyli że ma tam kupę i znów muszę przebrać... aż za 2-3 min się czymś zajmie i jej przechodzi, ja się wezmę za Milkę jak będzie ciepło szkoda mi paneli i dywanów... jeszcze tą zimę dam jej spokój:D