Kandy trzymam kciuki żeby wszystko było dobrze.Odpoczywaj.Ja po wizycie,nasza dziewuszka ma już 1700 g, wszystko jest ok.Pani dr powiedziała, że jak się do następnej wizyty nie odwróci to możliwe, że będe miała cc.No ale przecież bywa, że dzieciaczki w ostatnich tygodniach się odwracają. Teraz główkę ma po lewej stronie brzucha,pupkę po prawej na dole no i nóżkami gdzieś tam w pęcherz i jelita kopie Ma śliczną buźkę i cały czas się wierci mimo, że ja tego nie czujęUwielbiam ją!

hej ja teraz muszę tydzień czekać na wyniki i dowiem się czy z moją wątrobą jest ok
kandy lez dużo :-*

nera współczuję tylu problemów u mnie też nie za ciekawie aż żal pisać...

Dżasti na zatwardzenia najlepsze jest kiwi. Dwa dziennie - tylko regularnie powinny załatwić problem. Ja od początku ciąży jeszcze nie miałam z tym problemu. Nawet jeden dzień. Wszystko jest pięknie, regularnie. Czasami też dosypuje sobie do jogurtu otręby z pszenicy. Spróbuj - na pewno pomoże. To musi być bardzo uciążliwe i przecież niezdrowe - te wszystkie toksyny gromadzące się w Twoim organizmie. Tylko jedz kiwi codziennie
----
Kandy trzymaj się. Będzie dobrze

Ja jem dziennie kiwi na czczo, piję około 2 l wody i piję len mielony + łyżeczka kakao (bo inaczej nie przejdzie mi przez gardło) i nie mam zaparć. Robiłam już tak przed ciążą, ponieważ miewałam często zaparcia. Dobrze działa też jogurt naturalny, ja dodaję do jogortu płatki fitness z suszonymi owocami. A od kąd jestem w ciąży i zjem mizerię, obojętnie czy na jogurcie, czy na śmietanie, zawsze mnie przeczyści.

Dzień dobry mamusie
Kandy bardzo się cieszę, że wszytko się wyjaśniło kochanie, trzymaj się

Witam

Kandyzowana: Mi juz zostaly.tylko brudne pozostalowci po wczorajszym i juz (chyba tfu tfu) wraca do normy

moze naprawde to przez nadrzerke albo ta lutke ..ja biore luteine dopochwowo 2x 2tabl.( pierwszy tydzien 3xpo 2) od 8 marca ,od 10 lat mam duuza nadzerke ,ktorej nie chca mi wypalic ,tylko glupio lekami lecza co nie daje efektu , wczoraj po 22 zobaczylam plamienia na wkladce -ni to braz nito roz ni to blada czerwien.Ale jestem spokojna raczej bo poprzednie ciazy tez tak mialam wiec raczej to przez nadrzerke .

dzis 20 tydzien ciazy ,polowa drogi za mna

Ja jogurt jem codziennie, trochę przed świętami i w święta przestałam. Fig oraz kiwi nigdy nie próbowałam. Ja tak mam po mojej mamie, ona to całe życie odkąd poamiętam bierze coś na wypróżnianie. Kiedyś to po 4 tabletki z żewienia brała, a na mnie jedna podziałała tak, że myślałam, że jelita urodzę. Ja wiem, że to niezdrowe, ale po latach problemów, po prostu się do tego przyzwyczaiłam. A najlepiej na mnie zawsze działał rano papieros do kawy, jak już był mega problem. No, ale w ciąży nawet koło dymu papierosowego nie przechodzę. Mój mąż tylko przeżyć nie może, że mam taką przemianę materii i zawsze mi wymyślał jakieś Colon C itp. Ale w ciąży chyba siemienia lnianego nie powinno się jeść, bo to skurcze powoduje?

