chociaż nie nie wzięłabym
bo tak jak napisałam - nasze łóżeczko ma płozy więc może być i łóżeczkiem i kołyską
czyli 2 w 1
a Mała będzie z nami w pokoju [wynajmujemy mieszkanie i póki co mały pokój jest zagracony i nie będziemy go remontować pod kątem pokoiku dla Małej bo nie pomieszkamy tu dłużej niż 1, 5 roku więc nie będę komuś robić generalnego remontu....] gdzie nie ma miejsca na jedno i drugie

bladykot: ale kołyska m blokadę, więc nie musi się cały czas kołysać.j

no czyli tak samo jak to łóżeczko co mamy
i dlatego właśnie że je mamy to zakup kołyski w naszym przypadku wydaje mi się zupełnie bez sensu
ale jak ktoś ma zwykłe łóżeczko to w sumie może warto i kołyskę mieć

myszerej: a ja celowo nie kupiłam łóżeczka z opcją bujania.... żeby sobie nie zrobić kłopotu:) Nie chcę nauczyć dziecka, żeby zasypiało kołysane.

ja też. zwykłe wystarczy

Na pewno pozna, ale powiem Wam że mnie bardzo zależy na tym, żeby dziecko zasypiało samodzielnie. I jest to możliwe, ale wymaga czasem ciężkiej pracy na początku i zaciskania zębów żeby się nie poddać.

Widzisz, mam odmienne zdanie na ten temat. Pewne osoby z rodzinki wzięły swojego synka do łóżka jak był malutki. On teraz ma 4 latka i nie ma ochoty wyprowadzić się z ich łóżka.

TEORKA: natomiast na dzień dzisiejszy myślę, że wolałabym aby Mała spała obok w łóżeczku a nie z nami
jak się okaże, że będzie wrzask i z nami będzie spokojna to pewnie ją weźmiemy

Teo, i ja myślę, że to jest zdrowe podejście. Nie wiem, jakoś nie uważam, że koniecznie trzeba spać z dzieckiem (przecież są dzieci, które wolą spać w łóżeczku), na pewno nie uważam również, że koniecznie trzeba spać oddzielnie. Ale razi mnie jak czytam podobne w tonie wypowiedzi jak wypowiedź myszerej, że trzeba "zaciskać zęby, żeby się nie poddać". Sorry, ale nie wyobrażam sobie, że mała płacze czy marudzi, a ja zaciskam zęby i się nie poddaję... Przecież mówimy o NIEMOWLAKU! I właśnie tego nie rozumiem- nie samej chęci/niechęci do spania z dzieckiem, ale wypowiedzi w podobnym tonie, używania podobnych słów w odniesieniu do niemowlaka...
Mój eM też w ciąży twierdził, że lepiej, żeby mała spała sama. Ja nie miałam zdania wyrobionego. Mała się urodziła, po przyjściu ze szpitala spała u siebie- w swoim pokoju, w swoim łóżeczku. W nocy wstawałam i karmiłam ją w fotelu, potem odkładałam. Aż nagle mała zachciała spać z nami w łóżku. Co dziwne (do dziś mnie to dziwi)- zasypiała sama, spała często sama (zanim my się położyliśmy czy jak my już wstaliśmy), ale musiało to być w naszym łóżku. Jak kładłam ją u niej- leżała z szeroko otwartymi oczami i patrzyła zdziwiona. No i co? Chciała spać u nas, to spała- mała od ściany, ja po środku przytulona do eMa. Nasze życie intymne na tym jakoś nie ucierpiało, z sentymentem wspominam randki w kuchni o drugiej w nocy
My byliśmy spokojni, mała również. Tak samo brałam ją na ręce za każdym razem jak płakała i chciała na ręce. Nosiłam, tuliłam. Szybko zaczęłam ją nosić w chuście, bo to był jedyny sposób na pogodzenie jej potrzeby bliskości z moimi podstawowymi potrzebami typu zrobić sobie kanapkę czy napić się. I chyba dzięki temu paradoksalnie mała nauczyła się, że cała moja uwaga nie jest skupiona na niej, że mama też musi coś zrobić. Teraz jak np. piorę czy zmywam, to mała siedzi przy mnie i to jej wystarcza. Za to koleżanka, która stosowała metodę smoko-wibracyjną (tzn smok w dziub, do leżaczka i włączyć wibracje, żeby "dziecko dało jej chwilę wytchnienia") do dziś "walczy" z córką, która non stop chce na ręce. I dziecko walczy o zaspokojenie potrzeby bliskości, mama walczy z dzieckiem, a obie chodzą wnerwione

