bilia: Karol zasypia i śpi sam, w swoim łóżeczku tyle że w naszej sypialni.

u nas wcześniej też tak było, Misiek zasypiał sam w swoim łóżeczku ale po prostu w naszej sypialni (ze względu na metraż mieszkania innego wyjścia nie było )

bilia: Problem jest tylko taki że skubaniec budzi mi się jeszcze w nocy na jedzenie (no i czasem ma takie jazdy że się budzi i siada albo właśnie poszukuje smoka... ale to to już szczegół). Po prostu matka będzie musiała się bardziej do synka nabiegać I może elektroniczna niania się przyda?

Mikołaj akurat w nocy już nie je od jakiegoś 8 mc życia, ale czasem oczywiście zdarzy mu się obudzić (zwłaszcza przy ząbkowaniu) - z tym, że u nas jak coś to wstaje tata
Co do niani to pewnie może się przydać...my akurat nie zdążyliśmy kupić i okazało się, że w naszym nowym domu tak niesie się echo, że ciężko byłoby dziecka nie usłyszeć, chociaż Miki nie budzi się praktycznie nigdy z płaczem itp. ;) Jedyne co to jak kładziemy się spać zostawiamy otwarte drzwi od jego pokoju i naszej sypialni

Po naszych doświadczeniach stwierdzam, że to chyba my się bardziej nakręciliśmy całą sytuacją (w planach było nawet spanie P. na materacu u Miśka w pokoju) niż było warto, bo pierwszej nocy Miki spał sam w pokoju jakieś 12h bez żadnej pobudki

wpadam tylko by napisać: GRATULACJE CERISE!:))) spokojnej ciąży

U nas natomiast wyglądało to tak. Starszy dostal wieksze łózko bez barierek jakos w polowie mojej ciazy a zeby maly mial to mniejsze. Jest przystawione do naszego wiec Jas zawsze mogl przejsc do naszego lozka gdy sie obudzil. Przed narodzinami Adasia mialam w planie przeniesc starszaka do nowego pokoiku a maluszka postawic obok swojego łóżka. Jednak gdy urodzilam poczułam ogromną tęsknotę za moim starszym Jasiem i za nic nie chcialam go od siebie oddalac. Nie chcialam tez zeby spali razem narazie w jednym pokoju zeby nie budzili siebie nawzajem.
Jas zostal z nami a Adaś wywędrował do małego pokoju.

Ja niestety małą przeniosę do drugiego pokoju w momencie narodzin synka. Ciekawe jak to będzie.

A co myślicie o tym, żeby maleństwo najpierw spało w koszu mojżesza, a całe zamieszanie ze zmianą łóżek u starszaka miało miejsce kilka miesięcy po porodzie?
Najchętniej bym tak zrobiła, tylko boję się, że Ninka zgniecie malucha, bo będzie się pakowała do swojego starego łóżeczka. Czy może lepiej od razu kupić duże łóżko?

Ja calkiem niedawno mialam dylemat ze smokiem. Pytalam sie nawet dziewczyn co radza. Nie taki diabel straszny okazalo sie. Faktem jest, ze to ze Henio sam wyrzucil smoka przez okno (wyrzuca wszytsko, wiec nie bylo to jakies bardzo znaczace ze akurat smok polecial) duzo pomoglo. Pozniej na poczekaniu wymyslona historia o porawniu smoka przez biedronki i jakos to poszlo. Po 4 dniach nawet nie wspomnial o smoczku, a teraz zapytany o niego sam powtarza ze zabraly go biedronki na ogrodzie.

Dodam ze najwiekszym problemem (dla mnie) bylo to ze akurat wychodza mu dolne piatki. Nie chcialm mu jeszcze bardziej utrudniac, ale jak widac jakos nie zrobilo to na nim wrazenia. Smoka wiec nie mamy a piatki nawet nie zdazyly jeszcze wyjsc (choc ostatnio juz mi sie wydawalo ze sie przebily).

Dziewczyny, macie jakiś sprawdzony, nie za drogi sklep papierniczy w sieci? Może ktoś z allegro? Przeszłam się ostatnio po stacjonarnych i ceny są kosmiczne. 5 farbek za 15 zł. Bloki po 3-4 zł... Chciałabym jakieś pieczątki, farbki właśnie, bibułki, kredki, mazaki, takie różne rzeczy, które się w domu przydają.

