To i ja dorzucę swoje trzy grosze.
Niejednokrotnie już pisałam o tym, że za pierwszym razem nie karmiłam, teraz tak, mimo że taki sam poród (cc), ten sam szpital etc...
Dlatego z pełną odpowiedzialnością za słowa stwierdzam, że wszystko zależy od nastawienia i RZETELNEGO przygotowania się do kp.
Nana dobrze napisała- zamiast skupiać się na kolejnych wyprawkowych pierdółkach warto przygotować się do karmienia, czytając np.odpowiednią lekturę.
Ja tak zrobiłam w drugiej ciąży- książkę o karmieniu praktycznie nauczyłam się na pamięć, wątek o karmieniu przeczytałam od deski do deski i wtedy dopiero zrozumiałam, jakie błędy popełniłam, mimo iż wydawało mi się, że zrobiłam wszystko.
I myślę, że nie ma co tych postów przenosić do innego wątku- tam, jak widać, niewiele przyszłych mamuś zagląda, a może warto, aby to wszystko przeczytały...

Zdecydowanie warto czytac madre posty nt KP, bo one na pewno wnosza wiele dobrego.
Jednak trudno przejsc obojetnie nad informacjami w stylu "malo wartosciowe mleko".

Teo, różne są dzieciaczki. Córka, co prawda w wieku 7 czy 8 miesięcy, dostała moje mleko butlą i nie wpłynęło to w żaden sposób na chęć picia. Syn miał troszkę ponad dwa miesiące i jedna herbatka (moim błędem była zgoda na jej podanie, ale to wiem teraz) sprawiła, że prawie siniał z płaczu i nerwów. Nie chciał piersi za żadne skarby świata. Kilka ładnych dni kosztowało mnie przywrócenie wszystkiego do pierwotnego stanu. Nigdy już nie miał tej pierwotnej cierpliwości, ale karmiłam go dalej. Dziś żadnej herbatki, w chwili słabszej produkcji mleka związanej najprawdopodobniej moim okropnym zmęczeniem nie podałabym. Nikt do tej opcji by mnie nie przekonał.
Czkawki męczyły mojego syna. Dla mnie to nie było niczym miłym. Córka miała może raz.

Mi chodzi podczas czkawki małego cały brzuch. I jak przyłożę rękę, to czuję gdzie właśnie akurat czka.
Manguś - ostatnia prosta, ostatni miesiąc...

Mimo, że czekamy na trzecie dziecko (dwoje starszych karmionych naturalnie) cały czas szukamy informacji. Ostatnio kupiłam książkę Magdaleny Nehring-Gagulskiej "Warto karmić piersią". Gorąco Wam ją polecam. Krótko, rzeczowo, w jasno zatytułowanych rozdziałach (nawet po narodzinach, gdy czasu brak szybko znajdziecie to, co potrzeba) napisane prostym, obrazowym językiem, poparte zdjęciami i rysunkami. Świetna pozycja.
Na pewno szybko zdemaskuje mity o zbyt chudym czy niewartościowym pokarmie.



Coś mówiłam o moich mdłościach...nie mijają

nana81: Coś mówiłam o moich mdłościach...nie mijają

W pierwszej ciązy ilość dni w których miałam mdłości mogłam policzyć na placach jednej ręki.
Teraz męczyły mnie do 20tc!!
Bleeeh na samo wspomnienie już mi źle.

Nana dobrze napisała- zamiast skupiać się na kolejnych wyprawkowych pierdółkach warto przygotować się do karmienia, czytając np.odpowiednią lekturę.

Do karmienia, do porodu i ogólnie opieki nad dzieckiem. Chociaż ja się starałam bardzo dobrze przygotować do wszystkiego i na prawdę zamiast zastanawiać się nad tym czy kupić śpioszki w kwiatki czy w groszki studiowałam opisy porodów, strony "rodzić po ludzku", wątek laktacyjny. I o ile w porodzie bardzo mi to pomogło, z zajmowaniem się małą nie miałam problemów, o tyle z karmieniem- beznadzieja
Poniekąd Jaheira ma rację- ja trochę odbieram posty Kandyzowanej o karmieniu w ten sposób, że ona robi wszystko co powinna, żeby nikt jej (nawet ona sama) nie mógł zarzucić, że czegoś nie zrobiła, ale w powodzenie tego wszystkiego nie bardzo wierzy i może to jest problem. Ale to jest moja obserwacja i niekoniecznie musi być słuszna A nawet jeśli tak jest, to wolę czytać o jej walce z karmieniem na każdym wątku, niż to, że ciężarna nie mogła się powstrzymać od piwa i wypiła pierwsza ze wszystkich znajomych, to, że wolała pić colę niż karmić dziecko- sorry Nera, ale to co Ty piszesz jest przerażające w kontekście tego, ze jesteś dorosłą kobietą i matką trójki dzieci. Były tu już osoby, które pisały czasem głupoty, ale czytam je teraz na rozpakowanych- i widać, że dojrzały, zostając matkami.
Wkurza mnie też niemiłosiernie, jak niektóre dziewczyny piszą/pisały, że chciałyby JUŻ urodzić- będąc jeszcze przed albo daleko przed terminem-podczas gdy inne modlą się o każdy dzień (jak choćby przypadek,o którym pisałam wczoraj, wiele dziewczyn tutaj, czy setki innych leżących na oddziałach patologii ciąży.) Trzeba się zastanowić co się robi, mówi i pisze, bo chyba moment w którym przyjmuje się odpowiedzialność za małego człowieka to najwyższy czas, żeby nauczyć się myśleć i zastanowić jakie ma się priorytety.

