Przeczytałam dyskusję i mam takie przemyślenia. Na temat "wspólnego frontu". Uważacie to za naprawdę konieczne do wychowania dzieci? A co z rodzinami, gdzie jeden rodzic jest np. wierzący, a drugi nie? Wiadomo, że to kwestia dogadania się, jak dziecko będziemy wychowywać, no ale załóżmy, że ta wierząca strona się udziela w tym temacie. Dziecko przychodzi do drugiego rodzica i pyta o Boga. I co ma biedny zrobić? Skłamać i tym samym zachować wspólny front z drugim rodzicem, czy odpowiedzieć w zgodzie ze swoimi przekonaniami, że jeden człowiek wierzy, inny nie? U nas jeszcze nie ma takich sytuacji, ale jest na przykład: ja lubię porządek, więc jak się bawię z córką, ważne dla mnie jest, by po skończonej zabawie, odłożyć zabawkę, wziąć następną. Mąż nie widzi sensu, więc jak ja wychodzę, a oni sami zostają, to po powrocie widzę armagedon, wszędzie zabawki. Sprzątają razem wszystko naraz. Albo: Mąż lubi małą podrzucać, huśtać, łaskotać, wyprawia z nią takie rzeczy, że czasem mi się ciepło robi. No, ale mała to lubi. Ja się z nią jednak tak nie bawię i ona to rozumie. Ja usypiam ją inaczej niż Mąż. Karmię ją w inny sposób. Ogólnie rzecz ujmując, jest wiele rzeczy, które robimy inaczej, nie robimy tego co druga strona. O, dobry przykład. Ja córce pozwalam dotykać laptopa, klika sobie w klawiaturę, Mąż nie, absolutnie. Nie widzę, żeby mała przez to była zagubiona, wręcz przeciwnie. Wspaniale się odnajduje. I co dla mnie najważniejsze, jesteśmy swobodni w kontaktach ze sobą. Nie myślę "o, Mąż tego nie robi, to i ja nie powinnam". Robię to, co uważam za zgodne ze mną. Jak wszędzie i tutaj są granice. Są rzeczy nienaruszalne dla mnie i Mąż z córką to respektują. I w drugą stronę, oczywiście. Trzymamy się planu tylko i wyłącznie w rzeczach kluczowych dla zdrowia, życia, ogólnie pojętego dobra dziecka. I taka refleksja na koniec przydługiego wywodu na ten temat... Myślę, że poczucie bezpiecznego przywiązania do rodziców nie wynika z ich identycznego zachowania, wręcz przeciwnie. Dziecko uczy się w ten sposób, że ludzie są różni, mają różne granice i w kontaktach z różnymi osobami trzeba się zachować odpowiednio do oczekiwań danej osoby. No i widzi, że mama albo tata działają zgodnie z własnymi przekonaniami, nie wysyła się sprzecznych sygnałów dziecku, że chciałabym inaczej, ale umówiłam się z tatą na inne zachowanie.

Jaheira: Będzie drżała o to, czy aby Paulina nie przygarnie sobie któregoś pod pierzynkę ;)

ufff no mam nadzieję, że bardziej się we mnie wda jeśli o te sprawy chodzi :-)

szczypta_chilli: a skąd By Natalaa pierzynę wzięła, skoro teraz wszyscy śpią pod kołdrami z ikei? ;)

z ikei nie mamy [btw. nigdy nie byłam] :P mamy kołdrę robioną przez moją mamę jak pracowała w firmie zajmującej się tymże

Kakai: pamiętam "matę edukacyjną" Paulinki, przypominała kołdrę puchową

hę?

Natalaa kiedy umiescilas fote Paulinki na koldrze i pisalas ze to lepsze niz mata w sensie bezpieczenstwa, cos takiego mi sie przypomnialo:) jesli mozna wiedziec w ktrej firmie Twoja mama pracowala bo uwielbiam takie koldry i chce kupic dziecieca

Dziewczyny dajecie maluchom kawe do picia? Nie wiem czy nie przesadzam/ to znaczy Jas sam bierze kubek i popija moja kawe, malo bo 5 lykow ale ostatnio codziennie podkrada i nie wiem czy moze mu to zaszkodzic

Kakai, podobno kofeina hamuje wzrost... A Inki nie możesz?

