Ul_cia: także ja uwierze we wszystko jezeli chodzi o przedszkole

Moje młodsze dziecię, od początku swego istnienia antyzupowe, z wielką łaską zjadające w domu co najwyżej rosół, pomidorówkę, ewentualnie żurek, nagle w przedszkolu uwielbia wszystkie zupy, wszystkie! Jarzynową, barszcz, ogórkową... I jeszcze mi opowiada codziennie, jak to zupy z przedszkola są najlepsze na świecie. Także ja też mogę uwierzyć we wszystko. No chyba, że po prostu gotować nie umiem, to też jest jakaś możliwość

A poza tym, dzisiaj młoda spróbuje - uwaga - leżakowania. Nie śpi w dzień już x czasu, ale teraz nagle okazuje się, że pobyt w przedszkolu ją na tyle męczy, że pada na twarz po południu. No to zabrała dzisiaj kocyk i poduchę. Zobaczymy. Jak się okaże, że będzie spała w dzień, to tym bardziej uwierzę w fenomen przedszkola (choć nie nastawiam się, bo u starszej się nie sprawdziło).

Mój też w domu wodą gardzący, w przedszkolu pije wodę jak inne dzieci, owszem do posiłków są kompoty czy herbatki czy coś tam jeszcze innego (ale bez cukru! ustawa działa) ale poza tym jak chce się dziecku pić to wodę pije, a pić się chce bo w przedszkolu gorąco mimo że jeszcze nie ma ogrzewania :]

A Toska na szczęście jak złapie coś gazowanego to otwiera buzię i wszystko samo wylatuje a ona krzyczy że nie dobre. Wodę lubi, ale niestety Kubusie też uwielbia.

Dzisiaj mój syn przyszedł z przedszkola z ananasem, bo go dostał na Dzień Przedszkolaka

A mnie dziwi myślenie, że dzieci sobie czegokolwiek zazdroszczą (odnośnie jedzenia). To w naszych głowach to jest. W Austrii dzieci dostają tylko wspólny obiad, a śniadanie, podwieczorek muszą spakować do plecaczka rodzice, każde dziecko ma coś innego, nikt nikomu nie wyrywa.
To funkcjonuje od x lat, więc obalam mit, że dzieciom jest przykro, ktoś ma kanapkę z szybką albo serem. Te dzieci traktują to zupełnie normalne, tak się przyjęło, tak jest, że to co mama Ci spakowała, to Twoje. Na prawdę o tym w ogóle się nie dyskutuje tutaj, tak jest i dzieci to normalnie przyjmują. Myślę, że to bardziej rodzice mają z tym problem.
A do picia dzieciom się proponuje albo sok albo wodę, do wyboru i nie narzuca się z góry, co ma pić.

judka25: że dzieci sobie czegokolwiek zazdroszczą (odnośnie jedzenia).

a kto tak napisał? W sensie, że zazdroszczą? Chyba, że nie do mojego postu się odnosisz Judka, to ok. Ja o zazdrości nie napisałam ani pół słowa. Nawiązując... jeśli jest w sali dziecko, którego rodziców np. nie stać na soczek, a ono ma ogromną ochotę, to co? Ja na przykład nie raz widziałam na placu zabaw, jak moje dziecko patrzy na drugie, jedzące lizaka i nie był to dla mnie miły widok. I nie chciałabym, by takie sytuacje miały miejsce w przedszkolu. Nie chciałabym jednocześnie, by moja córka piła sok a inne na nią patrzyło z ochotą. To działa w obie strony. Rozważam takie sytuacje, uwzględniając również dobro innych dzieci.

judka25: W Austrii dzieci dostają tylko wspólny obiad, a śniadanie, podwieczorek muszą spakować do plecaczka rodzice, każde dziecko ma coś innego, nikt nikomu nie wyrywa.

u Was tak funkcjonuje przedszkole i KAŻDE dziecko - powtarzam - KAŻDE, dostaje podwieczorek czy śniadanko do przedszkola. Nie jest tak, że jedno dziecko je, pije a drugie się przygląda, bo owego jedzenia czy picia nie dostało. W PL trochę to inaczej wygląda. Stąd, mając na względzie inne dzieci, u nas w pracy definitywnie zabroniło się przynosić tego typu rzeczy z domu.

judka25: A do picia dzieciom się proponuje albo sok albo wodę, do wyboru i nie narzuca się z góry, co ma pić.

W polskich przedszkolach do każdego posiłku jest coś do picia (kompocik, sok czy kawa inka). Jeśli dziecko nie ma ochoty na kompot czy sok proponowany do posiłku, może napić sie wody z dystrybutora.
Poza tym, Judka, przytaczasz tu przykłady i sytuacje z Waszego przedszkola, w którym notabene obowiązują zupełnie inne zasady (jak sama dokładnie opisujesz) niż w polskich państwowych a nawet niektórych prywatnych. Więc nie rozumiem, po co dyskusja :))) Mówimy/piszemy o diametralnie innych sytuacjach

Hydro - moj mlody od 26 miesiaca nie sypia w dzien, ale jak wstajemy 6.30 i w przedszkolu zalicza godzinna drzemke. Bez tego to o 18 mi pada.
A my, odpukac, caly tydzien w przedszkolu w koncu :)

Hydro, a w weekendy śpi? U nas to samo - po roku "niespania" w dzień, W żłobku padał jak mucha. Ale w weekend nie zasnie.

