P_Madzia: dziewczyny, a od którego miesiąca można zaczynać już czytać i muzykę puszczać maleństwu ? :) już się nie mogę doczekać :)

Gdzieś w necie wyczytałam, że maluszek może słyszeć już od 14-16 tc., a gdzie indziej wyczytałam, że dopiero od 18tc.

Biedronka11: Rozumiem, ze nie chodzisz prywatnie tylko z NFZ tak?

chodze prywatnie ale na te 3 usg najwazniejsze wysyla mnie do szpitala bo tam maja niby najnowszy sprzet.
a ja juz dzwonilam do dwuch i w oby dwuch mi powiedzieli na poczatek lutego... a je powinnam miec w polowie stycznia

nessie: a ja juz dzwonilam do dwuch i w oby dwuch mi powiedzieli na poczatek lutego... a je powinnam miec w polowie stycznia

nesse to jak dzwonisz oni nie pytaja sie o date ostatniej miesiaczki?
przeciez polowkowe musi byc robione w scisle okreslonym terminie, a nie wtedy, kiedy w szpitalu maja czas/miejsce...
dziwne!

aguncia: nesse to jak dzwonisz oni nie pytaja sie o date ostatniej miesiaczki?
przeciez polowkowe musi byc robione w scisle okreslonym terminie, a nie wtedy, kiedy w szpitalu maja czas/miejsce...
dziwne!

tak! pytaja! i odpowiedzieli mi ze maja miejsce dopiero na poczatku lutego. A moj gin powiedzial, ze jest do zrobienia w polowie stycznia. na poczatku lutego bede juz w 23tygodniu
ale mi sie adrenalina podniosla...

katarzynah1987: myślisz, że warto na allegro czy też szukać sklepów online np Media Markt, Saturn

głównie mój mąż siedzi i wyszukuje takie zakupy, ale najpierw patrzy na takich serwisach jak ceneo czy skąpiec, najpierw to w ogóle dużo czyta jaki sprzet, potem jedziemy obejrzec na żywo, często tez można podgadać sprzedawcę o jakości danego sprzetu, a potem znowu internet i który sklep online ma najlepsza cenę ale tez sprawdzamy sprzedawcę, bo mozna się przejechać, a na razie jesteśmy zadowoleni

cześc dziewczyny ja dziś po ty wstrętnym teście na glukozę BLEH!!!! strasznie ciężko było mi to wypić masakra ale potem już w porządku:) miałam laptopa pograłam sobie i czas mega szybko zleciał:P a wyniki mam takie oczywiście nie mam norm i proszę o interpretacje:P
na czczo 77
po 1h 112
po 2h 130

kasia - na pewno dobrze przepisałas te wyniki?? wygląda jakby na odwrót?? najpierw 130 a potem 112 - to by było ok, a tak to dziwne jakos...

anula36: najpierw 130 a potem 112 - to by było ok, a tak to dziwne jakos...

niekoniecznie... ja mialam na czczo 88, po 1h 104, po 2h 116. czyli w normie.

aguncia - no skoro tak miałaś myślałam, że po godzinie to już wszystkim spada, ale widocznie nie

anula36: ale dziwne że po godzinie wciąż rosnie a nie spada

a musi spadac? chyba nie...
bo mi, podobnie jak kasi nie spadlo. i jest ok.

katarzynah1987: Kurcze, dziewczyny jak sądzicie, warto kupować pralkę przez internet? Musimy koniecznie się zaopatrzyć bo w tym mieszkaniu, do którego przeprowadzamy się potrzebujemy pralki, gdyż tam nie ma... Taniej jest kupić przez internet, prawda? Ale nie wiem czy na allegro... Kurcze...

Jak najbardziej my tak zrobiliśmy kupując lodówkę, pralkę, kuchenkę.
.
Wszystko było w porządku i zaoszczędziliśmy na takim samym sprzęcie ponad 1,5 tyś zł w sumie.
Najpierw oczywiście pooglądaliśmy wszystkie sprzęty w sklepie stacjonarnym czy aby napewno nam odpowiadają, funkcje, opinie na necie.
My jesteśmy zadowoleni no i sporo pieniążków zostało w porównaniu do tego jakbyśmy ten sam sprzęt kupowali w normalnym sklepie.
A ha sprawdzaj też opinię o sklepie internetowym jak będziesz kupować u danego sprzedawcy to też ważne, my nawet dobrze trafiliśmy.

no mogłam nie robic po godzinie...hehe gin mówiła że bez sensu pewnie z tego powodu właśnie:P

zadzwoniłam do gin i pani powiedziała że właśnie z takiego powodu odchodzi się od padania po 1h i że wynik mam w normie bo jest do 140:) więc mogę spać spokojniej:)

Dziewczyny wiadomo co z Lecią ?

