Witam się z "południa" Kacper dopiero się obudził
Wrócę na chwilę do mojej sytuacji z mężem (napiszę to co pod kartą)
Powiem tak. On nim nie rzucił ani nic. Tylko szybko wziął z łóżeczka i zaczął bujać tak energicznie przez moment a potem chciał mi go oddać na łóżko i tak też szybko machnął. Ale go trzymał. Nic złego by mu się nie stało. Tylko te szybkie ruchy Kacperka przestraszyły i ton głosu męża.
On by mu nigdy krzywdy nie zrobił – nie uderzyłby go – no poza klapsami zapewne
Więc nie chciałabym, żebyście brały mojego męża za jakiegoś sadystę… Ot i tyle

----------------------------------------------------------------------------------------------

Miałam pobrać Kacperkowi mocz na badanie i znowu kicha. Mam 10 minut - on nie zdąży nasiusiać...

Nie nie nie. Źle to odbierasz. Chodzi mi o te uderzenie. Klaps w przyszłości każdemu się zdarzy i wtedy nie można mówić o maltretowaniu dziecka chociażby. Każdy kiedyś zapewne dostał klapsa. Ja wiele razy

cerisecerise: A "energiczne potrząsanie"

to nie było potrząsanie. Nie potrafię tego opisać, ale jak mąż takie coś ale podobnego robi z Kacprem dla zabawy to on się chichra. Tutaj tylko doszło samo zdenerwowanie męża co podburzyło jego zachowanie i ton głosu.

Z resztą nie chcę już drążyć tego tematu, bo zostało przez to wszystko wyolbrzymione. Ja chciałam się po prostu poradzić jak pomóc mężowi stać się bardziej czułym i cierpliwym dla swojego dziecka, a tu wyszło, że jesteśmy rodziną patologiczną.
Może co nieco źle opisałam, źle dobrałam słowa - więc wolę to zakończyć.

Zgadzam się, dlatego napisałam

Dii: Klaps w przyszłości

Według mnie klaps zawsze jest zły, niezależnie od wieku dziecka. To moim zdaniem nasza przegrana ze swoimi nerwami, wiadomo że nieraz ciężko nad sobą zapanować, ale tak jak napisała sysiajaw, potem pozostaje tylko żal do siebie.

Dziewczyny ja muszę się pochwalić - zamówiłam wczoraj mojej Hani bodziaka z nadrukiem "Moja mama nie potrzebuje twoich rad". Po prostu żyję oczekiwaniem na chwilę, kiedy założę go Hani na jakiś rodzinny spęd!

a_net_a: "Moja mama nie potrzebuje twoich rad". Po prostu żyję oczekiwaniem na chwilę, kiedy założę go Hani na jakiś rodzinny spęd!

Vsti, ten bodziak jest z firmy Malinowe Pole, a kupiłam go w sklepie internetowym fasolkowo-ami.pl
Teraz widzę, że został tylko rozmiar 68, mam nadzieję że zrealizują moje zamówienie na rozmiar 74... A może w innych sklepach mają też większe, szczerze powiem że nie szukałam.

TU jest ten rozmiar 74

Musze tez taki bodziak kupic. Maja na 92/98
A ja zakupiłam ksiazke polecana przez Hydro i jeszcze dokupiłam Madrzy rodzice.

Dziewczyny ja muszę się pochwalić - zamówiłam wczoraj mojej Hani bodziaka z nadrukiem "Moja mama nie potrzebuje twoich rad".

Rewelacyjny bodziak. Tez taki chce. Ale my potrzebujemy rozmiar na 86cm. Bo 80cm juz jest na styk. Ciekawe czy beda mieli w przyszlosci. Musze sobie zapisac linka do tej strony

Dii: Klaps w przyszłości każdemu się zdarzy i wtedy nie można mówić o maltretowaniu dziecka chociażby. Każdy kiedyś zapewne dostał klapsa. Ja wiele razy