Ja już też nie, bo się nie da ;)

Heh, czyli jednak magia przedszkola...
.
A ja do tej pory widzę zdziwiona minę jednej z mam jak przyszła odebrać córkę i pani jej mówi, ze zjadła całe śniadanie, drugie śniadanie, zupę, obiad, A mama z oczami jak spodki "ale jak to zjadła? Ona w domu prawie nic nie je" :))))

_Fragile_: "ale jak to zjadła? Ona w domu prawie nic nie je"

No wiesz, na tej samej zasadzie Natalia w przedszkolu jest koneserem zup, a w domu zapomnij, prawie wszystkie "fuuuj, nie lubię!".

moje dziecko w przedszkolu zjadlo kalafiorowa. w domu by kijem nie tknal.
w przedszkolu jadl botwinke, w domu nie chce

Moze w domach zupy sa "za dobre" a w przedszkolu maja przeciez zdrowo wiec pewnie polowe przypraw nie ma;)

A Tosia bierze nie najlepszy przykład z dzieci jeśli chodzi o jedzenie. Do tej pory jadła w domu wszystko bez problemu a teraz np w rosole ma przecedzony (sam rosół bez niczego tzn z kluskami) i nagle mówi że ona nie chce bo tu jest marchewka, albo że ona nie chce tego zielonego z rosołu czego też nie ma w jej talerzyku.
Żeby nie było marchewkę z rosołu zjada, ale po tym jak zje rosół. To chyba po blw nam zostało.
Albo że kanapki nie chce bo na mięsku jest jakaś kropka.

Treść doklejona: 25.09.15 11:26
A my od wczoraj siedzimy w domu, żeby zaobserwować jej krostki które wstawiałam na "maluchy 13". Lekarz stwierdził że nie wie co to jest i w poniedziałek kontrola a na razie ma się kąpać w różowej wodzie (nadmanganian potasu czy jakoś tak).
Niby do przedszkola mogła by z tym chodzić, ale ja mam od wczoraj anginie, więc siedzimy w domu.

No to moja Gwiazda dołacza do domowych niejadków a zarazem pożeraczy przedszkolnych ambrozji ;)
Po powrocie z przedszkola - ok 18:30 w domu - już nic nie je… (czasem serek waniliowy) a tam zajada wszystko!
osttnio pouczała babcię jak pomidorowka powinna wyglądać
Ale ja podobno jak byłam mała to też chciałam zeby mama ugotowała taką pyszną "śmierdzącą ogórkową jak w przedszkolu" ;))

U nas w przedszkolu podczas leżakowania było tak, że wszystkie dzieci grzecznie spały, a przynajmniej leżały tylko w jedną Wikunię diabeł wstępował - szalała, skakała po leżaczku, panie nie mogły jej okiełznać. Na szczęście leżakowanie było tylko przez rok.

Nawet nie razy dwa, bo to ja bardziej choruję, odkąd młoda w p-szkolu. Zarażam też męża, więc my ledwie żyjemy, a Natalka się jakoś broni gorączką i dwoma dniami weekendu w łóżku.

Monia502, moja starsza córcia tak miała, ale z dniem, kiedy poszła do szkoły przestała całkowicie chorować. Właśnie kończy gimnazjum i ani jednego dnia od początku podstawówki nie opuściła - a starała się bardzo czymś zarazić Tak więc jest nadzieja, że i Twojemu synkowi to minie.
Natomiast młodsza w przedszkolu tylko na początku troszkę chorowała.

Ja nie bede chorowac. Ja mam odpornosc jak kon ostatni raz chora bylam w szkole sredniej

Hahaha nie chcę straszyć ale ja tez nie chorowałam... W piątek powaliło mnie prawie 39st - od Kajetana :D

A mnie przedszkolne zarazy nie biorą...za to mój mąż praktycznie każdy "katar" Miśka kończy antybiotykiem

Agnike: liczę że się wychoruje i wiosną będzie lepiej..

Mój rok temu chorował do lutego (od połowy października jakoś). Non stop.... od lutego do sierpnia był spokój. W sierpniu nie wiadomo skąd wirus... No i we wrześniu już 2 razy katar...

Wezcie nie straszcie, bo juz mu slabo na sama mysl, ze jakies pasozyty poznosi, a teraz jeszcze te chorobska cala rodzina?!? Dzizas!

Fran ja od Niny nic nie łapie, także nie bój żaby.
A nie sorki, jelitowke raz przejelam ale katarow czy innych gardlowych wirusowek nie zbieram.
Mąż też nie.
Hug tylko cierpi.

Oraz może akurat Kuba aż tak łapał nie będzie.

Ja od syna tez w sumie nie łapię... Teraz obydwoje katar mamy... Młody ma już ładnych parę dni, ja 3... Ale ja już chyba odporniejsza, bo 14 lat w przedszkolu pracuję, a tam cały rok ktoś na mnie prycha, kicha i kaszle...

Ale przyznam, że początki miałam trudne. Boże jak ja od tych dzieciaków łapałam... Strasznie... Ja byłam tak chora, że aż strach wspominać. Zapalenia oskrzeli, płuc, krtani... Ale z czasem mi się znudziło i teraz rzadziej łapię...