Monia502: więc pada o 23 dopiero... o 1 lub 2 pobudka i buszowanko do 4.30 minimum....

Rany MONIA !!
Ty to jesteś cyborgiem jakimś, że to wytrzymujesz !

elfika: omg! moje marzenie!

No, ale wiesz jak to jest. Człowiek się szybciutko do dobrego przyzwyczaja......

A moja wciąż śpi No ale poszła spać o 1:30...

Miejcie litość dziewczyny, o 7 to ja marzę żeby się budzić, u nas niezmiennie 5:30!

Czy ząbki czwórki na początku wyglądają tak jak trójki i są w miejscu trójek. Bo na dole mamy na razie dwie jedynki, na górze dwie jedynki i dwie dwójki i dziś na górze obok dwójek pojawiły się kolejne dwa na raz. Po jednej i po drugiej stronie stykają się z tymi dwójkami więc nie wiem czy to czwórki a gdzie miejsce na trójki.

Wczoraj byliśmy u dziadków Tosi i stwierdzili jak to jest, że dziecko już widelcem umie się posługiwać a jeszcze samo nie chodzi.
Co tym "wszystkim" dziadkom się tak spieszy z tym chodzeniem dziecka, nic nie dają tłumaczenia że ma jeszcze na to czas.
A według nich nie chodzi dlatego że nie zakładamy jej butów nie prowadzamy jej całymi dniami za rączki.

Wiesz, Acia... Myślę, że to przez przekonania starszego pokolenia. Moja mama jest zdania, że dziecko trzeba wszystkiego nauczyć. Że takie jest zadanie mamy: nauczyć najpierw siedzieć, potem stać, potem chodzić, mówić... Ona się tym chwali, że nas uczyła. Zapomina (lub nie wierzy), że dziecko uczy się SAMO. I nie tylko rzeczy związanych z rozwojem ruchowym. Samo uczy się mówić, samo uczy się liczyć i pisać. My jesteśmy tylko przewodnikami w tej drodze. A dziadkom tak trudno to zrozumieć.

acia co do ząbków to myślę, że to 3 bo faktycznie 4 są dość obszerne no i jest ten odstęp. Ja w pewnym momencie nawet myślałam, że to 5, ale skąd? Za wcześnie

Jak wytlumaczyc niespelna 2 latkowi, ze mama musi TERAZ nakarmic jego rodzenstwo? Starszak potrzebuje mnie najbardziej wlasnie w tej chwili oczywiscie. Do tego stopnia, ze dzis palnal mlodszego po glowie. Mlodszy sie tak wystraszyl bidulek, ze szok. Bajki i glaskanie starszaka (polecone na rozpakowanych) nie dzialaja.

Tylko, ze on taka torpeda, ze minuty nie usiedzi. Probowalam go namowic do pomocy przy zmianie pieluszki, bo tez mu bardzo przeszkadzalo, ale nie dal sie. Tylko zmiana pieluszki to chwila moment, wiec moze mnie szarpac. Natomiast co do karmienia (piersia) to nie mam sily. Mnie szarpie, brata szarpie. Mlody przez to tak nerwow pije , placze i wyrywa sie. Jestem z nimi sama przez najblizsze 3 miesiace, wiec nawet nie ma kto sie nim zajac w takiej sytuacji. Ale dziekuje.

Hm myślę że ruchliwy dwulatek i klej to niezbyt dobry pomysł....mam wizualuzaje zjedzonego kleju i posklejanych włosach. ...
Hanny a w tym czasie jak karmisz może dawaj małemu jakieś drobne przekąski. ..paluszki, safari zwierzątka coś co by było tylko dawne mu tylko w tej danej chwili....
Gdybam. ....

Hanny, nie znam się, ale pewnie Twój malec ma jakieś ulubione zajęcia/zabawki. Jeśli to są klocki np. albo układanki albo no nie wiem co tam jeszcze, samochody to może zakup jakąś nową fajną zabawkę z serii lubianych przez niego, ale taką, z którą jest zajęcie, np. jak samochody, to może z jakąś zjeżdżalnia, garażem i wyciągaj tą zabawkę z szafy tylko na czas karmienia braciszka, tak aby to starszaka mocniej zajmowało? Albo może zakup mu lalkę z butelką do karmienia? I "bawcie się" we wspólne karmienie? Niech rozwija tacierzyński instynkt Wiem, że piszesz, że starszak to torpeda, ale może sam fakt, że i on ma "kogoś" do nakarmienia trochę złagodzi te jego wybryki

Wspolczuje Hanny.. wiem ze to nie to samo ale podobnie sie czuje jak robie coskolwiek w kuchni a mlody wtedy stoi i beczy bo chce na rece, wlazi miedzy mnie a kredens itp. Ale jak z nim siedze w pokoju to nawet nie podejdzie, tak zajety zabawkami

Hanny, my Krasnalowi chowamy najfajniejsze samochodziki i jak jest sytuacja, że wiem, że będę musiała z młodszym poleżeć (a sama wiesz, że się boję, że aktywny Krasnal storpeduje dom i siebie przy okazji) to wtedy wyciągam autko (u nas bajki też działają) i mam tę chwilę tylko dla maluszka.

