faktycznie ładna, ale tania też nie jest....

Treść doklejona: 13.04.12 12:00
mi się podobają Zestawy mebli ale ceny mnie powalają....

Hej dziewczęta,
my od wczoraj jesteśmy w domku dopiero. Maluszek musiał zostać dłużej bo przyjmował leki, ja zresztą także. Michaś urodził się 4 kwietnia o 9.05 z wagą 3730 i długością 61 cm i wyniku operacji cięcia cesarskiego pod całkowitą narkozą. Generalnie do szpitala trafiłam w poniedziałek 2 kwietnia. Na czwartek zaplanowano wywoływanie porodu pod kroplowką oksytocyny ale poród zacżął się na szczęście sam w nocy z wtorku na środę. Przed 24 obudziły mnie skurcze, ból brzucha, taki inny niż zwykle plus do tego zaróżowiło mi się na wkładce. Wstałam, poszłam do położnych i mówię im, że mam te skurcze, zaróżowiony śluz a one na to, że nie wyglądam jakbym zaczęła rodzić, że nie widać tego po mnie ale tak miło się odnosiły do mnie… Poszłam, położyłam się powrotem i znowu ten ból, skurcze. Ale to wszystko do zniesienia. Powiedziałabym, że łagodnie odczuwalne. Przed 2.00 zbadał mnie lekarz i okazało się, że jest rozwarcie na 5 cm. Więc biegusiem na porodówkę. Zaznaczam, że nadal czułam się świetnie. Telefon do Piotrka, żeby zbierał się do szpitala do mnie. Ja czekałam na niego na sali porodowej już. Takiej pojedynczej do porodów rodzinnych. Czułam się nadal ok. Gdy miałam 6 cm zaczęły się mocniejsze skurcze. Potem były już diabelnie mocne i zaczęły faktycznie boleć. Piotr był cały czas ze mną, masował i ściskał mi tyłek w czasie skurczów i to mi pomagało je przetrwać. Rodziłam na czworaka i trochę na boku leżąc i na stojąco też ale w takiej pozycji byłam gdy jeszcze tak mocno nie bolało. Szybko był postęp i między 4 a 5.00 było 8 cm, a przed 6.00 już 10 cm rozwarcia. Więc generalnie od momentu trafienia na porodówkę o 2.00 z 5 cm o 6.00 było już 10 cm więc nic tylko przeć ale niestety skurcze osłabły, tzn. zrobiły się krótkie bo trwały z 30 sekund góra i chociaż pojawiały się co minutę były za krótkie, żeby wyprzeć dzidziusia. Za to były strasznie bolesne. Piotr po 6.00 musiał jechać do pracy, zanim pojechał skurcze tak bolały, że zaczęłam płakać z bólu podczas nich, ale jak poszedł to skurcze stały się jeszcze bardziej bolesne (i nadal niestety za krótkie) i zaczęłam już wrzeszczeć z bólu na całą porodówkę. A one co minutę i byłam już taka zmęczona, obolała. Ogólnie dwie godziny minęły mi w takich właśnie bólach. W końcu podłączyli kroplówkę, żeby wydłużyć skurcze i nic nie dała, a poza tym Michałek zaczął się zaraz gdy pojawiło się 10 cm przesuwać w kanał. Pamiętam jak w pewnym momencie, jeszcze Piotr był, wydarłam się na całe gardło: Piotr, idź po położną, zaraz mi tyłek rozerwie! Bo położnej z nami nie było, tylko zaglądała i generalnie przyjść miała na pełne rozwarcie… I zaczęły się komplikacje. Maluszka głowa zaczęła rotować – źle się obracać. Przyszli lekarze i próbowali ja przekręcić na skurczu ale nic tego bo one były za krótkie i moje parcie za wiele nie pomagało bo co zaczęłam, skurcz zdążył osłabnąć. Zrobiło się zamieszanie, dwóch lekarzy próbowało wyjąć Malucha gdy parłam ale nic z tego, a główkę było już widać… Zaraz padła decyzja, że szybko cięcie, bo tetno zaczęło Mu słabnąć i groziło zamartwicą płodu. Przewieźli mnie na salę operacyjną. Podczas porodu pękła mi macica do tego jeszcze. Cesarkę robili w znieczuleniu ogólnym bo to pozwoliło na szybsze cięcie, bo to znieczulenie od brzucha w dół to działa po jakimś czasie. Podczas tego wszystkiego strasznie bolało, krzyczałam dopóki nie zasnęłam po podaniu narkozy. O 9.05 ur. się Michaś. Po 10.00 po szyciu wybudziłam się ja. Zobaczyłam go najpierw na zdj. , które poszła koleżanka zrobić, a dopiero 5 kwietnia poszłam do niego bo wtedy byłam w stanie wstać i pójść na salę noworodków. A nie można było go przywieźć do mnie bo był w inkubatorze. 7 kwietnia wyjęli go z inkubatora i był już ze mną, nawet w nocy. Wczoraj skończył przyjmowanie leków i nas wypuścili. Strasznie martwiłam się i martwię o Niego bo najedliśmy się strachu. Generalnie było dużo łez bo było mi ciężko z myślą co by było gdyby coś nie tak poszło… Miało się skończyć normalnym porodem bez powikłań, skończyło się operacją, a na całe szczęście udało się zrobić cięcie w odp. momencie bo jakby za bardzo się wstawił to lekarz powiedział, że wtedy to tylko poród kleszczowy czyli wyjmowanie na siłę – ciągnięcie za główkę maluszka przy pomocy kleszczy… Na samą myśl wzdrygam się cała.

