dziękuje:-) to naprawde super strona.

A ja wiem, żę choćbym się od rodziców wyprowadziła na koniec świata to nic nie da, bo nosżę ich w sobie. I z tymi rodzicami, w nas, trzeba się uporać. Myślałam, zę wyprowadzenie sięz domu pomożę. Nie pomogło. Dla mnie rozwiązaniem jest terapia - dużo lepiej mi się teraz żyje :) Innym ze mhną też :)
A co to potrzeby słyszenia, że jest się kochanym... to ja mam takie doświadczneie. Szukałam miłości. Czasem w bardzo smutny sposób. I ostatecznie, mimo tego, ze mój obecny mąż bardzo mnie kocha i czuję to, miłość znalazłam gdzie indziej. W Bogu. Tylko On daje mi doświadczenie miłości totalnej. Kocha najbardziej na świecie, mimo wszytko, choć zna mnie na wylot. Życzę Wam tego doświadczenia. Choćby wszyscy zawiedli jest ON - zawsze wierny, dobry, kochany. Trudno to tu wyrazić na piśmie, przez internet.
Pozdrwiam Was wszytkie :)

AND222S: Zaczęłam chodzić na grupę DDA przez Talkę

a ja sama nie chodzę

Nib nie wyczytałam m.in o tym była rozmowa na ostatniej grupie... jakoś nie dociekałam skąd takie wnioski ale postaram się w czwartek dowiedzieć skąd te dane

przeczytałam ten artykuł... koszmar :/ Koszmar prawie każdego dziecka którego rodzic trunkuje, koszmar o którym się milczy :(
tam jest 1 ważne zdanie - nie da się uciec od tego i nie kilometry dzielą nas od osoby pijącej. to siedzi w nas, i my musimy zwiększyc dystans ten wewnętrzny a nie na mapie

My też jesteśmy niestety DDA - znaczy ja i mój M.

Ale ona tak sama z siebie postanowiła? Chodzi na spotkania AA? Mój tata nie pije już 5 lat. Ale bez AA sobie nie poradził. W domu u rodziców jest alkohol w barku ale on tego nie tyka. Na imprezach też jest alkohol i też nie tyka. Podziwiam go.

No mój tata chodził jakiś czas potem zrezygnował bo.... nie umiał znieść bezsilności niektórych uczestników tak jakby.... Ale raz próbował skończyć z alkoholizmem sam to się nie udało. Stwierdził że AA jakoś mu pomoże i chyba pomogło. Miejmy nadzieję, że mama Twoja Talinko zrozumie swój alkoholizm i przyzna się do niego, bo to pierwszy krok i jedyne wyjście z tej choroby. Nikt jej do głowy łopatą tego nie włoży.
Mój teść też nie pije już bo ma już amputowane obie nogi i nie ma jak iść sobie kupić a teściowa już się zbuntowała i mu ni kupuje. Ale on nie rozumie nadal swojego problemu - znaczy może zrozumiał, ale się do niego nie przyznał....

Talinko, niestety to tak jest że jak rodzice napożyczają i nie spłacą długów to po śmierci rodziców dzieci są obciążane długami.... Więc pilnuj mamę. Moim teście są bardzo zadłużeni i troszkę się tych ich długów boję. Co prawda można zrzec się długów ale potem to przechodzi na nasze z kolei dzieci... Więc co to za zrzeczenie się kiedy miałabym obciążyć jakimiś długami swoje własne dzieci - tego nie zamierzam.
Wiesz tak sobie myślę, że głośne przyznanie się przed samą sobą i przed rodziną: _Tak, jestem alkoholikiem_ jest bardzo potrzebne i może nawet konieczne i myślę też że bardzo oczyszczające. Trzymam kciuki.

Mhhh. A nie da się jej zmusić żeby to ona spłacała te długi. Ja z moim mężem przyjęliśmy front niedawania na nic kasy jego rodzicom - możemy im dać wszystko tylko nie pieniądze i nie alkohol.... To ona powinna odczuć skutki swego postępowania nie Ty...