U nas spanie w jednym pokoju to tez byl MÓJ problem. Miesiac przwd porodem zrobilismy starszakowi kolorowy pokoik, pokazalam mu i spytalam czy chce spac w swoim pokoiku. Kiwnal, ze tak i poszedl do lozeczka w dzien, potem wieczorem. Smok odstawialusmy jakos w styczniu, wiec maly juz byl, ale on bezsmoczkowy od poczatku. Niembiej jednak po tygodniu spotkalismy na placu zabaw dziecko ze smokiem, ale starszak juz nie wykazywal zainteresiwania.

CiastoMiłości: Bilia , dwa razy wypadł ale na poduchy. Nawet sie nie zorientowal .

Hehe, to dobre

My mamy dwa łóżeczka - także na razie nie musimy kupować czegoś "poważniejszego". I całe szczęście bo Karol takie akrobacje podczas snu urządza że na pewno z pięć razy w nocy by z takiego wyrka wypadał
.

dagus84: Ja niestety małą przeniosę do drugiego pokoju w momencie narodzin synka. Ciekawe jak to będzie

Wiesz Daga, mojej koleżanki córcia była troszkę starsza od Julci kiedy pojawił się na świecie jej braciszek i właśnie traktowała go jako kogoś kto zabrał jej i łóżeczko i miejsce w sypialni rodziców i mamusię (bo cyckowy do kwadratu)...
Także tak okazywała zazdrość że skończyło się na tym że śpią teraz w czwórkę w sypialni...
Mam nadzieję że u was pójdzie łatwiej.
.

OIa: A co myślicie o tym, żeby maleństwo najpierw spało w koszu mojżesza, a całe zamieszanie ze zmianą łóżek u starszaka miało miejsce kilka miesięcy po porodzie?

Ja uważam że jak już przenosić to albo przed porodem albo trochę po urodzeniu maluszka.
Tylko czy właśnie noworodek nie będzie budził to starsze?
Ta moja znajoma synka nosi w nocy do sąsiedniego pokoju żeby np. przewinąć bo nie raz budził starsza córkę...
.

Matylda1982: Dodam ze najwiekszym problemem (dla mnie) bylo to ze akurat wychodza mu dolne piatki.

Nooo ten smok to u nas będzie przekleństwo Tym bardziej że teraz ze cztery zęby Karolowi na raz idą...
No ale zawsze będzie coś... A to ząbkowanie, a to przeziębienie, a to bunt...
Nie ma chyba co przeciągać.
I myślę że jak zrobimy akcję "przeniesienie do nowego pokoiku" to za jakiś czas przeprowadzimy i akcję "smok"...

A nasza Ninka od urodzenia w swoim pokoju toteż nie mieliśmy problemu jak i kiedy ją przeprowadzić

Frag, heh, bo mi coś cholernie suwaczek nie chce na ipadzie wskoczyć. Mały ma miesiąc i tydzień. Cała noc mamy z głowy, z nadzieją odliczam czas kiedy będzie robił mniej kup i mniej płakał w nocy. Miałam depresję poporodowa z Jasiem bo było ciężko a teraz wcale nie jest łatwiej, zmęczenie dopada bo od 5 tygodni nie spałam dłużej niż 4 godziny w ciągu doby. Jednak ogromną radość gdy patrzę na starszego syna daje mi jeszcze siłę. Stąd moje pytanie. Ale fajnie ze to juz niedługo. :)

Tak tak, ja też widzę ze jakoś lepiej się organizuje i mam więcej cierpliwości i zrozumienia... Generalnie nie jest źle ale mały jakoś mały trafnie celuje ze śpi wtedy kiedy starszy się budzi i tym sposobem nie mam chwili wytchnienia. Adaś na noc zasypia o 18, śpi z wieloma pobudkami do 3.30 a Jasiek od zawsze był skowronkiem - zasypia o 22 i wstaje o 5.00 i wtedy zaraz po nim zasypia Adaś :)

Podziwiam Was drogie mamy, ja sobie nie wyobrazam teraz noworodka w domu z moim szalencem he he. No ale jak by bylo to i bysie rade dalo. Ja teraz jestem bardziej nie wyspana chodzac do pracy niz jak siedzialam z malym w domu mimo ze budzil sie co 3 h do jedzenia do 8 miesiaca, skonczyl jesc w nocy majac 16 miesiecy a tak "ot" budzi sie do teraz.A pracuje od jego 10 miesiaca.
Maks troszke przeziebiony, wiec go (nas) kaszel budzi w nocy i z nosa mu cieknie. Goraczki nie ma, wiec narazie odciagam katarek i podaje syrop.
Mlody ma okropne napady agresji jak mu cos zabronie, rzuca wszystkim i i sie denerwuje, w sumie niewiem jak sie zachowac... macie jakies pozytywne doswiadczenie??