Zupełnie tego nie pamiętam :D No, ale cóż... starość :P

Ja polecam z całego serca! Śpię pod nią już x lat (mama nie pracuje tam około 10 jak nie więcej....) a kołdra nadal super! Na lato mamy eko. Też z tejże firmy. Z tym, że lżejsza :-)

Nie wysyłaj jej do Teo, wyślij do nas, niech ona Krasnala nauczy gadać, a w zamian on porządku nauczy ;) Bo może i jest torpedą, ale wieczorem układa wszystkie zabawki na miejsce :))) I uwielbia zabierać śmietki do kosza, mam nadzieję, że to mu nie przejdzie ;)))

to jest pomysł będą dwie pieczenie na jednym ogniu upieczone:D:D:D
a z Milci gaduła straszna buzia mało kiedy się zamyka:D u Was już się zaczyna pewnie ruszy zdaniami jak Julka:) a co do spokojniejszych dzieci odkąd mówią to u nas tak samo jak umiemy się z Milką dogadać to jest z 80% mniej jękliwa bo wiem o co jej chodzi:D

CESTIMOI ja pisząc o wspólnym froncie miałam na myśli coś innego.
Przykład: jesteśmy u mojego brata.
Ich syn Iwo, dość ruchliwy i nieogarnięty dzieciak, zaczyna bawić się dekoderem wyjmując z niego jakaś kartę.
Brat zwraca mu uwagę, żeby tego nie ruszał.
Brak reakcji. Prosi więc drugi raz.
On zaczyna delikatnie histeryzować, że chce, że musi, że coś tam.
Widząc to bratowa poirytowana lekko mówi: "Zostaw że go niech się pobawi"

Jaki sygnał dostaje dzieciak ?
Że tata guzik wie, co wolno a czego nie, bo mama przecież pozwoliła.

U nas w domu to niedopuszczalne.
Jeśli ja powiem, że ma być tak to mój mąż zawsze to potwierdza.
I odwrotnie.
Nina miała kiedyś taki etap, że jak ja jej zwróciłam uwagę to biegła po pomoc do tatusia. A jak tatuś jej czegoś nie pozwolił to przychodziła do mnie.
Teraz już tak nie robi bo wie, że i tak to nic nie pomoże i że mama z tatą mówią zawsze jednym głosem.
A już na pewno wtedy kiedy jesteśmy z nią razem.
Bo osobno też jej czasami na inne rzeczy pozwalamy. A nawet nie tyle co pozwalamy, ile wiadomiks - inaczej z dzieckiem spędza czas tata, który jest do zabawy, wygłupów etc a inaczej mama, która musi dzieciakowi dać jeść, przebrać itp

kasiakuzniki: Milka jest już spakowana w paczkę priorytetem i jedzie do Ciebie na wychowanie

Serdecznie zapraszam, ale nie na wychowanie tylko tak o
Z chęcią bym ją poznała osobiście bo jest uroczą dziewczynką

Mam pytanko edukacyjne:
Maly bawi sie klockami (kwadrat, kolko, trojkat) i chce wlozyc je do opdowiedniej dziurki, i tu moje pytanie, czy pomagac mu wlozyc odpowiedni klocek w odpowiednia dziurke, czy zostawic go samego z tym odkryciem jak co dac??? My go czasem nakierowujemy troszke by trafil, ale niewiem czy tak robic czy ma wszystko sam w tym temacie?? Chce by w przyszlosci byl samodzielny pod wzgledem nauki a nie, ze dwa razy cos nie wyjdzie i tekst "mama zrob"... Niewiem co myslec i czy sie dobrze wyrazilam:)

Najczesciej musze jej tylko przekręcać ten kubelek, żeby probowala trafić do odpowiedniej dziurki, bo jak siądzie, to wszystkie klocki chce pchać Np do otworu koła ;p

- no podobnie to u nas wyglada:)

Eee, no to mamy po prostu inne pojęcie "wspólnego frontu" bo jeśli chodzi o zachowania niedopuszczalne w ocenie mamy ORAZ taty, no to nie ma się co spierać przecież i wymyślać i robić na przekór My na przykład mamy w domu rzeczy podzielone na moje, Męża, córki i wspólne. O moich decyduję ja, o mężowych Mąż, o Natalkowych ona sama. Nie wtrącam się i broń Boże nie podważam decyzji Męża jeśli życzy sobie niedotykania jego rzeczy. I działa to w każdą stronę. Ale już wspólne to ustalamy razem, co można a co nie, a czasem ze mną mała się nimi bawi, a z Mężem już nie, bo on nie chce. I nie sądzę, żeby to było coś nie tak. Mała jest jeszcze mała, nie było jakiś mega trudnych wychowawczo sytuacji, więc pewnie wiele przed nami.

I tak mi się jeszcze pomyślało. Teo, u mnie też by taka sytuacja była nie do pomyślenia, ale nie dlatego, że jak tata powiedział, że nie wolno, to mama też musi przyjąć takie stanowisko, a dlatego, że mama widzi, że ojcu bardzo zależy na tym, żeby dziecko nie bawiło się tą kartą od dekodera. Jeśli to byłoby coś, na czym bardziej zależy dziecku, a tata zabrania "bo tak", to wtedy mogłabym rozpatrzeć stanięcię po stronie dziecka i próbę przekonania taty, żeby jednak pozwolił. Mam nadzieję, że nie namieszałam i zrozumiecie

cestmoi89: Jeśli to byłoby coś, na czym bardziej zależy dziecku, a tata zabrania "bo tak", to wtedy mogłabym rozpatrzeć stanięcię po stronie dziecka i próbę przekonania taty, żeby jednak pozwolił.