Kandy dobrze, że już lepiej u Was

mnie ginka na zaparcia polecała suszone śliwki, otręby, siemię lniane i dużo płynów. Co do czopków - można stosować, ale niezbyt często, bo podobno mogą powodować przekrwienie macicy, lepszy syrop Lactulosum.
Ja po 2 dniach czuje się jak balon, nie wyobrażam sobie 2 tyg. bez wypróżnień ...

Kandy ciesze sie , ze sie u Was uspokoilo :) Niech Adas siedzi w brzuszku jak najdluzej :)

Baribal jak tam u Was Kochana? Cos sie dzieje, jakies oznaki nadchodzacego porodu? U nas nadal cisza...

hej dziewczyny
kandy super że już lepiej :-)
zabcia powodzenia na wykładach
mały miał dziś lenia rano przez co się martwilam ale już się troszkę wierci :-)

anairda - doktor zaleciła zrobić ze względu na przebycie jednej ciąży która obumarła (zatrzymanie akcji serduszka) mogło być spowodowane jakaś wadą i lepiej teraz wykluczyć...
kandy - dobrze ze sie uspokoiło bo stracha narobiłaś..

stokosia87: anairda - doktor zaleciła zrobić ze względu na przebycie jednej ciąży która obumarła (zatrzymanie akcji serduszka) mogło być spowodowane jakaś wadą i lepiej teraz wykluczyć...
kandy - dobrze ze sie uspokoiło bo stracha narobiłaś..

aha...Lepiej dmuchać na zimne...moja ginekolog tego nie zalecała...ale u mnie jak teraz się okazało przyczyną obumarcia ciąży była toksoplazmoza.

Cloe to ja Ci proponuje 17 :D a ja zadowole sie 18 ;) a moj maz stawia na 20 ;)
Do 12 musze sie wstrzymac bo wtedy odbieram ten GBS ;)
A ogarnia Cie juz lekki strach ??

Trzymam mocno kciuki za dziewczyny na końcówce
Kandy cieszę sie że Adaś jeszcze troszkę posiedzi w brzusiu

Dziekuje dziewczyny za kciuki:*

No ja stracha tez mialam wczoraj az siw poplakalam.. a dzis tylko leze i obserwuje i pachne i mlody jak sie rozpycha to potem mam lekkie twardnienia....ale.jest niezle.. musze poprostu lezec i odpoczywac i miec nadzieje ze tak przeleze jeszcze 3 tyg min :-)

sniadanie do lozka dostalam a teraz 3.dni bede.skazana z.jedzeniem na siebie ale to pestka...

Kochane a jak u Was? Dziewczyny na koncowce - boicie sie porodu?

Cloe ja sie boje niestety ale chyba bardziej ludzi, ktorzy tam beda niz samego porodu
Moj maz niestety nie bedzie przy mnie a ja nie chce go zmuszac i chyba to poteguje te wszystkie obawy .... ale dla syneczka wszystko
Tez juz nie moge sie doczekac az go przytule i zobacze

Dominiczka dziekujemy

Treść doklejona: 05.04.13 12:39
Żabka moj tata tez i to on upiera sie na 18

hehe ;D całe szczęście pare dni po moim terminie urodziny ma moj teściu ale on akurat spoko ,także nic sie nie martwie jak przenosze ;) teściowa na koniec roku ma także luz ;0

<span style="font-size:11px;color#333;">Treść doklejona: 05.04.13 12:43</span>
chociaż nie wiem czemu ale przeczuwam u siebie 28 maj jakoś mi się wydaje , że wcześniej niunia nam się pokaże ;)

Cloe78 kochana dzięki za troskę i zainteresowanie :-)
U mnie nic nowego, oprócz tego że boli mnie dziś głowa i od paru dni wróciły nudności, które zresztą miałam do 7 miesiąca włącznie.
Za to o 17 mam ostatnią (tak myślę) wizytę u gina i pewnie dowiem się co nieco więcej o czekającym mnie porodzie.