Więc myślę, że najlepiej wrzucić na luz i nie walczyć ze sobą, z dzieckiem. Te pierwsze chwile macierzyństwa mijają cholernie szybko- zanim się obejrzymy nasz słodki, nieporadny noworodek będzie równie słodkim szogunem, którego pełno w całym mieszkaniu, który ma inne priorytety niż ramiona mamy. Może więc lepiej nie zaciskać zębów, tylko dać trochę luzu i sobie i dziecku i po prostu cieszyć się nową rzeczywistością?

Cerise nie rozumiem co cię tak ubodło w mojej wypowiedzi. Są dzieci, które ewidentnie terroryzują swoich rodziców płaczem. Nie mówię tylko o niemowlakach! Nie uważam, że jest coś złego w tym, że rodzic pozwala dziecku płakać jeśli jest to sposób dziecka na wymuszenie czegokolwiek. Oczywiście nie biorę tu pod uwagę skrajnych przypadków jak choroby, kolki itp.

cerisecerise: Mój eM też w ciąży twierdził, że lepiej, żeby mała spała sama. Ja nie miałam zdania wyrobionego.

bo to chyba się wszystko dopiero po powrocie ze szpitala okazuje
znam wiele koleżanek, które w ciąży miało 100 pomysłów na to jak będą wychowywać swoje dziecko
a wszystko się nagle pozmieniało...
więc nie ma co teoretyzować na zapas tylko trzeba poczekać jak się Maluszek urodzi, poznać jego charakter, zobaczyć co on będzie chciał, jakie będą jego opotrzeby i dopiero wtedy wprowadzać jakieś swoje sposoby
więc ja nic nie zakładam tylko poczekam co samo "wyjdzie w praniu"



NIGHT nie mogę tantuum rosa..
raz spróbowałam i myślalam że się zaczochram...
mi tylko globulki pomagają....

hej dziewczyny! jestem po II usg gen i wszystie wymiary w normie powtarzam PRAWIDŁOWE
czyli, że chyba wszystko ok i ten test pappa mogą sobie w kieszen schować...
troche jeszcze niedowierzam
chyba uwierzę jak zobaczę

no i najważniejsze... DZIEWCZYNKA
pan doktor powiedział, że odważy się powiedzieć że na 100%
waga 220g
więc poproszę o zawiasy
eeee ... nawiasy

Talinka: tego nie napisałam

Nie, nie ja nie sugerowalam,ze tak napisalas tylko odnioslam sie bezposrednio do tematu

Proponuje przeczytac ten artykul http://www.modne.biz/drugi-kwartal-zycia-niemowlat/najczestsze-bledy-drugi-kwartal-zycia-niemowlecia.html

okropne jesteście jak przekupki... teraz sie będziecie licytować, która ma lepszą metodę wychowania... niech sobie każdy robi jak ma ochotę

ja wam się chwalę że dziecko zdrowe, że córunia tatunia - pan doktor tak powiedział

za dużo we mnie pozytywnej energii

ale ogólnie zgadzam się z ceri - tak na różne tematy

RoxyEwa: Wiesz jak to jest przebywac z dzieckiem dwa miesiace samej bez zadnej pomocy?? Na poczatku nie moglam ugotowac obiadu bo jak odeszlam od wozka albo polozylam ja do lozeczka byl wrzask niedowyobrazenia...

Tak się składa,że wiem... I były takie dni,że nie gotowałam obiadu... I do tej pory są czasem takie dni...
Cóż małe dziecko ma swoje potrzeby, przez które zostaje przewartościowany system wartości jego rodziców... Jeśli ktoś tego nie rozumie to zaczyna tresować dziecko...