nana81: Coś mówiłam o moich mdłościach...nie mijają

Przyłączam się...mnie też nie chcą odpuścić,a męczą od 7tc

nightingale_84: Teraz męczyły mnie do 20tc!!

a jak to się ma do płci?Mnie też w pierwszej ciąży męczyły tylko kilka dni,a urodziłam chłopców.Ciekawe kim będzie teraz niespodzianka

Anizee... Dokladnie...
Zreszta calkiem niedawno napisanie tutaj komus, ze wczesniactwo to wcale nie taka fajna historyjka, rowniez bylo odebrane, jako nagonka...

Niestety w pewnym gronie osob jest tak, ze bezkrytyczne przytakiwanie rzekomych "przyjaciolek" ma wieksza wartosc, niz rzeczowe argumenty od osob, z ktorymi nie zasze jest po drodze...

A ja uważam, że forum to nie jest miejsce na kłótnie. I jak komuś, delikatnie mówiąc, brakuje piątej klepki, to jego sprawa.
Nie mówię o drastycznych przypadkach...
Ale piszecie, że zamiast zastanawiać się o wyborze kaftanika powinno się czytać o laktacji, karmieniu piersią itp. Ja czytam o karmieniu w poradnikach które mam, ale jest to dla mnie teraz na tyle abstrakcyjny temat, że nawet muszę po prostu zapamiętać jak radzą trzymać dziecko do karmienia. A skoro nigdy nie trzymałam nawet na rękach noworodka, to jest mi na prawdę ciężko to sobie wyobrazić. Skąd mam wiedzieć jakim problemem w rozklęceniu lakacji mam się interesować, skoro jeszcze tej laktacji nie mam. Więc się nie dziewię młodym mamom, że panikują i szukają odpowiedzi. Do wszystkiego na zaś się nie przygotujesz. A skoro teraz jesteśmy na etapie kompletowania wyprawki, to niby dlaczego nie mamy się tym interesować i cieszyć?

A widzisz Mangaa... Zdziwilabys sie, ktora tak pisala...

Dżasti przykład sushki jest dobrym przykładem na to, co moze zdzialac dobre przygotowanie teoretyczne.
Warto tez pamietac, ze sa rozne poradniki np. takie, ktore ciagle zalecaja przystawianie co 2-3 godz...

Dodalabym jeszcze, ze wiedza, ktora posiadziemy w ciazy, moze sie okazac niezwykle pomocna bronia przed wszelkim "dobrymi radami", ktore na nas czyhaja po porodzie...

Haha, przypomniało mi się, że jeszcze na 2-3 miesiące przed porodem zaczęłam czytać Rozpakowane. I wpadałam w panikę, że sobie nie poradzę :DDDD Ale sporo rzeczy zapamietałam i przydały się od razu po porodzie.

azniee: Mam w rodzinie dziewczynę, która po pobycie w 35tc na oddziale, będąc w 38 "załowała, że nie dała w łapę, żeby jej bóle wywołali"

Tego to nigdy nie zrozumiem. Może to zagrożona Krasnalowa ciąża, może późniejsze zagrożenie przedwczesnym porodem, ale modliłam się o 36 tydzień chociaż, każdy dzień był stresem. Teraz chciałabym donosić do 40 jak się uda (nie bardzo to ode mnie zależy, ale pomarzyć można), bo faktycznie każdy dzień jest cholernie ważny.

uś: jak to się ma do płci?Mnie też w pierwszej ciąży męczyły tylko kilka dni,a urodziłam chłopców.Ciekawe kim będzie teraz niespodzianka

Uś, w pierwszej ciąży byłam z Franiem, a teraz w brzuszku buszuje podobno Hania

uś: a jak to się ma do płci?Mnie też w pierwszej ciąży męczyły tylko kilka dni,a urodziłam chłopców.Ciekawe kim będzie teraz niespodzianka

Wiesz co Uś, może to ma jakiś związek? Gdzieś czytałam, że przy płci żeńskiej mogą się dłużej utrzymywać wymioty, bo jest większy wyrzut hormonów - o ile czegoś nie pochrzaniłam.

