Znalazłam wątek o psach, ale mnie chodzi o kota. Może przyszłe mamusie i te już rozpakowane podzielą się swoimi doświadczeniami i przemyśleniami nt. przygotowania kota / domu w którym od lat mieszka kot na pojawienie się nowego członka rodziny? Chodzi mi o to, na co uważać, na co kotu pozwolić a czego go może wcześniej oduczyć?
Macie takie doświadczenia? Jeśli tak, będę wdzięczna za rady :) Dzięki!

Ja swoją niektórych oduczyłam (np. wygrzebywania ziemi z doniczek czy spania na fotelu). Miałaś kotkę przed pojawieniem się pierwszego dziecka? Jak wtedy reagowała na inne, obce dzieci, jeśli przychodziły do Ciebie do domu? Moja kotka ucieka od dzieci, ale takich 2-3-4 latków, nie lubi jak one się do niej zbliżają, ale tak się zastawiam, jak to będzie z noworodkiem, który przecież nie będzie jej ani głaskał, ani ciągnął za ogon, ani gonił za nią z wrzaskiem. Może to tylko kwestia przyzwyczajenia kotki do dziecka od małego?

Kot trafił do domu jak była 3 dzieci a najmłodsza miała 3 czy 4 lata Był to mały kociak który nigdy nie zaatakował dziecka - dla ostrzeżenia owszem ale nie po złości czy kaprysu. Do innych - obcych - dzieci jest taka sama jak do swoich

Chętnie będę podczytywać, bo też mam kota, a właściwie dwa, w domu. Jeden już bardzo stary i coraz rzadziej w domu bywa, a drugi to już prawie dwuletni

Ja mam dwie kocice i 16-miesięcznego synka - na początku kotki się raczej go bały, a raczej jego ryku. Później była obustronna obojętność, a teraz zaczątki przyjaźni (z jedną z kocic). Przy czym muszę podkreślić, że obie są przełagodnymi pierdołami, które ludzi nie gryzą i nie drapią - od tego mają siebie Szczur (wielbicielka Mikiego) daje mu ze sobą robić wszystko, gania za nim, ociera się, ładuje na kolana - widok bezcenny
Myślę, że dużo jednak zależy tu od charakteru kota...

Mam dwa koty - pełnej krwi dachowce z niezłymi charakterkami. Jestem w 19 tc i raczej się nie obawiam jak to będzie wyglądało, jak się Mały pojawi na świecie. Owszem - kota już urzęduje na kocyku dla Małego (jak się dostanie do szafy), lubi siedzieć na pieluchach dzieci moich koleżanek, fascynują ją akcesoria dziecięce, gondolki, wózki itp. W związku z tym wydaje mi się, że od początku będzie usiłowała zająć też łóżeczko. Wydaje mi się, że wprowadzenie dziecka do domu powinno przebiegać podobnie jak "dokocenie" - czyli najpierw koty powinny poznać zapach dziecka (jeszcze przed powrotem ze szpitala) a potem cierpliwie i pomalutku należy poznawać ze sobą całe towarzystwo. W przypadku, kiedy w domu są minimum dwa koty nie powinno być sytuacji, aby poczuły się mocno odrzucone, bo mają siebie nawzajem i nie powinno być im nudno. W przypadku jednego kota, któremu wcześniej poświęcaliśmy dużo czasu, trzeba uważać i się bardziej postarać. Jeśli kot się poczuje odtrącony, będzie odganiany od dziecka (tak na wszelki wypadek, bo mu zrobi krzywdę), może zacząć zachowywać się w niezbyt fajny sposób - stres może odreagowywać sikając poza kuwetą, może się zrobić agresywny itp.

Ale warto mieć kota - po pierwsze dzieci zazwyczaj lepiej się wychowują ze zwierzętami, poza tym czytałam, że zwłaszcza w domach, w których są minimum dwa zwierzaki, spada ryzyko alergii u dziecka.

A tu są linki (trzeba skopiować) do kociej strony jeśli ktoś chce sobie jeszcze poczytać:
http://forum.miau.pl/viewtopic.php?t=11019
http://forum.miau.pl/viewtopic.php?t=9110

U nas też najpierw była kota - oczko w głowie, a po kilku latach pojawił się synek. Nic nowego nie napiszę, bo Melka zachowuje się tak, jak wszystkie inne opisywane tu kociska - uwielbia spać w łóżeczku i wózku i nawet nie syknie na mojego 11 miesięcznego malucha. Tylko niestety na mnie jest chyba obrażona, bo już do mnie się nie klei tak jak kiedyś, choć ja ciągle okazuje jej moje przywiązanie :-(

a u nas odwrotnie bo nasz kocur kiedys pozwalal na pieszczoty tylko mnie a odkad ma "rywala" to sie do rodziny klei na potege, chyba boi sie, ze ktos go pominie