Moja tez sie bawi samochodami... i lalkami tez oczywiscie wiec czemu by nie sprobowac a moze akurat syn Hanny bedzie chetnie karmil z mamą:)

To prawda, że nic złego, gdy chłopiec pobawi się lalą... To jest nasz taki "dorosły" wymysł kto ma się czym bawić. Znam ludzi, którzy maja obawy, że jeśli się chłopcu kupi wózeczek i lalkę to będzie gejem... A too żadna prawda. Nic dziwnego, że chłopiec chce mieć laleczki. Przecież dzieci bawią się w naśladowanie nas - dorosłych....

Przecież chłopczyk pchający wózeczek nie myśli w kategoriach "jestem mamą" tylko akurat bawi się w tatusia... (choc to też zalezy od wieku, bo są dzieciaki, które myslą, że jak dorosną będą miały płec przeciwną :P).

Kilka lat temu byłam świadkiem jak mały Rom stał z rodzicami pod kioskiem i uderzył w histerię bo chciał laleczkę! Oni stali pod tym sklepikiem i przemawiali chłopcu do rozsądku, pokazywali coraz to lepszy samochodzik, a ten nieeeeee - on chce laleczkę! W końcu podeszłam i mówię, że maja mu kupic laleczkę, bo może on akurat ma jakis plan zabawy. A oni na mnie spojrzeli i pytaja, czy on nie będzie gejem.... :P Bo wiecie, że u Cyganów wiele rzeczy nie przejdzie i bali sie przeokropnie... Powiedziałam im, że nie wiem jakiej orientacji będzie kiedyś ich syn, ale niczemu nie zawini laleczka. No i powiedziałam, że pracuje w przedszkolu i że on wcale nie mysli, że jest dziewczynką, tylko chce naśladować rodziców. Wersja z "tatusiem" przemówiła do nich. Kupili zabawke i poszli do domu. No a chłopak (bo mieszkają niedaleko mnie) jest rasowym facetem dzisiaj ;). Młodym co prawda, ale zadatków na geja nie ma ;).

Ja to bym kupila juz wiosenne, nawet jak troche zimy sie zjawi to jak te pare razy nie bedzie dreptac sama to nic jej sie nie stanie, a uwazam, ze teraz zimowki to juz nie potrzebny wydatek, szczegolnie, ze rok ich nie ubierze. Ja na jesien mialam trampeczki, teraz bede kupowac adidaski jakies :)

Hanny: bo u niego wszystko na 2 minuty

skąd ja to znam

To u nas jest podobnie. Tzn. Kacper ma jakieś tam ulubione bajki jak Stacyjkowo, Klub przyjaciół Myszki Miki... Ale całej nie obejrzy, bo faktycznie najbardziej go interesują wtedy jak coś grają tak jak w reklamach

TEORKA: Moja Ninka [razem z naszą Bianeczką, czyli kotem ] od kilku miesięcy najbardziej lubi bawić się takim parkingiem , do którego ma już ze 20 resoraków i ciągle kolekcjonuje następne
--

Teo Twoja Nina ma wiecej autek niz moich dwoch synow razem do kupy

KasiaTasia moja ma odwrotnie same meskie zabawki u dziadkow... a tak pozatym to mamy prawie takie same ciaze;P chodzi o wiek oczywiscie

