Katy, choćbyś nie wiem co robiła, to nie unikniesz informacji takich, jakie przeczytałaś u mady. Wg mnie takie informacje mają ustrzec przyszłe mamusie przed niebezpieczeństwem. Dokładnie tak jak napisała AniaM. Jeśli Ty masz odwrotne podejście to już Twój osobisty problem.

Ok, swoje zdanie wyraziłam. Jak się komuś nie podoba "to już Twój osobisty problem."
Dobranoc.

Przykre doświadczenie, bo kiedy tu wcześniej wchodziłam, to atmosfera była przyjazna a teraz, momentami szkoda słów...

Ech brak słów.

Fasolek przybywa, super

A wie ktoś co ze Slonced i z Olą24?

stokrotk_a dodaj też mnie do listy, co prawda terminu porodu lekarz jeszcze nie ustalił, ale wg obliczeń będzie to 4 październik :)

madamagda współczuję zarówno Tobie jak i Twojej siostrze. Ja sama przeszłam troszkę podobną sytuację. Gdy byłam w drugiej ciąży, moja siostra też była w drugiej, tyle, że w 7 miesiącu i u niej przebiegało wszystko ok. U mnie skończyło się poronieniem, u niej urodzeniem zdrowego chłopca. Nie potrafiłam tego zrozumieć. Nie potrafiłam nawet przez moment cieszyć się z jej dziecka i z nią dzielić radością. Ona tego nie potrafiła zrozumieć, niestety. Nie wiem jak to u was jest i nie wiem jak czuje się psychicznie twoja siostra, ale wydaje mi się, że nie powinnaś być zdziwiona jeśli na chrzcinach będzie stronić od twojego maleństwa, co zresztą wydawałoby się wytłumaczalne. Wydaje mi się, że tutaj żadne słowa nie pomogą i jedyne co to trzeba okazać jej zrozumienie i czasem po prostu przytulić. Nie wiem czy będzie chciała o tym rozmawiać, jeśli tak, to pozwolić jej się wygadać, jeśli nie to nie naciskać. Ja sama potrzebowałam czasu żeby dojść do siebie ale każdy jest inny a ty na pewno znasz najlepiej swoją siostrę.

Julitko zapraszamy Teraz może jest trochę smutno, ale nie zawsze tak bywa


Strata dziecka to ogromna tragedia, sama tego nie doświadczyłam, ale wiem jak przeżyła to moja Mama i widzę jak cierpi bratowa Męża... I najgorsze jest, że w takiej sytuacji nic nie jest w stanie pomóc, jedynie czas, który płynie.

Stokrotka z tym czasem to też niestety różnie bywa :/ Czasem jest tak, że faktycznie z czasem jakoś jest nam łatwiej, ale czasem zdarza się tak, że im dalej od tragedii tym gorzej jest się z tym pogodzić :/

Venika spokojnie!!! Ja mam usg genetyczne 30 marca i po tym co napisała madamagda też musiałabym być teraz przerażona. Każda kobieta jest inna. Jej siostra miała strasznego pecha ale nie możemy myśleć, że od razu nas też coś złego spotka. Wiem, że strach jest bez względu na to czy kobieta wcześniej poroniła czy nie strach o ciążę zawsze będzie. Ale zauważyłam też po sobie, że im mniej doszukuję się objawów im mniej kombinuję tym bardziej jestem spokojna. I mimo, że uderzyło mnie to co mada napisała to staram się nie myśleć w kategoriach: a co jeśli z moim dzieciątkiem też będzie coś nie tak? Nie, wręcz przeciwnie, staram się powtarzać sobie ciągle, że musi być dobrze bo w końcu i mnie się powiedzie. Nie oznacza to, że strach jest mi obcy, tyle tylko, że wszystkie te negatywne myśli odrzucam od siebie od razu, a jak mi jest już tak bardzo źle to idę do łazienki, spojrzę na brzuszek, pogłaszczę go powiem: "Trzymaj mi się tam, bo my już cię kochamy" i jest mi lepiej. Trzeba wierzyć, że będzie dobrze a nie przypisywać sobie wszystkich negatywnych sytuacji do siebie. A wszystkie kosmate myśli odganiać od razu. Ja, nie wiem jak reszta z was do tego podchodzi, ale napisałam do sióstr zakonnych i przysłały mi pasek św. Dominika. Zawiązałam sobie go na brzuchu i nie rozstaję się z nim. Dostałam też modlitwę, którą odmawiam codziennie, bo św. Dominik jest patronem kobiet ciężarnych i starających się o dziecko. Mnie osobiście to bardzo pomaga i czasami mnie samą zaskakuje mój spokój wewnętrzny. Do tego wszystkiego wiem, że przy mojej tarczycy nie mogę się denerwować bo potem mam złe wyniki które oczywiście wpływają bardzo na płód, więc walczę sama z sobą :) Na razie skutecznie :) Będzie dobrze, zobaczysz i powtarzaj sobie to do obrzydzenia :)

