czy któraś z Was miała problem z kupką swojego dziecka tj z psychologicznym, celowym wstrzymywaniem kupy. Córcia miała zatwardzenie i bolało ją raz robienie kupy i teraz się boi i celowo wstrzymuje - dostała leki rozluźniające stolec ale nadal obawa przed bólem powoduje wstrzymywanie. Sama nie wiem jak z tym walczyć

btw czytalyscie MLEKO MATKI TO ZA MAŁO
no i niby czlowiek moze zwatpic w sens karmienia chociaz ja dalej jestem zdania ze to moje mleko dla moich dzieci bylo najlepsze.

czopki i lewatywy rozleniwiaja jelita
moj Krzysko urodzil sie z gastroschisis i jest po operacji jelit, w jego przypadku problemy z perystaltyka jelit maja byc ponoc normalne ale trzeba bardzo uwazac zeby wyproznial sie regularnie, jednak lekarze z centrum zdrowia dziecka ostrzegali przed lewatywa i czopkami - to ma byc ostatecznosc i nie wczesniej niz po 5-6dniach bez kupy. woelokrotnie stekanie nic nie dawalo, byl moment ze kupe mlody robil tylko na stojaco czy jak sobie pobiegal i mu sie jak ja to mowie strzachnelo, byly lzy i krople potu na twarzy, z czasem wspolne stekanie dalo rezultaty


a co do takiego pekniecia to moze warto zapytac pediatry np o tribiotic albo o tzw "zlota masc"? jak nie zalecza odpowiednio szybko to problem bedzie sie potegowal tylko a trauma u dziecka bedzie sie zwiekszala;

A ja dzisiaj 3-ci dzień z Bromergonem. Na szczęscie mineło największe przepełnienie piersi, ale było cięzko. W pierwszy dzień nawet miałam nudności, a rano dreszcze jak na grypę, ale już dzisiaj jest ok.
Mleczko powoli zanika, zapalenie piersi odpuściło.
Czekam na położną, żeby oglądneła cycuszki. A już myślałam że obetnę je sobie. Koniec karmienia a ja w końcu odżywam powoli.

muszę przyznać, że imię Basia idealnie pasuje do Twojej córci

Dokładnie miałam takie same odczucie, dlatego zmieniliśmy imię.
Była własnie położna. Mówiła że już jest ok z moimi piersiami. Zapalenie już przeszło, a mleczko już tak mocno nie napływa. Z Basią tez wszytsko ok. Daję jej teraz Bebiko i ładnie je toleruje. Tylko jadła by co 2 godziny po 90 ml. Mniej a częsciej. Boję się że mleczko w brzuszku nie zdąży się strawić, a już drugie wlewam. Pucusiów dostała na twarzy, żarłoczek jeden.

A propos "terroru laktacyjnego"- pozwole sobie wtrącić dwa słowa. Pewnie bedzie to kolejny "kij w mrowisko" - ale trudno.
Wg mnie mamy niekarmiące dzielą sie na 3 grupy:
1- mamy, które otwarcie mówią, że nie chca karmic. Mają do tego swięte prawo i niekomu nic do tego. Tyle,że to najmniej liczna grupa. W realu znam JEDNĄ taką osobę.
2- mamy dzieci z "trudnym startem"- wczesniaków, z ciaż mnogich, chorych. Wierze,że trudno utrzymac laktację gdy dziecko rodzi sie z wagą 1,5 czy 2 kg i lezy miesiąc w inkubatorze. Do tego dochodzi mega stres, który jak wiadomo laktacji nie sprzyja.
3- no i została najliczniejsza grupa- mamy leniwce, które usprawiedliwiaja siebie przed całym swiatem tekstami,że pokarmu nie mają,ze za chudy i inne dyrdymały. Nie ma co ściemniac- poczatki karmienia bywają trudne i wymagają poswięcenia. Trzeba pilnowac diety, tzrymac ssaka przy piersi praktycznie całą dobę i czasem zwycajnie zawalczyć o laktację.
Zadziwia mnie to,ze matki poświęcają full czasu na dobór kolorystyki spioszków, wózka, zabawek dla nienarodzonego dziecka a nie przykładaja wagi do tego gdzie i wśród jakich osób przyjdzie na świat ich potomek i do tego, kto pomoze im w nauce tej ( przeciez wcale niełatwej) sztuce karmienia.
Trafiaja na "dziwnych" ludzi w szpitalach, a później nie szukaja pomocy w poradniach laktacyjnych, tylko słuchaja mam i tesciowych , które najczesciej karmiły butlami, bo gdy my byłyśmy małe to panowała taka "moda". No i leniwce się rozgrzeszją- same przed sobą. I oczekują współczucia,że one takbardzo karmic chciały, a im sie nie udało.
I tyle.

