Isiula - Staś wielki 4342g

Moj Maksiu przy urodzeniu 3630, na wazeniu na koniec stycznia 5550

Ja od początku karmię butelką bo tak wyszło i nie czuję się z tego powodu gorsza, a czy nasza więź na tym ucierpiała nie sądzę. Większy problem z tym, że karmię butlą ma moje najbliższe otoczenie i to ono potrafiło mnie w chwili załamania wpędzić w poczucie winy, że jednak nie jest to pierś. Ale teraz kiedy ja jestem szczęśliwa Kacper też jest mega wesołym dzieckiem, a te chwilę kiedy na siłę przystawiałam do piersi bo tak trzeba były jednymi z gorszych.

Ja od początku Kacpra kładę w jego łóżeczku i mam problem jak wezmę go do naszego łóżka bo wtedy się wierci i nie zaśnie z nami.

Ulciu, ucałowania dla Martynki.
A co do noska, na przyszłość - na Martę lepiej niż Nasivin działał Otrivin (ten dla maluszków). Ale tylko na krótki czas:-)

Uwielbiam karmić piersią, ale jeśli przyjdzie czas, w którym będę zmęczona i sfrustrowana to karmienie zakończę.

Judka, masz pomysł jak to zrobic..? Wiem ze latwo idzie kiedy dziecko samo sie odstawia ale... Tak samemu otym zdecydowac i wprowadzic to w zycie....

No więc - tak po tygodniu niewielka poprawa jest, ale duzo jeszcze przed nami
Generalnie usypianie na drzemke trwa w tej chwili ok 2 godzin..... (!!!) więc rozregulowała mi sie totalnie, bo jak zaczyna być śpiaca dajmy na to ok 11 - ja ją siup do łożeczka - to ok 13 zaśnie ... na 30-40 minut....
potem śpiąca ok 15:30 to ja ja siup do łożeczka i zasypia (ALBO I NIE!) już ok 18.... i zdarza się, że jest to sen nocny już.....
przez ten czas usypiania jest śpiaca jak 100 bandziorów, trze oczka, ziewa, wtula sie we mnie (jak wiszę nad łóżeczkiem), marudzi, płacze - a spać nie moze! Makabra.
Wczoraj i dzisiaj rano usypianie trwało 45 minut i już myslałam, ze jes tlepiej - ale teraz własnie usypiamy sie od 13 (jest 14:20) i widze, ze jeszcze daleko do uśniecia - jak tylko ja zostawię samą w pokoiku i ona się zorientuje, że mnie nie ma to płacze strasznie.... - tak jak teraz wiec idę do niej
Scenariusze juz przerobiłam różne: jestem obok niej i przytulam, a ona mnie kurczowo trzyma za włosy i twarz albo głaszczę po głowce, albo śpiewam kołysankę, albo zostawiam ja pod karuzelką, albo ja troche przetrzymuje w płaczu, albo jak płacze biorę ja na ręce, uspakaja się i do łóżeczka, albo jak widzę, ze nic z tego to ją na dół do zabawek, na matę żeby się jeszcze bardziej zmęczyła - już chyba wszystko przerobiłam zawsze jest ten sam efekt - krzyk leeeeee.
Poza tym Franca jak nie płacze to mnie rozbraja bo sie non stop usmiecha do mnie a jak mnie zobaczy to aż podskakuje i krzyczy z radosci i ciagnie do calowania ..... pomimo tych łez jak grochy...
Dzisiaj rano dałam jej butlę z moim mlekiem i kleikiem w łożeczku - zjadła całą, potem poogladała karuzelke, zostawiłam ja i zasneła (40 minut), tera zpo południu chciałam zrobić tak samo - ale zjadła mleko (zaraz po cycu ) i nie mogła zasnąć.
jest 15 - dwie godziny po tym jak ją usypiam - dałam cyca zasneła w 3 sekundy - odłożyłam do łóżeczka, wcisnełam smoka i po 2 krotnym przebudzeniu na płacz śpi od 5 minut....
Masakra - sprawdzamy która z nas jest bardziej konsekwentna
Wiem, ze gdybym ja poprostu zostawiła to by popłakała i zasnęła, ale ja na to gotowa nie jestem i nie chcę żeby usneła z płaczu.
Próbuje bardziej humanitarnie, ale wiem, ze w takim razie dłuzej to potrwa.
W każdym badź razie od tygodnia nic nie jestem w stanie zrobić w domu bo pół dnia ją usypiam....... średnio ok 4 godzin .....
Mam nadzieję, że wytrzymam...

