Talinka: Swoją drogą jestem ciekawa porównania tych bóli

jeszcze troche i twoja ciekawosc zostanie zaspokojona

spaaać

chyba sobie zrobię, mam muła ostatnio

A my wózek dostalismy w spadku od mojego brata, okaże się czy jest ok w każdym bądź razie to wózek rodzimej firmy Implast .



A co do obaw no to wizja porodu troszkę mnie przerasta ale zdrowy rozsądek mówi nie ty pierwsza nie ostatnia.

ja wczoraj skrzyczalam meza ze wzial pakiet w televizji n za 5 zł dodatkowo
ja nie dzemie po pracy bo nie umiem, jakos szkoda mi czasu,ale siedze sobie na kanapie z wylozonymi nogami, wiec odpoczynek jest:)

TEORKA: natomiast srała bym po gaciach gdybym wiedziała, że mam mieć CC

to kurka czemu tyle babek decyduje się na cc na życzenie?

Moja znajoma z kolei mowiła, że drugiego bała się bardziej, bo pierwszy poród to nie wiedziała co ją czeka i się nie bała, a drugi to już miała schizy

Jedna z przyjaciółek miała cesarkę w 2010. Teraz jest znów w ciąży i mówi, że o SN nawet mowy nie ma.

Talinka: Jedna z przyjaciółek miała cesarkę w 2010. Teraz jest znów w ciąży i mówi, że o SN nawet mowy nie ma.

a rodziła kiedykolwiek SN ?
bo może nie i dlatego chce CC...
ja mam jakieś porównanie [ASIK 28 też bo ona to nawet do partych doszła] i uważam, że SN jest 10000000000000000000000000000000000 razy lepsze

TEORKA: a rodziła kiedykolwiek SN ?bo może nie i dlatego chce CC...

a widzisz! może i tu pies pogrzebany

Ojojj... nie no - myślę, że Ci minie

sara32: Teo a co było takiego strasznego w cc

w samej CC nic strasznego nie ma , jest może nieprzyjemnie jak leżysz na stole, wszystko słyszysz, czujesz [nie ból ale jak Ci grzebią w brzuchu] i w ogóle...
mi się najbardziej podobało jak miałam krwotok w czasie operacji [oczywiście dowiedziałam się o tym dopiero PO WSZYSTKIM] a lekarze mnie operujący rozmawiali o cenie paliwa w Hiszpanii
opanowani i niewzruszeni a ja się wtedy wykrwawiałam ehehehehe

natomiast po cesarce ja się czułam jak kaleka....
na prawdę...
do dzisiaj jak wstaję to mnie jeszcze boli brzuch w środku i ta blizna i w ogóle....
ale pierwsze dwa tygodnie to był koszmar...
a najgorsze jest to, że nie masz się jak dzieckiem swoim zająć bo taka obolała jesteś......
a pierwsze dwa dni po byłam dodatkowo tak osłabiona [przez ten ubytek krwi] że serce mi pękało jak moje dziecko płakało parę sal obok [ w "pokoju" noworodków ] a ja nie mogłam jej przytulić bo mi nie miał kto pomóc
w nocy bo w dzień był ze mną cały czas mąż i Małą mi podawał i podtrzymywał i w ogóle
ale w nocy byłam sama i nie dałabym rady więc pielęgniarki ją zabierały a ona biedna płakała obok i jak któraś pielęgniarka od noworodków miała dobry humor to się nią zajęła a jak nie to biedna płakała
niestety tak jest w szpitalach...
zwłaszcza, że było chyba 8 czy 9 noworodków a tylko dwie babki na zmianie...

do dzisiaj jak sobie jej płacz przypominam to wyję jak bóbr
chociaż ona juz pewnie dawno tego nie pamięta...


tzn wiecie - ja nie chcę Was straszyć
absolutnie !
bo to jest też do przeżycia
tak jak poród SN i wszystko inne...
każda co miała cesarkę, przeżyła i ma się świetnie..
także da się

tylko mi chodzi bardziej o to, że świadomie i celowo bym się nie zdecydowała i nie chciała bym za chiny ludowe...

Talinka: Ojojj... nie no - myślę, że Ci minie

za rok, dwa może minie
wcześniej chyba i tak mi zajść nie wolno...

Dziewczyny ja nawet nie przyszła mama ale jestem skazana na CC i wiecie ile ja się nagadałam z lekarzem, że ja nie chcę etc ale wiem, że nie mam wyboru i też nie rozumiem jak to się dzieje, że tyle kobiet płaci za to tylko by mieć CC a jak słyszę że CC mniej boli niż SN to mi się nóż w kieszeniu otwiera. Cc nie miałąm ale kilka operacji w swoim życiu tak i wiem jak boli rana po szyciu

Talinka: Btw. "Przed świtem cz. 1" jest już na 'zalukaj.tv' :D

TALKA to do mnie było czy do kogo ?

TEORKA: natomiast srała bym po gaciach gdybym wiedziała, że mam mieć CC
i bym kurna nie poszła za chiny

Popieram w 100%.
.

Talinka: to kurka czemu tyle babek decyduje się na cc na życzenie?