Trzymamy kciuki z lecię!!!!!!
Kasia wyniki w normie a to najważniejsze!
a ja znowu spadłam w tabelce chyba się nie doczekam tej pierwszej dziesiątki

Również trzymam kciuki za liderkę :)
Poza tym wiem, że ta dyskusja lubi tego typu relacje. Udało mi sie naskrobać coś także dla Was.
Jak wiecie 9.11. miałam wizytę. Doktor zdjął krążek i twierdził, że nie wygląda na to, bym miała w tym tygodniu urodzić. Tego dnia odstawiłam wszystkie leki. Skurcze były dosyć silne, ale niebolesne – takie które juz nawiedzały mnie wcześniej, więc nie przejmowałam się nimi. M miał tego dnia urodziny i szczególnie wieczorem wisiał na telefonie. Zadzwoniła jego siostra i zażartowała pytaniem, o to gdzie jesteśmy i czy już na porodówce :P M jej na to nerwowo, skąd o tym wie, przecież wiedziała tylko teściowa, która została z synkiem w domu. Robiłam coraz większe oczy, a ten szył jak zawodowiec. Naopowiadał siostrze, że mam skurcze, mierzą mi ciśnienie, ale może jej mnie dać na chwilę do telefonu…W końcu przerwałam tę zabawę (M mógłby do końca wkręcać szwagierkę :P) i rozmawiałyśmy . Gdy skończyłyśmy było po 23. Powiedziałam M, że sie nie udało dac mu prezentu…na co on przytulił nas i stwierdził, że spokojnie poczeka :) Weszłam jeszcze zajrzeć do Was i poszłam się myć. M w tym czasie już podsypiał. Wgramoliłam się do łóżka, zdążyłam się dobrze ułożyć i chwilę poskakać po różnych kanałach w TV i nagle czuję skok małej, wrażenie, że coś się w środku oderwało i ciepłe, wypływające wody. Wyskoczyłam z łóżka nie dowierzając jeszcze… M się nagle obudził i patrzył na mnie dziwnie, na co ja mówię, że odchodza mi wody i jestem pewna, że się zaczeło, ale nic jeszcze nie czuję. M nie wierzył, stwierdził spokojnie, że przecież wody odchodzą mi już od kilku dni i spokojnie zamknął oczy. Ruszyłam do łazienki, by nie tracić czasu i upewnić się. Po chwili poczułam ostry, ale stały ból w dol brzucha i w okolicy kręgosłupa. Usiadłam na kibelku i słyszę sączące się wody. Nie wiem już kiedy nogi zaczęły mi się trząść jakby były z galarety… założyłam pieluszkę i ruszyłam budzić M. Zaraz przyszedł pierwszy skurcz, jakże inny od tych, które znałam z porodu syna. Ostry ból i w dole brzucha i w krzyżu, nie czułam wcale twardnienia macicy, tylko ten upierdliwy ból. Nie byłam w stanie nic zrobić. Pozostało skupić się na oddechu, poszukać odpowiedniej pozycji i przetrwać. M patrzył na moje zachowanie wielkimi oczami…momentalnie się obudził :) Ból przeszedł. Zaczynałam mieć wątpliwości…to miało być to…juz od początku tak bolało…i trwało tak długo… Wiedziałam, że jeśli się nie mylę (wiem, że teraz moje powątpiewanie wydaje się irracjonalne, ale naprawdę byłam w szoku) to nie mamy zbyt wiele czasu. Nie myliłam się po 4min. przyszedł kolejny skurcz. Ten sam ból i siła. M w trakcie 101 pytań, czy ma już się ubierać, jechać po teściową itp., itd. Był przy porodzie syna, a zachowywał się dokładnie tak, jakby nie wiedział, że mu nie odpowiem…po skurczu tłumaczę, żeby nie mówił do mnie w trakcie… :) Następny skurcz przyszedł po minucie, a M dalej swoje. Był przejęty, ale działał, więc było ok. Kolejny po 2 min. i kolejny po 3. Znów dopadały mnie wątpliwości, że może to nie to…tylko ta siła…no i wody… Kolejny znów przyszedł po 2/3 min. Ten sam ból i ta sama siła… Próbowałam działać między skurczami, ale musiałam walczyć ze sobą, najchętniej skupiłabym się tylko na sobie i kolejnych skurczach. M Pojechał po teścówkę i zostałam sama. Chwyciłam komórkę, żeby wiedzieć dokładnie, co ile mnie atakuje i starałam się poszukać coś do ubrania, jednak skurcze przychodzące co 2/3 min i trwające ok min. nie pozwalały mi się ruszyć. Dopiero po przyjeździe M pomógł się zebrać. Teściowa przezywała, że może bezpieczniej byłoby wezwać karetkę (urodziła 7 dzieci i jak widać ma doświadczenie :P). W końcu o 1:20 siedzieliśmy w samochodzie. M chciał ruszać, a ja poczułam, że muszę wysiąść, co tez zrobiłam prawie w biegu :P Wzięło mnie na wymioty. Rzygałam jak kot, zrobiło mi się lepiej i zarządziłam wyjazd, choć nie nakazywałam mężowi rajdowej jazdy. W drodze (mamy ok. 15-20min. drogi do szpitala) miałam 4 kolejne skurcze, cały