Jestem kobietą szczęśliwą. Rano wstaję razem z moim mężem i gdy
on goli się w łazience, przygotowuję mu pożywne kanapki do pracy.
Potem, gdy całuje mnie w czoło i wychodzi, budzę naszą
piątkę dzieciaczków, jedno po drugim, robię im zdrowe śniadanie i głaszcząc
po główkach żegnam w progu, gdy idą do szkoły.
Zaczynam sprzątanie. Odkurzam, podlewam kwiatki, nucąc
wesołe piosenki. Piorę skarpetki i gatki mojego męża w najlepszym
proszku, na który stać nas dzięki pracy Mojego męża, i rozwieszam je na
sznurku na balkonie. W międzyczasie dzwoni często mamusia mojego męża i
pyta o zdrowie Swojego dziubdziusia.
Teściowa jest kobietą pobożną i katoliczką, znalazłyśmy wiec wspólny
punkt widzenia. Po miłej rozmowie, jeśli już skończyłam pranie i
sprzątanie, które dają mi tyle radości i poczucie spełnienia się w
obowiązkach, idę do kuchni i przygotowuję smaczny obiad dla naszego
pracującego męża i ojca, który jest podporą naszej rodziny i dla naszych
pięciu pociech.
Kiedy już garnki wesoło pyrkoczą na gazie, a mieszkanie jest czyste,
pozwalam sobie na chwilę relaksu przy płycie z Ojcem Świętym i robię
na drutach sweterki i śpioszki dla naszej szóstej pociechy, która jest już w
drodze, a którą Pan Bóg pobłogosławił nas mimo przestrzeganego
kalendarzyka, co jest jawnym znakiem Jego woli.
Nie włączam telewizji, ponieważ płynący z niej jad i
bezeceństwo mogłyby zatruć wspaniałą atmosferę naszej katolickiej rodziny.
Czasami haftuję tak, jak nauczyłam się z kolorowego pisma dla katolickich
pań domu, albowiem kobieta nie umiejąca haftować nie może się w
pełni spełnić życiowo. Kiedy moje dzieci wracają ze szkoły
radośnie świergocząc,
wysłuchuję z uśmiechem, czego dziś nauczyły się w szkole.
Opowiadają mi o lekcjach przygotowania do życia w rodzinie, których udziela
im bardzo miła pani z przykościelnego kółka różańcowego.
Córeczki proszą, abym nauczyła je szyć, ponieważ chcą być prawdziwymi
kobietami, nie zaś wynaturzonymi grzesznicami z okładek magazynów,
chłopcy natomiast szepczą na ucho, że na pewno nigdy nie popełnią
tego strasznego grzechu, który polega na dotykaniu samych siebie, ani nie
będą oglądać zdjęć podsuniętych przez samego Szatana. Karcę ich lekko za
wspominanie o rzeczach obrzydliwych, lecz jestem szczęśliwa, że wczesne
ostrzeżenie uchroni moich dzielnych chłopców przed zboczeniem i abominacją.
Mój maż wraca z pracy po południu. Witamy go wszyscy w progu, poczym myje
on ręce i zasiada do posiłku, a ja podsuwam mu najlepsze kąski, aby zachował
siłę do pracy. Potem mój mąż włącza telewizor i zasiada przed nim w
poszukiwaniu relaksu, a ja zmywam talerze i garnki i zabieram jego
skarpetki do cerowania, słuchając z uśmiechem odgłosów meczu sportowego w
telewizji. Wieczorem kąpię nasze pociechy i kładę je spać. Kiedy wykąpiemy
się wszyscy, mój mąż szybko spełnia swój obowiązek małżeński, ja zaś
przeczekuję to w milczeniu, ze spokojem i godnością prawdziwej
katoliczki, modląc się w myśli o zbawienie tych nieszczęsnych istot,
które urodziły się kobietami, ale którym lubieżność Szatana rzuciła się na
mózgi, które w obowiązku szukają wstrętnych i grzesznych przyjemności.
Zasypiam po długiej modlitwie i tak mija kolejny szczęśliwy dzień
mojego życia.

Rekomendacja książki:


Opis:

Podręcznik dla uczniów wszystkich rodzajów szkół ponadgimnazjalnych. Jest
pozycją rekomendowaną przez Zespół Opiniodawczo- -Doradczy MEN, powołany do
określenia zasad wprowadzenia przedmiotu "wiedza o życiu seksualnym
człowieka". Książka ta jest zalecana uczniom wszystkich typów szkół
ponadpodstawowych jako służąca realizacji określonych zadań szkoły: -
kształtowania postaw prorodzinnych, prozdrowotnych i prospołecznych; -
uświadomienia roli rodziny w życiu człowieka; - jako pomoc w kształtowaniu
pozytywnego stosunku do wartości nadrzędnych, takich jak: miłość,
małżeństwo, rodzina oraz przyjaźń, akceptacja i szacunek w relacjach
międzyludzkich; - jako pomoc w kształtowaniu dojrzałości psychoseksualnej,
która wiąże się z podejmowaniem dojrzałych i odpowiedzialnych decyzji,
właściwym przygotowaniem do przyszłych ról małżeńskich i rodzinnych. Książka
ma charakter interdyscyplinarny. Przekazuje wiedzę psychologiczną, medyczną,
prawną, dotyczącą płciowości, małżeństwa i rodziny.

Vicky, znam ten śmieszny cytat od lat. Krążył w inecie ok. 2000r. Nie wierzę, że znajduje się w książce.

a ta drwina jest tak jawna i rzucająca się w oczy że aż śmieszna - można to było sto razy lepiej napisać i umiejętniej poukrywać szpilki - tu autorowi/ce nawet się nie chcialo - żenada jednym slowem

wiecie az mam ochote z ciekawosci ja kupic:)

to ironia. jest mowa o kalendarzyku.

no tak ten nieszczęsny katolicki kalendarzyk...