Noooo ja przed porodem, to tez mialam postanowienia, ze nie bedzie spal z nami, ze to ze tamto, a jak sie urodzil to wszystko sie zmienilo :))) przy wlasnym dziecku jest zupelnie inaczej :)))


Roxy, Ty myslisz, ze jestes jedyna ktorej maz duzo pracuje albo jezdzi w trasy? No prosze Cie, dzisiaj to juz norma, ze robi sie nadgodziny, jezdzi w delegacje itp albo naprawde pozno wraca z pracy wiec jak dla mnie to tak jakby byc zupelnie samemu i jeszcze zakupy trzeba robic. Uwazam, ze to prosta organizacja czasu, ale tez przede wszystki wsluchanie sie w potrzeby swojego dziecka.

Zostawienie niemowlaka, zeby wylo to jakis koszmar dla mnie. Ta cala Ferberyzacja tojakies nieporozumienie ; /

Placz, to wolanie i komunikacja dziecka, ze czegos chce lub potrzebuje.

Jaheira: Są owszem czasem takie dni,że trzeba go ukołysać na rękach do snu... Ale uważam,że Wojtuś od tego ma mnie,żeby w trudnych dla niego chwilach, które komunikuje płaczem, nie był pozostawiony sam sobie...

pięknie ujęłaś sedno sprawy moim zdaniem

anula36: no i najważniejsze... DZIEWCZYNKA
pan doktor powiedział, że odważy się powiedzieć że na 100%

ANIA gratulacje !!!!!!!!!!!!!
i dobrze, ze wszystkie wymiary i pomiary w porządku i że Mała zdrowa
i kolejna dziewczynka zasila grono i gonimy chłopaków

w ogóle powiem Wam że mam wrażenie, że ostatnio więcej dziewczynek jakby
jeszcze 2, 3 msce temu same chłopaki a teraz się fala odwróciła

a co do całej dyskusji i w ogóle wszystkich dyskusji...
zgadzam się że warto rozmawiać i poznawać rózne punkty widzenia, opinie, metody, sposoby...
lubię takie dyskusje, dopóki nie robia się z nich bitwy
lubię wiedzieć, co mysla inni i jak sobie radzą z różnymi problemami

a mój sposób na wiele tematów jest jeden: "nie nalezy popadać w skrajności"
poza tym trzeba być elastycznym, bo teoria swoja drogą a zycie nie lubi postepowac według z góry ustalonych zasad

Anulka gratulacje!! jestes kolejną osobą, której PAPPA sie NA SZCZĘŚCIE nie potwierdził
A córuni tatunia tym bardziej gratuluję!!

no dobra, u mnie na bank parka :-) wiem że córa ma faktycznie pipkę a syn …cóż…może i mniejszy od córy ale jak się rozłożył z klejnotami na wierzchu to aż wstyd ! :-P

młoda waży 415 g, młody 407g
wg usg wychodzi że mała jest wg wymiarów w 21t3d, a mały w 21t2d

ogólnie wcześniej nażarłam się czekolady...i cóż...dziecięcia brykały zdrowo :-)
i wszystko jest z nimi gites majonegez....ale piruety takie strzelały że ho ho !

Hussy: Od kilku dni czuje jak dziecko kopie mnie jakby na samym dole brzucha. Czasem słabiej,czasem mocniej to aż podskakuje. I stąd się wiąże moje pytanie, czy na podstawie takich kopnięć w dole brzucha można mniej więcej ustalić położenie dziecka?

no ja bym obstawiała że położone pośladkowo
bo ja też czułam kopniaki na dole, prawie w pipce jakby i na USG wyszło, że NIna głową do góry


natomiast u Ciebie to się Maluch pewnie z 5 razy dziennie przewraca bo ma dużo miejsca i jest malutki więc to położenie pewnie tylko chwilowe ....

