Dziewczyny mam pytanie odnoscie juz wiele razy omawianego odpieluchowania. Milena juz 2 dni ma sucha pieluche i w dzien i w nocy. Nie wola ze chce siku, wrecz przeciwnie. Zawsze odpowiada ze nie. Ale daje sie namowic na nocnik czy kibelek i wtedy sika nawet sporo. Problem natomiast jest z kupa. Nie sygnalizuje i z wielkim namaszczeniem wali w majty. I nie wiem czy jutro do przedszkola wyslac ja w pieluszce czy nie. Bo o ile z sikow to zmiana ubran, te mokre do wora i pranie w domu, to jak bedzie cos wiekszego to nie wiem co przedszkolanki zfobia. A takie majtki zamkniete w worku z kupa na 8 godzin to chyba tylko do wyrzucenia...co o tym myslicie?

Dziewczyny, mam pytanie. Otoz bylismy dzis na imprezie u znsjomych. Pelno dzieci. Moje najmlodsze. Reszta 4-6 latek i sytuacja. Moj starszak bawi sie autem. Podbiega 4 latek i mu zabiera to auto. K biegnie z krzykiek "Ja,ja" no ale wiadomo 4 latek sprytniejszy od 2 latka, wiec moj stoi bidulek i patrzy sie na mnie jakby chcial powiedzies no mamo widzialas? Pomoz. No i nie wiem co zrobic. Zaproponiwalam mu zabawe innym autem. Choc serce mi pekalo jako matce no ale przeciez jeszczw nie raz mu jakies dzuecko cos zabierze. Nie ja jestem od rozstrzygania sporow. Choc z drugiej strony chcialabym, by wiedzial ze ZAWSZE moze na mnie liczyc. Jak postepujecie w podobnych sytuacjach?

Choc z drugiej strony chcialabym, by wiedzial ze ZAWSZE moze na mnie liczyc

Ależ może liczyć!!! Każde pocieszenie, poszukanie innego rozwiązania, przytulenie, to też wspieranie dziecka.

Oczywiście trzeba dziecku wytłumaczyć sytuację, by pojeło dlaczego chłopiec cos mu zabrał. Załagodzić napięcie. "Widzisz? Chłopcu spodobał sie ten samochodzik. Niech się teraz on pobawi, a my poszukamy coś innego".

Nie ja jestem od rozstrzygania sporow

Jesteś!!!!

Bo jeśli ten sam chłopiec zabierał by Twojemu dziecku co chwilę zabawke, to niestety musisz interweniować. Kiedys Twój syn sam sobie poradzi, póki co dwulatek - kontra cztero... Szanse nierówne.

Szkoda, że mama tego chłopca nie zareagowała ;(

To zalezy u nas od przedszkolanki. Jak bedzie taka mloda turczynka to ja przypilnuje. W zeszlym tygodniu tak miala i dalo rade jak sie uparla ze bez pieluchy pojdzie. Ale nastepnego dnia jej nie bylo i jechli na zakupy wiec zalozyli jej pampersa. Szkoda mi troche bo jak znowu odpuszcze na pare dni to zaczynamy prawie od nowa. Nie chce jej wprowadzac metliku w glowie. Jak mamusi czy paniom sie chce to bez pieluchy a jak nie to lej w gacie... Tylko ta kupa...no i jutro jada z mezem najpierw do pani pedagog a w przedszkolu dopiero po 9. Tylko Milena malopijna jest wiec powinna wytrzymac...zobaczymy.

Hanny, znam ten ból. Moja Natala była (i do tej pory jest) dosyć nieporadna w "walce o swoje". Zazwyczaj reagowałam, jeśli widziałam, że matka dziecka, które wyrwało zabawkę nie zamierzała się wtrącić. Czasami odwracałam uwagę, czasem prosiłam dziecko, żeby oddało zabawkę i poczekało na swoją kolej. Ale zdarzyło mi się parę razy usłyszeć, że wychowam nieporadne dziecko, bo od urodzenia powinno umieć sie postawić i tym podobne bzdury.

<span style="font-size:11px;color#333;">Treść doklejona: 11.05.14 22:30</span>

z kupa w woreczku???

A jak! Nawet tych fragmentów luzem nie wytrząsały.

Hanny: Jak postepujecie w podobnych sytuacjach?