Przymiotnik nierozerwalnie związany z rzeczownikiem.

VIcky, znasz więcej łańcuszków św. Antoniego tego typu?

Amazonko nie znam. ale jak dla Ciebie moge znalezc setki.

pani_wonka... to mialo rozbawic. ale widze nie trafilam.

Lily dokladnie tak jak mowisz.
czasami mam wrazenie ze niektorzy tu na forum biora pewne sprawy zbyt doslownie i zbyt powaznie. A SZKODA.

vicky80 - mnie nie rozbawiło. Co nie oznacza, że nie mam poczucia humoru - po prostu jest ono inne niż Twoje. Jak mówię, nie widzę powodu przytaczania czegoś takiego - zwłaszcza, że intencje tego tekstu są dla mnie aż nadto oczywiste i nieszczególnie oryginalne. Pozdrawiam.

Podobno były niejakie kwiatki w prawdziwych podręcznikach, ale nie tego kalibru.
Kiedy czytałam to pierwszy raz, byłam zażenowana.

Lily, to nie jest dom bez tv, przeczytaj uważnie.

WIek XIX z tv i płytami CD?

i tak mam dola i mam wszystkiego dosc, a wtedy czytanie pewnych rzeczy drazni mnie do tego stopnia, ze juz cenzura u mnie nie dziala.. przykre to..
zaraz posypią sie na mnie gromy.
juz Cie slysze Amazonko, jak mowisz, nie chcesz nie czytaj..itp itd..
ale powoli robi sie to dla mnie obojetne.

wiesz Aniu ale mi nie chodzi o te jedna reakcje. to sie zbieralo od paru miesiecy odkad jestem na forum. a nalozyly sie problemy osobiste, rodzinne i wpracy i gdzies mi odpornosc psychiczna siadla. i nie oczekuje ochow i achow ale czasem spojrzenia z dystansem.
nie tryskam jadem i ironia na forum. staram sie byc dyplomatyczna, kiedys bylam szczera do bolu, ale czasem to rani, wiec kiedys zdecydowalam ze dyplomacja daje lepsze efekty, heh
moze i masz racje ze to chyba najbardziej liberalne forum o npr. przynajmniej sa osoby niekoniecznie KK. szanuje osoby wierzace wg zasad KK ale jednak wole jak one tez szanują mnie. to powinno dzialac w dwie strony. mam przyjaciolke bardzo gleboko wierzacą wg zasad KK, i dogaduje sie z nia swietnie, ale to polega na wzajemnym szacunku, tu u pewnych osob mi go brakuje. i to bardzo. za duzo niepotrzebnej uszczypliwosci i ironi. kocham ironie. ale kurcze z umiarem.

acha i dodam zeby nie bylo. wierzę w Boga. ale katoliczką nie smiem chyba byc. i prosze o darowanie sobie komenatrzy. zainteresowane osoby i tak wiedzą na czym to u mnie polega:)

pani_wonko wg mnie tekst nie podtrzymuje uprzedzen, kazdy nawet gleboko wierzacy kto go czytal smial sie, bo jest tak absurdalny. ale ok rozumiem ze to "nie Twoje klimaty".

vicky, nie chodzi mi nawet o to, że tam jest mowa akurat o katolickim kościele. Dla mnie równie dobrze mógłby to być tekst o Żydach kochających się przez dziurę w prześcieradle, albo lewicowych politykach, którzy zamiast gry wstępnej czytają "Kapitał". Też by mnie nie śmieszył, bo w istocie nie chodzi tu o dowcip, tylko o wyśmianie.

sztama?

A ja odskakując trochę od tematu, powiem wam, że często marzę o takim życiu, jak ma ta pani. Chciałabym, żeby mój mąż był w stanie utrzymać sam wielodzietną rodzinę, ale niestety zakochałam się we wspaniałym mężczyźnie, który nie ma smykałki do interesów.

Bo wbrew pozorom ten śmieszny fragment ma w sobie pewną beztroskę. Pani o nic się nie martwi. Ja uwielbiam gotować i powiem szczerze, że mimo swej niezależności dążę do tego, by mieć pracę w domu. Dlatego chcę za wszelką cenę otworzyć własny biznes, w którym główną czynnością będzie praca zdalna i wyruszanie na pocztę. Chcę móc siedzieć z dzieckiem w domu przynajmniej pierwsze 3 lata Jego życia. A potem z drugim dzieckiem (bo zapewne na 1 nie poprzestanę). I wtedy mogę pracować i zajmować się dzieckiem, mogę gotować i prać (o ile będzie czas żeby to wszystko połączyć).
JEDNAK dokładnie takiego życia jak powyżej nie chcę mieć. Żyjemy w XXI wieku i skończyły się czasy, że facet pracuje 8h i siada z piwkiem a kobieta jest szczęśliwa, że haruje 24h na dobę. No, może niektóre i to lubią - ale na pewno nie większość. I dobrze. Mój na pewno nie będzie Panem i Władcą po 8h pracy. Jak nie będzie pomagał, to nie będzie obiadków :D

Kto ma skoki temperatury po 0,3-0,5 st.? :-)
Badanie szyjki (a zatem NPR) jest szkodliwe dla zdrowia!
Kto po monitorowaniu cyklu miał najwięcej śluzu w czasie owulacji? U mnie najwięcej śluzu płodnego jest drugiego dnia z 5-7.

Vicky, jak Ci się bada szyjkę DŁONIĄ? :-)

OK, ciekawsze są badania i dowody złego wpływu badania szyjki.

Działa u Was Metoda Bólu Owulacyjnego? Czas niepłodny zaczyna się 48-72 h po nim?