z resztą ja jestem prawie w 32 t.c a Mała co rusz inaczej
wczoraj była poprzecznie, potem głową do góry a teraz w sumie nie wiem bo śpi póki co i nie widzę co gdzie mam
i niech śpi bo dzisiaj pół nocy siedziałam "przez nią" bo jak się tylko położylam to waliła w materac aż całe łóżko chodziło
siadałam była cisza
kładłam się, po 3 sekundach znowu armagedon

nie wiem co jej było ale ewidentnie przeszkadzało jej jak leżałam

Jaheira: Przynajmniej tyle dobrego przyniosła ta dyskusja

mnie chyba wszystko dzis rozśmieszy

Artykuł, który wrzuciła RoxyEwa kompletnie do mnie nie przemawia. Uważam, że noworodek czy niemowlę jeszcze nie wie co to wymuszanie i jeśli płacze to znaczy, że czegoś potrzebuje, coś jest nie tak. Dziecko nigdy nie płacze bez wyraźnej potrzeby a już na pewno nie po to żeby kogoś terroryzować. Maluszkowi zależy na bliskości rodziców, a zwłaszcza mamy. Przez 9 miesięcy był otoczony ciepłem maminego brzuszka a tu teraz wkładają biedaczka do łóżeczka i każą leżeć spokojnie w jakimś obcym miejscu. Wystarczy wyobrazić sobie jak ja bym się czuła gdyby nagle ktoś zabrał mnie z miejsca, które było moim domem i wsadził w jakieś inne, obce... Dla mnie byłoby to straszne przeżycie. Noszenie i przytulanie buduje więź między rodzicami a dzieckiem i nigdy takich czułości nie jest zbyt dużo. Noszenie na rękach, w chuście, samo dobro dla maleństwa. A spanie w jednym łóżku z dzieckiem? Jak najbardziej jestem za. W pierwszych miesiącach życia dziecka i tak trudno jest je ciągle odkładać do łóżeczka, bo często budzi się na karmienia. Poza tym dzieci, które śpią na początku z rodzicami szybciej chcą spać we własnym łóżeczku. Tylko mama wie co jest najlepsze dla jej dziecka i lepiej kierować się swoim instynktem niż jakimiś wątpliwego pochodzenia teoriami "mądrych specjalistów". Ale to oczywiście moje prywatne zdanie i nikomu nie każę tak myśleć ani tym bardziej stosować w życiu. Tak jak napisała Talinka: każdy wychowuje swoje dziecko jak uważa.

Annalena: wygladam, jakbym połknęła kota - Mała tak faluje w środku.

ja wyglądam jakbym połknęła siedem węży BOA
i czasami tak sie czuję jak Mała zaczyna robić fikołka bo boli wszystko od płuc [przez chwile tracę oddech] potem jelita, pęcherz i każdy inny organ po czym kończy się fikołek i cały ból mija....

mam nadzieję, że moja Nina nie będzie się do końca obracała bo jak mi dzisiaj Nglka pisała, że jej Ninka do 42 t.c zmieniała pozycję [ !! ] to aż mi się słabo zrobiło

skoro mnie niecałe 2 kg tak bolą to 4 kg sobie nie wyobrażam....

TEORKA: Jaheira: Są owszem czasem takie dni,że trzeba go ukołysać na rękach do snu... Ale uważam,że Wojtuś od tego ma mnie,żeby w trudnych dla niego chwilach, które komunikuje płaczem, nie był pozostawiony sam sobie...pięknie ujęłaś sedno sprawy moim zdaniem

Otóż to!

Haha, Teo. To ja wczoraj położyłam się dosłownie na kilka minut na brzuch. I czuję .. pierwszy kopniak delikatny(jakby ostrzegawczy),a drugi już taki,że się zerwałam i znów wróciłam do pozycji bocznej.

Annalena,czyli mówisz,że nie ma się czym martwić jeszcze. Mi odkąd gin powiedział,że dziecko pośladkowo na usg było to już sobie wmówiłam,że tak pewno zostanie.No,ale zobaczymy.. A możliwe to jest żeby tak rączkami "kopała" czy to tylko i wyłącznie nóżki ? Ostatnio coś tam czytałam,ale nie chce pisać głupot,bo pewnie przekręcę coś jeszcze z dziesięć razy.