Mylisz się. Ja np. nigdy w życiu nie zostałam uderzona przez mamę. I ja też nie zamierzam się wyżywać na moim dziecku- bo czemu innemu służy ten "klaps" niż rozładowaniu emocji rodzica? Nawet jeśli nie boli w sensie fizycznym, to jest poniżający dla dziecka. Jeśli dla kogoś strach i poniżenie są metodą wychowawczą, to cóż...Niedziwne, że później takie "niewinnie potrząsane" albo dostające "niewinne klapsy" idą się później wyżyć np. na słabszych kolegach- w końcu też muszą jakoś rozładować swoje emocje, a że nie zostały nauczone inaczej...Nie chciałabym za 20 lat patrzeć jak moja córka bije swoje dziecko i mieć świadomości, że to moja wina.

madziik1983: Maks dzisiaj wstal o 6

Mateuszek tak wstaje codziennie :P klade Go spac przed 21 i o 6 juz pobudka:P w dzien jedna drzemka do 3h.

sysiajaw: Dii owszem ja swojej 7-latce sprzedam czasem klapsa nie jestem święta, ale w życiu nie podniosłabym ręki na dziecko, które jest tak małe i nie jest w stanie zrozumieć za co i dlaczego...

Za to siedmiolatka rozumie.. rozumie że starszy, silniejszy, ten, kto ma za zadanie ją chronić - podnosi na nią rękę, i to jest normalne...
Dziewczyny wyzbądźcie się myślenia że klaps to nie przemoc!!!
Przepraszam, nie lubię wtrącać się w czyjeś wychowanie, ale nie mogę przejść obojętnie wobec przyzwolenia na bicie dzieci.

bari 87 kupcie jej kosz i postawcie u niej w pokoju ,niech do niego odkłada zużyte podpaski czy pieluchomajtki ,albo w łazience, niestety sama mam w rodzinie podobny problem ,wiem że zapach jest okropny,ale my np. zabraliśmy dywan z okolicy łóżka i krzeseł i jest tam ładna cerata ,którą łatwo szybko zmyć, no i zachęcanie do częstego mycia się, oraz środki do dezynfekcji , rękwiczki jednorazowe do zmycia moczu, możesz sama zakupic specjalny plyn do zmywania plam z moczu i rekawiczki i zwywać po babci ,tak zeby tego nie widziala ,bo wiem że takiej osobie jest przykro wtedy, to ciężki temat ,ale wszyscy muszą się w to zaangażować , nie tylko to i wspolnymi siłami delikatnie z babcią rozmawiac ,ze to dla dobra jej i twojego synka.

Treść doklejona: 31.07.13 15:18
A co do dawania klapsów, to sama dostawałam je ,a własciwie lanie konkretne i mimo że wielokrotnie łapię nerwa i mam ochotę zachować sie jak moi rodzice, to obiecałam sobie nigdy ,ale to nigdy nie zachować się jak oni, czuję do nich nienawiść i wielki żal, okropny żal , a szczególnie ,kiedy ciągle słyszę ,że jestem wyrodna i powinnam w dzieciństwie jeszcze więcej w dupe dostawac !!! Nie musze chyba pisać że pałam nienawiścią teraz do nich, dla mnie widok moich rodzicow rozswcieczonych ,wyzywajacych sie na nas pozostanie do konca zycia, a bicie czy tez dawanie klapsow dla mnie jest najzwyklejszym brakiem szacunku dla drugiego człowieka ,słabością i czymś co przyprawia mnie o wymioty..

Kurde, miałam już nic nie pisać, ale czasem ciężko się powstrzymać
(nie mogę cytować, więc będę kopiowała)

Dii, najpierw z ciekawości chciałam się zapytać, czemu wykasowałaś ze swojego wpisu na forum fragment
"Nawet klapsa w tyłek mu sprzedał! Kacperek wyprowadził go z równowagi…"
Wczoraj było, dziś nie ma, ale upewniłam się pod Twoją kartą ciąży, że mi się nie przewidziało, że tak napisałaś. Powiesz, czemu wykasowałaś?

Poza tym pisałaś wczoraj (tego już nie kasowałaś):
"W końcu mąż się wkurzył i prawie, że nim rzucił, aż smoczek mu z buzi wyleciał"
"Zaczął nim wymachiwać i mówić, że zaraz mu wpier.... żeby szedł w końcu spać!"