Ja proszę wtedy dziecko o oddanie zabawki, a jeśli nie chce wtedy odchodzę z Adasiem, biorę go na kolanja, przytulam i tłumaczę, że to było niemiłe co ten chłopczyk zrobił, że wiem że mu smutno, że nie może się pobawić tą zabawką, i że zabieranie rzeczy jest niefajne, niemiłe i my nie będziemy tak robić, poczekamy aż chłopczyk przestanie bawić się tą zabawką i weźmiemy ją jak tylko będzie to możliwe. Akurat moje dziecko wykazuje się dużym zrozumieniem i empatią i mimo tego że czasem trochę pochlipie, to daje się pocieszyć w ten sposób.

Winni wlasnie ale przytulanie i tlumaczenie to w sytuacji kiedy on sie poplakal. Nie chce tez robic z tego wiekszego problemu niz jest. On stal jak wryty i czekal az JA mu pomoge:( no niestety na reakcje mam starszych dzieci nie ma co liczyc. Juz nie raz sie przekonalam, ze latwiej o cos grzecznie poprosic starsze dziecko niz doczekac sie reakcji jego mamy:(

sprobuj kolejnym razem poprosic tego 4-latka. moim zdaniem powinien oddac zabawke. 4-latki juz kumate sa, a po drugie jak ktos obcy udziela reprymendy czy o cos prosi to wiadomo ze inaczej niz jak wlasna matka by to miala zrobic, do obych wiekszy respekt jest.
ja tak reagowalam jak dzieci podsiadaly mojego piotrka na rowerze. robily to jeszcze tak sprytnie ze czekal az sie zainteresuje czyms innym, a jak schodzil to myk na rower piotrka. piter zobaczyl ze ktos siedzi na jego rowerze i w ryk, wiec podchodzilam i prosilam o zejscie. dzieci schodzily bez szemrania po czym sytacja sie powtarzala. a piterowi powtarzalam zawsze - zszedles z roweru, to sobie ktos usiadl. wiec skubaniec pilnowal pozniej, buhaha

Hanny: Winni wlasnie ale przytulanie i tlumaczenie to w sytuacji kiedy on sie poplakal. Nie chce tez robic z tego wiekszego problemu niz jest.

Hanny, ale moim zdaniem nawet jeśli Ci dziecko nie płacze, to warto interweniować tak jak napisałam, po pierwsze pokazujesz synkowi, że jak mi ktoś coś zabrał, to nie pozwalam na to ot tak, tylko proszę by oddał, skoro to moje, lub akurat teraz ja się tym bawiłem. Po drugie zawsze warto taką okazję wykorzystać by pokazać dziecku, że to jest niemiłe i tak się nie robi, jeśli nie chcemy by było komuś źle i przykro, to jest nawet lepszy moment na pokazanie takich rzeczy niż jeśli by to Twój Krzyś komuś coś zabrał, bo w takiej sytuacji jest w stanie sam doświadczyć, że takie zachowania robią przykrość i jest szansa, że będzie uczył się empatii w stosunku do innych. Jeśli nie zareagujesz dajesz dziecku sygnał, że takie zachowania są w porządku. Po trzecie pokazujesz mu, że nie idzie się do celu po trupach. Ok, zabawka jest moja, ktoś mi ją zabrał, więc proszę o oddanie, ale nie uciekam się do przemocy ( czyli odebrania zabawki na siłę, co jest odruchowe często u dzieci ), staram się negocjować. Po czwarte w końcu, to że dziecko nie płacze, nie znaczy, że czegoś bardzo nie przeżywa, zwłaszcza, że pisałaś że był zszokowany jakby. Jeśli Twoja reakcja będzie spokojna, a nie na zasadzie „ojejeu jeju, co się stało Krzysiowi, biedny maluszek, zabrali Ci zabawkę”, to wcale nie będzie to robienie z tego większego problemu niż jest. Po prostu pomożesz mu zrozumieć co się stało, co on czuje ( możesz mu nawet podpowiedzieć, bo on sam przecież nie umie jeszcze nazywać swoich uczuć i jeśli jest np. zły, to czuje, że coś się z nim dzieje, ale nie wie co i nie rozumie tego, potrzebuje Twojej pomocy by zrozumieć co to jest np. smutek, albo złość i co można z tym zrobić, tak aby sobie z tym poradzić, ale nie krzywdzić innych… np coś w stylu: smutno Ci że Jaś zabrał Ci zabawkę? /zdenerwowałeś się że Jaś…etc ) i pokażesz jak sobie spokojnie radzić w takich sytuacjach, co można zrobić ( poprosić o oddanie ), a co nie jest miłe ( bicie, kopanie, zabieranie przemocą ).