_kasiek_: pójdę na wychowawczy a w tym czasie zamierzam po prostu szukać pracy

Pewnie też tak zrobię...

Jejku to koszmar niezły miałaś Kasiu... ale na szczęście już w domku jesteście i będzie już tylko w porządku :)

katarzynah1987: Jak patrzę teraz na Niego jak słodko śpi to beczeć mi się chce...

Ja sama się spłakałam, jak ten Twój opis porodu czytałam... Jesteście dzielni :)))

Kasi ogromne gratulacje i najważniejsze, że już w domku jesteście!

_kasiek_ czadowe a te tematyczne pokoiki miodzio na moje oczy .... może kiedyś jak będę na jakimś stanowisku kierowniczym kupie moim wnukom takie

a ta komoda chyba nie będzie wyjścia trze będzie się szarpnąć na razie mam motywacje co msc odkładam 50e, i zobaczymy ile uzbieram jak już będę kupować.

dobrze zrozumiałam, że widać już było główkę Michasia i go wyciągneli 'drugą' strona? mnie na SR straszyli, że czasem jest już za późno na CC i muszą wyciągać na siłę?!

Dokładnie tak. Jeszcze trochę parcia i mogłoby skończyć się kleszczowo. Musieli Go "cofnąć" i właśnie wtedy macica popękała... Ja nie dopytywałam lekarza kiedy ona pękła ale wydaje mi sie, że właśnie podczas cięcia gdy Michałka wycofywali...

Właśnie lekarz jeden z operatorów tłumaczył mi po fakcie, że gdyby wstawił się jeszcze bardziej, nie można byłoby CC robić tylko w grę wchodziłoby wyjmowanie dzidzi na siłę, a tu można przecież dzidziusia uszkodzić.
'
'

katarzynah1987: Dokładnie tak. Jeszcze trochę parcia i mogłoby skończyć się kleszczowo. Musieli Go "cofnąć" i właśnie wtedy macica popękała... Ja nie dopytywałam lekarza kiedy ona pękła ale wydaje mi sie, że właśnie podczas cięcia gdy Michałka wycofywali...
'

brr... no ale dobrze, że w odpowiednim momencie sie zdecydowali


jej!

no i najważniejsze że mamy kolejny HAPPY END

Kasia ale się nacierpiałaś
Takie CC na szybko po tylu godzinach skurczy to chyba najgorsze co może się przytrafić... :-/
Dobrze, że jesteście już cali i zdrowi w domku!!!:)
Gratuluję pięknego synka!

sliwson z szyjką na razie nie i oby nie.... (choć coś mnie pobolewa z lewej strony od pachwiny promieniując wyżej, mam nadzieję, że to tylko jakiś ucisk). Ale coś mi się wydaje, że cukrzyca ciążowa mnie nie ominie+ strasznie spadły mi wyniki krwi... a limfocyty we krwi poszły w górę! Na dodatek wczoraj mnie żołądek napierdzielał w nocy masakrycznie, ale możliwe, że to z nerwów :/

Chyba zaczynam marudzić :)

Ten ból który opisujesz to raczej jakiś ucisk. Mnie szyjka jak boli, to to jest taki kujący, przeszywający ból centralnie w środku pipki. No dokładnie wtedy czuję gdzie mam szyjkę. Do tego zawsze brzuch jest twardy jak głaz.
Z tą cukrzyca to też nie ma co krakać. Pewnie będziesz musiała powtórzyć badanie a nawet jeśli ją masz to według mnie lepiej mieć i być jej świadomą (kontrolować cukier, być na diecie itp) niż mieć i nie wiedzieć bo to wtedy niesie zagrożenie.
W każdym razie nie ma co panikować, tylko o wszystkim opowiedzieć lekarzowi na wizycie:)

Katarzynah oj nacierpiałaś się nacierpiałaś ! Ale najważniejsze że już wszystko oki i z Michałkiem też dobrze

[quote=_kasiek_]no ja bym musiała jeszcze dom mieć, bo póki co jak tylko Młody podrośnie to będą z siostrą w jednym pokoju i zmieści się tam tylko łóżko piętrowe, jakaś szafa i biurko, bo pewnie Iwi już niedługo będzie szła wtedy do szkoły....