To dobrze :D

wiherek: Wiesz tak sobie myślę, że głośne przyznanie się przed samą sobą i przed rodziną: _Tak, jestem alkoholikiem_ jest bardzo potrzebne i może nawet konieczne i myślę też że bardzo oczyszczające.

Pytanie, jak pomóc czy zachęcić kogoś, żeby to powiedział i pozwolił sobie pomóc.

wiherek: Zostawić za przeproszeniem daną osobę zaszczaną, zasraną z twarzą w błocie.....

Zostawiałam. Nigdy mamie nie pomagałam... nic nie dało.
Ponadto mama kilkakrotnie dostała kopa - złamała żebra, kiedy upadła na kaloryfer żeliwny, później była akcja z tatą, że jest tak źle, że nie wiadomo czy przeżyje.... i niczego jej to nie nauczyło...
dopiero teraz - kiedy ona nie ma pieniędzy - jest spokój. co prawda, jest zgryźliwa... potrafi wkurzyć słowami "to po to pracowałam tyle lat, żeby teraz ani grosza nie mieć?" - ale i to zaczyna jej przechodzić - chyba zauważa, że taki system się sprawdza - długi są spłacane, a i na chleb jest co położyć.

Bywa.
Szczerze powiedziawszy - ja już traciłam nadzieję. Kombinowałam już, żeby mamę ubezwłasnowolnić i zamknąć na odwyku.. ale coś mnie zawsze zatrzymywało... 'przecież to mama...'

Nie smuć się Fiu... myślę, że każdy ma w sobie taki przekonanie... i ciężko to w sobie przemóc.

No właśnie AniuBB ten wątek chciałam naświetlić - znaczy że alkoholika trzeba zostawić sam na sam z jego nałogiem. Jak Talinka napisała czasem jest to nieskuteczne.... :( Czy ktoś może zna jakiś inny sposób?
Rok temu jakoś mojemu teściowi zaczęła gnić druga już noga. Jedną ma już amputowaną. Nadali pił - jego żona nosiła mu alkohol. Robił pod siebie. Z nogi śmierdziało - i można sobie wyobrazić czym groziło to że nie chciał on iść do szpitala.... Przyjechaliśmy i próbowaliśmy go namówić - zeszło nam się długo, było pogotowie, żeby go zabrać... Chcieliśmy mu wkręcić że on nie ma tu nic do decydowania - baliśmy się o jego życie, przecież to ojciec mojego męża (znowu to myślenie Talinko, ale tu była sprawa już nie jego samoponiżenia tylko już życia)... Przyszła teściowa i powiedziała: "Przecież i tak go do niczego nie zmusicie jeśli nie podpisze zgody". Załamałam ręce. Już byliśmy tak blisko. Ale cóż - walka z wiatrakami - to się nazywa współuzależnienie....

Myślę że odbiegło się od tematu DDA -> to nie temat mój rodzic pije i co ja robię by mu to picie uprzykrzyć i do niego zniechęcić ale co robię by NORMALNIE funkcjonować i dbać by pijący rodzic nie ranił mnie i nie krzywdził ...
Ja miałam to szczęście że szybko się wyprowadziłam z domu i wiele mnie ominęło jednakże jak najbardziej jestem DDA i odkrywam sens terapii

Wiherku nie ma adminka :D ja też lubię pływać ale wiem że niewiele da sie czasami zrobić z kimś pijącym... jak będzie chciał to zawsze znajdzie powód "bo pada" "bo nie pada" "bo on to" "bo on tamto" ... znam to bardzo dobrze i wiem ze niewiele osobą pomaga "wstrząs terapia"
Po śmierci mojej mamy typowałam że mój "ojczym" się zachleje. Hmm niestety ani nie wytrzeźwiał ani się nie zachlał -> jest tak jak było -> piję kilka/kilkanaście dni i kilka/kilkanaście dni spokoju i tak blisko rok. W tym czasie spadł ze schodów, połamał podstawę czaszki, miał usuwanego krwiaka, niedowład ręki i z mową problemy itd itp -> gówno to pomogło. Fakt żeby być zamotanym nie musi pić kilka bełtów - 2 piwa wystarczają...