Dziś piszesz:
"On nim nie rzucił ani nic. Tylko szybko wziął z łóżeczka i zaczął bujać tak energicznie przez moment a potem chciał mi go oddać na łóżko i tak też szybko machnął. Ale go trzymał. Nic złego by mu się nie stało. Tylko te szybkie ruchy Kacperka przestraszyły i ton głosu męża.
On by mu nigdy krzywdy nie zrobił – nie uderzyłby go"

Sorry, ale dla mnie, a podejrzewam że i nie tylko dla mnie, "prawie rzucanie" dzieckiem w złości/frustracji/bezsilności, czy mówienie, że się zaraz dziecku "wpier..." NIE JEST NORMALNE i NIE JEST AKCEPTOWALNE. Tak samo dla mnie niezrozumiałe jest, że matka pisze, że w sumie nic takiego się nie stało.
Bo serio- nikt tu chyba nie pisze, że Twój mąż jest sadystą, a Wy jesteście patologiczną rodziną. Większość tu chyba, ja również, jest daleka od oceniania Ciebie lub Twojego męża. Ale to co zrobił nie jest normalne- i źle by było, gdyby przez kogokolwiek było oceniane jako normalne.
Piszesz, że nigdy by synkowi krzywdy nie zrobił- a potrząsanie nim i mówienie, że mu się zaraz wpier... nie robi dziecku krzywdy? Sama wczoraj przytaczałaś Mądrych Rodziców, już nie pamiętasz?
I dziwię się, że o ile wczoraj widziałaś problem i zastanawiałaś się jak mąż mógł tak zrobić, to dzisiaj piszesz, że w sumie nie jest tak źle. Przestraszyłaś się problemu?

Piszesz jeszcze:
"na codzień się tak nie zachowuje. Tylko wtedy jak nie może sobie z Kacprem poradzić. Czy nie może przestać płakać, albo nie może zasnąć."
Wiesz- za rok dojdzie Ci ze sto sytuacji, kiedy nie będzie można sobie z dzieckiem poradzić. I wtedy "kłopoty" ze snem czy płakaniem, naprawdę będą pierdołą, w porównaniu z odkrywającym swoją niezależność pomysłowym dwulatkiem.

marylove: Dziewczyny wyzbądźcie się myślenia że klaps to nie przemoc!!!

napisałam wyżej że czuje się z tym źle, i że dla mnie to nie jest normalne, ja to wszystko wiem, nie musisz mnie o tym przekonywać, z chęcią przyjęłabym radę co zrobić z 7 letnim dzieckiem, któremu po raz setny się powtarza a ono po raz setny robi to samo jeszcze się śmiejąc i wiedząc że będzie kara np. przed tydzień nie będzie tv, do zakazu się stosuje nie włącza tv ale np. następnego dnia robi to samo... i w takiej sytuacji nie potrafię sobie poradzić, i chciałabym szczerze żeby ktoś mi powiedział co mam zrobić bo ja serio nie wiem. Klapsa dostanie sporadycznie ale jednak i tak jak pisałam wtedy jest mi z tym źle. Podam może przykład: kupiłam nową tubkę pasty, ona ją wzieła i po kryjomu wycisnęła całą na zlew i wszystko obok pomazała. Wytłumaczyłam jej, że tak nie wolno, że pasta też kosztuje i jak będzie marnowała to np. jutro nie starczy mi na loda, które uwielbia i będzie kara. Niby ok. zrozumiała, przeprosiła i powiedziała, że więcej tak robić nie będzie. Po czym następnego dnia jak kupiłam pastę historia się powtarza, ja tłumaczę i dołączam karę na tv i lody, oczywiście się obraziła i popłakała, wytłumaczyłam jej, że jeśli będzie dalej tak robiła to będą kary dalej. No niby ok uspokoiła się, chyba zrozumiała, zę to nie przelewki po czym za dwa dni sytuacja się powtarza, po prostu mi ręce opadły jak weszłam do łazienki i zobaczyłam ten bałagan... i znowu zmarnowaną trzecią tubkę...ręce mi opadły i płakać mi się chciało i dałam jej klapsa z czego dumna nie jestem ale poczułam się bezsilna co byście zrobiły żeby temu zaradzić? Z chęcią przyjmę uwagi i je zastosuje, bo uwierzcie mi ja jestem spokojna i opanowana ale czasem pękam i nie jestem z tego dumna