My co prawda wynajmujemy pół bliźniaka , ale ogrzewanie gazowe mam tylko w salonie i jadalni , w sypialni tylko na prąd małe grzejniki i nie wyobrażam sobie tu być z maluchami.Czekamy na przydział socjala- ale chyba nap. jakąś prośbę tak koło 25 tyg żeby wzięli nas szybciej pod uwagę bo komuś ogrzewania centralnego nie mam zamiaru fundować . Tylko tutaj jest tak ja dziecko idzie do szkoły musi mieć swój pokój do nauki i to jest kontrolowane przez gminę, a Martynka idzie we wrześniu wiec może się uda cos większego każdy musi mieć Swój pokój nikt nie zgodzi się na 5 osobową rodzinę w 2 pokojach .

Skracająca się szyjka bardzo często nie daje żadnych objawów, u mnie tak było w obu ciążach. Tyle, że w tamtej brzuch nie twardniał i wystarczyło zwolnić tempo i dużo leżeć, tym razem sypnęło się dużo szybciej i bardziej przez skurcze...

edzia503: nikt nie zgodzi się na 5 osobową rodzinę w 2 pokojach .

no a co jeśli kogoś nie stać ?? przecież nie każdy ma 3 lub 4 osobowe mieszkanie lub dom ???

Dzięki dziewczyny za wsparcie. Nadal po lekach bez zmian. Zobaczymy jutro. Coś malucha się śpieszy na ten świat. Właśnie tłumaczyłam małej że w brzuszku musi zostac chociaż do 37 tc.

Kasiu ale przeszlas, ciesze sie ze jestescie juz w domu, ze dzidzius zdrowy!

Treść doklejona: 13.04.12 13:17

cho: Dzięki dziewczyny za wsparcie. Nadal po lekach bez zmian. Zobaczymy jutro. Coś malucha się śpieszy na ten świat. Właśnie tłumaczyłam małej że w brzuszku musi zostac chociaż do 37 tc.

cho miejmy nedzieje ze wszytsko wroci do normy,trzymam mocno kciuki za was, widomo cos dlaczego tak sie szyjka skrocila?

Prawdopodobnie jakieś zatrucie organiznu. Ale dziwny przypadek jestem.

tak go szarpali że dziecko miało złamaną kość podstawy czaszki Apgar 0, reanimowali go 4 razy, zmarł po kilku dniach niestety

Myślałam, że apgar 0 to już zgon...
Nie ważne. W każdym razie tragedia straszna. Ja nawet boję się czytać o takich historiach... ;-(

karinazosia: Ja ostatnio dowiedziałam się o pewnym porodzie w moim szpitalu i mam go cały czas w głowie, boję się. Otóż kobitka rodziła naturalnie, wszystko było dobrze aż do pełnego rozwarcia, główka się nie chciała wstawić, czekali 2 godziny i zdecydowali się na c.c. Na sali c.c okazało się że główka już trochę zeszła do kanału mimo to wyciągali go górą, tak go szarpali że dziecko miało złamaną kość podstawy czaszki Apgar 0, reanimowali go 4 razy, zmarł po kilku dniach niestety

Dziewczyny nie straszmy się nawzajem, różne rzeczy mogą nas czekać wiadomo.. ale myśl o takich przypadkach napawa chyba jeszcze bardziej strachem... zwłaszcza jak ktoś ma blisko do porodu

Ja nie chce straszyć nikogo - im bliżej porodu przypominają mi się te wszystkie rzeczy i się boje. Już bym chciała mieć synka obok siebie

też jestem za tym, żeby nie pisać takich historii bo to nikomu nie pomaga i nikogo nic nie uczy.....

A mi dziś znowu bardziej brzuch twardnieje... Chyba jakaś autosugestia normalnie... :-/
Na szczęście nie plamię...

Krainazosia - Mozna sobie juz darowac takie opowiesci na tym watku.Ja rozumiem,ze takie sytuacje moga sie wydarzyc,ale nie chce zakladac nagorszego i podejrzewam,ze nie tylko ja.
Moja polozna zawsze jest zdania,ze takie przykre opowiesci na forum kolezanki z kolezanki porodu to tylko strasza i jeszcze gorzej nastawiaja do porodu.Nie mozna przewidziec komplikacji przy SN,ale nie ma tez co popadac w paranoje bo dobre nastawienie psychiczne to polowa sukcesu.

A z pozytywnych rzeczy to juz ma byc coraz cieplej,bedzie mozna grila rozpalic i siedziec calymi dniami na dworze

Mnie zaraz szlak trafi przy tych testach na prawko,skonczyla mi sie waznosc i teraz we wotrek zdaje egzamin.To chyba prawda,ze niektore kobiety w 2 trymestrze maja problemy z koncentracja

karinazosia: Sama Cobraczku opowiadałaś jakie są komplikacje przy toksoplazmozie ze szczegółami.

Tak,ale to nawiazywalo do rozmowy a Ty wyrwalas to z kontekstu...Pozatym sytuacja dotyczyla bezposrednio mnie a nie historii kolezanki,kolezanki.Gdyby tak kazda z nas zaczela sie straszyc to nikt nie chcialby tu wchodzic...