Ja tez nie wybralam ani lekarza ani poloznej wiec tez licze na szczescie w naszym szpitalu niestety z obsada bywa roznie bo pewne panie niestety bywaja bardzo wredne ale wczoraj sie smialam do meza , ze jesli taka na mnie natrafi to bedzie miala przekichane bo ja sobie nie pozwole na zle traktowanie
Karko masz racje z tym usmiechem ja jak zaczynam sie smiac to az mi lzy leca a maz tym bardziej mnie rozsmiesza i juz mu mowilam ostatnio , ze ma przestac bo przez to szybciej urodze

Kandy czekaj , czekaj i odpoczywaj to najlepsze dla was :)

żeby sie pozytywnie zrobiło, wklejam opis swojego porodu sprzed 4 ponad lat :) Pierwsze skurcze poczułam rano, po przebudzeniu. Około godziny 8ej, zabolał brzuch, jakby na okres. I za chwilę przestał. Po kilku minutach to samo. Po paru takich seriach, byłam pewna, że to skurcze. Zaczęłam zapisywać godziny. Do 16ej, skurcze pojawiały się przez cały czas co 11-6 minut. Tuż przed 16ą, pojawiły się co 6-5 minut i były mocniejsze. Ból głównie w miednicy i biodrach, wcale nie w brzuchu, jak się spodziewałam. Około 16.15 wyjechaliśmy do szpitala.

W szpitalu przyjęli nas szybko, słysząc, że skurcze co kilka minut. Badanie wstępne na izbie przyjęć, potem kolejne już na oddziale porodowym. Pan dr orzekł, że rozwarcie na 3cm i że jeszcze „może być różnie”. Tylko nie powrót do domu pomyślałam… Ale skurcze nasilały się. Spytałam, czy skończymy dzisiaj, a lekarz na to, ze być może, ale pewnie jednak po północy. Wiec podreptaliśmy na salę porodową oczekiwać.

Tam skurcze bardzo szybko zaczęły przybierać na sile. Miałam silną potrzebę CHODZENIA – nie mogłam usiedzieć, ani leżeć. Leżenie najgorsze – podczas badania KTG umęczyłam się strasznie, bo wtedy najbardziej bolało, kiedy nie mogłam się ruszać. Po tym badaniu położna powiedziała, że jeszcze sporo czasu ( było już około godz. 19ej). Potem zaczęła pytać, czy chce znieczulenie. Sama nie wiedziałam. Nastawiałam się na poród bez znieczulenia, ale co odpowiedzieć, kiedy nie wiesz zupełnie, co Cię czeka dalej. A skurcze coraz mocniejsze. Spytałam, kiedy mogę podjąć decyzję. Orzekła, ze mam sporo czasu, bo do 8 cm rozwarcia. Potem już za późno. I, dowiedziawszy się, ze chodziliśmy do szkoły rodzenia, powiedziała, ze możemy sobie spokojnie poćwiczyć na piłce, przy drabinkach i czekać. Nagle poczułam (leżałam na łóżku bo położna mnie miała zbadać.), że CHCĘ PRZEĆ. Niezwykłe odczucie – parcie samo jakby szło, nie z mojej woli. Zaczęłam ciut panikować bo słyszałam o przypadkach, kiedy parcie pojawia się zbyt szybko i wtedy trzeba je hamować. Byłam pewna że tak jest u mnie. Bolało jak diabli i strach. Na to wszedł lekarz i zbadał mnie znowu. I szok – 8 cm rozwarcia! Rozwarcie popędziło po prosu jak rakieta! Ja spanikowana mówię, że już prę, a on na to, że to bardzo dobrze, bo rodzi mi się córeczka – główka bardzo nisko. Więc szybko już żadnych ćwiczeń na piłkach, nie piłkach, tylko na fotel porodowy! Byłam szoku. Było ciut przed 20ą!