Aaaa zapomniałam dodać, że nie rozumiem jednej sprawy - nigdy w dzień nie mogłam jej odłożyć jak zasypiała mi na cycu bo się natychmiast budziła i potem była niewyspana i marudna (wieć tak sobie razem siedziałysmy po kilka godzin) - natomiast wieczorne usypianie i noc (do 4:30 rano) zawsze wygladało tak, ze zasypiała na cycu i ja odkładam do łóżeczka i pięknie śpi.... a o 4:30 karmienie jest juz jak w dzień - zasypia na cycu, odkładam do łóżeczka i się budzi i rozpoczynamy dzień.
Wiec wiem, ze dopóki nie nauczy się zasypiać sama w łóżeczku to ja bedę musiała dzień zaczynać o 4:30

Ciasto ale to chyba połączone jest, bo jeśli całe postępowanie około dziecięce wynika z mojego głębokiego przekonania, że tak chcę (dac smoczek, odkładać do łóżeczka, spać z dzieckiem itp) to i konsekwencje tego sa jakby bardziej znośne niż jak utrapiona usypiasz dziecko drugą godzinę w łóżeczku wiedząc że we wspólnym łóżku usnęłoby od razu a robisz to nie z własnego przekonania tylko dlatego, że tak "się powinno". Bo chyba matka jest bardziej szczęśliwa jak to wychowywanie idzie w zgodzie z jej przekonaniami, wtedy ta rezygnacja z własnego życia też nie jest jakaś strasznie dojmująca, bo dopasowuje się wszystko jakoś razem- jeśli masz dużą potrzebę spotykania się z ludźmi to i z małym dzieckiem dasz radę, zaprosisz do domu, umówisz się na spacer bo wtedy najmniej absorbujący dzieciok, czy po karmieniu na godzinkę podrzucisz malca rodzinie i wyrwiesz się do rossmana;) A jeśli nie masz tej potrzeby i relacja dziecko-mama-tata to 99% tego co Ci do szczęścia potrzebne, to leżakujesz ze szkrabem i tez daje Ci to spełnienie.
Natomiast jeśli potrzebujesz jednego wzorca do szczęścia a próbujesz się wkleić w drugi wzorzec postępowania, bo tak wypada, bo tak sie uważa itp, to na pewno bardziej się umordujesz jako mama.

Igisowa, masz absolutną racje.. Ja jestem szczesliwa ze moge lezec z malym pół dnia przy cycu ale nie chce też żeby był nieszczęśliwy że nie może leżec cała dobę...

Ulcia, trzymam za Was kciuki!! Informuj koniecznie o postępach!