W pierwsze jak miałam tylko same nudności i nie tak długo to był chłopczyk. A teraz jeszcze nie wiemy ;)

A ja właśnie się dowiedziałam, że moja przyjaciółka urodziła swoje drugie bliźniaki naturalnie! Podobno cały szpital się zbiegł, bo u nich bliźniaki tylko cesarką się rodziły do tej pory Ale radocha, nie mogę sie doczekać kiedy je zobaczę

mangaa: Dzielna kobieta!

Co nie? Jestem z niej potwornie dumna, ja bym się chyba bała :))) Najlepsze, że nigdy nie brała środków anty, nie miała bliźniaków w rodzinie a tu podwójna niespodziewanka :) I jeszcze do 37tc dotrwała, nieźle! Jak na bliźniaki to chyba bardzo donoszone :D

Mangaa, tutaj jest, że od 37.

Co do nudnosci w ciazy,to ja mialam w pierwszej ciazy do 16tc i jest dziewczynka, w drugiej do 13tc i tez dziewczynka
Zgadzam sie z tym,ze warto czytac i to duzo i przygotowywac sie roznych wariantow. Ja wpierwszej ciazy nie przeczytalan NIC o cieciu cesarskim i skonczylo sie cesarka,nie czytalam zbyt duzo o kramieniu piersia,bo wydawalo mi sie to tak bardzo naturalne,ze bylam pewna,ze sobie poradze. Niestety,ale bardzo sie mylilam,dodatkowo nie mialam zadnego wsparcia, wszedzie tylko rady,ze nie najad sie,ze mam karmic co 3h,bo brzuszek musi odpoczac. A dziecko sie darlo w nieboglosy... podawalam wiec mm,bo po tym spala 2h,a po moim godzine. Gdybym wtedy wiedziala to wszystko,co teraz napewno bym karmila naturalnie. Po drugim porodzie,mimo,ze mialam juz jakies tam doswiadczenie,ze czytalam o karmieniu tez byly problemy i gdyby nie to,ze jakims cudem trafilam na wspaniala doradczynie,to tez bym szybko zakonczyla przygode z karmieniem. Nawet jak doradca kazal mi dokarmic raz dziennie swoim mlekiem wczesniej odciagnietym lub mm w razie jego braku(mala miala drzenie od spadku cukru i tez nie miala sily ssac),to mialam wielkie opory przed podaniem butelki. Butelke podalam moze z 5razy. Potem poprostu lezalam z mala cale dnie i do woli pozwalalam ciumkac. I potem pieknie laktacja ruszyla,ba mysle,ze moglabym jeszcze wykramic,badz dokarmic inne dziecko

Bąbelasek, podeslij mi swojego maila na priv. To przesle.
Sushka, nana do Was poszlo juz:)

dżasti: Ale piszecie, że zamiast zastanawiać się o wyborze kaftanika powinno się czytać o laktacji, karmieniu piersią itp. Ja czytam o karmieniu w poradnikach które mam, ale jest to dla mnie teraz na tyle abstrakcyjny temat, że nawet muszę po prostu zapamiętać jak radzą trzymać dziecko do karmienia. A skoro nigdy nie trzymałam nawet na rękach noworodka, to jest mi na prawdę ciężko to sobie wyobrazić. Skąd mam wiedzieć jakim problemem w rozklęceniu lakacji mam się interesować, skoro jeszcze tej laktacji nie mam.

W laktacji często liczą się bardzo pierwsze chwile. Sytuacja potrafi się zmieniać z godziny na godzinę. Przy braku prawidłowej reakcji mogą się pojawić sytuacje, które będą się za Wami ciągnęły długo. Często pierwsze dni są decydujące i właśnie dlatego powinnaś mieć wiedzę, przynajmniej taką, która podpowiedziałaby, gdzie szukać sensownej pomocy. Jak wiemy po porodzie na pewno nie ma czasu na to, żeby czytać książki. Co innego wiedzieć, gdzie rzucić okiem, do kogo dzwonić. Jak pokazuje przykład sushki jest to potrzebne po to, by uniknąć rozczarowań czy niepowodzeń. Dziś Jureczek jest cycowy, czego nie da się przecenić a mama spełniona, z poczuciem sukcesu, bez cienia wątpliwości, że może można było inaczej, więcej...

O rodzeniu dzieci przedwcześnie się nie wypowiem, bo szkoda nerwów. Zbyt wiele emocji wywołuje to u mnie. Obie ciąże były skurczowe, obie z pobytem w szpitalu, obie na lekach i w strachu.

