Adaś zasypia na kolanach po butli z mlekiem, czasami jak jest bardzo emocjonujący dzień, to trudniej mu się zasypia i trzeba go chwilę ponosić. Z Wiktorem trzeba się położyć na łóżku, bez żadnych dodatkowych atrakcji. Adaś zasypia około 5-10 minut, ile Wiktor nie wiem, w ogóle nie wiem czy mu się uda zasnąć u mnie w domu i ze mną, bo nigdy nie spał u nas, więc to dodatkowy problem.

Jak Adaś da radę zasnąć przy Wiktorze (Krzyś zasypiał przy Ewuni), to możesz usypiać go siedząc na podłodze obok Wiktora, albo wytłumaczyć Wiktorowi, że chce położyć Adasia spać, więc żeby się chwilę pobawił sam.
A na czas usypiania Wiktora na łóżku, może weź Adasia do sypialni, daj mu np dużo książeczek, żeby mógł się na podłodze czymś zająć i módl się, żeby Wiktor zasnął zanim Adasiowi się zabawa znudzi?
Albo może spróbuj uśpić Wiktora wcześniej, tak, żeby zasnął zanim Adaś się obudzi? Ew. przesunąć trochę drzemkę Adasia, żeby dłużej pospał?

Vitani ale Ci sie egzemplaz trafil nic tylko sie cieszyc. U nas sie to NIGDY nie zdarzylo, najpierw musi sie wyciszyc a potem usypia i tylko w spokojnym miejscu, bron Boze na rekach. Jak nie ma warunkow to jest placz i krzyk az pada z wycienczenia (tak wygladal nocny lot do Polski). Ale znam jeszcze inne takie dziecko, jeden z moich bratankow potrafi zanac np podczas jedzenia z zupa w buzi

Mamusie, jakie buty kupic Marysi na wiosne? Na co zwrocic uwage? Moje dziecko polubilo sie z butami, chodzi sama od dwoch miesiecy wiec chce zainwestowac w dobrej jakosci buciki no ale nie wiem jakie...

Azja

Ja piore ciuszki w proszku Persil ale tym oryginalnym, niemieckim i plamy znikaja, sprobuj na poczatek wyprac skarpetki bo Leos moze miec na to tez uczulenie ( oby nie)

Dzieki Ceri

p.s. Marysia tez nie lubi bucikow Befado

Ceri, dzięki
Adasia ululałam na rękach, nosząc go w przedpokoju, więc Wiktor mnie widział ( włączyłam mu na chwilę bajki, wiec był cicho - Adaś nie zaśnie w hałasie ).
A Wiktor odmówił spania poza domem więc problem się rozwiązał....

u nas te Befado sprawdzają się jako buty

No, Livka, widziałaś w jakich warunkach Ewcia te buty testuje ;-) I zawsze było ok,nawet przy lekkich roztopach. Więc rób print-screena i upominaj się o procent od sprzedaży ;-)

TEORKA: sto razy lepiej Ninka biega boso niż w tych kapciach

Krzysiowi przymierzyłam te Befado po Ewci i po dwóch krokach wyrżnął jak długi i wydarł się "zdjooooooońńńńććććć". Już lepiej chodzi w takich basenowych klapkach,więc zupełnie dziwne, nie?
I to raczej nie kwestia tego, że w butach jeszcze nie umie chodzić, bo w tych wiosennych półbutach czasem zasuwa po domu i jest ok.
A w ogóle u nas jako kapcie to najlepiej sprawdzają się albo skarpety z silikonową podeszwą, albo te takie skarpetko-kapcie ze skórzaną podeszwą. Albo na boso biegają.

my kupiliśmy te Demary, ale mała miała je ubrane kilka razy zaledwie.... wypierdzielała się w nich równo i dokładnie

A my mamy jedne Bartki i jedne z Baty i dupa blada, Krasnal siada na podłodze i jest bunt i płacz, chodzić nie chce :(

Vitani, dobre, bo mały palec jestem w stanie z tyłu wcisnąć i paluszki jak stoi nie są ściśnięte. Po prostu mam wrażenie jakby buty dla niego to był cement na nóżkach. No nic, codziennie właśnie zakładamy, chodzi przez 2-3 minuty (wygląda komicznie, trochę jak klaun chodzi), a potem krzyk...

Jahe- wg mnie poszłaś słuszną drogą :)
Ja tez zawsze przytrzymywałam młodych, kucałam, patrzyłam im w oczy i móiłam stanowczo,że nie wolno.
Za którymś razem zadziała

Jahe,ja Ci cholernie zazdroszczę Twojej postawy i tej cierpliwości. Ja często tłumaczę Oliwce,że coś zle zrobiła,ale z marnym skutkiem. I jak po raz setny zrzuca wszystko co popadnie ze stołu,łącznie ze szklankami i innymi rzeczami to często zdarza mi się krzyknąć i to porządnie..
Tak samo jest z gryzieniem. Mówię jej Oliwia nie wolno,to boli , a ona jeszcze mocniej zaczyna..