Cieszę się, że odnalazłam ten wątek :-) W domu mam dwa koty (dachowce, pomieszane z syberyjskimi, mega kudłata i mega kochane). Koty są niewychodzące, więc cala ich aktywność skupia się w domu. Teraz pojawił się dylemat - ciąża i koty, jak to razem pogodzić? Wszyscy krzyczą: wyrzuć koty! Ale ja nie potrafię, za bardzo jestem z nimi zżyta. Tokso się nie obawiam, mam przeciwciała. Tumany futra kłebiące się wszędzie - jak maluszek się urodzi trzeba będzie jeszcze częściej odkurzać. Jak widać bronię tych moich kotowatych zaciekle, ale czy słusznie???? Miałyście podobne dylematy?

BlueCactus, jak mnie wkurza, że każdy (kto nie ma zwierzaka/kota of kors) wie lepiej, że kot i niemowlę nie idą w parze. Błaaaaaaagam!

Ostatnio usłyszałam mądre słowa mojej lekarki - kot (ew. pies) w domu pomaga dziecku w rozwoju, dziecko ma więcej pozytywnych bodźców, może się szybciej rozwijać. Nie dość tego - jeśli był kontakt z alergenami w ciąży, to dziecko powinno być odporne.

Mam kota i przez myśl by mi nie przeszło, żeby się go pozbyć jak zaszłam w ciążę. A jak ktoś mnie irytuje i mówi, że kot dziecku zaszkodzi, to mówię, że raczej dziecko może kotu - jak go za ogon pociągnie, uszy wytarmosi.

EDIT: mój kot należy chyba do najbardziej "sierściuchujących" się zwierzaków - po prostu po narodzinach będziemy częściej odkurzać i tyle ;)

ja nie mam kota ,ale ma moja mama, jak VEVE byla malutka to masakra ,bo pelno siersci wszedzie bylo i balam sie zeby VEVE wlosa nie zjadla, ale dzieci szybko rosna a moja mama tego kota kocha,KOT VEVE nie lubi ,bo moja còrka lata po mieszkaniu z miotla i go przegania z miejsca na miesjsce, teraz juz mniej bo ma 4 latka i zaczyna kumac,ale jak zaczela chodzic to kot byl biedny,zadne tlumaczenia nie pomogly...

Weryfikuję swoje teoretyczne rozważania z maja :)
Wszystko, co napisałam sprawdziło się bardzo ładnie z jednym wyjątkiem - koty nie urzędują w kołysce małego. Od początku trzymają dystans, który powolutku się zmniejsza - im Szymek większy, tym bliżej podchodzą. Kota miała na mnie początkowo małego focha ale jej już przeszło.
Mały nie ma żadnej alergii, a sierść - no cóż, czasami się zapląta tu i tam.
Ogólnie "powiększenie stada" poszło nam lepiej, niż myślałam

a ja tak dla odroznienia nie zmniejszam lecz powiekszam liczbe..... tydzien temu zarezerwowalam trzeciego kota!!!!!! :)
odbior w styczniu ( bo jeszcze za malutki) .
Moje koty sa "kumate" jak krzykne to z podwinietym ogonem (swiadome ze cos zle zrobily) uciekaja do budy na swoj 2metrowy drapak :)
takze jestem dobrej mysli ....

Strasznie mnie dziwi, że tak kobiety straszy się przed kotami, a zapomina, że od psów można np zarazić się toksokarozą i czemu nikt nie namawia do oddawania psów ?

AniaBB: Zresztą, ja wychowałam się w domu z kotami, i to dachowcami, łażącymi gdzie popadnie, w dużej nieraz liczbie, i nie przeszłam toksoplazmozy - robiłam już badanie.

Ja to samo. Zresztą do tej pory w domu mamy dwa koty, które łążą gdzie im się podoba...

No ja też mam kocura, który szwenda się po osiedlu i przychodzi nieziemsko ubłocony o tej porze roku. Jedyne co mnie martwi, to to, że taki brudny, będzie się małemu do łóżka ładował. Chociaż ja się wychowałam z mnóstwem kotów i psów w czasach, gdy jedynym szczepieniem było szczepienie psa przeciw wściekliźnie i nic więcej. Badania w ciąży na tokso nie robiłam. Dbam o higienę i tyle. Doszłam do wniosku, że jak się dowiem, że nie mam przeciwciał to mnie ta wiedza przed tokso nie uchroni. Jakoś też nie pomyślałam,żeby się go pozbyć, chociaż jest psychopatą kocim w stosunku do dorosłych, za to każde odwiedzające nas dziecko odmienia kociego psychola. kot wychodzi na środek dywanu i pozwala sobie robić różne rzeczy takie, co tylko dzieci na nie wpadają i co więcej jest z tego powodu szczęśliwy. a jak ma dość to wchodzi do kanapy.

