Elfika: mysle, ze to po prostu wynika z braku doswiadczenia tych drugich

No toteż na samym wstępie zauważyłam, że punkt widzenia zależy od punktu siedzenia
Tak jak w każdej dyskusji zresztą

Ewasmerf: slowo nieporadne a slowo bachor to slowa zupelnie z innej grupy, no sory.

Wg Ciebie Ewa.
Dla mnie jedno i drugie jest w jakimś stopniu obraźliwe.
I nieważne mniej czy bardziej. Obraźliwe jest po prostu

elfika: nie moge sie z tym zgodzic

Nie musisz
Każda z nas ma przecież inny sposób postrzegania, inny system wartości, inną wrażliwość.

Ewasmerf: i jak w kazdej dyskusji takze i w tej pojawia sie brak umiejetnosci czytania ze zrozumieniem i nainterpretacja faktow.
dlatego spadam czekajac na nowa dyskusje;-P

O to to albo zamiast zrozumienia całej wypowiedzi, wytrącanie z niej kontekstów. Całe forum 28dni ;) jest coraz gorzej..mam wrażenie. Spadam razem z Tobą :D

katka_81: ma taki właśnie wydźwięk :)

a więc kompletnie tego wydźwięku nie zrozumiałaś albo zrozumiałaś...tak jak chcesz.

elfika: Madziik, a cos zlego sie stanie jak Mlody Ci obsika mieszkanie? bo wg mnie to nie koniec swiata.

- zalezy w jakiej godzinie ha ha, bo na 5 minut przed wyjsciem do pracy to srednio fajne he he ;)

_Fragile_: Madziik, a jak moze siusiac gdzie popadnie, przeciez ma nocnik w jednym miejscu? Czegos nie zalapalam...

- w sensie tam gdzie stoi bo mi ucieka jak go gonie aby mu pampersa ubrac ;)

elfika: to znaczy?

Elfiko, chodzi mi o to, że są rodzice dzieci spokojnych, którzy również posiadają dużą tolerancję dla tych żywszych. To nie jest tak, że trzeba doświadczyć, by zacząć tolerować. Pomimo iż jestem rodzicem dziecka, cytuję, "spokojnego", to mam ogromną tolerancję dla tych drugich. Z punktu widzenia nauczyciela wychowania przedszkolnego, taką tolerancję posiadam. I nie oceniam dziecka nawet, jeśli kogoś uderzy czy opluje. Dlatego może nie mogę zrozumieć jak łatwo przychodzi ocena dziecka, które nikomu krzywdy nie robi, jako nieporadne a tego bijącego już się nie ocenia, bo "taki etap" :))) Ale to tak słowem zakończenia, bo wszystko już zostało wyjaśnione.

Treść doklejona: 25.02.15 12:27

Monia502: Bo mój syn jest nieporadny

no i ok, mnie chodziło tylko o to, by nie wpychać wszystkich dzieci niebijących do jednej szuflady, bo nie wszystkie są nieporadne.

Treść doklejona: 25.02.15 12:27

hopelight: albo zrozumiałaś...tak jak chcesz.

zrozumiałam, jak napisane zostało :)

elfika: ale wg mnie nie popisalas sie w tej dyskusji tolerancja.

zacytujesz w którym momencie? Gdzie mi brakuje tolerancji? Bo dla mnie to, co nie poparte cytatem = nieprawdziwe, wyssane z palca dla poparcia swoich niekoniecznie trafnych argumentów. Kiedy wyrażam swoje zdanie, to kultura osobista skłania mnie do uzasadnienia/poparcia argumentami. Ot tyle w temacie.

elfika: i niestety ale rodzice, o ktorych mowisz to sa wyjatki potwierdzajace regule.

powtarzam, że piszę ze swojego punktu widzenia a nie z punktu innych rodziców.

Wypowiem się, bo akurat ten temat nas dotyczył dziś trochę. Jak wiecie Nadia z tych spokojniejszych, chociaż zdanie własne ma i to mocne, w domu czasem "odbija normowa palma" :) ale nigdy też nie zrobiła mi akcji pt. położenie się w sklepie i machanie rękami i nogami, bo nie chciałam jej kupić zabawki lub kilograma ziemniaków
Jak mnie o coś pyta, to mówię, że nie mam kasy albo że będzie miała dziury w zębach i już, proszę by odłożyła na miejsce, odkłada i idziemy dalej. Nie bije, nie gryzie dzieci, mnie kilka razy w złości a raczej ze zmęczenia podrapała po szyi. No i teraz tak:

Przyszłam po nią dziś do przedszkola, wchodzę na salę, witamy się. Przytulanie, potem poszła do dzieci, a ja rozmawiałam z panią obserwując ją kątem oka. I co widzę... podchodzi Olek, Olek największy rozrabiaka w grupie, który nie wiedzieć czemu rozczula moje serce ogromnie, nie wiem rozbraja mnie jego uśmiech, jego miny :) Olek który potrafi popchnąć, ugryźć nawet, choć to drugie bardzo rzadko mu się zdarza, kiedyś gryzł regularnie. Podchodzi do Nadii i chce jej wyrwać jej ukochanego misia Tedisia, a ta jak nie huknie na niego, wymachując w geście nie podchodź "Nie wolno tego robić, to mój miś!!!!!", ale dosłownie wrzasnęła na niego .... no i Olek odpuścił, lekko był zdezorientowany, ale zaraz pobiegł do dzieci. I teraz do czego dążę pisząc to. Zaczęło mnie zastanawiać, czy ja bym chciała, żeby ona go uderzyła/oddała mu, jeśli ten by ją pacnął, szarpnął lub coś podobnego. Bo zaraz mam w myślach to, a co jeśli on jej odda ze zdwojoną siłą ? Przecież ona jest malutka, najmniejsza w grupie, praktycznie wszystkie dzieci są o minimum rok starsze od niej, jest jedna dziewczynka o około chyba 8 miesięcy starsza. Wiadomo, że te dzieci mają więcej siły, ale nawet jakby była w ich wieku, to tej siły mogłaby mieć nadal mniej, bo jest drobnej budowy. I tak myślę, sobie, że wolę jej powiedzieć, wytłumaczyć, że jeśli ktoś ją uderzy, to żeby wyciągnęła rękę do przodu i głośno krzyknęła "stop nie wolno tego robić!!!" a jeśli to nie pomoże, to by poszła do pani. Ja się zwyczajnie boję, że jeśli odda, to ten pierwszy może uderzyć raz jeszcze, tylko mocniej no boję się tego i nie chcę by oddawała. Przyjdzie czas, ze będzie dużo większa i silniejsza, może wtedy gdy zacznie o wiele więcej rozumieć, wytłumaczę, że w ostateczności jest to forma obrony, gdy nie ma nikogo dookoła, nikogo dorosłego, a bronić się będzie musiała w jakiejś przykładowej trudnej sytuacji.
Dziś stawiam na głośne "STOP", ostry werbalny sprzeciw, bo boję się, by bójki żadnej nie było.
Na szczęście u nas w przedszkolu dzieci rzadko się biją czy popychają, raczej przypadkiem jak już. Tak przynajmniej wynika z mojej prawie tygodniowej obserwacji, gdy siedziałam tam z Nadią.

Aha i Nadia była kiedyś regularnie bita przez koleżankę, Gajkę, może ktoś pamięta :) i ja nigdy o tej dziewczynce źle nie pomyślałam, co więcej kocham Gajeczkę, trzymała ją na rękach jeszcze gdy miała tydzień i była małą krewetką. Nigdy nie pomyślałam o niej, że jest źle wychowanym "bachorem", w ogóle o żadnym maluchu tak nie pomyślałam i nie pomyślę, nie przechodzi mi to słowa ani przez myśl ani tym bardziej przez usta. Nie wspomnę, że dziś z Gajeczką to super koleżanki :>

No i widzicie wszystkie Was dotknęło słowo "bachor".
Mnie też ono razi i dotyka.
I podobnie dotyka mnie określenie "nieporadny" w odniesieniu do mojej córki.
Kaliber może lżejszy od przytoczonego [celowo] bachora, ale jednak jest to epitet.
I nie wiem czemu nie możecie zrozumieć tego, że mi się takie określenie nie podoba.
No jak bum cyk cyk nie ogarniam

A ja myślę, że całkiem dobrze zapowiadająca się dyskusja o tym, jak uczyć dzieci radzenia sobie z własną agresją (bo to bardzo ważne zagadnienie przecież) została spłycona do czepiania się (może nawet uzasadnionego) o jedno niefortunne określenie. Szkoda.

a ja teo nie ograniam ze ty nie ogarniasz. nieporadny jest takim samym epitetem jak nieuczciwy. ma taki sam wydzwiek. i jest jak stwierdzenie faktu.
bachor jest okresleniem pejoratywnym, obrazliwym. tak jak bękart.

hydro, ja trafiam tez na normalnych rodzicow, wrecz tak jak pisze w te druga strone przeginaja.

Kurcze Ewa, ja jestem właśnie takim rodzicem, który raczej mówi , żeby nie dotykał cudzego rowerka. Kątem oka spoglądam wtedy na rodzica, badam jego reakcje. Najczęściej jest właśnie jak mówisz "niech poogląda popatrzy" sama też tak mówię gdy jakieś dziecko zainteresowane jest młodego rzeczami. No ale niestety zdarzyło mi się spotkać rodzica, który być może miał gorszy dzień, bo słowem się nie odezwał, zero uśmiechu, twarz odwrócona w drugą w stronę, zero przyzwolenia nawet na dotyk. Wtedy się wycofujemy

Ewasmerf: a ja teo nie ograniam ze ty nie ogarniasz

No czyli nie ogarniamy nawzajem i faktycznie może skończmy temat określenia nieporadny vs. bachor bo, jak Hydro pisze szkoda fajnego tematu.