A to widzisz u nas jest inaczej. Nigdy nie podważamy swojego zdania. Natomiast inna sprawa, że mój mąż ma identyczne patrzenie na pewne rzeczy jak ja i w 99,9 % przypadków nie pozwalał jej robić tego, czego i ja jej nie pozwalam.

Czasami bywały takie akcje, że siedziałam w kuchni a Ninka z tatą w pokoju się bawiła. I po jakimś czasie dochodził mnie płacz a ona do mnie biegła mówiąc "Bo tatuś nie pozwolił".
I ja wówczas [nie mając możliwości się dowiedzieć o co poszło] brałam ją na ręce i tłumaczyłam, że skoro tatuś powiedział że nie wolno to znaczy, że nie wolno i mamusia też nie pozwala.
W międzyczasie wchodził mój mąż, mówił o co poszło i wtedy mogłam jej wyjaśnić co jak i dlaczego. Żeby własnie nie było nie bo nie.
Także ja stawałam po jego stronie często nie znając szczegółów [w danej chwili], ale uważałam że powinniśmy mieć jedno stanowisko.
Może to złe podejście, aczkolwiek póki co Nina jest dzieckiem bardzo grzecznym.
Więc może podejście dobre



KASIAKUŹNIKI jakie daleko ?
Dla chcącego nic trudnego
My w lecie byliśmy w Warszawie [a wcale blisko nie mamy], teraz Warszawa przyjechała do nas, byliśmy też w Bieszczadach, przyjechał do nas Śląsk etc
Dupki w auto trzeba wpakować i jechać

Dziewczyny ja z innej beczki -Hania od początku miała problem z jedzeniem mięsa - nie spróbowałam się tym, a nawet cieszyłam, bo wiadomo co w nim teraz jest -za to lubiła warzywna i owoce.Niestety od 4 miesięcy jest problem nawet z jej ulubionymi warzywami-ma fazy,że je, ale częściej nie ie.Mogła by tylko mleko jeść i pić non stop.Zrobiłam jej kontrolną morfologie i wyszło za mało krwinek białych i obniżone ccm. Poiazałam wynik w pracy hematolog i podejrzewa ona niedobór ppokarmowy -prawdopodobnie żelaza.
Do tej pory wierzyłam,że nie należy zmuszać dziecka do jedzenia, ale teraz to ja już nie wiem.Pediatra kazała powtórzyć badania za miesiąc,Ale nic nie wspomniała na temat anemii,więc nie wiem co mam jej suplementować aby było bezpieczne.Bardziej opieram się na opinii hematolog, ale onśnić mi nie przepiszę.
Jak nakłonić Hanie do jedzenia mięsa?

Treść doklejona: 05.01.14 08:44
Dodam,że nadal szukam robaków w kable.
Robaki też powodują anemie.

Jezynka Franco też nie je mięsa w domu poza zupą, gotuje mu bardzo gęste zupy i w tym przemycam miesa. Pozatym niewielkie ilości zjada w zlobku ale u nas królują warzywa i ukochane owoce i mlekkkkoooooo.....

Właśnie problem że ona nawet tych zup nie rusza ostatnio.Teraz ma fazę na kabanosy -ale boję się jej dużo dawać.Wiadomo lepsze to niż nic.Kupię dziś morele suszone i żurawine i zobaczę czy ruszy.Do tego wszystkiego ma zielone kupy ze ślubem od czasu do czasu -zrobiłam jej badanie kału ogólne -we wtorek wynik.Wkurza mnie że pediatra to olewa.Rodzina mówi że szukam chorób, ale dla mnie nie jest to wszystko normalne, do tego te jeszcze dziwne odgłosy nosem.Dla mnie na 100%to robaki,ale pediatra ma to w w powarzaniu.Mam receptę z pracy na robaki, ale czekam z tym na badanie kału.

Ja zawsze już kupuje prezenty tzw.na zaś-szczególnie,że wiwiększość dzieci ma już wszystko.Moim zadaniem to super prezent na 2 urodzinki.Jak teraz się nie przyda to za jakiś czas.