Maritap- na poczatku napisałam,ze kazda mama moze wybrać sposób kamienia swojego dziecka. Przymusu nie ma. Ja tylko nie lubie"dorabiania ideologii" do sprawy.

aga
więc ja zaliczam się do pierwszej grupy. Mam mleko, ale nie chcę karmić, nie potrafię się przekonac do "siebie" jako "dojarnia". Zresztą mam wrażenie że już nie jestem sobą, że moje ciało nie należy do mnie. Zupełnie inaczej niż w ciąży. Tamten stan był dla mnie do zaakcpetowania.
Wszyscy mówią że im szkoda mojego pokarmu, że mogła bym wykarmić bliźniaki.
Z Hanią się poświęiłam, ale stany depresyjne jakie miałam z tego powodu były straszne. Najgorzej było podaczs zbliżeń z mężem. Mleko leciało ciurkiem, a wiadomo że to nie sprzyja nastrojowi do seksu. Ta strefa jest dla mnie ważna i nie mam zamiaru przeżywać znowu tego samego.

aga1976, świetnie to ujęłaś! Przykra to prawda, ale prawda.

Mada - brawo za szczerość. Jesteś wspaniałą mamą. Iwrow, też masz rację Osobiście, głównie ze względów logopedycznych jestem za karmieniem do roku, ale nie cierpię też komentarzy niestosownych. Ja moge przedstawiać argumenty,a nie krzywić się i obruszać bez sensu.

Iwrowe, moje dziecko ma dopiero 9 miesięcy, a już dla większości jestem dziwadłem, bo nadal karmię...

Kobiet, które otwarcie powiedziały, że nie karmią, bo nie chcą, znam osobiście tylko dwie. I ja to szanuję. Dziwnym zbiegiem okoliczności one jedyne nie dopytują mnie o to, kiedy zamierzam odstawić

I jeszcze słówko o terrorze laktacyjnym - nie tak dawno zostałam nazwana terrorystką laktacyjną, po tym jak powiedziałam czym DLA MNIE jest karmienie na żądanie. Usłyszałam w odpowiedzi, że tak, to jest terror, że tak uważam, bo "matka nie może być niewolnikiem własnego dziecka"... To, że "terroryzuję" w ten sposób tylko siebie i swoje dziecko, już nie zostało wzięte pod uwagę. Czasami mam wrażenie, że każda najmniejsza nawet wzmianka na temat karmienia piersią jest przez niektórych nazywana "terrorem".

Ja chcę karmić Nata jak najdłużej sie da. Dostaje raz dwa razy na dobę modyfikowane albo moje z butelki bo nie dojada i jest leniuszkiem i nie chce ciągnąć cyca... Żałuję że z Antosia się poddałam tak szybko a z drugiej strony AŻ 4m była dokarmiana moim mleczkiem
Miałam poranione brodawki i leciała krew, wyłam z bólu przy każdym dziecku. Przy Nacie miałam schizy że źle łapie że mam mało pokarmu (to mam nadal) że on się nie najada bo po butelce jest spokojniejszy... Damy radę! pomimo że nie mogę sie ubrać jak chcę, że jestem uwiązana i prawie cały czas siedzę z Małym, że wiele spada na męża bo ja z Terrorystą... ale nie zamienię tych chwil na żadne inne :) Po prostu chcę karmić choć chwilami mam dosyć (szczególnie w nocy i jak chcę gdzieś wyjść) Ale widzę plusy i minusy obu karmień...
Pilnować by mleko w butli nie skisło, by było w odpowiedniej temp, by mieć gdzie je zrobić - nie ma tego problemu gdy sie karmi piersią... tylko niestety po cycu Nat mi nie pośpi 2h to ten jeden minus

A ja byłam matką- leniwcem karmiącą. Wolałam karmić piersią niż wstawać po nocach i mleko modyfikowane szykować. Ale karmiłam krótko, bo tylko 3 miesiące. Dla mnie to było niezbędne minimum, czułam potrzebę karmienia piersią. Dłużej nie chciałam.