iwcia1 myślę półpasiec to takie paskudztwo,że jeśli miałaś się zarazić to już jesteś zarażona... Pytanie czy jako dziecko przechodziłaś ospę wietrzną. Jeśli tak to nie powinnaś się martwić bo to ten sam wirus i powinnaś być uodporniona.
Jeśli nie chorowałaś no to jutro koniecznie powiedz o tym lekarzowi. On już będzie wiedział co dalej z Tobą począć.

Lily
ja po pierwszej ciąży z problemami, powinnam tez panikować czy drugim razem się to nie powtórzy. Ale im mniej o tym myślałam, tym jakoś byłam bardziej spokojna i wewnętrznie wyciszona. Nie dopuszczałam do siebie złych myśli i tym razem wszytsko przebiegło bezproblemowo.
Moja siostra napisała że się nie poddadzą i będą próbować aż do skutku. Wczoraj jednak rozmawiałam z mamą i powiedziła mi że Kasia ma PCO i problemy z tarczycą. Nie leczy się, nie przyjmuje żadnych hormonów na wyrównanie. Byc może to jest przyczyną że dzidzia źle się rozwijała.
Tym razem będzie trzeba zacząć najpierw od badań i ewentualnie leczenia, a potem dopiero myślec o dziecku. Tylko boję się bo z PCO podobno największe szanse na ciąże są do 30 rż. A ona ma 29 lat i troszkę późno się za to zabrali.
No ale jestem dobrej myśli.
Na chrzest zdecydowała że przyjedzie. Wczesniej robią wypad do Zakopanego to może tam troszę odpocznie myślami od zdarzeń z poprzednich dni.
Za Was dwupaczki trzymam kciuki i podglądam jak rosna bobaski w waszych brzuszkach.
Obym jednak już do was nie dołanczała heheh...mi już wystarczy, choć mąz wpspomina już o trzecim

etap zarażania już był wcześniej... Iwcia, skontaktuj się z lekarzem

dzieki dziewczyny jutro będę rozmawiać z ginekologiem o tym.Ja miałam jak byłam mała ospę więc nie wiem z mężem byłam cały czas bo to go już zaczeło bolećz tydzień temu a dopiero dzisiaj był u lekarza.Ale dziewczyny się boję mam doła z tego powodu bo nie wiem jak będzie boję się też o mojego synka 3 letniego żęby on nie złapał

iwcia1, rozmawiałam z ciocią lekarzem i powiedziała, że ryzyko istnieje, ale jest niewielkie. Nie wolno dotykać pęcherzyków, bo wydzielina jest niebezpieczna. Problem polega na tym, że w ciąży mogą występować spadki odporności, osłabienie i wtedy niebezpieczeństwo zachorowania rośnie. Co do starszego dziecka, jest duże prawdopodobieństwo, że zachoruje na ospę. Tego się dowiedziałam.

Ja po przeczytaniu postu madamagdy pobiegal do swojgeo chlopaka i zaczełam poprostu plakac, bo to naprawde okropne co sie czasmi dzieje z tymi maciupenkimi istotkami
To moja pierwsza ciąża, na razie przebiega bez problemow, w przyszłym tygodniu idę na USG 12-14 tygodnia i sie bardzo boję.. ale tak jak Lily26 napisala, staram sie myslec pozytywnie, bo nerwy moga zaszkodzic malenstwu. Glaskam swoj jeszcze malo widoczny brzuszek i powtarzam sobie ze bedzie dobrze..