Czyli jak Lili kolega zabrał piłkę a ja dałam jej inna i powiedziałam że teraz Xx pobawi się tą piłeczka a Ty masz inną to źle zrobiłam?

IzUK: Czyli jak Lili kolega zabrał piłkę a ja dałam jej inna i powiedziałam że teraz Xx pobawi się tą piłeczka a Ty masz inną to źle zrobiłam?

IzUk, moim zdaniem to zależy, jeśli ona sama nie zwróciła na to dużej uwagi, to moim zdaniem ok, poza tym Twoja Lila jest jeszcze mała, a przy tak małym dziecku, najlepsze jest odwrócenie uwagi, trudno roczniakowi jakoś bardzo mocno tłumaczyć takie sytuacje.

Monia502: Takie postepowanie to też uczenie dziecka dzielenia sie zabawkami.

Moim zdaniem takie postępowanie to uczenie dziecka, że zabieranie jest ok ( mówię oczywiście trochę starszym dziecku, które już takie sytuacje potrafi mocno przeżywać, mniejszemu lepiej odwrócić uwagę ). Nie tak dziecko się uczy dzielić zabawkami. Dużo lepiej skorzystać z sytuacji kiedy w domu jest jakiś mały gość i pokazać, że np. dziewczynka jest smutna, bo chciałby się pobawić Twoimi zabawkami, jak możemy jej pomóc? Większość dzieci wie, co trzeba robić i przy tak postawionej sprawie jest duża szansa, że się podzieli.

Mam pytanie do mam dzieciaczków mniej rozgadanych.
Tośka słabo mówi cokolwiek po dorosłemu (mama, tata, nie) (no i ostatnio jak pisałam mówi "na no" (na nogi) i tota (kota)). Wiem że ma jeszcze na to czas, ale nie wiem jak się zachować jak np dziś.
Wychodzimy ze żłobka a ona bierze mnie za rękę i prowadzi na żłobkowy plac zabaw, pytam się chcesz na chwilę na placyk, a ona że nie i w płacz i dalej ciągnie mnie na placyk zabaw. Nie chce jej pokazać że rozumiemy ją bez mówienia.
Dziś trochę się spieszyłyśmy więc wzięłam ją na ręce, i poszłyśmy do samochodu. Pół drogi musiałam jej tłumaczy, dziś się spieszymy itd.
Często też pokazuje co chce, zawsze jej wtedy mówimy co to jest i ona wyciąga po to rączkę. A jak "niby" nie możemy zgadnąć co chce to jest wielki płacz i złość.

Ostatnio Mama Krasnala mówiła że żałuje, że tak późno poszła do logopedy.
No i zaczęła się zastanawiać czy z Tośką się nie wybrać.
I wydaje mi się że ona ma chyba jeszcze dużo czasu na "dorosłe" mówienie

acia20: I wydaje mi się że ona ma chyba jeszcze dużo czasu na "dorosłe" mówienie

bo czas jeszcze ma, więc pod tym względem spokojnie a do logopedy można udać się zawsze...ja byłam z Miśkiem jak miał 13 mc (w ramach poradni rehabilitacyjnej) i kilku rzeczy się dowiedziałam - tzn. co robić aby stymulować rozwój małego paszczaka

Dii: I co Ci logopeda mówił? Jak stymulować?

u nas głównie jedzeniem, tzn. Misiek miał słabe skrętne ruchy języka (czy coś takiego) i miałam mu np. podawać jedzenie głównie na boki buzi aby to ćwiczyć, z tego co pamiętam również uczyć pić z normalnej szklanki, czekać aż sam zgarnie jedzenie z łyżeczki (językiem), podawać mu pokarmy o zróżnicowanych strukturach itp.
oczywiście również była mowa o standardowych ćwiczeniach - wolnym sylabizowaniu (kiedy na mnie patrzy), oglądaniu książeczek z obrazkami i opowiadaniu co na nich jest itp.

