My i tak i tak będziemy razem. Moja mama upiera się przy tym, żebyśmy wzięli ślub jak już skończę studia. No i właśnie... kończę je w tym roku, ale potem mogę uczyć się dalej. Jeżeli do końca czerwca nie uda mi się zajść w ciążę, to będę dalej się uczyła (i nadal starała), a jak się uda to przynajmniej na jakiś czas zakończę naukę. No i jeżeli teraz zajdę w ciążę to ślub weźmiemy latem (kolejny plus wg mojej mamy bo jest ciepło). W każdym bądź razie, ślub chcemy wziąć, ale gdyby pojawiło się dziecko to znacznie by to wszystko przyspieszyło...
Myszko, jesteś niewiele ode mnie młodsza, obydwie bardzo chcemy mieć dziecko i u Ciebie i u mnie pojawiają się wątpliwości, czy to aby nie za wcześnie. Myślę, że jest to spowodowane tym, że teraz najpierw robi się karierę, a dopiero potem myśli się o dziecku. Ale nie jest powiedziane, że tak musi być. Dlatego trzymajmy się swoich postanowień, no i życzę owocnych starań...

Aaa, no to się troszkę pomyliłam... Ale to lepiej w takim razie...

No to stara baba już z Ciebie... tak... zdecydowanie...

A po 25ce zaczyna nabierać kosmicznej prędkości

Czemu spodziewasz się potępienia? Każda staraczka jest swój przecież. Niezależnie od okoliczności, motywacji, sytuacji.

jejku weszłam na ten wątek i mi krew zamarła... Anczycha, mordo Ty moja! czego Ty się dziewczyno boisz?? my tu sami swoi

nie no każda z nas ma jakieś wątpliwości... stąd sie wzial ten wątek. Wiesz ja się tylko pytam o ten ślub bo sama wiem z doświadczenia że niby nic, a jednak związek bardziej po tym rozkwita i tak generalnie z ciekawości. JA też mieszkała z mężem przd ślubem (ot takie czasy) a to czy ktoś czeka z seksem do ślubu to już inna sprawa. My czekaliśmy, ale nie bo "ktoś każe" tylko bo takie było nasze marzenie...

Anczycha ale mnie to rozbawiłaś tym potępieniem. Mieszkasz za granica ale nie zapominaj, że Polska to nie średniowiecze i nikt tutaj na stosie nie pali za życie bez ślubu.

Na wsiach zazwyczaj "kamieniują" odkładających poczęcie, a nie starających.

tak sobie myślę jako "rodowita miastowa" że takie podejście jest zależne od myślenia lub jego braku, a lokalizacja zmienia tylko to, że ma wsi jest większy nacisk otoczenia. W Warszawie pewnie też by się jakiś debil trafił z tego typu tekstem i zagramanicą bym się nie zdziwła

no tak to już jest.wszyscy wiedzą o Tobie więcej niż Ty sama.z czasem uczysz się tym nie przejmować,no ale...
Niemniej jednak nadal się staram,i kiedy wrócimy do rodzinnej miejscowości to stulę gęby wszystkim zainteresowanym.A co!

HEJ!JA MAM 27 LAT I OD 2 M-CY STARAM SIE O DZIDZIUSIA-WALCZE

patris no to Cie rozumiem...
warto poczekać i się usamodzielnić...

MARJOLKA261 trzymamy
pisz też w dziale STARAJĄCE SIĘ O DZIDZIĘ

Wiesz patris, to chyba nienajlepszy pomysł - pisać maturę "z brzuchem". Lepiej poczekaj, aż będziesz mogła całkowicie poświęcić się maluchowi, no i aż będziesz pewna, że bez problemu go utrzymacie. :)