Ja nie wiem, czy ja dobrze robię, bo Krasnal jest chyba za mały żeby zakumać, że coś robi źle, więc jak zaczyna psocić to odwracam jego uwagę... Pokazuję książeczkę albo samochodzik i on leci i zapomina, że cośtam broił... Nie wiem też jak długo się tak uda, bo w końcu Wojtuś dużo starszy. Ale według mnie Jahe dobrze zrobiłaś, tym bardziej, że w szał wpadł.

Ja też na moją krzyknę nie raz jak coś broi ale ona mi wtedy palcem grozi i mówi NU NU NU

Często jej muszę po prostu zabrać z ręki to co właśnie trzyma, a jak mnie bije po twarzy to ją łapię za rękę i mocno trzymam mówiąc, że nie wolno. Po 3 czy 4 razie już mnie nie bije tylko głaszcze. Niestety szybko zapomina i za kilka dni znów to samo. Czasem dostaje pacnięcie w łapkę jak inne czynności nie przynoszą efektu.

Dziękuję za Wasze opinie.

Frag Krasnal na pewno sporo już rozumie. Ja też przede wszystkim staram się stosować metodę odwrócenia uwagi. Jednak, o ile było to proste w przypadku rocznego Wojtka, tak w przypadku prawie dwulatka-torpedy, który na dodatek przejawia wszelkie cechy buntu dwulatka, nie jest to już takie oczywiste.
Po prostu nie zawsze jestem w stanie za nim nadążyć. On nie jest już taki przewidywalny, jak kiedyś...

lecia właśnie ze względu na to, co napisałam wyżej, zabezpieczyłabym wszelkie gniazdka. Są zabezpieczenia a jeśli nie one, to zastawiłabym jakoś kontakty. Widzę po Wojtku,że "z wiekiem" tempo jego działania i gonitwa myśli w jego głowie jest taka,że zwyczajnie nie jestem w stanie być za nim krok w krok.

Vitka dla mnie metody na pacanie po łapkach są niedopuszczalne z wielu względów... Ale przede wszystkim dlatego,że jest to otwarcie sobie furtki do dania później klapsa.

Hussy, belly ja przede wszystkim traktuję Wojtka,jak kogoś równego sobie, ale kto ma mniejsze doświadczenie życiowe. Staram się wyszukiwać takich sposobów na niego, by coś wniosły, ale żeby jednocześnie nie były "pogwałceniem" jego osobowości. Wiem,że to brzmi jak idylla. Nie ukrywam,że nie zawsze jest różowo. Ale robię wszystko, by mój zły humor, nieporadność itd nie odbiły się na Wojtku...

Jemka, ja też próbuję co jakiś czas wyprowadzenia do drugiego pokoju, ale moja torpeda nie wytrzyma liczenia nawet do 1 Inna sprawa,że on to traktuje jak zabawę...

"Nasz" bunt "szczęśliwie" póki co niemy... Mam jednak takie przeczucie,że na wiosenny sezon szpiegul z osiedlowej ławki, Wojtek akuratnie się weźmie i rozgada

The_Fragile: bo Krasnal jest chyba za mały żeby zakumać,

mnie też sie wydaje, że roczniak już świetnie kuma... Julia czasem w zabawie a czasem ze złości potrafi mnie ugryźć i co ciekawe tylko mnie... i to naprawdę boli, więc te pary razy bez większego przemyślenia po prostu krzyknęłam "AŁA!!!" potem już zniżam ton i mówię, że mnie to boli i nie chcę zeby tak robiła bo to naprawdę sprawia mi ból i zostawia ślad... i tu ciekawostka... metoda odwrócenia uwagi owszem jest stosowana, ale przez moje dziecko najpierw patrzy na mnie powaznie, a potem nagle nasladuje kotka, pieska, wilka i co tam jeszcze... pokazuje co popadnie... byle bym tylko przestała jej truć o tym ugryzieniu

vitani_82: nie analizowałam tego tak głęboko, działam raczej instynktownie. Intencje moje są dobre, chcę by dziecko rozumiało, że gdy czegoś mu nie wolno to nie wolno często dlatego, że efekt końcowy może być gorszy niż pacnięcie w łapkę.

Takie "instynktowne" działania niestety potrafią prowadzić na manowce :-( Teraz "instynktownie" pacniesz ją w rękę, za jakiś czas, jak to przestanie działać, może się zdarzyć, że "instynkt" każe ci użyć "cięższej artylerii". To nie jest dobra droga. W ogóle przemoc, jakakolwiek, to nie jest dobra droga.

vitani_82: nie mogę młodej traktować jak równej sobie, jakby na to nie patrzeć nie jesteśmy sobie równe w żadnym aspekcie. Nie jestem w stanie wyobrazić sobie jak można równemu stawiać ograniczenia? Jestem obecnie górą, jakkolwiek to brzmi i to ja ustanawiam granice.