Zgadzam się, że każda matka ma prawo wyboru. Tylko szkoda, że nie każda matka potrafi otwarcie powiedzieć, dlaczego takiego a nie innego wyboru dokonuje...

danap: właśnie takie ocenianie sprawia że najwięcej kobiet można zaliczyć do "grupy trzeciej"

danap, decydując się na dziecko trzeba się niestety poświęcić a nie patrzeć na swoją wygodę i dobro. Maleństwo jest najważniejsze. Jeśli matka nie czuje się na siłach karmić piersią to ok - rozumiem. Ale nie zrozumię tego, że kobieta rodzi dziecko po to, żeby mąż jej nie zostawił, a dziecko traktuje jak problem i uwiązanie, bo woli wybrać się na zakupy! (bo właśnie o taką sytuację chodziło!)

http://dziecko.onet.pl/58124,0,43,mleko_matki_to_za_malo,artykul.html

Co do zdrowia dziecka karmionego piersią to nie do końca się zgodzę, że to działa. Znam kilkoro dzieci, które pomimo długiego kp chorują, a dzieci karmione mm są zdrowiutkie.

Blanka81: A ja nazwę siebie cycko-terrorysttką i wcale sie tego nie wstydzę.

Blanka, ale dlaczego od razu terrorystka? Ogniem i mieczem krzewisz wiedzę na temat kp? Ja też uważam, że karmienie piersią to mój obowiązek wobec dziecka. Mojego dziecka. I z tego obowiązku się wywiązuję. Jeśli ktoś pyta mnie w tym zakresie o radę, to ja chętnie pomagam, ale jakoś nigdy nie lubiłam wpychać się gdzieś nieproszona. Jak ktoś karmi mm, bo tak zdecydował, to nie jest moja sprawa.

Blanka81: Wiele kobiet nie wie po prostu na czym polega mechanizm laktacji i o zgrozo po prostu nie czytają co będzie sie działo czy co dzieje się z ich ciałem.

Tu się zgodzę, ogrom niewiedzy jest wprost porażający. Nie miałam pokarmu, miałam chude mleko, dziecko mi się nie najadało - słyszy się to na każdym kroku.

Blanka81: przez cały czas karmienia wcale nie czułam się odarta ze swojej kobiecości

To tak jak ja Wręcz odwrotnie - dla mnie karmienie to właśnie jeden z najwspanialszych przejawów kobiecości.

I jeszcze jedno mi się nasuwa - strasznie mnie irytuje nachalny i agresywny marketing mm. Czasopisma dla mam, poradnie, szpitale, telewizja, internet - wszystko zalane reklamami mm. Normalnie aż strach otworzyć lodówkę To bardzo dochodowy biznes, opłaca się po prostu wciskać wszystkim dookoła, że mm jest "prawie jak mleko matki". Stoją za tym gigantyczne pieniądze i cały sztab speców od reklamy. A komu zależy na promowaniu karmienia piersią? Skoro nikt poza dzieckiem i matką na tym nie zyskuje?

A wiesz Hydrazine, że jest zakazana reklama mleka modyfikowanego początkowego? Ze względu właśnie na promowanie karmienia naturalnego. Reklamują mleka następne dopiero.

martitap: decydując się na dziecko trzeba się niestety poświęcić

dla mnie w macierzyństwie/rodzicielstwie nie ma miejsca na słowa takie jak niestety czy poświęcenie. Bardzo współczuje osobom które traktują to jak poświęcenie

co do obowiązków matki i ojca, jak dla mnie głównym obowiązkiem jest wychowywać dziecko wśród szczęścia i nauczyć Je żyć szczęśliwie, a tylko szczęśliwa mama= śzczęśliwe dziecko więc jeśli któraś ma być niezadowolona i sfrustrowana z powodu karmienia ma prawo wybrać swoją drogę.

hydrazine: A komu zależy na promowaniu karmienia piersią?

są rozporządzenia (rozporządzenia nt opieki okołoporodowej) i ustawy (utawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia) Może własnie dlatego że prawem jest nakazane propagowanie karmienia naturalnego a zakazane promowanie ale również informowanie o początkowym mleku modyfikowanym obie strony są niezadowolone.