Ja mieszkam w stosunkowo niewielkiej miejescowości. Ślub wzięliśmy tylko cywilny i dlatego, że chcieliśmy (razem byliśmy prawie 3,5 roku, a poza tym już wcześniej razem mieszkaliśmy). Od razu pojawiły się dookoła przypuszczenia, że jestem w ciąży.
Po poronieniu specjalnie się nie staramy. Najpierw musimy wyremontowac mieszkanie, no i ja chciałabym jeszcze pójść do pracy, chociażby po to, żeby mieć płatne zwolnienie czy macierzyński.
W ciągu 2 miesięcy powinniśmy się wyrobić z remontem, mam nadzieję, że do tej pory znajde pracę. No a koło wakacji chyba zaczniemy sie starać :)
Zresztą od ślubu się nie zabezpieczamy, uważamy tylko na dni płodne. A jak zaszłam to mieliśmy świadomość, że tak sie może stać i kochaliśmy się w dni płodne.
Popieram mama12. Najlepiej najpierw skończyć szkołę, znaleźć prace i mieszkanie, a dopiero potem spokojnie starac się o dzidzię. A poza tym jak juz osiągniesz to, wt6edy mniej masz stresów... przyjemniejszą ciążę, bo nie musisz się martwić, że np. nie masz gdzie z nią zamieszkać, albo za co jej utrzymać.
No i najlepiej jeśli z taką decyzją zaczekacie ( Patris i Myszka) dopoki nie zamieszkacie ze swoimi facetami. Wiem po sobie, że całkiem inaczej jest jak mieszka się oddzielnie,a całkiem inaczej jak razem (dochodzą juz poważniejsze problemy - choćby rachunki, sprzątanie, zakupy, gotowanie, pranie, itp). No i każdy ma swoje zwyczaje, których nie widzicie i nie znosicie na codzien mieszkając oddzielnie ( np. on ma zwyczaj nie umyć po sobie umywalki jak się ogoli, albo nie myć talerzy czy nie posprzątać okruchów z chleba, po zrobieniu kanapek). Ja wiem, to wydaje się Wam błahe dziewczyny, ale na dłuższą metę może doprowadzać do szału i do kłótni. A po pojawieniu sie dziecka trudniej się rozstać. I ono najbardziej na tym cierpi.

yenna86 my pomieszkujemy ze sobą 4 miesiące w roku w lecie i mamy na głowie wsio oprócz rachunków...
już wiemy co i jak i dużo odkryliśmy, a z dzieckiem czekać nie chcemy...

Chyba nie dojrzałaś do macierzyństwa skoro pytasz się czy to już teraz itp.,sama powinnaś to wiedzieć i czuć ,ja zaplanowałam dziecko po 30 i tak się stało urodziłam mając 33lata i jest ok

Mariolka skarbeńku tylko nie załamuj się!nie wolno ci.zawsze tak jest jak ta paskuda przychodzi ja mam tak samo przez 13 lat już,ale jakoś daje rady z tym a dokąd to nie wem
Pozdrawiam cię gorąco:)

NiLLi więc staranka dopiero rok po ślubie?

Nilli bardzo mi się podoba twoje podejście. Ja jestem z tych, które uważają, że na wszystko przyjdzie czas. Nie ma się co spieszyć i wariować, bo jak ma się lat 20 to trzeba się bawić, szaleć i balować. Gorzej tylko, jeśli po okresie dobrej zabawy, chcesz się ustatkować, mieć dzieci, a tu nagle się okazuje, że nie tak łatwo.

nulla widzę kobiety w ciąży na uczelni, ale uważam, że mając dziecko trzeba mu poświęcić tyle czasu, ile tylko można. a tego czasu już sama praca zabiera dużo. dodatkowo każdy weekend w szkole nie służyłby kontaktom z Maluszkiem... w każdym razie najpierw inżynier a potem dzidziuś. Magister może poczekać, o ile będzie mi kiedykolwiek potrzebny :)

Ja w lipcu skoncze 31, od miesiecy staramy sie o dzidzie. Boje sie, ze moze byc juz za pozno jak dla mnie...

zostanę mamą nie czujesz się za stara na pierwsze dziecko czy na kolejne??

widcznie mam problemy ze zrozumieniem czytanego tekstu...

no i ten punkt -1 za moje pytanie też jest po za moim pojmowaniem ??

Wyzerowałam . ZM, a nie możesz nam po prostu napisać, czy to pierwsze? Nie każdy ma czas na przekopywanie się przez cały wątek.

dziękuję Fiufiu ;o) (to kolejne)
konwalijko: jej się nie oberwało, to nie było celowe, forum jest po to aby dyskutowac i pytac czyż nie ? ale nie zgodzę się z tobą że pytanie było na miejscu, było chyba tak na szybko postawione bez doczytania tego co napisałam, bo przecież dotyczyło odpowiedzi, spójrz sama ;o))

robicie z igły widły ;o)) uważam dyskusję za zamkniętą, miłego dnia