czas ten sam ból i charakter. Jeden zdarzył się po minucie i trochę mnie przeraził, bo przecież nie pozwoliłam się spieszyć :) M zatrzymał się pod szpitalem, wysiadłam skurcz, podeszliśmy do drzwi następny, po drodze na oddział dwa kolejne, przed drzwiami jeszcze jeden. Szpital nie jest duży, więc podejrzewam, że były już regularnie co 2/1 min. Na oddziale powitała nas pielęgniarka noworodkowa, która witała na świecie mojego syna, zaraz po niej ukazała się nam położna - nasza znajoma (to ona właśnie towarzyszyła mi po porodzie synka). Dla mnie było to powoli bez znaczenia. Rozebrałam mnie W. zbadała i zrobiła dziwną minę. Myślałam, że usłyszę 2-3 cm – było 5-6 cm i główka bardzo mocno napierająca na szyjkę. Szok, ale i ulga. Po badaniu jeszcze na IP W. kazała mi się położyć na kozetce, żeby zrobić trochę zapisu…na co ja że nie dam rady i zaraz urodzę. Przyszedł skurcz przy którym poczułam niesamowite parcie…przeszło i już nie było planów na ktg w IP, ruszyłyśmy na porodówkę. Tam szybciutko na łóżko i próba ktg. Nie dało rady mnie namówić na leżenie na wznak, na boku nie pisały się skurcze, a były wyraźnie z uczuciem parcia (NIESAMOWITYM UCZUCIEM!!!) Zostałam znów zbadana – 8 cm. To były najtrudniejsze chwile. Mała pchała się na świat, a ja nie mogłam przeć i czułam wyraźnie, że nie wytrzymam długo, nie zapanuję nad tym. Skurcze po prostu rządziły moim organizmem. Wioleta zaczęła szybko przygotowywać wszystko, co potrzebne do przyjęcia maleństwa, jej koleżanka dzwoniła po doktorka. Nie wiem, ile skurczy musiałam przetrwać 3…może 4 i ku mojemu zdziwieniu dostałam pozwolenie, mogłam przeć. Po skurczu położna zapytała, czy chcę dotknąć główki – niesamowite uczucie…Uzgodniłyśmy, że próbujemy urodzić bez nacięcia. Kolejny skurcz, w którego trakcie dowiedziałam się, że jestem stworzona do rodzenia dzieci i następny, myslałam że mnie rozerwie i juz nie chciałam macać główki :P Oj bolało wtedy, ale wiedziałam, że już niedużo przede mną zostało. W kolejnym skurczu pękłam a Emilka wyskoczyła jak z procy. Zaraz znalazła się na moim brzuchu, cieplutka, różowa i płacząca… Nie byłam wtedy szczęśliwa…w jednej chwili poczułam ulgę. Spadła ze mnie cała niepewność naszego oczekiwania. W tym że wszystko jest dobrze i mamy zdrową córkę upewniał nas personel zachwycający się dobrą kondycją małej. Popatrzyłam na twarzyczkę mojej córeczki i wtedy przyszła pora na radość. Zobaczyłam bardzo delikatną, ale jednak miniaturkę mojego kochanego męża :))))) Chwilę później W. pokazała nam pępowinę…w jej połowie był supeł…taki jaki robi się przy wiązaniu butów…Mimo szypła, pępowiny dwunaczyniowej urodziła się silna dziewuszka, o ile różna od naszego synka… Po chwili urodziło się łożysko. położna poczekała aż pępowina przestanie tętnić i wysłała M do mycia rąk, wręczyła nożyczki, wytłumaczyła gdzie ciąć i byłyśmy rozdzielone (przy synu M bał się wziąć sprawy w swoje ręce :P, teraz został postawiony przed faktem dokonanym :P). Obejrzeliśmy pępowinę, łożysko. Wszystko wytłumaczyła nam nasza położna. Nie było łatwo, ale naprawdę doświadczenie niezapomniane i nikomu nie dałabym przejść mojej drogi.
M zadzwonił z dobrymi wieściami do mamy, która nie zdążyła różańca za nas skończyć :D i oczywiście w środku nocy do siostry, która go zbeształa, że dalej jaja sobie robi…nie chciała mu wierzyć całą chwilę. Ogólnie sporo śmiechu było. Dostał swój wymarzony prezent 2 godz. po swoich okrągłych urodzinach.
Poród mnie zaskoczył, nie długością, lecz siłą. Mała od początku rwała się do życia ze wszystkich sił. Ani na chwilę nie zwolniło jej małe serduszko, pukało regularnie do samego końca. Urodziła się w świetnej kondycji, ssała jak mały odkurzacz od pierwszych chwil życia. W najśmielszych marzeniach nie obstawiałabym takie scenariusza.
Następnego dnia rano wchodzi do naszej sali (bylismy z M w pokoju rodzinnym) mój gin…uśmiechnięty od ucha do ucha. Stwierdził od wejścia, że mnie na pewno się tutaj wczoraj nie spodziewał :))) Gratulował, obejrzał, pytał o pępowinę, wagę….fajnie było patrzeć, że cieszy się szczerze z nami :)
Także dziewuszki głowa do góry! Życzę Wam równie cudownych rozpakowań