Talinka szczerze powiem: za żadne skarby świata tego chyba nigdy nie pojmę!
.

TEORKA: ja mam jakieś porównanie [ASIK 28 też bo ona to nawet do partych doszła] i uważam, że SN jest 10000000000000000000000000000000000 razy lepsze

Popieram w pełnej rozciągłości!
To prawda miałam pełne rozwarcie i skurcze bo akcja tak szybko sie potoczyła, że aż nie mogłam mieć już później znieczulenia podpajęczynówkowego tylko ogólne.
Gdyby nie to, że ze wzgledu na ułożenie małej i tak nie miałam żadnego wyboru (ułożenie miednicowe i za chiny ludowe jako pierworódka nie urodziłabym jej z takim położeniem /ponoć przy drugim porodzie i takim ułożeniu można próbować o ile miało się chyba za 1 razem SN/ no chyba że by mnie pocieli tzn krocze nie wiadomo jak i ile) to w życiu sama z siebie, świadomie bym się nie zgodziła na CC.
Pomijam ból po (raczej chyba mam wysoki jego próg-nie prosiłam jak inni o dodatkowe środki pzeciwbólowe, zresztą po tym wszystkim co mnie spotkało nawet położne na drugi dzień powiedziały mi że jestem dosyc wytrzymała na ból).
Chodzi o to, że człowiek jest jak kaleka: chodzić trudno, przekręcić się, zająć dzieckiem.
No i nie oszukujmy sie to jest operacja a nie jakiś tam zabieg.
Zresztą może więcej nie będę pisać i straszyć tych które jak ja nie mają wyboru co do sposobu rodzenia.
Mam nadzieję, że Wasze doświadczenie z CC będzie o wiele lepsze niż moje czy Teo.
Dla mnie to jak trauma i nawet po ponad 2 tygodniach po -na samą myśl złość we mnie wzbiera i wogóle niedobrze się robi.

TEORKA: a wiele dziewczyn myśli o CC jak o zabiegu !wg mnie absolutnie tego pod zabieg się podciągnąć nie da......

Nooo! Przecież to operacja!

Asiu - to Ty urodziłaś w tym dniu ciąży, w ktorym ja będę jutro...

no ale niektóre myślą, że ot taki prosty zabieg...
bo bez narkozy to przecież nie operacja



natomiast jeszcze raz chcę podkreślić - te co mają mieć CC - spoko luz
przeżyjecie....
poboli, poboli ale w końcu przestanie także nie ma się co bać....


tak czy siak jakoś dziecko wyjść musi
czy naturalnie czy cesarka to i tak boleć będzie hehe
niestety taki już nasz los, kobiet....

No widzicie a ja mam wiekszosc kolezanek, ktore rodzily i strasznie przezyly SN. Wlasnie mowiy, ze co jak co ale gdy beda w drugiej ciazy beda chcialy miec CC. Jedna mowila, ze krocze ja bolalo nie kilka dni ale miesiac albo troszke dluzej i ze szwy tez bola te na zawnatrz zwlaszcza. Te dziewczyny, ktore znam tu w Danii pisaly jak Teorka o CC- ze SN to ostatecznosc. Tu sie nie tnie, jak pekniesz to pekniesz.

Ja tam nie wiem.... ale nasluchalam sie!

Teo - dziękuję za relację, nie wystraszyłaś mnie, bo mnie nie tak łatwo nastaszyć. Mam relacje z cc z kilku źródeł, jedne pozytywne inne nie, no cóż jak mi przyjdzie się z tym zmierzyć to na pewno zdam relację jak było i przede wszystkim DAM RADĘ bo muszę. Tak jak pisała Talka, nie ja pierwsza i nie ostatnia.

Zgadzam sie z Wami, tylko, ze tu jest troche inaczej. Tu masz dziecko i meza/chlopaka caly czas przy sobie i w dzien i w nocy i macie pokoj dla siebie. Jak wszystko jest dobrze to po 3 dniach idziecie do domu i polozna Was odwiedza. Pewnie to tez dlatego moje znajome patrza na to inaczej.

Tu tez lekarze sa za SN ale jak sie uprzesz to bedziesz miec CC. Cala ciaze beda Cie przekonywac, ze SN jest lepsze dla Ciebie i dziecka ale tak jak mowie, jak sie uprzesz to bedziesz miec CC.

Ja rodzilam SN i powiem wam, ze mialam potem taka traume, ze dlugo myslalam, ze juz nie chce wiecej dzieci, a w razie czego to CC. Przetrzymali mnie 26 godzin na porodowce, mialam zielone wody i skurcze parte ponad godzine, dziecko ponad cztery kilo, oksy i zadnego znieczulenia... Wczesniej nie spalam juz trzy dni bo akcja sie rozkrecala powoli a ja na patogii wtedy lezalam. Po porodzie nie moglam siedziec prawie miesiac, tak mnie poharatalo w srodku, szwy ciagnely i mialam wysoka goraczke w pologu. Po porodzie dowiedzialam sie, ze kwalifikowalam sie do Cc, ale akurat bylo siedem rodzacych i malo lekarzy, bo strajk... Teraz jestem w Niemczech i licze na lepsza opieke, przynajmniej znieczenie albo cc, choc operacji tez sie boje, ale nie tak jak porodu bez znieczulenia przez ponad dobe...