Moje dziecko karmione butelką od chyba 3 dnia życia, z tym, że do ok 6.tygodnia moim mlekiem, ale było go z każdym dniem mniej. Byłam pewna, że będę ją karmić piersią, będąc w ciąży- wyszło inaczej. Dla mnie to był koszmar- kiedy moje dziecko niepłaczliwe od samych narodzin, dostawało przy cycku histerii, wyło, pluło...Kapturki spadały, przekrzywiały się.... Masakra. I może ktoś mnie mieć za wyrodną matkę, ale ja bym nie wytrzymała z dzieckiem przy piersi kilkanaście godzin dziennie- i te, które tak karmią, podziwiam do wytrzeszczu oczu Mała na mm nie miała żadnych kolek, wysypek, nie chorowała dotąd, od miesiąca przesypia całe noce, śpi w swoim łóżeczku. Mi nie brakowało bliskości i myślę, że jej też- jak była mniejsza to czasem spała na mnie po 2-3h, teraz większość dnia się bawimy, gadamy itd. Nie jest ode mnie uzależniona, zostaje z tatą albo z babciami, więc mamy czas dla siebie, kiedy potrzebujemy. Poza tym byłam 3 dni w szpitalu i nie musiałam się martwić chociaż o jej jedzenie...
A to, że wiele "matek karmiących" bezpośrednio lub pośrednio okazywało mi swoją "wyższość"- "ojej, ja to karmiłam 2 lata, pierwsze pół roku to tylko się przekładałam z boku na bok, nawet do łazienki wyjść nie mogłam" (wizyta w pracy)- no to cóż, teraz mnie to już nie rusza Przynajmniej nie będę wspominać pierwszych miesięcy życia mojego dziecka jako najgorszych w moim życiu- a znam takie osoby

Hmm..może nie wyraziłam się jasno, zależy mi aby we wszystkim była równowaga..
Mój mały jest całymi dniami strasznie marudny, szybko się nudzi i denerwuje. Wystarczy ze odloze go na chwilę, zdaze pojsc do toalety i już slyszę kwękanie z nudów albo przekręci sie na brzuszek i uleje mu się to zaraz musze go zabierać i przebierać, Nie jestem w stanie znieść jego płaczu a nawet tego marudzenia. Poprostu, to jest w mojej głowie, odrazu reaguję, przytulam, noszę, cycujemy... Obiad do ugotowania i pranie czeka. Mąż wraca z pracy i nie ma w tym problemu. Maly kwęka a ja zarzucam robote i rzucam się małemu aby zająć go czymś. Jasiek w nocy budzi się po 10 razy, ja jestem zmęczona i niewyspana i choć moje głębokie przekonanie jest takie aby poświęcać się dziecku w tym jakże budującym dla niego okresie w 100% tak najzwyczajniej poprostu gubie swoją tożsamość... Mogę z nim leżeć z cycem w jego słodkiej buzi bo go uwielbiam i cudownie mi się na niego patrzy kiedy on jest taki mój bliziutki ale ważne niestety jest także to, dla mojego zdrowia psychicznego, abym miała te 5 min dla siebie podczas gdy on śpi.
Sorcia..., chyba też musiałam się troche wyżalić...

Treść doklejona: 21.02.13 16:45
Cerisecerise, dziękuję. Takie słowa są mi potrzebne :)

Ciasto, ja Krzysia wysyłałam z mężem na spacer, bo wtedy to był jedyny moment, kiedy wytrzymywał bez cyca w buzi. Bo też musiałam złapać oddech.

CiastoMiłości: aby poświęcać się dziecku

no widzisz, ja nie czułam, że się poświęcam czy gubię, bo po pierwsze- nie czułam przymusu robienia czegoś, tylko chciałam. To był mój wybór i było ok. Więc nie widziałam poświęcenia. Mimo tego, że jak był etap kilkunastu czy kilkudziesięciu pobudek w nocy (po siódmej traciliśmy rachubę) , to byłam masakrycznie zmęczona. Ale ja na to patrzyłam tak- jak np lubisz chodzić po górach i wybierasz się na wycieczkę-to też w pewnym momencie trasy jesteś zmęczona, ale zaczynając byłaś tego świadoma i to jest niejako nieodzowny element tej aktywności, więc nie wściekasz się o to. Ale gdyby ktoś narzucił Ci łażenie po górach, a Ty byś tego nie lubiła, to zmęczenie by Cię tylko negatywnie podkręcało.

Pewno po prostu trzeba spojrzeć spokojnie na całą sytuację, zastanowić się co jest dla nas najważniejsze, co mniej ważne i wybrać jakąś drogę. Bo na pewno nie ma nic gorszego niż zmuszanie się do czegoś.