No tu pies jest łatwiejszy - nie da rady wejść do łóżeczka :D
Nie pogniewacie się, że się podepnę?

A są jakieś dodatkowe szczepienia dla zwierza, jakie warto przemyśleć? Ja mojej powtórzę komplet psich szczepień, bo nie zaszkodzi przypomnieć. No i na pewno odrobaczenie, to bardzo ważne.

izabela88: Nessie po zdjeciu widze ze masz tajskiego kocurka:) ja mam dwie kotki tajskie i 2 rosyjsko- niebieskie :)

nie :) ... mam syberyjskie NEVA MASQUERADE :) kazdy w innym kolorze ... akurat ten ze zdjecia do tajskich kolorystycznie b. podobny :)

u mnie sypialnia jest zawsze zamknieta... ogolnie nie lubie futra w poscieli wiec to jedyne miejsce gdzie kociaki maja zakaz na harce!
lozeczko bedzie bezpieczne :) pomimo, ze koty sa bardzo lagodne pozwalaja ze soba robic wszytko i nie wyciagaja wogole pazurkow....
niemowlaka z nimi nie zostawie sam na sam w jedym pomieszczeniu nawet na sekunde :)

Warto też obserwować stosunek zwierza do dzieci. Są takie, które nie unikają konfrontacji, ale w jej trakcie są zdolne do "podrapania". A są takie, które pozwalają na wiele, lub unikają konfrontacji - jak mój pies. Stara się schodzić dziecku z drogi, jest delikatna i ostrożna wobec dzieci (i małych szczeniaków też!), a jak już nie wytrzymuje tortur, to ucieka. Mam do niej spore zaufanie, ale i tak nie zostawiłabym niemowlaka samego z psem. Może nie na sekundę, ale na dłuższą chwilę na pewno.

Agunia05: moja Kicia jako pierwsza testowała i łóżeczko i wózek

jak napisalam powyzej ja nie lubie miec siersci w pierzynie.... wiec nie sadze, zebym dala dziecku poprobowac az mi powie lubi czy nie ... :)
bedzie sie musialo do matki przyzwyczajen dostosowac :)

Jak Weronika była maleńka miałam w domu spacerówkę i Kicia spała cały czas w koszu - gonienie nie pomagało bo chwila zagapienia się i tak wlazła i tak wiec w końcu by nie walczyć z sierścią dałam jej tam kocyk i się woziła z dzieciem. Wolę by położyła sie np w tym koszu wózka niż na polarze czy swetrze :P Łatwiej wyczyścić sierść.
A że włazi do łóżeczka czy łóżka - moja Kota nie zna podwórka wiec nie ma opcji by ubłocona weszła nam w pościel,a i nie jestem w stanie izolować ją z jakiś pomieszczeń bo jak to zrobić? zwązać dzieciaki czy też ją przywiązać do kaloryfera?
poza tym koty sa smaczne i pożywne

nessie: Do naszej sypialni drzwi sa zawsze zamkniete co nie oznacza ze je izoluje ...

hmm no widzisz my nie mamy sypialni tylko pokój dzienny jest naszą sypialnią i wszędzie drzwi są pootwierane a kot wchodzi gdzie chce

Raz spała jak kochanka, wzdłuż kolegi, a głowa na jego ramieniu. Ten wariat w dodatku drugą ręką ją obejmował, więc wyglądało to... szczególnie.

Haha, mój kot prawie codziennie tak ze mną śpi

hmm wiesz jakoś specjalnie nie pluła :p Kicia przychodziła do dzieci od zawsze i od zawsze wyrywały jej garści sierści (no cóż maluch zaciska piąstkę a sierść zostaje) i nie zawsze udawało się to pewnie wyłapać - dzieci nigdy nie chorowały czy nie było problemów jakiś
To nie to ze ja pozwalam! ale są takie sytuacje i nie ma sie co czarować że ich nie będzie ;) Nigdy też Kicia nie podrapała malucha! Nawet gdy Weronika złapała ja za ogonek i ugryzła - tak ja stałam z aparatem i patrzyłam co będzie dalej a maż pilnował obok by wrazie cos interweniować

mój łazi po dachach a ludzie w sąsiednich kamienicach palą nie mam pojęcia czym w piecach i cały kot jest od tych sadzy brudny :( łóżeczko rozstawię wcześniej i będę go uczyć, że się nie włazi, jeśli mu to wpadnie do głowy. może sie uda ;) bo to uparciuch okropny.