Opracuj odpowiednie ogłoszenie. :-)

Jejuniu Lady - ściskam Cię KOBIETO najmocniej jak się da, ale zarazem delikatnie

już się wygadała

Może Tamara zdecyduje się opowiedzieć o swoich przeżyciach?

Wyniki spisu ciężarnych uczennic
http://wiadomosci.onet.pl/1467915,11,item.html

Jak ogłosiłyście radosną nowinę w domu?

http://wiadomosci.onet.pl/1392286,2677,kioskart.html
O ciężarnych uczennicach - dlaczego nadal dochodzi do ciąż u młodocianych

Amazonka chyba ci się wątki pomyliły.

Hello, ja co prawda nie jestem i nie byłam w ciąży, ale zrobiłabym to tak... my dość często słuchamy radia i wysyłamy różne życzenio-pozdrowienia, więc napisałabym eska do radia że jestem w ciąży i że moje kochanie zostanie tatusiem, i dopilnowała tego by w danym momencie słuchał radia

Ogłaszają się po prostu na Przyszłych Mamusiach i Sercach

Mój M był ze mną jak kupowałam test, był po drugiej stronie drzwi łazienki jak go robiłam, pierwszy oglądał wynik, więc właściwie on mnie zawiadomił, a nie ja jego
Moi rodzice niestety dowiedzieli się w mało fajny sposób, bo wylądowałam w szpitalu i musiało się wydać (mieszkałam wtedy z ojcem).
Później dowiedziała się przyszla teściowa, bo M był zaaferowany, co mi do szpitala przynieść (na całe dwa dni...).
A w reszcie rodziny się rozniosło. Jakoś.

no to i ja powspominam :)
Obserwacje zaczęliśmy przed ślubem, na poradnictwo rodzinne szłam z wielka nadzieją, że się nauczę obserwacji, byśmy mogli zaplanować dzidziusia a potem korzystać z metody przy odkładaniu, starania o dziecko rozpoczęliśmy końcu kwietnia, uznaliśmy, że przecież zajść w ciażę to nie takie hop siup, ludzie latami się starają, trzeba zacząć już … no i tak zaczęliśmy starania, równolegle przygotowania do ślubu, w szafce piękna, seksowna, koronkowa suknia z rozporem aż do gaci, a co, sobie myślę, co se będę żałować, teraz jestem laska, to się w jakiś biały wór nie wystroję, 2 cykl starań, polowa czerwca, a tu coś @ nie ma już 33 dzień, tempka wysoka, no nic, jeszcze nie szaleję, po co się rozczarować, czekam, był piątek, potem weekend, cudowna pogoda, narzeczony ciąga mnie to na kajaki, to na ściankę, to na rowery, ja się ociągam, boję się sobie w razie czego zaszkodzić, on wściekły na mnie, bo na każda jego propozycję ja reaguję jak pies na jeża, tak mija niedziela, poniedziałek rano, proszę go by mnie wysadził koło przychodni, bo jakieś badania mam do odbioru, tam robię betę, wynik ma być koło 13, cały dzień jak na szpilkach siedzę, mój narzeczony naprzeciwko mnie (pracowaliśmy wtedy razem) jakiż długi był ten dzień, siedze na swoim forum, bez dziewczyn, które trzymały za mnie kciuki chyba bym nie dała rady, chciało mi się krzyczeć, już wiedziałam że jestem w ciąży, choć jeszcze nie zadzwoniłam po wyniki, w końcu dzwonię , pani pielęgniarka pyta na jaki wynik licze, powiedziałam, ze pozytywny, a ona na to, no to gratuluję, była wtedy 14ta, 23 czerwca, czyli dzięń ojca, ja z bananem na twarzy, musze wytrzymać do 16tej, przeciez mu w pracy nie powiem, jakież długie były te godziny, żeby coś robić (bo przeciez nie pracować, nie mogłam się na niczym skupić) zrobiłam laurkę, na której napisałam „wszystkiego najlepszego z okazji dnia ojca”, a w środku „w twoim dniu, tatusiu” … jedziemy do domu, jemy obiad, kładziemy się, ja wyjmuję laurkę, nie skumał, nie wiedział o co chodzi, musiałam wytłumaczyć dlaczego mu składam życzenia w dniu ojca, tak mnie wtedy pocalował, myślałam, ze mnie udusi … byliśmy tacy szczęśliwi, pierwsza wizyta u ginka, badanie usg, ja nic nie widziałam, bo przepłakałam całe badanie, ze wzruszenia, wychodzę z gabinetu, zaryczana, narzeczony nagle miał minę jakby go z krzyża zdjeli, skoro płaczę czyli cos złego pewnie, ginek wychodzi za mną, podaje mojemu mężczyźnie rękę i mówi, gratulacje, będzie Pan ojcem … odetchnął, zaczął się trząść, chyba dopiero wtedy uwierzył … oczywiście w moją super seksowną kieckę się nie zmieściłam, poszłam do ślubu w wielkim białym worku, ale byłam szczęśliwa, bo byliśmy tego dnia we troje

Ja wczoraj umówiłam się z mężem na kolację w mieście, pomyślałam, że 27.05 czyli po Dniu Mamy nie będzie dużo klientów- i nie było. Wybraliśmy ustronny stolik, zamówiliśmy przystawkę i danie główne. Dodam, że staraliśmy się ponad rok, a od stycznia odpuściliśmy. Mąż jest trenerem, więc wcześniej kupiłam maleńkie sportowe adidaski i włożyłam do pudełka razem ze zdjęciem usg (dzidzia z serduszkiem 3mm). Po przystawce mężuś otrzymał prezent, zobaczył buciki uśmiechnął się, ale jeszcze nie skumał (myślał, że to takie nasze marzenie), ale jak zobaczył zwój papieru powiedział tylko "Nieeee..?" po czym poleciały mu łezki