A ja miałam fajnie;) bo Dominik spał z nami od początku, była próba zakończona fiaskiem, gdy miał jakieś 3,5 miesiąca. Myślałam, że się już na dobre nie odleimy od siebie. Od dwóch czy nawet trzech tygodni śpi sam w łóżeczku w nocy. Tak po prostu, zmobilizowali nas znajomi których synek śpi sam od początku w łóżeczku i do tego w osobnym pokoju i nadszedł ten sądny wieczór, bałam się cały dzień. Okazało się, że niepotrzebnie. Miał mnie daleko gdzieś :) nawet musiałam budzić na cyca w nocy. I tak już (odpukać) do dziś :)

cerisecerise: ak np lubisz chodzić po górach i wybierasz się na wycieczkę-to też w pewnym momencie trasy jesteś zmęczona, ale zaczynając byłaś tego świadoma i to jest niejako nieodzowny element tej aktywności, więc nie wściekasz się o to

Niby tak, ale to już jest innego rodzaju zmęczenie. Jak łazisz po górach to ze zmęczenia nic Ci się nie stanie.

Ja "pękłam" w momencie jak po którejś nieprzespanej nocy jechałam do pracy i o mały włos nie potrąciłam człowieka - widziałam go, ale czułam się jak za mgłą - przez zwisającego ze mnie ssaka noc w noc, non-stop. I powiedziałam "basta". Dałam mu tyle, ile mogłam, więcej fizycznie nie dam rady - wolę żeby mały miał mamę w miarę wypoczętą.

Treść doklejona: 21.02.13 18:03

flavia: JA TO DOPIERO DOSTANĘ EEEE!

flavia: pochwale się przy okazji

Flavia, Ty to cwana jesteś - tak napisałaś, że nikt CI teraz eee nie może dać ;)))

hopelight: Ode mnie na pewno nie dostaniesz EEEE. W ogóle gdybym miała ściągać mleko w takich ilośiach i tak często i co najwazniejsze tak DŁUGO jak Ty to wybrałabym MM. Moim zdaniem to było mega poświęcenie:)

Podpisuję się pod tym. Obiema łapami, obiema nogami i jeszcze łapkami Krasnalowymi.

Linden: dodatkowo butelka ma te plusy ze mój mąż rowniez moze go nakarmić

I ja do tego darze, bo to troche ulatwia chocby zwykle wyjscie do lekarza ;)

A my dzisiaj kiepskie popoludnie.... O 14:30 jedzenie, od 15:30 krzyk w nieboglosy jakby ze skory go obdzierano,lezec nie, nosic nie, zabawiac nie... o 16.00 znow dalam piers mimo ze nie powinien byc glodny... troche krzykow, marudzenia, kolo 16.50 uspilam go na rekach i spal prawie godzine i po chwili ciszy znow ryczal jak opetany, ponownie dalam piers ale z wielkim trudem bo tak plakal ze nawet jej nie umial zlapac, potem na rekach znow 10 minut placzu. Dawalam espumisan, ale niewiem czy to byla kolka, teraz jest na rekach raz u mnie raz u tatusia, bo odlozyc sie nie da :(

Treść doklejona: 21.02.13 18:58
Czy te forum jest platne po okresie 30 dni??

isiula: Forum jest darmowe, tylko jak chcesz prowadzić wykresy lub karty ciąży to musisz mieć opłacone konto.

Dziekuje.

isiula: rozmrażam moje mleko i podaję w butli, najczęściej pomaga i jak zje to usypia.

Ja mojego nie mam, dam mm, zeby zasnal twardo bo ostatnio nawet kiepsko sypia bo sie budzi w nocy po pare razy i go trzymam za raczke przez szczebelki, zobacze czy po butli naje sie na maksa i bedzie lepiej spal. Teraz zasnal znow na chwile

Linden: jeden dzień w ubieglym tygodniu.

Moj i w poniedzialek mial ciezki dzien, ale nie az tak, ja juz nie mam sily chwilami jak on tak placze i nawet u mamusi na rekach sie nie uspokaja:(

bari_87: Mamy chłopczyków mam pytanie czy wędrujące jąderka to normalna sprawa?