Wiesz liczyłam na to że poczytam jak dziewczyny sobie radzą z niektórymi rzeczami bo o dda decyduje kilka symptomów...
TYPOWE UCZUCIA I ZACHOWANIA DOROSŁYCH DZIECI
Dorosłe Dzieci...

* zgadują co jest normalne
* mają trudności z przeprowadzeniem swoich zamiarów od początku do końca
* kłamią, gdy równie dobrze mogłyby powiedzieć prawdę
* osądzają siebie bezlitośnie
* mają kłopoty z przeżywaniem radości i z zabawą
* traktują siebie bardzo poważnie
* mają trudności z nawiązywaniem bliskich kontaktów
* przesadnie reagują na zmiany, na które nie mają wpływu
* bezustannie poszukują potwierdzenia i uznania
* myślą, że różnią się od wszystkich innych
* są albo nadmiernie odpowiedzialne albo całkowicie nieodpowiedzialne
* są niezwykle lojalne, nawet w obliczu dowodów, że druga strona na to nie zasługuje
* ulegają impulsom
* czują się winne stając w obronie własnych potrzeb i często ustępują innym
* czują strach przed ludźmi, a zwłaszcza przed wszelkiego rodzaju władzą i zwierzchnikami
* czują strach przed cudzym gniewem i awanturami
* lubią zachowywać się jak ofiary
* bardzo boją się porzucenia i utraty
* obawiają się ukazywania swoich uczuć
* łatwo popadają w uzależnienia albo znajdują uzależnionych partnerów
* są impulsywne. Mają tendencję do zamykania się w raz obranym kierunku działania bez poważnego rozpatrzenia innych możliwości postępowania i prawdopodobnych konsekwencji podjętych działań. Ta impulsywność prowadzi DDA do zamieszania, nienawiści do samych siebie i utraty kontroli nad otoczeniem; w dodatku potem zużywają przesadną ilość energii na oczyszczenie sytuacji.
... co Wy na to? czy tak jest też z wami??

* zgadują co jest normalne
* mają trudności z przeprowadzeniem swoich zamiarów od początku do końca
* kłamią, gdy równie dobrze mogłyby powiedzieć prawdę
* osądzają siebie bezlitośnie
* mają kłopoty z przeżywaniem radości i z zabawą
* traktują siebie bardzo poważnie
* mają trudności z nawiązywaniem bliskich kontaktów
* przesadnie reagują na zmiany, na które nie mają wpływu
* bezustannie poszukują potwierdzenia i uznania
* myślą, że różnią się od wszystkich innych
* są albo nadmiernie odpowiedzialne albo całkowicie nieodpowiedzialne
* są niezwykle lojalne, nawet w obliczu dowodów, że druga strona na to nie zasługuje
* ulegają impulsom
* czują się winne stając w obronie własnych potrzeb i często ustępują innym
* czują strach przed ludźmi, a zwłaszcza przed wszelkiego rodzaju władzą i zwierzchnikami
* czują strach przed cudzym gniewem i awanturami
* lubią zachowywać się jak ofiary
* bardzo boją się porzucenia i utraty
* obawiają się ukazywania swoich uczuć
* łatwo popadają w uzależnienia albo znajdują uzależnionych partnerów
* są impulsywne. Mają tendencję do zamykania się w raz obranym kierunku działania bez poważnego rozpatrzenia innych możliwości postępowania i prawdopodobnych konsekwencji podjętych działań. Ta impulsywność prowadzi DDA do zamieszania, nienawiści do samych siebie i utraty kontroli nad otoczeniem; w dodatku potem zużywają przesadną ilość energii na oczyszczenie sytuacji.