Marcello chodzi i powtarza ostatnio sporo wyrazów: mama, tata, baba, dziadzia, Mata (Mati - brat), Mazia (Madzia - siostra), koko (kot), kolko (kółko), ne (nie), ta (tak).
Ale to jak MU SIĘ CHCE...
A jak nie ma ochoty, to idzie Marcelkowy palec w ruch, pokazuje co chce, a jak nie rozumiemy to.. pisk i płacz.
Tak wiec mysle, ze trzeba cierpliwie czekać.
Jeszcze przyjdzie taki czas, że będziemy miały dosyć ich gadulstwa i zadawania miliooooooony pytań

Acia, spokojnie, daj jej jeszcze czas :)) Ja żałuję, bo mogłam pójść te trzy miechy temu ;) Ale z plusów - poszliśmy 3 tygodnie temu i Krasnal sie naprawdę od tego czasu rozgadał. Może ćwiczenia, może przedszkole, może czas zadziałał? Nie wiem, ale fajnie mieć w domu gadające dziecko :)

Hanny, pamiętasz, Krasnal pozwalał sobie wszystko zabierać. Jak mamy drugiego dziecka nie było w pobliżu, a nawet jesli była i nie interweniowała to ja mówiłam, że jak chcesz tę zabawkę to przynieś coś na wymianę, a nie zabieraj, bo to nieładnie. I dziecię drugie na ogół dębiało, ale albo przynosiło coś innego albo oddawało Krasnalowi zabawkę. A nawet jak przyniosło drugą to jak Krasnal jej nie chciał to nie oddawałam "jego" zabawki. A wiesz gdzie się nauczył walczyć o swoje? W przedszkolu - teraz już nikt mu nic nie zabiera, bo ściska swoją zabawkę i krzyczy "nie! nie ma! nie ma!" :D

Monia, nie wyperswadujesz chyba. U nas też była faza - oblizywał szyby w sklepach, dziamgał te metalowe cosie przy wózkach, oblizywał poręcze... Taki etap, może u Was też? Przeszło po jakimś czasie.

Moj jak mial 1,5 roczku to calowal wszystkie auta na parkingu;)

Spidi,zajady to niedobor witamin z grupe B.

U mnie Hania oprócz memłania psich chrupków to nic nie wkladała do buzi. Natomiast z mową mamy problem. Byliśmy u logopedy która stwierdziła ORM i nawet ćwiczeń nie pokazała. Hania mówi -mama, tata, babcia.,dziadek, Łobuz -raz normalnie a raz po swojemu. Od czasu do czasu coś jej się wymsknie i to na tyle.

Treść doklejona: 13.05.14 14:48
Mogę stanąć na uszach a i tak nie chcę powtórzyć tego o co ją proszę. Rozumie wszystko co do niej mówię iwykonuj
wykonuje polecenia.

Opóźniony rozwój mowy.

Nic nie mówiła ile do tyłu z mową. Dała ulotkę eye q aby podawać (oczywiście opracowała wytyczne co w jakim wieku dziecko powinno mówić -do tej ulotki).

Treść doklejona: 13.05.14 15:27
Może faktycznie Hania się zablokowała - przez bite dwa miesiące wałkowałam z nią w wannie - "powiedz lala" - oczywiście nie usłyszałam tego.

biegowy czy zwykły?

Dziewczynki, rozmwaiałam z terapeutka no i tak:
Dawciu ma zaburzenia czucia głębokiego i jednoczesnie nadwrazliwośc czuciowa w jamie ustnej. Dlatego on czuje potrzebę dostymulowania się. Pani mi wyjasniła, że nie prędko nauczy sie nie brac "zakazanych rzeczy" do buzi.

Czyli pasozyty muszę polubić. Będę go poprostu co pół roku odrobaczac i tyle. Ale 12% EO to juz jest tragedia...

Monia502: Dawciu ma zaburzenia czucia głębokiego i jednoczesnie nadwrazliwośc czuciowa w jamie ustnej. Dlatego on czuje potrzebę dostymulowania się. Pani mi wyjasniła, że nie prędko nauczy sie nie brac "zakazanych rzeczy" do buzi.

Monia a Ty w związku z tymi zaburzeniami czucia głębokiego (rozumiem, że ma niedowrażliwość) nie stosujesz w domu masaży?