Hej. Mi chyba wczoraj stwardniał brzuch, chyba bo nie jestem pewna. Normalnie w chwili brzzuch mi wypchało, jakby mnie któś napompował i był naprawde twardy, macica tez wydawalo mi sie twarda. powiedcie czy w takej sytuacji może mi jeszcze bardziej skrócicc sie szyjka? nic mnie nie bolało tylko ten brzuch dziwny może przez 10min.

Achhh Natalu, aż łezka się w oku zakręciła

Noo! 25.11 teoretycznie mogę rodzić.... a wizytę mam dopiero 12.12
A komody dalej nie ma

nana81 - gratuluję zdrowej i silnej córci!
Mi też łezka się w oku zakręciła :)
Wszystkiego dobrego dla Was!
.
myszerej - dziękuję za link. I zgadzam się, że słuchając danego rodzaju muzyki trzeba czuć się dobrze, a nie "jak za karę"

poszukałam dziś trochę w necie i znalazłam kilka fajnych kawałków, które wpadają w ucho..słuchałam ich ok.godz. i po tym padłam jak kawka na kolejną godzinę :) tak więc na mnie zadziałały baardzo relaksacyjnie :)

Jak pisałam parę dni temu - zależy wg jakich źródeł

No, ale nie jest

No bo mówię - różne źródła różnie podają... ale taka jest prawda, że jeśli waga urodzeniowa jest odpowiednia to i w 35 uznają za donoszone. Przecież każde dziecko rozwija się indywidualnie.

Dziewczyny prosze o odpowiedz na moje pytanie z poprzedniej strony... czy jak twardnieje brzuszek to dochodzi w tym casie do skrócenia szyjki.... czy to ma jedno z drugim coś wspólnego? bo dzis mam brzuch zupełnie inny wczoraj ewidentnie miałam twardy.