Gratulacje TEO

Magda my byliśmy u psychologa dziecięcego z napadami agresji. Chyba najlepiej jednak działa tzw krótka piłka, pp: Nie wolno biegać po kanapie. Możesz biegać po podłodze i na trawie/podwórku/placu zabaw. (tu ryk, histeria, furia, nazwijjakchcesz). odstawiam wtedy małego na bok i mówię, że będziemy się przytulać/bawić jak się uspokoi. I odwracam się/zajmuję czymś innym pilnując żeby sobie krzywdy nie zrobił.
Tłumaczenie , powtarzanie w nieskończoność i wdawanie się w "dyskusję" tylko przedłuża wszystko.

U mnie problem tkwi w tym, że mam bardzo niską tolerancję na wrzask/jęczenie/zawodzenie..

No wlasnie staram sie wogole nie wchodzic w "dyskusje" o ile mozna nazwac dyskusja z niemowa moja he he. ALe wyraznie widze, ze jak on jest zdenerwowany i czyms rzuca o ziemie to zaraz patrzy na mnie. Ja nie robie nic, wrecz sie czasem odwracam i czekam, az mu przejdzie. Moze nie zwracanie uwagi tez pomoze. Przytulenie nie dziala bo moj tym to nie przytulas ;)

Hanny: A wierze, ze z czasem bedzie go coraz wiecej;) a jak nawet nie to sie przyzwyczaje\)

A jak Ci starszy pójdzie do przedszkola to nagle zrobi Ci się tyyyyle czasu, co nigdy nie miałaś jak byłaś z jednym. Ja tak mam jak np. dziewczyny rozdzielimy i jedna jedzie na reha a druga zostaje z drugim z nas - normalnie jakbym dziecka nie miała. Ja mam swoją teorię - na wyjściu ze szpitala każda kobieta powinna dostawać o jedno dziecko więcej niż urodziła, tak na 2 tygodnie. Potem mogli by je zabrać i nagle zrobiłoby się tyyyle czasu na wszystko :)

Małe dzieci nie są złośliwe?? Ten, kto tak twierdzi powinien zobaczyć minę mojej Lusi, jak uda jej się mnie znienacka uszczypnac...

vitani_82: mówi ze zmarszczonym czołem "teraz będziesz płakała"

O rany posikawszy się !
Tzn wiem, że to może nie śmieszne ale mnie rozbawiło mocno.

A Ninka ostatnio wykonała pierwszy w życiu ever akt "agresji" w moją stronę. W sumie w czyjąkolwiek stronę, akurat padło na mnie.
Podeszła i mnie koza z całej siły ugryzła w udo Aż mi się mały krwiak zrobił.
Natomiast nie wynikało to raczej ze złości, premedytacji etc.
Pisałam kiedyś, że ma fazę pt "jestem psem"?
Chyba pisałam.
No i ta faza coraz mocniejsza, nadała sobie imię Kajtuś, chodzi na czworakach, liże mnie po nogach [ ], prosi o kości, goni kota szczekając no a dwa dni temu mnie ugryzła niczym doberman albo jakiś inny amstaf.
Generalnie chyba się przejdziemy do psychoanalityka

doti_p: A jak Ci starszy pójdzie do przedszkola to nagle zrobi Ci się tyyyyle czasu, co nigdy nie miałaś jak byłaś z jednym

Doti, dokładnie!!! Krasnal jest w przedszkolu 4h dziennie, dziewczyny, ile wtedy można zrobić z jednym dzieckiem w chałupie!!! Posprzątać, pogotować, zrobić obiad, zakupy i jak maluch zaśnie to nawet poczytać można! :DDDDD To tak jak z dowcipem o kozie - koza z domu i nagle tyyyyyle miejsca :D

Padłam z tym "teraz będziesz płakała" - wydaje mi się, że to taka faza, jak to złoszczactwo. Nas Krasnal też już próbował zmuszać do płaczu. Kopnął albo popchnął, patrzył, a jak nic nie robiliśmy to mówił pytająco "ała? kuku?". No to z uporem maniaka powtarzaliśmy, że tak, że to boli, że nieładnie, nie rób. Jak zdarta płyta, w końcu przestał... Dziwny etap ;)

TEORKA: Pisałam kiedyś, że ma fazę pt "jestem psem"?
Chyba pisałam.

pisalaś bo ja wtedy ci odpisalam ze moja tez ma faze ,,jestem psem"... moja nosi imie Suzi i je z podlogi, merda ogonem( w sensie dupa tak dusza jakby go miala) takze mozemy sie umowic na jeden termin do psycho:)

Peppermill: Małe dzieci nie są złośliwe?? Ten, kto tak twierdzi powinien zobaczyć minę mojej Lusi, jak uda jej się mnie znienacka uszczypnac...