Slyszalam ze tak

acia20: Czy jak Wasze maluchy wpychają raczki do buźki to tez tak daleko jak moja ona już prawie z 5 razy wywołała sobie odruch wymiotny.

Moje tak robiły, to jest ćwiczenie podniebienia miękkiego :)

U nas to samo. Mało się nie zadławi Ale niedługo to minie mam nadzieję!

Malisiek: Majka tez lapki wcina i zawziecie wtedy gadaBa, ona krzyczy!

Moja to samo! Nauczyla sie krzyczec i popiskiwac i od dwoch dni wcina piastki gadajac jak najeta! A najlepiej jej to wychodzi o 7mej rano

Dziewczyny, mam problem z malym. Otoz od czasu ostatniego karmienia, ciagle wzdycha tak jakby po placzu, tylko problem polega na tym, ze nie plakal...Czy wasze dzieci mialy cos podobnego?Co to moze byc?


[wpis przeniesiony przez moderatora]

Czytałam Waszą dzisiejszą dyskusję i tak sobie myślę, że chyba niczego bym w swoim postępowaniu wobec Lilki nie zmieniła. Ok. śpi razem z nami w łóżku (oprócz wieczoru, kiedy to zasypia w łóżeczku), ale nam to nie przeszkadza. Ostatnio po 2 miesiącach prób usypiania L. w łóżeczku w dzień (które kończyły się pobudką po 20 minutach) spasowałam i pozwalam jej spać w naszym łóżku, po cycu. Siedzę oczywiście obok niej i jej pilnuję, żeby z łóżka nie wylazła, ale dzięki temu mam czas na czytanie książek, bo nagle okazało się, że L. śpi po dwie godziny :)
Mi się wraz z jej narodzinami włączyła mega cierpliwość i oddanie. Nie wiem, skąd A przede wszystkim staram się stawiać w jej sytuacji. Tzn. jeżeli potrzebuje cyca do spania, to go ma - analogicznie, gdy ja potrzebuję od męża przytulenia, to on mnie przytula, a nie mówi, żebym np. stała się bardziej dojrzała, bo mam już tyle lat a nadal chcę się przytulać. ;)
Poza tym bliskie mi jest rodzicielstwo bliskości i ono dość mocno ukształtowało moje podejście. Ale punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. Gdybym musiała wracać do pracy po 6 miesiącach, pewnie wiele rzeczy musiałabym zmodyfikować.

Ulcia, wszystkiego najlepszego dla Martynki. Długich snów dziennych w łóżeczku.

Ul_cia: nauczenie Małej jeść z butelki - czego tez nie potrafiła - zajęło to równo miesiąc,

Jak to zrobiłaś???? Ja Kingę próbuję butelki od 3-ech miesięcy nauczyć i lipaa wypije max 30ml

sysiajaw: Jak to zrobiłaś????

Codziennie ściagałam troche mleka i podawałam jej w butelce. CODZIENNIE (no moze bez 2 dni w międzyczasie)
Był płacz, krzyk, wyrywanie się, plucie, potem bawiła sie zmoczkiem od butelki jak gryzakiem - ale zajarzyc, ze tam sie ciągnie nie chciała za chiny. I w końcu pewnego dnia wsadziłam do dzioba jak zwykle i pociagnęła wypiła troszkę i więcej nie chciała. Przez kilka dni ciagnęła max 10-20 ml.
Któregoś dnia zjadła wszystko to co było w butelce i tak już zostało.
Teraz od czasu do czasu daję jej butelkę z mlekiem żeby nie zapomniała!
O! cofam to co powiedziałam wczoraj - jest jedna rzecz, którą bym zmieniła przy następnym (hipotetycznym ;-) dziecku - tak jak Frag i Judka - od razu pilnowałabym żeby jadło cokolwiek z butli, tak aby sie tego od razu nauczyło.