Też tą furaginę należy jakiś czas przyjmować, bo odstawiona za szybko nie wyleczy, a zaleczy. Antybiotyk tez przecież się bierze całą serię, a nie np. 2-3 dni, mino, że po 2-3 dniach tez juz może bakterii nie być, ale brac trzeba,

A no i powtórka moczy czy to po furaginie, czy po antybiotyku, po odpowiedniej przerwie. Oba te leki mogą fałszować wyniki.

To powinno wystarczyc, ale obserwuj.

Haniutka u dzieci w tym wieku bardzo dynamicznie rozwija sie wyobraznia, zaczynaja miec straszne sny, myla fantazje z rzeczywistoscia. Ile to potrwa, trudno powiedziec. U Dawidka chyba z rok...szybko podjelismy jednak kroki zaradcze, maz zaczal z nim spac. Spali razem cala moja ciaze i dlugo po urodzeniu Malucha. Nadal sie to u nas zdarza.

U nas tak było dwa miesiące aż wyszły dwie piątki. Chwilowo jest lepiej ale jeszcze dwie przed nami więc oczekuje dalszych sensacji

Ostatnia piątka juz dawno wyszła wiec to nie zęby.
U Zosi ostatnie zęby to był horror. Anemia, zapalenie ucha, wysoka temperatura, marudność i karmienie mlekiem za pomocą strzykawki.

Haniutka: Dziewczyny córka od tygodnia płacze (ryczy) jak tylko ma się do spania. Czasem zasypianie z płaczem trwa godzinę!!!!

Ola jakoś w styczniu lutym regularnie darła sie,/ryczała (bo to nie był płacz) wierzgając i kopiąc z wściekłością nogami. Sprawiała wrażenie jakby wciąż spała bo praktycznie nie było z nią kontaktu jak próbowałam ja słownie uspokoić. Zazwyczaj pomagało dopiero wzięcie na kolana i przytulenie. Czasem jedynie przeczekanie ataku jedynie... Trwało jakieś dwa tygodnie. Też miałam wrażenie że ona jest w jakiejś innej rzeczywistości. W zasadzie samo przeszło. Teraz często się zdarza moczenie nocne... I tak to.

Jakiś czas temu pisałam, że nasz niespełna dwulatek też miał właśnie takie wrzaski nocne, nie wiadomo z jakiego powodu, po prostu jakieś wyładowania emocjonalne, bardzo stresujące dla postronnych itp. I to czasem kilka razy w nocy, czasami z pół godziny ujadania ni stąd ni zowąd. Chyba jakoś po miesiącu/półtora przeszło i teraz wścieka się tylko w dzień, gdy ma już o co, bo charakterek ma mocny;-)

Ja to wiążę z tym, że on jeszcze nie potrafił mówić i miał frustracje z tego tytułu plus ze skokiem rozwojowym.

maxiulka ja miałam takie przeboje z Goska ( dziś 16 latka) Ona idąc do 1 klasy wazyła 15 kg, 10 kg przekroczyła w wieku 3 lat. Jak myśmy cudowali, leki, psycholodzy, klinika gastroenterologiczna. To był koszmar - narawde miałam ochote zapakować jej rurke w gardło i karmic jak gęś na tucz. Ona nie chciała jesc niemal nic poza tym jak jej cos wepchałam na siłe to zaraz to zwymiotowała. A jak cos załapała to jadła tylko to i nic poza tym. Kiedys całe lato przejechaliśmy na kiełbasie z grilla ;) Kolezanka mi powiedziała, zebym odpuściła , ze zacznie jesc jak skończy 8-10 lat. Myslałam, ze ja jebne ;) Ale o dziwo miała racje. dziś nie mogę jej wygonić z lodówki i raczej wkurza mnie zbyt duza ilość pochłanianego przez nia jedzenia.
Dlatego teraz odpuszczam i trudno - Maryska obecnie zywi się tylko chlebem z masłem lub z nutella i rosołem - nic innego nie wezmie do ust ( dziecko BLW które jadło wszystko) przeczekamy. Jak z niemowlęciem TO MINIE