Dwa dwulatka rowerek biegowy jak najbardziej ok :)

Kachaw, spokojnie dwulatkowi możesz kupic. Moja tez dostala na 2 latka i smigala. My mamy z decatlonu,jest swietny.

hydrozagadka: Ja rozumiem i dokładnie tak podchodzimy na co dzień do sprawy. Zdarza mi się stanąć po stronie dziecka, zamiast po stronie męża, jeśli uważam, że to akurat nie on ma rację. On robi podobnie. I faktycznie, nie zauważyłam, żeby to było problemem - wszak każdy jest inny, ma prawo do innego zdania, ma także prawo się pomylić. Natomiast mamy parę spraw, w których rzeczywiście trzymamy sztamę, ale to są faktycznie rzeczy z cyklu "trudnych".

Dokładnie, my mamy z M różne charaktery, często mamy odmienne zdanie w kwestii wychowania Dominika także choć wiadomo to dopiero wszystko wychodzi na światło dzienne wraz z wiekiem małego. KIedyś myślałam, że to może być problem, że rodzice powinni stać za sobą murem, zgadzać się w każdej kwestii, a przynajmniej nie pokazywać poróżnienia przy dziecku.U nas było i jest z tym ciężko dlatego postawiliśmy na coś innego. Otóż sztuka negocjacji na pewno nie jest łatwa ale staramy się właśnie negocjować albo przynajmniej przy D. wzajemnie spokojnie porozmawiać przedstawiając swój punkt widzenia, korzyści, minusy. Nie powiem idealnie nie jest ale z każdym problemem idzie nam coraz lepiej już nie tylko w przypadku wychowania Dominika. Myślę, że fajnie gdy dziecko zdaję sobie sprawę, że ludzie nawet rodzice są różni, mają inne charaktery, inne poglądy ale można przy tym żyć ze sobą w zgodzie i jakoś fajnie się dogadywać ;) mam nadzieję, że w przyszłości też będzie takim naszym partnerem do rozmów, rozwiązywania sporów, dzielenia się swoimi poglądami czy opinią i, że będzie wiedział, że ta OPINIA niekoniecznie musi się zgadzać z moją czy męża. No cóż mam w planach wychować małego indywidualistę, jako że ja w dzieciństwie byłam trochę tłamszona. Nie wolno mi było rozmawiać gdy w domu byli dorośli i się wtrącać, nie miałam długo własnego zdania (ciągle mam z tym problem w niektórych sprawach). Jak z tym wychowaniem wyjdzie zobaczymy, pięknie nie będzie..ale spróbuje to zrobić inaczej niż moi rodzice, bo na przysłowie "Dzieci i ryby głosu nie mają" ciągle mam alergie.

Dzięki dziewczyny za odpowiedź, mam budżet do 200zł i widziałam właśnie na stronie decatlonu za 189 więc skoro ten się sprawdził to nabędę.
Jaś ma urodziny pod koniec stycznia, więc akurat jak będzie wiosna będzie miał ponad dwa latka więc idealny czas, pozdrawiam

Kachaw - ja mysle, ze to swietny pomysl. Nasz Karolek jeszcze nie chodzi, ale na wiosne tez planuje zakup rowerka biegowego (mam nadzieje, ze do tego czasu zacznie chodzic). Na razie nasz brzdac chodzi przy meblach,lozku, stole, scianach, oknach ;) czasem sie puszcza i stoi sam, ale sam nie ruszyl jeszcze. ;)

Hope, u nas na takie suche placki działa świetnie alantan.
Chłopaków kąpię też w Ziajce- odkąd tego uzywamy, zniknęły placki u Witka, a miał spore na nogach.

SUshka dzięki! własnie szukam czegoś fajnego do kąpania. Może to wina żelu babydream? wydaje mi się, że gdy przestałam kilka dni go używać była poprawa.
Madzia jesteś kolejną osobą polecającą masło shea. Własnie czytałam pod wykresem przyjaciółki opinie penny o tym masełku. Już zamówione, mam nadzieję, że pomoże...jakoś boje się zaczynać od emolium itp. bo to nie wygląda aż tak źle.....

Piszę w sprawie babydream - nie wiem czy zmienili skład babydream, ale wiem że co jakiś czas wycofują w rossmannach pewne serie tych kosmetyków... Ogólnie bardzo dużo różnego "syfu" czasem przypadkiem się tam dostaje, co oczywiście tuszują, bo to ich marka (mam koleżanki pracujące w rossmannie - w różnych miastach). Obie moje koleżanki zgodnie twierdzą że nigdy by dziecka tymi kosmetykami nie skrzywdziły, bo nie wiadomo która partia jest dobra, a która cichaczem zostanie wycofana...

Dziewczyny sorki, że tak wejdę w temat. Powiedzcie mi ile przed snem powinno jeść dziecko? Bo u nas to wychodzi różnie... Godzina przed snem to max. Czasem zje przed samym zaśnięciem! Kaszka i potem jeszcze chlebek, bo mu mało odziwo! Wyhodowałam JADKA!!! nie chwaląc się

No ale ile on powinien jeść przed snem? Jak to jest u Was?