Kachula, w Holandii lekarze znają NPR?

Tak Amazonko,znaja i praktykuja.Tak jak pisalam zanim wysla do ginekologa to kaza sie obserwowac przez okolo pol roku.Oczywiscie sa wyjatki,jesli kobieta ma ponad 30 lat lub para probowala ponad rok to bez obserwacji dostaje skierowanie do ginka lub tzw fertiliteitarts,to jest specjalizacja ktora zajmuje sie plodnoscia(nie mylic z leczeniem nieplodnosci)lekarze tej spacjalizacji zajmuja sie tylko zapladnianiem In Vitro.

Lili a jak wygladaja u was porody? tez jest popularny porod domowy?

Większość pierworódek w Niemczech rodzi w szpitalach, jak już napisała Lili04. Dziewczyny, które rodzą po raz kolejny i nie mają zagrożonych ciąży, często decydują się na tzw. Geburtshaus, dom porodów, w którym są same położne, a w razie czego wezwany może zostać lekarz. Za poród w Geburtshaus trzeba dopłacić. Porody domowe są raczej rzadkie.

No prosze,a ja myslam ze to holendrzy wymyslili,ze ciaze prowadzi sie od 12 tyg,bo tu Patrycja tez tak jest.Gdy kolezanka z pracy zaszla w ciaze to bylam w lekkim szoku kiedy mi poweidziala ze do poloznej wybiera sie za 3 msc bo predzej nie ma sensu "bo jak cos jest nie tak to i tak nic nie mozna zrobic".Po raz pierwszy bylam szczesliwa ze ja to "z innej parafii"bo ja mialam (z racji cudownego poczecia) USG w 6 tyg,potem w 9 razem z badaniem grubosci plynu poskornego w karku no i 12 tyg.
Rodzi sie w kilku miejscach,najbardziej popularny jest porod w tzw.otwartej porodowce(to jest dom w szpitalu),nast w kolejnosci jest porod domowy no i kraamhotel(to odpowiednik niemieckiego domu porodow)wszedzie obecna jest rodzina i polozna ktora sobie wybralas w 12 tyg ciazy.Platny jest tylko hotel.
Ja chcialam rodzic w domu,bo w znajomym srodowisku i miedzy skurczami mozna poczytac lub poogladac TV (o swieta naiwnosci) ale mi to maz i rodzinka skutecznie z glowy wybili i dobrze bo Jgus wazyl 4495 g i za holere nie chcial wyjsc.
Moja babcia mowila ze mam sie nie martwic(przenosilam o tydzien)bo jak Go wlozyli to i wyjma i miala racje bo porod byl prozniowy

tekst babci niezly....ohhh jednak co kraj to obyczaj....kachula a po 12 tyg to juz usg zadnego nie mialas??

Pati :) usg mialam co 4 tyg u poloznej i polowkowe w szpitalu.Chodzilo mi oto ze,ja mialam wyjatkowo czesto usg do 12 tyg,bo przy normalnej procedurze tego nie uswiadczysz.

Zola:) co do przeprowadzki to wydaje mi sie ze wszedzie poczatki sa trudne,ale radzilabym wybrac kraj w ktorym umiecie sie dogadac

no to ja zagladam.....w tygodniu raczej nie mam czasu ani sily na pisanie na forum...padam ze zmeczenia...ale jeszcze 103 dni.....pozniej jade do polski na urlop ktory w koncu mi sie nalezy...a po powrocie to juz chyba na macierzynski przejde....

zola tak jak kachula napisala poczatki wszedzie sa trudne....na to napewno trzeba sie nastawic...w anglii naprzyklad raczej sa nikle szanse na to aby 16latek poszedl do jakiejs szkoly...z mlodszymi dziecmi raczej problemu nie powinno byc.....nie ma tu takze przedszkola pojmowanego w polskim sensie...sa tzw play groups gdzie dziecko spedza 3-4 godziny dziennie....

babeczki a czym sie w ogole zajmujecie na obczyznie....?

do agatt

hey a gdzie mieszkasz w USA i co ciekawego porabiasz?

pozdrawiam
pa

Mak i Aggat:) a czemu w USA lepiej nie chorowac? jaki wy macie system ubezpieczen?