Przede wszystkim przestać wałkować ten temat. Jeśli wszystko w rodzinie zaczyna kręcić się wokół dziecka, które nie je, kiedy każdy jego posiłek jest komentowany, kiedy wszyscy patrzą mu w talerz w napięciu, to jakim cudem to dziecko ma normalnie jeść? Sama tracę apetyt, gdy ktoś nachalnie usiłuje mnie namawiać na zjedzenie czegoś, gdy akurat nie mam wielkiej ochoty (pozdrawiam moją babcię ), a co dopiero takie dziecko, nad którym wszyscy się trzęsą, wszyscy omawiają głośno jego problemy. Odpuścić, olać, zapomnieć. Wyniki badań dobre? To świetnie, znaczy, że naprawdę nie ma się czym przejmować. I tak, wiem, bo przerabiałam to w praktyce. Z pierworodną, bo za drugim razem już byłam mądrzejsza i w ogóle nie pakowałam się w żadne rozmyślania nad tym czy moje dziecko je wystarczająco dużo.

Z tego co kiedyś czytałam o citropepsin odbija się w jakimś negatywnym na żołądku, ale o co dokladnie chodziło to nie pamiętam.
Ja też w gronie mam dzieci, a raczej dziecka niejadka. Moja córka w wieku synka Maksiulki i aktualnie waży z 11kg, ale rośnie w górę, ma dużo energii, db się rozwija. I ja jestem w gronie tych wyluzowanych ;)

To moja chudzina nie taka chuda ;) My z mezem jako dzieci obydwoje chudzi i drobni, więc skąd nagle nasze dziecko ma być grubsze.
Znam troszkę taki ektremalny przypadek - ciotka wmuszala w swoje dzieci jedzenie, dwojka wyrosła z otyłości, chociaż kuzynka ma problemy w okolicach cukrzycy, a druga jest otyla, nawet ostatnio udało się jej schudnac, ale na chwilę.

Maxiulko, ja tez polecam książkę Gonzoleza, mnie ta lektura bardzo uspokoiła.
Sprawdziłabym jeszcze u Twojego dziecka gluten, czy nie ma jakiejś nietolerancji.

Oprócz książki Gonzaleza jest jeszcze "Uśmiechnij się, siadamy do stołu" Juul'a. Bardzo polecam. Dobra na uspokojenie i wyluzowanie się w temacie.

dzasti powiem tak pogadamy o tym co wolisz ja zaliczysz niejadka z pobytami w szpitalu, syropach dla anorektyczek i który ma odruch wymiotny nawet na hasło - chcesz loda?? i jak będziesz reagować gdy Twoje 4 z kolei dziecko będzie miało ograniczone menu ( z racji wieku po prostu , bo przy takim doświadczeniu będziesz wiedzieć , ze to minie).
jak już będziesz na takim etapie to chętnie posłucham wywodów na temat zdrowego żywienia i tego co dziecko powinno a co nie ;) Na prawde wole aby idąc do przedszkola czy terapie zajeciowa zjadła kanapke z nutella, masłem i dżemem truskawkowym niż zawodziła przy sniadaniu i nie jadła nic.

Mój Adaś też ma zmienne fazy na jedzenie. Potrafi jednego dnia zjeść bardzo dużo a innego, tak jak wczoraj, żywic sie cały dzień kluskami (dobrze ze chociaż razowe ;)) i prazonymi jabłkami ze słoika (takie do szarlotki). A, i jeszcze jedną parowke zjadł. Uwielbia parówki, jak chyba większość dzieci. Proponowalam inne rzeczy ale on nic innego nie zje. Albo to na co ma ochotę albo nic. No i trudno. Akurat z Adasiem jest o tyle lepiej ze on przybiera. Gdzieś tam między 25 a 50 centylem na wadze.
Ja polecam, jeśli się mą, spojrzeć do książeczki zdrowia swojej i ojca dziecka. Dla mnie kopalnia informacji i ma też działami bardzo uspokajające. Pamiętam jak mój Adaś przez jakieś 2 miesiące okresu niemowlecego nie rósł wzdłuż. W książeczce wypatrzyłam ze mój maz dokładnie w tym samym czasie miał przestój. Wyluzowalam. Często zerkalam na te moje i męża dziecięce pomiary. Na zapiski o o zabkowaniu, o postępach w mowie, w rozwoju ruchowym . Zdecydowanie dobra rzecz.