Treść doklejona: 31.07.13 16:43
Powiem szczerze, że jak moja córka wybiła nie chcący szybę w samochodzie kamieniem będąc pod opieką mamy jej koleżanki to ponieśliśmy oczywiście konsekwencje w całości włącznie z wymianą szyby na nasz koszt i sprzątaniem i w życiu mi nie przyszło żeby nawet okrzyczeć ją, po prostu się stało, wypadek i tyle, ale jeśli sytuacja się notorycznie powtarza to nie wiem jak temu zaradzić, bo z tej naszej starszej córki to niezły brojas , nie raz się pytałam czemu to robi, ale tylko się śmiała i wzruszała rękoma i odpowiadała że nie wie, a spędzamy ze sobą naprawde sporo czasu, codziennie czytamy książki razem, chodzimy na spacery, czasem pomaga mi w kuchni coś pichcić, ogólnie spędzamy dużo czasu razem i nie wiem dlaczego tak postępuje

Treść doklejona: 31.07.13 17:00
Słuchajcie ja wiem, że dałam parę razy klapsa i o te parę razy za dużo i jestem tego świadoma i próbuję trzymać nerwy na wodzy i to naprawić i się do tego przyznaję, ale najgorsze jest to, że wielu matkom zdarzyło się dać klapsa i nigdy w życiu się do tego nie przyznają, i będą udawać niewiniątka, że one nigdy nie dały a nawet nie krzyknęły na dzieckom a potem robią dalej to samo

montenia: Dlatego zaopatrzyłam się w te dwie książki:madrzy rodzice i te druga co linkowala Hydro. Zobacze,moze to cos da. Może nauczy mnie panować nad emocjami,rozumiec emocje moich dzieci,poprostu je rozumieć.

I tyle w tym temacie

W temacie książek jeszcze:

Ponoć dobra jest jeszcze taka - Kiedy twoja złość krzywdzi dziecko. Ale nie czytałam, to się sama nie wypowiem.

A poza tym, ja gorąco polecam książki Jespera Juul'a - "Twoje kompetentne dziecko" i inne. Świetny autor, świetne spojrzenie na relacje między rodzicami a dziećmi. Mnie bardzo dużo dała lektura jego książek.

Dii: Ja tak napisałam?

Dii, napisałaś: "Mąż już dawno mi zapowiedział, że jego dziecko będzie wychowane tak, jak on był wychowany. jak coś zrobił nie tak, to ojciec ściągał pasa i go lał. I (jak twierdzi) dlatego nie wyrósł na jakiegoś łobuza. Powiedział, że jego dziecko musi się go bać." Jak to inaczej odbierać?

Dii... Szczerze? Wkurza mnie Twoja postawa!!! Jak mozna sie pomylic w kwestii tego czy klaps byl czy nie...?
Wiesz co? To ze Twoj maz potrzebuje edukacji to jedno... Ale czy Ci sie to podoba czy nie- Ty potrzebujesz jej chyba bardziej... Poki co wolisz byc dobra zona dla swojego meza niz matka dla dziecka. Tak ja to widze...:/

Zeby nie byc goloslowna... W ub. tyg. goscilam sie u sushki... Ostatnia noc a Wojtek zaliczyl pobudke o 23.30 i nie bylo mowy o spaniu co sygnalizowal glosnym placzem i krzykiem.(uwierz mi na slowo, ze placz malucha to nic w porownaniu z placzem starszaka, ktory wyczynia rozne akrobacje byle tylko nie polozyc sie do lozka) Potem dokladnie ta sama sytuacja miala miejsce o 4 w nocy... Gdyby to bylo w domu, spoko... Ale u kogos w mieszkaniu, gdzie jest jeszcze dwojka malych dzieci, ktore moga zostac obudzone... Tak, bylam sinozielona z bezsilnosci, ale czy to oznacza, ze mialam mu klapa sprzedac?