...to wszystko bylo tak: poszlam do pani ginekolog aby pomogla mi przy moich bolesnych miesiaczkach, bo nie dawalam sobie juz rady...po 5 minutowej wizycie...zapytala czy uzywam tabletek anty...a ja jej odpowiedzialam, ze jestem przeciw..ale ona dalej swoje, ze tabletki mi pomoga i juz nie bede cierpiec-> oczywiscie darmowe pudelko plus recepta na 9 miesiecy...po rozmowach z partnerem postanowilam sprobowac i to byl najwiekszy blad mojego zycia....zaczelam brac koncem wrzesnia 2006 ..w grudniu bolaly mnie plecy i czulam potworny bol w nodze...pojechalismy na pogotowie...( w wieku 20 lat wyskoczyl mi dysk-wiec myslalam , ze to bol promieniuje na noge w czym rowniez utwierdzili mnie lakarze i przepisali Valium(nie polecam oglupia czlowieka..przez tydzien jak bym nie zyla---a zachowywalam sie pod ich wplywem strasznie..poza tym ciagle spalam i nie mozna mnie bylo dobudzic)po tygoniu bole plecow i nogi minely...oczywiscie ciagle mialam jakies krwawienia i bole calego ciala ale -pani ginekolog zapewniala, ze to minie...12 stycznia znow pojawil sie straszny bol w prawej nodze, a rano 14 stycznia zemdllam i zabralo mnie pogotowie (noga spuchnela zrobila sie czerwona i twarda jak kamien)...oczywiscie po ich padaniach wyslano mnie do domu mowilac , ze to zapalenie pecherza choc plakalam aby zbadali mi noge a oni oczywiscie przepisali mi dawka jakis tabletek...16 stycznia straszny bol w nodze i przestlam chodzic...wrocilismy na pogotowie ale po 3 godzinach czekania w cierpieniu pojechalimy na pogotowie w innym stanie..tam zabrano mnie juz od drzwi i wzieto na badania, a pozniej lekarz przyszedl i padlo pytanie "czy biore tabletki anty albo pale"oczywiscie to pierwsze ..kazal mi je wyrzucic i powiedzial,ze 2-3 dluzej brania tego swinstwa i nie bylo by mnie na tym swiecie...
gdyby nie tabletki moglabym sobie zyc spokojnie i byc zdrowa,,,
tak 2 tygodnie bez Coumadinu..30 lipca mam miec badania i sie wszystko okaze
dziekuje i pozdrawiam

martahod ja tez mieszkam w angii i czuje sie jakbym siedziala tutaj za kare....ale jeszcze tylko 7 latek....uparlam sie ze moje dziecko pojdzie do szkoly w polsce.....:)

mam nadzieje, ze juz nie bede tak cierpiec....
my zachowrujemy a oni nas faszeruja tabletkami jak kroliczki doswiadczalne



pozdrawiam

hej Kochane.
utworzylam ten watek, a teraz go zaniedbuje.... ciesze sie jednak, ze Wy go pielegnujecie w zamian za mnie .
Zola, co do pytania o to, gdzie na emigracji jest "najlepiej", to wybacz mi szczerosc, ale jest troszke naiwne. wydaje mi sie, ze nie uda sie stworzyc recepty na wybor miejsca na udane zycie. mam wrazenie, ze wybor przewaznie spowodowany jest przypadkiem, czyli to los pcha po prostu jednych tu, a drugich tam. oczywiscie, jesli zdarza sie sytuacja, ze ktos chce wyjechac, a nie wie, w ktora strone powinien sie udac, to musi z grubsza wyznaczyc sobie priorytety, preferencje - nie wiem - moze klimatyczne, moze kulturowe i zapoznac sie z realiami w roznych krajach (szczegolnie dla emigrantow z Polski w naszym przypadku): finansowymi, socjalnymi...i moze starac sie o wyjazd.
moim zdaniem jednak proby teoretycznego zapoznania sie z swiatem dla nas jeszcze obcym moga nie miec zadnego przelozenia w praktyce. poza tym nie odkryje Ameryki jesli stwierdze, ze te same warunki, atmosfera, klimat, mentalnosc ludzi, nie wiem, co jeszcze, jednym moga wydawac sie cudowne, a drudzy beda ich po prostu niecierpiec. nawet w jednym zwiazku mozna doznac czegos podobnego.
sama jestem tego najlepszym przykladem. dobilam do meza po osmiu miesiacach jego pobytu w Norwegii. poczatkowo czul sie on tu niezbyt dobrze. z czasem jednak przyzwyczajal sie coraz bardziej. a patrzac trzezwo na realia stwierdzil, ze trudno, nawet jesli bedzie czasem sie meczyl, to na razie musi skorzystac z tego, co los mu ofiarowal na obczyznie. poniewaz chclielismy oboje powiekszyc rodzine, zdecydowalam sie "dobic" do niego. od poczatku jednak o wiele mniej odpowiadalo mi to miejsce niz jemu. wciaz "grozilam" mu, ze wracam do siebie. ciagle "pakowalam" walizki. z czasem troche przyzwyczailam sie. niemniej jednak bywaja momenty, ze nie moge zcierpiec tego miejsca. a kiedy zbliza sie nasz koniec urlopowania w Polsce, na mysl o powrocie do Nor., czuje sie najbardziej nieszczesliwa osoba na swiecie.
na szczescie udalo nam sie "zaciazyc". wczoraj nasza coreczka obchodzila swoje pierwsze urodzinki. niewatpliwie jest to najwieksza moja radosc w zyciu. tak wiec z tego wzgledu nie zaluje swej decyzji o wyjezdzie. szczegolnie iz jestem zdania, ze w PL prowadzilismy tak nerwowy tryb zycia, pracowalismy tak duzo, ze byc moze i do tej pory nie udaloby nam sie miec tutaj dziecka. nasze wczesniejsze klopoty z "zaciazeniem" wg mnie byly efektem stresujacego trybu zycia.
podobnie, jak Patrycja postanawiam, ze bede w Nor. najwyzej do czasu, kiedy moje dziecko bedzie trzeba poslac do szkoly. niestety obecnie wydaje mi sie to dosc smutna perspektywa. ale co zrobic....
troszke sie rozpisalam, sorki. poza tym widze, ze tworze zdanai "jamniki", ktore ciezko sie czyta.
postanawiam poprawe przy nastepnym razie