No to ja wczytując się w te cechy w sumie nie jestem dda (choć mój tata jest alkoholikiem) - na pewno jest nim mój M.... Muszę go rozkminić co do tych cech..... A powracając do tematu, od którego nas tu owiodłaś (tak tylko chwilkę): przerażające rzeczy o tym wyprowadzaniu alkoholika z nałogu napisałaś - acz wierzę że prawdziwe..... U nas było tak, że mama w końcu postawiła tacie ultimatum i skończył z tym... Chyba różne są egzemplarze, tak jak różne są typu dda....

O to ja od zawsze byłam buntowniczka :D Podobnie jak moi bracia - musiałam wszystkiego sama spróbować. Czy to można podciągnąć pod dda? Chyba nie....

Hmm z tego co wiem owszem dziecko może się zrzec ale długi przechodzą na kolejne pokolenie - czyli wnuki

Dziewczęta - chodził o mi o to (i myślę że to ważne) że można się zrzec dziedziczenia jeszcze za życia rodziców!!! Wtedy spadek na nikogo dalej (czyli nasze np dzieci nie przechodzi). Idzie się z mamą i z tatą do notariusza i podpisuje stosowaną umowę. Zrzekanie spadku ma tę właśnie wadę że można tego dokonać po śmierci rodzica dopiero (ma się pół roku na to) i rzeczywiście jeśli się zrzeczemy spadku w ten sposób to przechodzi to na nasze dzieci ale tylko na te już żyjące (w sensie poczęte i urodzone już). Wtedy trzeba wsiąść dziecię swe do sądu i odpowiednio to załatwić by również ono zrzekło się spadku jak najszybciej. Zaznaczam więc różnice między ZRZECZENIEM SIĘ DZIEDZICZENIA (za życia rodziców) i ZRZECZENIEM SIĘ SPADKU (to dopiero po śmierci rodziców).
Mój eM będzie się zrzekał dziedziczenia - inwentarz jego rodziców mamy za przeproszeniem gdzieś bo już mamy dosyć tłumaczenia im że czynsz to trzeba płacić...... Chcemy mieć święty spokój.

Mój eM ma jeszcze jeden problem. Jego rodzice nie płacili czynszu od 1997roku i w 2002 roku wydano postanowienie sądu wg którego mój eM jest również dłużnikiem spółdzielni (gdyż w momencie zasądzenia mieszkał w mieszkaniu rodziców) - czyli zasądzono postępowanie komornicze również na niego (na razie komornik nie wszedł mu jeszcze na pensję - ściągają z rodziców eM). Wie ktoś może jak można uniknąć postępowania komorniczego w odniesieniu do mojego eM na przyszłość. Zaznaczę że dług jest spory a odsetki rosną - komornikowi nie uda się ściągnąć z rodziców i pewnie za jakiś czas komornik upomni się o swoje.
Talinko z tego co wiem mieszkasz z rodzicami - uważaj żeby nie wydano takiego zasądzenia na Ciebie również, bo wtedy żadne rzeczenia dziedziczenia czy spadku nie obowiązują. Dług jest dzielony między wszystkich zasądzonych. Tak jak w przypadku mojego eM - dług został zasądzony na wszystkich mieszkających (niekoniecznie zameldowanych ale zgłoszonych do spółdzielni jaki mieszkający) - i jest to automatycznie dług owych zasądzonych, nie tylko rodziców jako głównych najemców.

wiherek: uważaj żeby nie wydano takiego zasądzenia na Ciebie również

mamy własne mieszkanie. a dokładniej to mieszkanie mojej mamy. górne mieszkanie należy do babci. długi pomagam mamie spłacać, a np. w providencie został umorzony (po śmierci taty) ...