W takim razie czym jest dla Ciebie to "szczęście" Danap? Bo rozumiem, że wartością nadrzędną. I przede wszystkim Ty musisz być szczęśliwa, żeby osoby żyjące z Tobą też mogły być? Tak?

no to teraz ja napiszę, co myślę...
żeby mama i dziecko było zdrowe, to przeze wszystkim mama musi chcieć karmić piersią, jak się to robi wbrew sobie to nie wychodzi na zdrowie żadnemu...
ja nie chciałam karmić i nie karmiłam, moje dziecko jest zdrowe, dobrze się rozwija i nie choruje, nie ma alergii i innych takich...
Kuba ma 14 mcy i do tej pory karmię go o 2,30 w nocy i nie uważam to za jakieś przekleństwo, wszystko razem trwa 5 minut i śpię dalej, trzeba się umieć tylko dobrze zorganizować.
.
Często podróżujemy i na śniadanko w hotelach moje dziecko zajadą zupę mleczną z ryżem na krowim mleku i ma się dobrze...
.
aaa i jeszcze jedno - nie uważam, żeby karmienie piersią było "zasranym" obowiązkiem kobiety, jak powyżej napisała nasza koleżanka...

Agulina, a byłaś u lekarza z dziećmi? Nie mam pojęcia jak wytępić świerzb.

aggnieszka: W takim razie czym jest dla Ciebie to "szczęście" Danap? Bo rozumiem, że wartością nadrzędną

pytanie o szczęście zbyt filozoficzne i chyba nie na ten wątek, przecież każdy z nas ma jakąś swoją definicję szczęścia dla jednych to będzie karmienie piersią i bliskość z dzieckiem dla innych chwile spędzone z ukochanym mężczyzną gdy nie ociekamy mlekiem, jedni wspólne śniadanie przedkładają nad wspólnie zjedzoną kolację, samotnie konteplowana cisza czy zabawa z przyjaciółmi- co lepsze?? każdy ma prawo do swojego szczęścia i ja to szanuję. Uważam że nie tylko dla mnie jest wartością nadrzędną wiekszość ludzi dąży do szczęścia, szuka go i żyje tak by być zadowolonym.

aggnieszka: I przede wszystkim Ty musisz być szczęśliwa, żeby osoby żyjące z Tobą też mogły być? Tak?

to takie naczynia powiązane ja też nie potrafię być zadowolona kiedy mój ukochany jest w kiepskim nastroju i niezadowolony z życia. Tak muszę być szczęśliwa i zadowolona aby móc uszczęśliwiać innych, nie potrafię czerpać siły ze swojego cierpienia i niezadowolenia i przemieniać ich na pozytywne emocje tak aby starczyło dla całego mojego otoczenia.

hydrazine: Informowanie nie jest zakazane.

_ ART24 wspomnianej ustawy:
Dopuszcza się upowszechnianie wszelkich użytecznych informacji i zaleceń dotyczących środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, kierowanych wyłącznie do osób posiadających kwalifikacje w zakresie medycyny, farmacji lub żywienia_to jasne że jako osoba nie będąca specjalistą w/w dziedzin nie mogę być informowana, informacja na stronach internetowych jest chyba podciągnięta pod promocjeę (nie wiem??) zresztą internet nie jest aż tak dostępny jakby sie nam wydawało i naprawdę uzyskać informację o początkowym mleku modyfikowanym jest trudno

I nic nie jesteś w stanie poświęcić dla swoich bliskich, Danap? Nie wyobrażam sobie takiego życia w którym nie zdarzają się chwile, że trzeba zapomnieć o sobie i oddać się bliskiej osobie. Nie widzę nic złego w poświęceniu, dla mnie jest wartością pozytywną.
I jeśli chodzi o wybór sposobu karmienia to czy nie sprowadza on się do tego że wybieramy dobro dziecka lub własne? Bo chyba wszystkie zgadzamy się z tym, że mleko matki jest dla dziecka najlepsze?