martahod sprobuj najpierw do GP i z nim/nia porozmawiaj na ten temat.....tylko jak to wytlumaczyc to nie mam pojecia.....moze powiedz poprostu ze chcialabys sie zobaczyc z ginekologiem.....jesli masz w porzadku GP to nie powinien stwarzac problemow...tak mi sie przynajmniej wydaje.....a tak na marginesie to kto by pomyslal ze na zachodzie dostanie sie do ginekologa moze byc takim luksusem co nie????

Wizja jest straszna,zwlaszcza zonatych mezczyzn na saksach.

I skad ja znam ten bol....jak potrzeba to do Kasi a potem to nawet nie zapytaja sie czy zyje.

po wszystkich za i przeciw wybieram się jednak do mojego GP, jak wróce podziele się wrażeniami,mam nadzieje ze za dużo ich nie będzie i wyśle mnie w miare szybko do ginekologa...

Historia dziewczyny która urodziła w Niemczech
http://www.poradnikzdrowie.pl/ciaza-i-macierzynstwo/wyspy-szczescia/urodzilam-za-odra,6796_8330.htm

jestem z powrotem, zważyli mnie i zmierzyli, zapytali czy chorowałam i takie tam, czy rodzice zdrowi, jak pogoda i to cała wizyta, jutro mam przynieść próbke moczu,czuje sie jak bym była u koleżanki na kawie a nie u lekarza,może jestem przewrażliwiona na punkcie swojego zdrowia, ale myśle że ponad 20 dniowy okres i bóle takie że się ruszyć nie mogę to wystarczający powód żeby angielska służba zdrowia sie mna zajęła, angole jednak myślą inaczej, jestem taka wsciekła i porzestraszona że się zaraz rozrycze, ja chce do domu!!!

no mnie raz tylko badali tutaj ginekologicznie....gdy ronilam ostatnia ciaze....lekarz przyszedl i zapytal czy nie bede miala nic przeciwko temu jak mnie zbada...nie wiem moze myslal ze ja to na kawe do tego szpitala przyjechalam czy cos....

Nie slyszalam o takiej instytucji. Ale ja w Szkocji mieszkam, wiec angielskie wynalazki sa mi obce.

Czym się różni family planning od sexual health clinic?

Mak, Aggat, u Was też są takie poradnie?

W Holandii tez sie czeka,na wszystko trzeba sie umowic.Ostatnio chcialam zrobic dzieciakom zdjecie portretowe(takie czarno-biale)ubralam ich elegancko i pojechalismy a tu..... porazka ,trzeba najpierw zadzwonic i sie umowickoszmar,to co tu dopiero o poradniach mowic.Na IVF czeka sie od 3 do 6 msc

lili ja tez strasznie tesknie za rodzinka...czasami mysle ze az za bardzo...ale musze zacisnac zeby i jeszcze te pare latek tu posiedziec..

u mnie to samo...strasznie teskni mi sie za wejsciem do sklepu i zapytaniu: ma pani bulke tarta? i uslyszeniu w odpowiedzi: oczywiscie....
nie wyobrazam sobie ze mialabym tutaj zostac....wrocimy jak dziecko bedzie w wieku kiedy bedzie mialo isc do szkoly....czyli za mniej wiecej 7 latek...

ja też strasznie tesknie, niecierpie tu być, biore wszystkie możliwe dni dodatkowe w pracy bo jak mam "offa"to dostaje szału
po co mi wolne jak i tak nie mogę go spędzić z kim chce i gdzie chcę, wolę żyć trochę biedniej w Polsce niż mieszkać w kraju gdzie najważniejsze jest jedzenie i "shopping"
i jeszcze te krwawienia,ból brzucha i jajników taki że nie mogę się wyprostować ani chodzić, w poniedziałek mam kolejną wizytę u mojego GP - wróżki...