Ależ możesz ją tak traktować, a jednocześnie stawiać granice. Jak? Trochę kiepsko mi się tłumaczy tak w teorii, ale mogę polecić fajną książkę - "Twoje kompetentne dziecko", autor: Jesper Juul. Bardzo, bardzo cenię tego autora, bo nie przegina w żadną stronę i potrafi wskazać jakieś dobre kompromisy. No i sporo wyjaśnia dlaczego właśnie powinniśmy dzieci traktować bardziej "równo".

Ja wiem, że Krasnalowy wiek to już rozumny ;) On rozumie i wykonuje pewne polecenia (np. że z kanapy się schodzi tyłem, żeby przyniósł książeczkę, poszedł do kotka), ale jak próbujemy mu wytłumaczyć, że czegoś nie wolno to robi minę jakbyśmy byli z kosmosu. Jak to nie wolno otworzyć szafki w kuchni? Przecież tam jest pudełko z kotkiem narysowanym, przecież to specjalnie dla niego! Widać, że nie robi tego "złośliwie" albo na przekór, tylko mam wrażenie, że on uważa, że to jego, że może a my jakieś niestworzone rzeczy do niego mówimy. Zakręciłam, ale może ktoś zrozumie o co chodzi ;)))

Na razie, odpukać Krasnal nie przejawia zachowań "a pacnę w to, bo tak chcę". Czasem rzuci się na podłogę jak mu kot ucieknie i zrobi histerię ale tak ogólnie to otwiera coś albo "paca" to robi to z ogromnym zdziwieniem, że tak się da, że jest hałas. I jeszcze większe zdziwienie jak tłumaczymy, że czegoś nie wolno.


No z dwulatkiem to ja się sama boję jak będzie ;)

lecia_28: Ja od mamy pare razy kablem dostalam i trałmy z dziecinstwa nie mam (fakt ze wieksza juz bylam).

Czy to znaczy, że można stosować przemoc?

Frag, no wlasnie mialam juz wielokrotnie Cie zapytac, jak sie rozwiazal problem z kotem Ciesze sie, ze jest OK

Co do szafek i ich zamykania. U nas czesc jest zamknieta a czesc nie. Wynika to po pierwsze z ich zawartosci i mozliwosci(a raczej braku zabezpieczenia).
Bezwzglednie zabezpieczone sa te szafki,ktorych zawartosc stanowi zagrozenie dla Wojtka np. alkohol. Dla mojego spokoju ducha mam tez pod kluczem szafki z dokumentami.

W niezamknietej czesci szafek sa takie rzeczy, ktore nawet jesli Wojtek wyciagnie to ja nie dramatyzuje. I tak dosc powszechna u nas jest zabawa garnkami, mikserem(oczywiscie nie podlaczonym do pradu), chochlami do zupy itd...
Nie widze sensu zabraniania tego Wojtkowi, bo przemawia przez niego autentyczna potrzeba nasladowania mnie.
Np odkurzanie jeszcze troche a przekaze Wojtkowi On autentycznie sie zlosci, kiedy to ja odkurzam a nie on...

Ja sugeruję przerzucenie detergentów na wyższe półki. Z tymi zabezpieczeniami jest tak,że nie zawsze dobrze "łapią" i zdarza się,że szafka jest niedomknięta.
Dlatego ja trzymam i leki i detergenty w najwyżej zawieszone szafce.

The_Fragile: ale co tam - raz zje to zobaczy, że niedobre ;)

jesteś pewna? Wojtek regularnie wyjada naszemu kotu chrupki No wyjada to może za duże słowo, ale już nie raz wkładał sobie do buzi kilka chrupek i głaskał się bo brzuszku w geście "mniam, mniam"

U nas już nie ma opcji na odkurzanie na zmiany... Wczoraj nawet na tym skorzystałam, kiedy to teść w pakiecie z teściową wprosił się na kawę "za godzinę". Wojtek odkurzył okruchy a ja w spokoju upiekłam babeczki.
BTW miałam na to godzinę i ani jednego jajka w lodówce

Jaheira ja robię podobnie jak Ty a jak to nie skutkowało to młoda siedziała w kącie. U nas kąt działa bo po takim posiedzeniu już słucha. Pierwszy raz posadziłam ją jak miała 11 miesięcy i widać było, że rozumiała że to kara za "takie i takie" zachowanie. Tłumaczyłam przed kątem, potem w kącie było wyciszenie i po zakończeniu kary jeszcze raz tłumaczyłam dlaczego miała karę.