Dzieki dziewczyny za wszystkie rady i wskazówki jutro będę na chwilkę po badania u gin to mu powiem jaka jest sytuacja.A ja mam nadzieję żę jednak się nie zarażę i będzie ok ale wiecie jak to jest człowiek w ciazy zupełnie nie martwi się o siebie ale o dzieciatko ono jest teraz najwazniejsze dlatego tak bardzo to przezywam ale muszę być dobrej mysli.Mąż już chodzi z tym jakiś tydzień i dotąd spałam z nim i takie tam więc myslę żę jak już miałabym się zarazić to się zaraziłam ale już dzisiaj mężowi powiedziałam śpisz w innym pokoju tak będzie lepiej.A co mam być to już edzie ja juz teraz nic na to nie poradzę ale szlak mnie trafia zę akurat teraz się mu to przyplatało.

A ja jeszcze polecam film "Sekret" który ma dość spory wpływ na podświadomość :) Oczywiście głównie dla tych którzy w ogóle wierzą, że nasza podświadomość "ma coś do powiedzenia" ;) Mnie bardzo pomógł :) Bo powiem szczerze, że teraz chwytam się czego popadnie ;]

Hej dziweczyny i już byłam na wizycie lekarz mnie uspokoił co do półpaśc powiedział żę małe sąszanse na zarażenie a nawet jakby to nie jest to tak bardzo grozne dla płodu więc żebym sięnie przejmowała tak bardzo.Zrobił mi też usg na lepszym sprzęcie i znów widziałam moją kruszynkę ma się dobrze wszystko ok.Takżę troszkę jestem spokojniesza ale wiadomo jak to matka nie dokńca ale jestem dobrej myśli.Dzisiaj nawet zobaczyłam jak moje maleństwo się rusza.

iwcia1 super I tak jak mówił lekarz nie stresuj się tym półpaścem...

Swoją drogą, czy któraś wie co ze slonced??? Bo przecież u niej to już dawno po terminie...

Wolę wogóle nic nie czytać juz na necie o tym półpaścu tylko będę miała na uwadze to co lekarz mi powiedział bo czym człowiek wiecej czyta tym bardziej się przejmuje.Jaszsz nie watpie w twój strach zwiazany z palmieniem ale miejmy nadzieję żę się zakończy i w końcu będziesz mogła cieszyć się w pełni ciążą a dzidzia będzie się rozwijać prawidłowo.I tego życzę kazdej z was szczęśliwej ciązy aż do końca.

A ja jestem załamana po wizycie u gina. Szyjka sporo się skróciła i mam bezwzględnie leżeć. Od dłuższego czasu mam skurcze, ale szyjka aż tak dużo się nie skracała i miałam tylko dużo odpoczywać. Dodatkowo mam brać Cordafen przynajmniej 4 tyg, aż poród będzie bezpieczny. Po USG widać, że dzidzia będzie malutka, więc lepiej żebym rodziła jak najpóźniej, żeby nabrała więcej ciałka

Ja osobiście słyszałam, że dopiero od ok. 20 tc. Moja koleżanka też tak w okolicach 19tc zaczęła czuć. Czytałam na amerykańskiej stronie, że właśnie w 12tc można coś podobnego czuć, ale to nie są ruchy dziecka.Żeby nie być gołosłownym: http://www.i-am-pregnant.com/Pregnancy/calendar/week/11 to jest w sumie tydzień 11. Jest tam takie zdanie: "Some women think that they have felt their baby moving now, but it is either gas or a wrongly dated pregnancy"

Znacie może jakiś dobry sposób na podniesienie ciśnienia? Oprócz kawy, bo tej nie pijam. Mam strasznie niskie ciśnienie 90/60 i dziś np nie jestem w stanie wstać z łóżka , a jak już mi się to uda to po chwili znowu muszę się położyć po czuję że się za chwilę przewrócę . Do gin idę dopiero za tydzień a ja potrzebuję czegoś na już..

nightingale_84 na mdłości piłam colę, świetnie też działała pobudzająco. Może wypróbujesz? A jeśli nie lubisz kawy, to może jakiś koktail kawowy?

Ruchy w pierwszej ciąży czułam w 15 tyg. Czułam jak młody smyra mnie dupką lub pleckami. I tego faktycznie nie da się z niczym pomylić. Wcześniej były tylko "bulgotki". Teraz jeszcze nic nie czuję.

venika w drugiej ciazy czułam od 12tyg, w pierwszej od 15