Biedronka11: Z tego co wiem to dziewczyny po prostu tlumacza sie lakarzowi, ze psychicznie jest im ciezko na sama mysl o SN i dlatego dla zdrowie psychicznego lekarz musi sie na to zgodzic.

powiem ci, ze pierwszy raz o czyms takim slysze...
no, ale gdy mieszkalam w polsce temat mnie nie dotyczyl ani specjalnie nie interesowal, wiec nie wiedzialam, ze sa takie praktyki...
tutaj gdzie mieszkam czegos takiego nie ma (mam mnostwo kolezanek, ktore rodzily w ostatnich latach i kazda stosowala sie do decyzji lekarza jesli chodzi o porod)...

Biedronka11: Tu masz dziecko i meza/chlopaka caly czas przy sobie i w dzien i w nocy i macie pokoj dla siebie.

tylko, że wiesz nawet mając przy sobie męża/chłopaka cały czas i tak ciężko Ci się zajmować dzieckiem kiedy przez pierwsze 12 godzin po CC nie wolno się praktycznie ruszać a potem następuje pionizowanie, tak sakramencko bolesne, że jedyne o czym marzysz to położenie się plackiem z powrotem
nie mówię już o swobodnym wstawaniu [mi przez pierwsze dwa tygodnie wstawanie z pozycji leżącej zajmowało 3 minuty.....dlatego pisałam - jak kaleka....], obracaniu się z boku na bok [to dopiero teraz swobodnie robię, po miesiącu czasu...] i innych czynnościach [schylanie, kucanie itp]
więc cały czas jesteś zależna od kogoś
bo sama przez pierwsze 2, 3 dni nie wstaniesz szybko [jeśli w ogole wstaniesz], nie podniesiesz dziecka i się z nim swobodnie nie ułożysz..
nieważne czy w pozycji siedzącej czy leżącej czy jakiej....
i to było najgorsze właśnie, że dziecko płacze a Ty wyjesz z bólu przy każdym ruchu i zanim się pozbierasz i to biedne dziecko przytulisz to ono się tak potrafi rozżalić, że Ci serce pęka.......

nie wiem ja to wspominam traumatycznie
ten pobyt w szpitalu, zwłaszcza noce to dla mnie koszmar i do dzisiaj mi się to śni...
a jak sobie o tym przypominam tak jak teraz to mi łzy same płyną mimo, że Ninusia obok śpi z uśmiechem na ustach...
ja wyję bo w uszach mam ten jej płacz w nocy , moją niemoc i bezradność że nic zrobić nie mogę i pamiętam jak płakałam razem z nią a obok leżały matki po SN i każda miała Maleństwo przy sobie bo spokojnie mogły wstawać, siadać itp mimo bolącego krocza...
bolące krocze to zupełnie co innego niż porżnięty i pozszywany brzuch....

raz już nie wytrzymałam, zadzwoniłam po salową i poprosiłam o przywiezienie mi dziecka i jedna dziewczyna co leżała obok mnie mi w nocy pomagała się podnieść, podawała mi Mała i potem odkładała
nie zapomnę jej tego nigdy bo jednak całą noc koło mnie skakała.....

Fretka_Flynn: ale Teo, rzeczywiście, to straszne, żeby nie móc zaopiekować się własnym dzieckiem...

oj żebyś wiedziała
może dlatego do dzisiaj nikomu jej nie chcę dać, jedynie mężowi...
sama bym jej nie wypuszczała z rąk
tak jakbym jej chciała wynagrodzić to co przeszła w szpitalu
chociaż ona tego i tak chyba nie pamięta za to ja mam traumę jak stąd do Chin....

Wtracę się jeśli pozwolicie.
Rodziłam 2 razy SN bez znieczulenia. Miałam cięte krocze i porozrywaną szyjkę macicy. Niestety miejsce szycia boli mnie do tej pory przy zmianie pogody. Ciągnie strasznie.
Ale nie o tym...
Całą ciążę z Hanią, lekarz mi wmawiał, że będę rodzić CC. Do ostatniego dnia byłam już nastawiona psychicznie że będzie cięcie i nawet się z tego cieszyłam. Lecz gdy zaczęłam rodzić SN i akcja po 8 godzinach doszła do 10 cm i była groźba jednak że trafię na stół operacyjny, krzyyyyczałam że tylko nie CC!!!
Cieszę się że jednak dałam radę naturalnie. Do następnego porodu szłam już spokojna i wiedziałam że i tym razem urodzę naturalnie.
Pomimo że miejsce szycia ciagnie i rwie, planuję iść na plastykę pochwy. Już raz nawet zaklepałam miejsce w szpitalu, ale ze względu że Hania była jeszcze malutka i nie wyobrażałam sobie ją zostawić na długo, zrezygnowałam.
Może jak Basia będzie mieć ok 2 lat to pójdę....