_hydro_: Patologia to jednak wciąż nie jest norma.

No na całe szczęście nie jest
Ale jednak się zdarza i chyba o to Igni chodziło.

Ja wczoraj na placu zabaw się zirytowałam.
Nie na dziecko, tylko na mamę.
Bo dziecko jak dziecko - ciekawe tego, kto jest w wózku omal mi do niego nie wlazło mimo moich próśb, żeby tego nie robiło.
A mama na ławeczce z telefonem przy uchu w najlepsze z psiapsiółką bojcyła i zero reakcji.
No błagam.

Teo, boj-co robila?

_Fragile_: Teo, boj-co robila?

No bojcyła
Taka typowa bojcora co niby idzie na plac zabaw z dzieckiem, ale chyba tylko po to, żeby lepszy zasięg dorwać

Ja mialam dwa w jednym w Krasnalu... Podpisuje sid pod kazdym slowem Szczypta.

Bojcyla, dobre ;)))

Szczypta fajnie napisałaś.
Oraz od razu sobie pomyślałam, jaki będzie Hug.
I co zrobię jeśli będzie zupełnym Niny przeciwieństwem...

No jak mi będzie inne dzieci bił, pchał, kopał i gryzł to bankowo murem za nim nie stanę.
Tzn tak mi się wydaje w tym momencie i jestem tego pewna na 99,999999 %

Ano to tak, nie zrozumiawszy

A czy nie macie wrażenia, że to chłopcom daje się większe przyzwolenie na "agresywne" zachowania? W moim otoczeniu to normalne myślenie, że chłopcy są agresywni, "niegrzeczni" i że tak mogą, bo są chłopcami. Dziewczynki są z natury łagodne, spokojne i "grzeczne", dlatego im nie wolno pokazywać nieakceptowanych przez dorosłych, agresywnych zachowań. Tzn. to nie moje zdanie, to obserwuje wśród znajomych, w myśleniu wielu dorosłych.
Jak mówię, że Filip jest szalony, biega i wszędzie go pełno, to wszyscy myślą, że zarazem jest "łobuzem" i że jest "niegrzeczny", trudny wychowawczo, po czym gdy mówię, że ma po prostu tyle energii, ale jest jednocześnie bardzo wrażliwy, spokojny w relacjach z dziećmi, nie popycha, nie bije itd, to mi nie wierzą, bo przecież jest chłopcem i przecież mówiłam, że jest wulkanem energii.
Przyjęło się, że chłopcy muszą być trudni w wychowaniu, a dziewczynki zupełnie odwrotnie No na każdym kroku spotykam się z takim myśleniem.... nawet w rozmowie z moimi własnymi rodzicami. Typu "będziesz miała drugą córkę, to trochę odpoczniesz"

judka25: chłopcom daje się większe przyzwolenie na "agresywne" zachowania?

a pozniej dziewczynki sobie w gimnazjum odbjaja z nawiazka;-P

judka25: A czy nie macie wrażenia, że to chłopcom daje się większe przyzwolenie na "agresywne" zachowania? W moim otoczeniu to normalne myślenie, że chłopcy są agresywni, "niegrzeczni" i że tak mogą, bo są chłopcami. Dziewczynki są z natury łagodne, spokojne i "grzeczne", dlatego im nie wolno pokazywać nieakceptowanych przez dorosłych, agresywnych zachowań. Tzn. to nie moje zdanie, to obserwuje wśród znajomych, w myśleniu wielu dorosłych.

No niestety tak jest. Takie durne upychanie w szufladki od pierwszych dni. Dziewczynki "dobre i miłe", chłopcy "łobuzy i rozrabiaki".

Treść doklejona: 25.02.15 14:56

igni: tatus ciagnie synka za reke i wciska go do samochodu, mówiąc: teraz ty, teraz ty, walcz o swoje

Na placu zabaw wiele razy widzialam jak rodzice wpychaja dzieci w kolejkę na zjeżdżalnie zamiast pokazac jak powinno sie poczekac na swoja kolej.

Takich historii mam sporo.

No to ja albo słabo widzę, albo rzeczywiście w jakimś super miejscu żyje. Raz miałam sytuację, że mi dzieciak na oko dwuletni zbyt gorliwie do wózka z małą Natalią zaglądał, ale stawiam na to, że z czystej ciekawości, zresztą zaraz jego tata go zgarnął i mu wytłumaczył co i jak.

katka, dalam jezyk na koncu - wiec pol zartem pol serio!!!!!!