<span style="font-size:11px;color#333;">Treść doklejona: 07.06.13 13:04</span>
Dzięki montenia

montenia: Co do nudnosci w ciazy,to ja mialam w pierwszej ciazy do 16tc i jest dziewczynka,

przybij piątkę, ja miałam mdłości do 16tc i podobno będzie córeczka ( piszę podobno bo uwierzę w 100% jak zobaczę po porodzie ;p )

że się tak odniose jeszcze do tematu karmienia piersią... Podobnie jak TEORKA jestem zdania, ze wszystko zależy od dziecka. Moja Misia po porodzie leżała 3 tygodnie w szpitalu. Co prawda nigdy nie była karmiona mm, bo udało mi się laktatorem rozhulać laktację, niemniej moje mleczko, jakoś od 1,5 tygodnia po narodzinach dostawała butelką. Były karmienia piersią, owszem... starałam się dojeżdżać do szpitala przynajmniej na 3 karmienia. Reszta szła z butli. Nigdy w szpitalu nie było problemu, by mała zassała pierś - zawsze pięknie jadła. Pielęgniarki nawet mówiły, ze przy butli otwiera buźkę jak do piersi - szeroko :) Musiały jej smokiem pogładzić języczek, by się zorientowała, ze to nie cycek i trzeba zamknąć buźkę, by zassać :) Jak wróciłyśmy do domu po tych 3 tygodniach, była sama pierś, nie było problemów z karmieniem... karmię piersią do tej pory, w dodatku od 5 miesiąca - jedną :)

The_Fragile: Tego to nigdy nie zrozumiem. Może to zagrożona Krasnalowa ciąża, może późniejsze zagrożenie przedwczesnym porodem, ale modliłam się o 36 tydzień chociaż, każdy dzień był stresem. Teraz chciałabym donosić do 40 jak się uda (nie bardzo to ode mnie zależy, ale pomarzyć można), bo faktycznie każdy dzień jest cholernie ważny.

Oj, jak ja Cię rozumiem doskonale. Jeszcze dobrze (niestety) pamiętam 2 miesiące leżenia plackiem, okropne samopoczucie (tętno!) po fenoterolu i modlitwy o jeszcze choćby jeden dzień, jeden tydzień i udało się dotrwaliśmy do 37 tc:) Dlatego teraz piszę, że moja ciąża może trwać 2 lata;P Przed 37tc nie rodzę pamiętaj człowieku drogi! Choć dobrze wiem, że i tak na to za dużego wpływu nie mam. Nie wiem nawet czy "człowiek drogi" ma;)

To może i ja będę miała dziewczynkę, bo te mdłości i straszne plamy na twarzy mi się pojawiły (ponoć dziewczynka odbiera urodę), co też należy wiązać z wyrzutem hormonów. No ciekawe. W sumie trochę mam "czuja" na dziewczynkę jakby. W pierwszej ciąży miałam na chłopaka;) No ale tu jest prawdopodobieństwo trafienia 50/50 więc sobie można mieć "czuje".

Życzę dziewczyny miłego weekendu:) Ja spadam do szkoły, zdawać egzaminy, by nie mieć kampanii wrześniowej z dużym brzuchem;P

Dziewczyny i ja wtrącę swoje 3 grosze, bo ciężko przejść obojętnie.
Zgodzę się z Teo i Katką- sporo zależy od dziecka, bo moje też dopajane (bez mojej zgody) mm, co gorsze ja z poranionymi brodawkami i z łzami w oczach karmiłam w szpitalu, jak babka przyniosła butlę- żeby piersi się zagoiły- to ja NIE i dalej karmiłam (a i tak się okazało , że jak tylko brały dzieci to dokarmiały).
W domu po kilku dniach się poddałam i chciałam wyleczyć sutki , a pokarm ściągałam, a jak nie nadążyłam to w ruch szło mm.
Później się zaparłam i zaczęłam karmić, choć cyrku było co niemiara, nie umiałam dostawić małej, ona źle łapała... Naprawdę potrzeba dużo samozaparcia i dobrej woli by się nie poddać.
Do czego mój wywód... otóż żałuję, że nie przestudiowałam dobrze tematu laktacji wcześniej... musiałam szukać rad i artykułów przemęczeona mając noworodka w domu...
Bo właśnie przed porodem po co miałam wchodzić na wątek o problemach z laktacją... wchodzi ten co ma problem...
Ale warto poczytać i wiedzieć co może nas spotkać i że ze wszystkiego da się wyjść na prostą...
A rady rodziny (babcie, teściowa czasem nawet mama) za chudy pokarm, pij bawarkę (o zgrozo tym tekstem to już rzygam) itp itd...
Sami nie mając wiedzy przytakujemy lub łatwo żegnamy się z laktacją- bo skoro pokarm za chudy to po co się męczyć i dziecko...
Bez wiedzy sami nie mamy pewności siebie i nie wiemy , że często wciska nam sie kit w temacie karmienia...