No nie są, nie są. One po prostu eksperymentują. My często zapominamy, że dzieci widzą świat zupełnie inaczej niż my. Dla nas wiele rzeczy jest normalnych i oczywistych. Dzieci czują się na świecie trochę tak jak my byśmy się czuli gdybyśmy wylądowali na Marsie czy innym Saturnie. Wszystko jest nowe i nieznane, dziwne. Więc trzeba wszystkiego spróbować. Trzeba sprawdzić czy jak się rzuci to rozpadnie się czy nie? A może zmieni kolor, albo zacznie błyskać? Co się nadaje do jedzenia a co nie? Czego mogę dotykać? A jak uszczypnę mamę to jak zareaguje? Będzie płakać czy się śmiać? Ostatnio płakała, ale może dziś będzie inaczej? A tata? On pozwalał skakać sobie po brzuchu, a mama zabroniła. To dziwne, trzeba to sprawdzić. Trzeba eksperyment powtarzać wiele razy, aby się upewnić, że jednak skakania mama nie lubi. No dzieci oczywiście nie toczą w głowie takich rozmyślań, ale ich podświadomość tak je mniej więcej prowadzi. Ja tam patrzę na takie akcje typu gryzienie, rzucanie przedmiotów, przez pryzmat dziecięcej ciekawości ( oczywiście piszę tutaj o takich przypadkach „bez powodu” nie o takich gdy dzieci gryzą czy rzucają przedmiotami w nerwach np. ) No patrzą dzieci na nas w takich chwilach z ciekawością i uśmiechem, bo ciekawe są reakcji, sprawdzają jak daleko można się posunąć, np. klepanie po policzku jest ok, ale jak „klepnę” ( trochę mocniej ) nóżką np, to już mama się wkurza. Jakbyście trafili na Marsa i spotkali obcy gatunek to co ciekawsi wiedzy też chcieliby posprawdzać jak ten gatunek reaguje na różne bodźce i te miłe i te nieprzyjemne, mocniejsze i słabsze. Albo jaka jest wytrzymałość tego dziwnego urządzenia, którym Marsjanie włączają telewizję. Dzieci też to sprawdzają – tzn. ja tak na to patrzę i staram się reagować spokojnie, zaspokoić tą dziecięcą ciekawość w jakiś łagodny sposób. Tłumaczę oczywiście, co się może stać i jak ja wtedy się będę czuła, ale także często pytam: „Czy ja rzucam Twoimi zabawkami? Chciałbyś żebym rzucała Twoimi rzeczami i żeby się w ten sposób zepsuły? Czy to jest fajne i miłe?” Zazwyczaj takie pytania u nas powodują odpowiednią refleksję i dzieć przestaje rzucać. Myślę, że czasami warto podejść do tych dziecięcych zachować trochę bardziej na luzie, popatrzeć na te nasze maluchy jak na eksperymentatorów a nie złośliwców, też się uśmiechnąć, zapytać co jest ciekawego w rzucaniu pilotem. Niektóre dzieci pewnie podejmą rozmowę i można wtedy dojść do ciekawych konkluzji. Przeczytałam kiedyś taką anegdotkę. Tata wrócił z córką do domu z torbą słodyczy, którą dostała chyba na urodzinach czy innej imprezie, nie pamiętam. Wysypała je wszystkie na środek pokoju, co tacie się nie spodobało. Już chciał powiedzieć coś w stylu „nie rób bałaganu!”, ale w ostatniej chwili po prostu spokojnie zapytał „dlaczego wyrzuciłaś wszystko na podłogę?” – „Bo chciałam to zjeść” – „A nie możesz zjeść ich jeśli są w torbie?” – „Mogę” powiedziała mała, zebrała z podłogi swoje słodkości i poszła do pokoju. Czasami warto tak zwyczajnie zapytać o powody działania naszych dzieci, nie wszystko jest tym na co wygląda.

polecam masc ze sterydem, na recepte. mojego malego w zeszlym roku tak komar ugryzl ze dziecka nie poznalam, spuchla mu cala twarz, oka nie mogl otworzyc. okulistka nam steryd przepisala, posmarowalam 2 razy i zeszlo ladnie. a tak to nie wiem.

wez odrobinke i wsmaruj w skore. jak wsmarujesz to przeciez nie zetrze. odrobinke, jak krem.

Cebula powiadasz??? Kurcze ona juz spi i teraz tak na spiocha jej tam cebula smrodzic...