ecco, sprawdzone, polecam

Witam Was. Mam pytanie dotyczce dzieci 2 letnich i starszych. Moj Dawidek ostatnio na powaznie odkryl uroki zabawy w chowanego i lapanego. Dlatego ucieka mi zawsze i wszedzie. Jeszcze jakis czas temu moglismy spokojnie wyjsc na spacer on obok wozka, czy w sklepie ja ogladalam rzeczy a on sie krecil kolo mnie. Teraz kazde wyciagniecie z wozka konczy sie szalenczym biegiem w jakimkolwiek kierunku byle by mi uciec. Kurcze, to juz jest rozumny i gadajacy dwulatek a nie mam sposobu jak mu wytlumaczyc ze nie zawsze i nie wszedzie mozemy sie bawic. Z drugiej strony nie chce chodzic z nim non stop zapietym w wozku. I teraz tak, tlumaczylam ze to niebezpieczne ze moze sie zgubic- jak grochem o sciane. W sklepie biegnie do jakiegos wieszaka i chowa sie miedzy ubrania tak ze udaje mi sie go znalesc tylko jak mu buty u dolu wystaja, w spozywczym szaleje miedzy regalami bylebym go nie zlapala. Na chodniku tez leci przed siebie, niby wie ze na ulice nie mozna ale nie moge przeciez w tej kwestii zaufac dwulatkowi. Tlumacze ze teraz nie biegamy, ze jak go wolam to musi do mnie przyjsc ale gdzie tam, co to za zabawa w chowanego jak trzeba wyjsc z kryjowki. Moglabym go zapiac w wozku, zrobic zakupy i pozolic mu biegac w jakims bezpiecznym terenie. Ale nie bardzo mam czas i na zakupy i na wyjscie na plac zabaw tego samego dnia. Nie mam prawa jazdy, wszedzie poruszamy sie wozkiem. Bardzo lubilam te nasze spacero-zakupy. Pol godzinki spacerku i bylismy w miescie, zakupy i powrot. Maly zawsze w jedna strone szedl, kopalismy sobie kamyka, rozmawialismy. A teraz kurcze armagedon. Ja wiem ze teraz mamy ''trudny'' czas, ze wszystko jest na nie, ze ksztaltuje sie jego niezaleznosc...brak mi juz pomyslow jak mam mu tlumaczyc. To juz naprawde rozumne dziecko, tym bardziej nie wiem co powiedziec. Z jednej strony nie chce go przestraszyc ( ze sie zgubi i go ktos zabierze), z drugiej strony nie chce go uzalezniac od siebie( masz chodzic przy mnie bo musze cie pilnowac) chce zeby ufal sobie bo przeciez pojdze do przedszkola a tam nie bede go pilnowac, ale naprawde boje sie ze mi sie w kncu zgubi, naprawde juz pare razy mi serce stanelo. Albo ze wyskoczy na ulice bo bedzie tak uciekal. Najmniejsze zakupy to teraz wyzwanie. Tak bym chciala zeby zrozumial ze jak go wolam to musi do mnie przyjsc, ale zeby go tez nie przestraszyc. Co myslicie? no chyba ze nie ma wyjscia i musze go w tym wozku przez jakis czas wozic...
acha kara nie dziala...jak mowie zeby nie ciekal bo go zapne w wozku to wogole nie slucha, zapinam go wiec ten sie wije i drze poczym za jakis czas go wypuszczam ale zadnej nauczki z tego nie wyciagnal:/
Chetnie poslucham Waszych rad

Lecia ja tez mam dwuletnie dziecko... i nie pamietam kiedy ostatnio jechala wozkiem chyba jak jeszcze nie chodzila bo od kiedy stanela na nogi to juz w wozku nie usiedzi za dlugo... na spacerze moze biegac do woli ale jak musze isc do sklepu to ona tez tego nie rozumie i ucieka i biega w najlepsze wiec to chyba taki etap... zanim dojdziemy do sklepu ktory jest minute od domu to ona zdazy przez godzine biegac po placu zabaw husta sie zjezdza i bawi a co ja mowie to nie slucha... u nas problem taki ze zeby dojsc do sklepu trzeba przejsc obok placu zabaw... i oczywscie wie gdzie jest dom gdzie sklep wiec chodzi gdzie chce i oczywiscie najlepiej ulica... takze ja tez chetnie poczytam jakad rade moze ktos pomoze;)

Obawiam się, że z tym uciekaniem to taki etap, który po prostu trzeba przeczekać Hania akurat taką fazę miała, jak Natalia była malutka i przez to uciekanie bałam się wychodzić sama z nimi na spacer. I nic, kompletnie nic nie działało, żadne tłumaczenia. W tamtym czasie to albo jeździłyśmy do moich rodziców do ogrodu albo starałam się w pierwszej kolejności dotrzeć z nimi na najbliższy plac zabaw. Tam H. mogła się wyszaleć i w dalszą drogę już szła dużo spokojniej. Albo wybierałam taką trasę, żeby jakoś w miarę bezpiecznie można było się poruszać nawet przy tych ucieczkach. W ogóle w naszym przypadku zasada, że "dziecko musi się wybiegać" sprawdzała się świetnie. Jak była zmęczona, to już po prostu nie miała siły na głupoty Tyle, że mieliśmy o tyle łatwiej, że było lato.

Ja swojemu do znudzenia ppwtarzalam, ze jak chce jakas przekaske to tylko w wozku. Nie mialam wyjscia, musze miec och obu czasem w wozku. Woze ze soba suszone jablka, a w sklepie najpierw kolo pieczywa przechodzimy. Wie, ze bule tylko w wozku. Ale tez mam potwornego stracha z tym uciekaniem.