Czasem wystarczy zebrać porcje z całego dnia tego co dziecko zjadło, żeby się przekonać, że jak na ten mały brzuszek to nie były takie małe ilości
Hydro nasze posty nawiązywały już bardziej do postu dżasti dot. cukru.

dziewczyny, tak mi mloda dzis 3 razy "ulala". z rana jak wstala (a jadla cala noc normalnie, z rana tez) to taka kwekliwa byla, potem nia lekka rzucilo do wymiotow i koniec koncow ulala niestrawionym mlekiem. potem poszla spac i jak wstala to super hiper bylo, ale po poludniu znow po piersi dwa kleksy niestrawione ulala po czym zachowywala sie rzesko. I teraz zjadla placka na wieczor, moze nie najlepszy pomysl, zasnela przy piersi i zas zaczela zwracac, ale to 2 kleksy normalnie, wylecial pogryziony placek.
nie wiem czy sie martwic czy nie. nie sa to chlustajace wymioty, odnosze wrazenie, ze ulewa ndmiar jedzenia. ale z drugiej strony dziwne, bo wczesniej tak nie robila, a niemowlakiem juz nie jest.

teraz spi, a jutro z babcia zostaje. na szczescie pije wode pieknie z bidonu, z kubka, wiec jakos dadza rade mam nadzieje. zwlaszcza ze nie chlusta, tylko ulewa nadmiar jedzenia. kupa byla zwarta, klocek, dziwne to. czuje niepokoj po porstu, wiecie jak to jest

jutro kupie na zas, dzieki

Jeszcze nawiążę do tego jedzenia niejadków... Nie chodzi mi o dzieci z zaburzeniem jedzenia. O dzieci, które mają problemy czy z odruchami wymiotnymi czy z innymi podobnymi rzeczami. Na tym się nie znam i w tą sferę nie chcę wchodzić. Chodzi mi o te zdrowe dzieci, które wybrzydzają bardzo w jedzeniu. Tezy swoje formułuję patrząc na to ile dzieci moich znajomych jest niejadkami i co jedzą, co piją. I porównuję to do tego ile takich dzieci było jak ja byłam dzieckiem. I co wtedy my jedliśmy i co piliśmy. W moim przedszkolu nie było dzieci, które jadły sam makaron czy suchy chleb. Oczywiście każdy ma coś czego nie lubi - pasztetu, dżemu, płatków itp. Ale generalnie dzieci jadły. Ale słodycze były tylko na kartki, więc raczej były rzadko w domu. Były ciasta domowe, drożdżówki. Do picia kompot (bo wtedy woda raczej popularna nie była). Nie było mlecznych kanapek, nie było nic gazowanego do picia. Dzieci biegały po podwórku całymi dniami i były głodne. Mamy rzucały kanapki przez okno i tak się człowiek posilał. Nikt nie dyskutował z mamą przez okno, że ja nie lubię tej szynki. Teraz (u Maksia w przedszkolu) jak jest na obiad makaron z sosem, to większość dzieci je sam makaron....
Moja mama kiedyś ciągle chciała żebym jadła więcej i nie raz przy zupie się "modliłam". I pamiętam jak mnie to irytowało, że mama chce żebym zjadła, jak ja już więcej nie chciałam. Ale nikt mi w zamian za to nie dawał na kolację czegoś słodkiego, tylko normalne kolacyjne zdrowe rzeczy.
I to nie jest tak, że cukru nie daję w niczym, bo napisałam, że staram się jak mogę, żeby wyeliminować cukier z innych produktów, ale nie zawsze się to da. Parówek prawie nie jemy. W surówkach nie wiem jak ma się znaleźć cukier, skoro go tam nie dodaję. Chleb piekę sama. Dżemy robię sama, i to praktycznie bez cukru. Z keczupu cukru wyeliminować nie dam rady (no mogłabym robić sama niby), ale no bez przesady - tego keczupu dziecko nie je po 300 ml dziennie.... Jak zje łyżeczkę keczupu raz na tydzień, to marginalna sprawa (zresztą Aleksowi jeszcze keczupu nie daję).
I co więcej znam przykłady, gdzie dzieci właśnie ze względów zdrowotnych, musiały przejść na "zdrowe" diety i o dziwo po jakimś czasie nie było już z tym problemów. Jadły wszystko to co w diecie, a tam to często zero cukru (sprawdzanie każdego składu) itp. itd.
Ja po prostu wychodzę z takiego założenia i nie zmienię swojego podejścia, nie zacznę raptem kupować moim dzieciom Kinder niespodzianek bo nie. Nie zabronię im zjeść Kinder kanapki jak od kogoś dostaną (Maks, bo Aleksowi pozwolę ociupinę), ale sama nie kupię. A że dieta moich dzieci zależy teraz ode mnie, to gdyby moje dziecko raptem zaczęło totalnie nie jeść niczego to i tak mu nie dam na obiad naleśników z dżemem. Dam mu zupę. A na kolację ryż z warzywami. A na śniadanie też coś zdrowego. No coś by zjeść w końcu musiał. W tej chwili widzę, że Aleks się jeszcze uczy jedzenia. Nie ma jeszcze swoich ulubionych potraw i tych, których nie lubi. Je wszystko co mu daję. A daję mu prawie wszystko zdrowe. Maks już za to ma swoje smaki. I jak nie lubi mięsa pieczonego to nie lubi. Ale już mówi, że np. ma ochotę dziś na pomarańczowy gulasz (gulasz mięsno warzywny z kaszą). Czy na taką czy inną zupę. Nie wierzę, że to jest przypadek.
Ale oczywiście każdy broni swojego zdania i ma oczywiście do tego prawo. Ja po prostu z obserwacji wiem, że sposób żywienia dziecka do 3-go roku życia (bo na takim wątku przecież jesteśmy) ma kluczowe znaczenie przy zakorzenianiu dobrych nawyków żywieniowych.