A jak czytam, ze spoko bo 60% osob tak robi... No slabo mi...

Marylove, Hydro mówicie ze warto te ksiazke? To zamawiam.

azniee: Jak to inaczej odbierać?

Ja się nie wypieram, że tak napisała, tylko z natłoku postów nie pamiętałam. Dużo myślę i część piszę i nie pamiętałam po prostu!
Chodziło o to, że

azniee: "Mąż już dawno mi zapowiedział, że jego dziecko będzie wychowane tak, jak on był wychowany.

tzn. surowo. Za przewinienie miał karę.

azniee: jak coś zrobił nie tak, to ojciec ściągał pasa i go lał. I (jak twierdzi) dlatego nie wyrósł na jakiegoś łobuza.

to nie znaczy, że on... A z resztą nie ważne. Tu chyba też źle sformułowałam moją wypowiedź, o czym już wcześniej wspomniałam.

Jaheira: Jak mozna sie pomylic w kwestii tego czy klaps byl czy nie...?

No wiesz, po ciemku to chyba można. To było moje odczucie, bo po prostu usłyszałam podobny dźwięk, ale to nie było uderzenie Kacpra. Czy Ty po ciemku jesteś pewna wszystkiego co widzisz (a właściwie tylko słyszysz)?

Jaheira: A jak czytam, ze spoko bo 60% osob tak robi... No slabo mi...

Kto powiedział, ze spoko? Ja napisałam, ze 60% tak robi i tego nie popieram. Czy to oznacza z mojej strony "spoko"?

Jaheira: To ze Twoj maz potrzebuje edukacji to jedno... Ale czy Ci sie to podoba czy nie- Ty potrzebujesz jej chyba bardziej...

NA ZAKOŃCZENIE TEJ DEBATY:
PRZEZ MOJĄ BEZMYŚLNĄ I NAPISANĄ POD WPŁYWEM EMOCJI WYPOWIEDŹ ZROBIŁY SIĘ Z IGŁY WIDŁY. TWOJE SŁOWA JEHEIRA SPRAWIŁY MI NAJWIĘCEJ PRZYKROŚCI.
MOŻE OD RAZU PODAM CI NASZ ADRES TO NAŚLESZ NA NASZ OPIEKĘ SPOŁECZNĄ?

PRZEZ TO NAKRĘCANIE SIĘ CO PONIEKTÓRYCH ZACZĘŁAM WIERZYĆ, ŻE JESTEM ZŁĄ MATKĄ A MÓJ MĄŻ ZŁYM OJCEM, ZACZĘŁAM SIĘ TŁUMACZYĆ I BEZ SENSU MOTAĆ W ZEZNANIACH Z NATŁOKU KOMENTARZY! WSZYSTKO PRZEZ TO ZOSTAŁO ŹLE ODEBRANE.

DLACZEGO NIE MA KOMENTARZY NA DZIEWCZYNY, KTÓRE NAPISAŁY, ŻE UDERZYŁY SWOJE DZIECKO? DLACZEGO JA, KTÓRA NIGDY NIE UDERZYŁA I MĄŻ, KTÓRY NA RAZIE TYLKO O TYM MYŚLI, MUSIMY BYĆ NAJBARDZIEJ KRZYWDZENI W TYM WSZYSTKIM?

DZIĘKI, SZCZEGÓLNIE TOBIE JEHEIRA ZA TO, ŻE POTRAFISZ CZŁOWIEKA ZROZUMIEĆ, WSPOMÓC I PODBUDOWAĆ. CHOĆ NIE MAM CO SIĘ DZIWIĆ. JUŻ DAWNO WIEDZIAŁAM, ŻE MASZ CIĘTY JĘZYK!

hydrozagadka: Powiedział, że jego dziecko musi się go bać. Musi być twarde i uczyć się od małego!