Potem już ekspresowo. Nie pamiętam dokładnie – koło 4ech skurczy partych, wielki wysiłek, położna radziła bym wykorzystywała wszystko czego nauczyłam się w szkole rodzenia – oddech, relaks mięśni. Starałam się jak mogłam, choć nie tak łatwo jak „na sucho”. I tak poszło to niesamowicie szybko. Miałam wrażenie, ze parcie nie jest skuteczne, ale jak się okazało było BARDZO SKUTECZNE. Lekarz i położna powtarzali, że pięknie prę i za chwilę córeczka będzie z nami. To były takie wzruszające słowa, i tak silnie motywujące, ze trudno to wyrazić. No i chwilę potem, po minimalnym dosłownie nacięciu krocza główeczka Małgosiowa ujrzała ten świat. W kolejnym skurczu, który nastąpił niemal natychmiast, urodziła się reszta Małgosi.

Moment, kiedy moje kochane skrzaciątko położyli mi na brzuchu, był najdziwniejszym, najbardziej wzruszającym, najniezwyklejszym, najpiękniejszym momentem w moim życiu. Nie mogłam nic powiedzieć z szoku. Czułam się trochę jakby po narkotykach. Położna powiedziała: Patrz Karolinka, to twoja córeczka, jak śliczna. A ja tylko, jak to potem lekarz powiedział – oczy jak pięć złotych i: „ czy wszystko z nią dobrze?”. Oczywiście, że było dobrze. Nawet bardzo! 10 Apgar. A tatuś cały czas był przy mnie, głaskał po głowie, BYŁ – to najważniejsze i najpiękniejsze. I odciął pępowinę.

NAJWSPANIALSZY DZIEŃ W ŻYCIU. I wielki szok, że poszło tak bardzo szybko ( lekarz określił to tak, że poszło, jakbym rodziła piąte dziecko) i tak pięknie. Ból najsilniejszy z odczuwanych w życiu, ale jednocześnie najpiękniejszy! I zdecydowanie – warto było go poczuć.

Małgosia przyszła na świat o 20:10 2.01.2009, ważyła 3300g i mierzyła 55 cm.

Na koniec położna i lekarz pogratulowali bardzo sprawnego porodu i powiedzieli, ze z drugim dzieckiem natychmiast po pierwszych skurczach mam jechać do szpitala. Bo u mnie to ekspres

Treść doklejona: 05.04.13 13:34
żeby sie pozytywnie zrobiło, wklejam opis swojego porodu sprzed 4 ponad lat :) Pierwsze skurcze poczułam rano, po przebudzeniu. Około godziny 8ej, zabolał brzuch, jakby na okres. I za chwilę przestał. Po kilku minutach to samo. Po paru takich seriach, byłam pewna, że to skurcze. Zaczęłam zapisywać godziny. Do 16ej, skurcze pojawiały się przez cały czas co 11-6 minut. Tuż przed 16ą, pojawiły się co 6-5 minut i były mocniejsze. Ból głównie w miednicy i biodrach, wcale nie w brzuchu, jak się spodziewałam. Około 16.15 wyjechaliśmy do szpitala.

W szpitalu przyjęli nas szybko, słysząc, że skurcze co kilka minut. Badanie wstępne na izbie przyjęć, potem kolejne już na oddziale porodowym. Pan dr orzekł, że rozwarcie na 3cm i że jeszcze „może być różnie”. Tylko nie powrót do domu pomyślałam… Ale skurcze nasilały się. Spytałam, czy skończymy dzisiaj, a lekarz na to, ze być może, ale pewnie jednak po północy. Wiec podreptaliśmy na salę porodową oczekiwać.