doradzcie mi plis. cos bym tej mojej marcie na dzie dziecka kupila, bo ona taka bidula.
pchacza ma grajacego z fisher price, ma takie autko wywrotne tez pchacz.
I nie wiem czy jej kupic:
1. rowerek, te plastikowe z kaczuszka, kojarzycie
2. taki drewniany wozek dla lalek, tez pchacz
czy sobie darowac i jedno i drugie. no skaposzczet jestem, szybko dziec z tego wyrasta, szkoda mi ponad 100 zl wydac nie wiem na ile, a z drugiej strony piter mial wszystko a ona taka bida.
przypomnijcie czym sie wasze dzieci bawia NAJDLUZEJ, co sie najdluzej sprawdzi.
moj Piter mial auto pchacza i u nas to zdalo egzamin najbardziej. a nie pamietam jak to z rowerkiem bylo, tym z prowadnikiem

noooo u nas kuchnia na 2gie urodziny otrzymana i jest nadal CODZIENNIE w uzyciu, druga córa za rok też pewnie ukocha, a juz myslalam, ze pozbędę się tego wielkiego grata z salonu... :P

albo choć zestaw filizanek, talerzyków jakis fajny, najlepiej (niestety) blaszany :D

Pchacz,wózek drewniany moim zdaniem super prezent.
Ale ja to gadżeciara jestem.

Możesz kupić hulajnoge,taką z siedziskiem gdzie później je się zdejmuje i jest taka normalna hulajnoga. Oczywiście jeśli widzisz że Marta lubi takie rzeczy (jak np moja Anula).

Ojciec nasz tylko co chwilę robi porządki i wyrzuca,a ja ciągle kupuje.

Ewasmerf: ona sie tak szybko wszystkim nudzi ze masakra jakas

U nas ten sam problem - najlepsze są piloty, smartfony, ładowarki itp.

Ewasmerf: tylko ten cholerny wyrzut sumienia, piter oplywal w dostatki, a na niej "oszczedzam", no tak sie czuje normalnie, choc jej nic nie brakuje, wszystko ma wlasciewie. najchetniej to bym jakas uzywke wziela za 30 zl, ale zas wyrzut sumienia ze piter wszystko nowe, a ona wszystko stare. wezcie mi przetlumaczcie

Jakbym o sobie czytała...

U nas o tyle lepiej, że dwóch chłopaków, a że została część zabawek po starszym, to nie muszę myśleć dodatkowo o lalkach, wózkach itp.
Fryc się bawi autami, ale chwilę - woli balony, piłki, rozwalać wierze z klocków. No i jak widzi, że Heniu coś robi, to rzuca wszystko i mu przeszkadza. A ten szału dostaje - bo ma np. lego rozłożone i mu rozrzuca klocki (lub bierze do buzi), albo jakieś karty układa, a Fryc mu gryzie, gniecie. No cyrk!

Tez bym musiała coś dokupić odpowiedniego dla Fryca wieku, ale jakoś nie mogę się zebrać. Poza tym za chwilę do opiekunki trafi, a u niej w mieszkaniu nie ma zabawek - choć dla Fryca to chyba nie problem, bo sam sobie je znajdzie (kable telewizyjne, zrobi remanent w szafkach kuchennych itp.)