To akurat mówił w żartach, ale uwierzcie mi. On potrafi takie rzeczy wygadywać, że można zawału dostać, a na finiszu okazuje się, że blefował. Taki z niego żartowniś. On dużo mówi i mało robi pod tym względem.

Może wyrażę się jaśniej - dopóki ja ani maż nie uderzyliśmy Kacpra, prosiłabym o nie komentowanie zdarzenia, które nie miało miejsca i na finiszu wyszło jedną wielką plątaniną zdań. Jak to się wydarzy poinformuję Was w pierwszej kolejności i wtedy będę się bić w klatę!

A Jeheira zdaje się zagląda tu tylko wtedy, kiedy ma temat do kłótni, czyż nie?

Jejku i dajcie wy spokój. Nikt krzywdy dziecku nie zrobił a Wy już swoje.

azniee: Dii, moim zdaniem dlatego, że zdajesz się bagatelizować sprawę- to budzi nasz sprzeciw.

Ta sprawa została strasznie wyolbrzymiona.
Dlatego po raz enty pragnę sprostować. Nie było żadnej przemocy, nikomu krzywda się nie działa! Mąż usiłował po prostu na siłę uśpić małego (na siłę nie oznacza wcale przemocy-wolę dopisać, bo zaraz ktoś stwierdzi, że jednak użył siły!) a mi się to nie podobało i chcę jakoś do niego dotrzeć, żeby złagodniał z tonem głosu i tempem bujana Kacprem, odkładania i brania z łóżeczka... Tyle! A skoro dobrej rady (poza książkami oczywiście, bo to wzięłam pod uwagę) nikt nie potrafi przekazać chociażby z własnego doświadczenia to trudno. Z tym też się liczyć muszę.

Dii... Sprawa jest jasna... Wczoraj Twoj maz dal klapsa... Rozumiem, ze gdyby wszystkie dziewczyny Ci wspolczuly, to trzymalabys sie tej wersji.
A skoro padla krytyka, to juz Ci sie wydawalo, ze to byl klaps? Podobny dzwiek? Odpowiedz sobie sama, jaki moze byc podobny do klapsa dzwiek...?
Zobacz jak malo wiarygodna osoba sie stalas, oskarżając publicznie swojego męża o przemoc nad dzieckiem...

A Jaheira zaglada tu wtedy, gyd ma cos do powiedzenia... I sorry nie bede milczala tylko dlatego, ze probujesz ze mnie zrobic klotliwa osobe... Kazda forma przemocy nad dzieckiem budzi moj zdecydowany sprzeciw!!!
[zabawne... Wiecej osob skrytykowalo To jak zbagatelizowalas sprawe, ale nie wiedzac czemu skupilas sie na mnie...]

PW mozna pisac tylko jak sie ma platne konto?

Dii ja wcale sie nie dziwie ze sie wystraszylas naszej reakcji i moze dochodzi do Ciebie waga problemu
i teraz chcesz sie wycofac bagatelizujac wypowiedzi i czyny męza
wiem, ze sie bedziesz zloscic tez na to co piszę
nie jestescie jakas patologiczna rodzina, czy Ty złą matką- przemoc zdarza sie b często, w roznych domach...to nie Twoja wina ze maz sie tak zachowuje
normalna reakcja jest wstyd, szok, zlosc.......zamiatanie pod dywan...wiele kobiet nie chce widziec tego co sie dzieje, jest zbyt szokujace ze najblizsza osoba zachowuje sie agresywnie:( i to w momencie gdy jest upragniony maluszek w domu
wybacz ze tak sie mądrze, nie chce by to zabrzmialo autorytatywnie...jakos z góry
przykro mi ze tak sie dzieje, pierwszy krok polega na uswiadomienie sobie ze jest taki problem u meza ( jemu jeszcze trudniej niz Tobie to przyjac i prawdopodobnie nic nie widzi, wydaje mi sie to naturalne, oczywiste), jak Ty zaczniesz nazywac problem, dotrze to moze i do meza..
bardzo polecam specjaliste- moze najpierw dla Ciebie bys poradzila sie jak rozmawiac z mezem