Tam skurcze bardzo szybko zaczęły przybierać na sile. Miałam silną potrzebę CHODZENIA – nie mogłam usiedzieć, ani leżeć. Leżenie najgorsze – podczas badania KTG umęczyłam się strasznie, bo wtedy najbardziej bolało, kiedy nie mogłam się ruszać. Po tym badaniu położna powiedziała, że jeszcze sporo czasu ( było już około godz. 19ej). Potem zaczęła pytać, czy chce znieczulenie. Sama nie wiedziałam. Nastawiałam się na poród bez znieczulenia, ale co odpowiedzieć, kiedy nie wiesz zupełnie, co Cię czeka dalej. A skurcze coraz mocniejsze. Spytałam, kiedy mogę podjąć decyzję. Orzekła, ze mam sporo czasu, bo do 8 cm rozwarcia. Potem już za późno. I, dowiedziawszy się, ze chodziliśmy do szkoły rodzenia, powiedziała, ze możemy sobie spokojnie poćwiczyć na piłce, przy drabinkach i czekać. Nagle poczułam (leżałam na łóżku bo położna mnie miała zbadać.), że CHCĘ PRZEĆ. Niezwykłe odczucie – parcie samo jakby szło, nie z mojej woli. Zaczęłam ciut panikować bo słyszałam o przypadkach, kiedy parcie pojawia się zbyt szybko i wtedy trzeba je hamować. Byłam pewna że tak jest u mnie. Bolało jak diabli i strach. Na to wszedł lekarz i zbadał mnie znowu. I szok – 8 cm rozwarcia! Rozwarcie popędziło po prosu jak rakieta! Ja spanikowana mówię, że już prę, a on na to, że to bardzo dobrze, bo rodzi mi się córeczka – główka bardzo nisko. Więc szybko już żadnych ćwiczeń na piłkach, nie piłkach, tylko na fotel porodowy! Byłam szoku. Było ciut przed 20ą!

Potem już ekspresowo. Nie pamiętam dokładnie – koło 4ech skurczy partych, wielki wysiłek, położna radziła bym wykorzystywała wszystko czego nauczyłam się w szkole rodzenia – oddech, relaks mięśni. Starałam się jak mogłam, choć nie tak łatwo jak „na sucho”. I tak poszło to niesamowicie szybko. Miałam wrażenie, ze parcie nie jest skuteczne, ale jak się okazało było BARDZO SKUTECZNE. Lekarz i położna powtarzali, że pięknie prę i za chwilę córeczka będzie z nami. To były takie wzruszające słowa, i tak silnie motywujące, ze trudno to wyrazić. No i chwilę potem, po minimalnym dosłownie nacięciu krocza główeczka Małgosiowa ujrzała ten świat. W kolejnym skurczu, który nastąpił niemal natychmiast, urodziła się reszta Małgosi.

Moment, kiedy moje kochane skrzaciątko położyli mi na brzuchu, był najdziwniejszym, najbardziej wzruszającym, najniezwyklejszym, najpiękniejszym momentem w moim życiu. Nie mogłam nic powiedzieć z szoku. Czułam się trochę jakby po narkotykach. Położna powiedziała: Patrz Karolinka, to twoja córeczka, jak śliczna. A ja tylko, jak to potem lekarz powiedział – oczy jak pięć złotych i: „ czy wszystko z nią dobrze?”. Oczywiście, że było dobrze. Nawet bardzo! 10 Apgar. A tatuś cały czas był przy mnie, głaskał po głowie, BYŁ – to najważniejsze i najpiękniejsze. I odciął pępowinę.

NAJWSPANIALSZY DZIEŃ W ŻYCIU. I wielki szok, że poszło tak bardzo szybko ( lekarz określił to tak, że poszło, jakbym rodziła piąte dziecko) i tak pięknie. Ból najsilniejszy z odczuwanych w życiu, ale jednocześnie najpiękniejszy! I zdecydowanie – warto było go poczuć.

Małgosia przyszła na świat o 20:10 2.01.2009, ważyła 3300g i mierzyła 55 cm.

Na koniec położna i lekarz pogratulowali bardzo sprawnego porodu i powiedzieli, ze z drugim dzieckiem natychmiast po pierwszych skurczach mam jechać do szpitala. Bo u mnie to ekspres
__
ojej, miło było sobie wspomnieć:) OBY TEZ I TYM RAZEM TAK GŁADKO POSZŁO:)

KARKO przepiękny poród. I bardzo zachęcający do rodzenia opis! Wyciskacz łez :)