Mi się wydaje, ze po prostu trzeba rozmawiać, rozmawiać i jeszcze raz rozmawiać i tłumaczyć, czego oczekujemy i dlaczego i próbować zaadresować potrzeby drugiej strony. Często za tymi odwiedzinami i wtrącaniem się bądź wycofaniem stoją dobre intencje.
W mojej rodzinie szokiem było, ze chcemy po porodzie sami się zajmować dzieckiem i zapraszamy w odwiedzimy po 2 tygodniach dopiero. Wynikało to z tego, ze od pokoleń starsze kobiety wspierały młodsze, moja mama np. Kąpała dziecko dopiero po miesiącu,a tak to wszystko babcia robiła. Dla mnie to było bardziej tak, ze młoda mama niewiele miała do powiedzenia i o wszystkimi edytowany ekspertki, czyli mama i teściowa.
Nie chciałam tak.
Po pierwszym szoku zaczęliśmy tłumaczyć, ze chcemy po prostu sami poznać się z dzieckiem, jezeli chodzi o pielęgnację, to teraz są szkoły rodzenia, na których uczą, jak się zajmować, a co do odwiedzin w szpitalu, to zalecenie jest takie, żeby odwiedzających było jak najmniej, bo zarazki, komfort innych rodzących, itp. Itd.
Zorientowałam sie, ze dla wszystkich urodzenie dziecka jest wielkim wydarzeniem i chcą jak najbardziej pomóc i czuć się potrzebni, więc jeszcze przed porodem wypytałam mamę, teściową i babcie o kwestie pielęgnacyjne (nie komentowałam, czy się zgadzam, czy nie, tylko po prostu pytałam, jak to z nami było, jak byliśmy mali) - mam wrażenie, ze dzięki temu uniknęłam wielu niepotrzebnych porad w złym momencie w pierwszym okresie po porodzie.
Jak wyszliśmy ze szpitala wszyscy dostali zdjęcia maluszka i zadzwoniliśmy do rodziny, ze wszystko ok, aczkolwiek czuję się jeszcze kiepsko, nie bardzo mogę cokolwiek ogarniać, więc zapraszam w odwiedziny dopiero za 2 tygodnie. Poprosiłam tez mamę i teściową o ugotowanie/upieczenie czegoś - dzięki temu miały o czym myślec i czym się zająć.
A jak po tych dwóch tygodniach okazało się, ze stosujemy zupełnie inne metody od nich, nikt nie umarł z tego powodu i mamy się dobrze, to już nie było dyskusji, ze pozjadalismy rozumy i nie cenimy rad starszych. Podczas pierwszych odwiedzin tez od nas wyszła propozycja, w jaki sposób mogłyby nam pomóc najbardziej ( nie jako żądanie, tylko raczej w stylu, strasznie by nam ulżyło, gdyby mama zrobiła to i to). Np. Jedną z misji dla mamy było informowanie o tym, co u nas reszty rodziny - ja gadałam tylko z mamą, a mama rosła w oczach, gdy mogła cieciom, wujkom, itp. Opowiadać o swoim wnuku, jego kolkach, itp.
Nie mowię, ze pózniej nie było górek i dołków w relacjach z rodzicami, ale zawsze dzięki rozmowom i tłumaczeniu udawało się wybrnąć.

Ale sie oftop zrobił ;-)

agigi: Często za tymi odwiedzinami i wtrącaniem się bądź wycofaniem stoją dobre intencje.

Oczywiście. Co do tego nie mam wątpliwości. Myślę, że problem leży gdzie indziej. Nie zawsze istnieje dobra wola po obu stronach.Tak jak trzeba dorosnąć do bycia rodzicem, tak samo trzeba dorosnąć do bycia babcią czy dziadkiem. U mnie problem polegał na tym, że w pewnym momencie moja mama pomyliła swoje role. Zachowywała się tak, jakby to ona miała dziecko, a konkretnie dwoje - mnie i moją nowonarodzoną córkę. I tak, wiem, że to było podyktowane dobrymi zamiarami, niemniej efekty były naprawdę opłakane. No bo jak się czujesz jako świeżo upieczona mama, kiedy twoja własna mama uważa, że wszystko robisz źle, a najlepiej by było, jakby to ona przejęła opiekę nad dzieckiem? Fatalnie, prawda? I niezależnie od intencji forma tego przekazu jest bardzo istotna, bo wiadomo, jak jest zaraz po porodzie - połóg, hormony, nowa sytuacja, wszystko daje w kość. U nas doszło w pewnym momencie do sytuacji, w której ja musiałam powiedzieć dość. Poprosiłam mamę o rozmowę, powiedziałam co i jak - że czuję się, jak dziecko, bo ona usiłuje decydować za mnie i nie akceptuje kompletnie moich decyzji na temat mojego dziecka. A to jest właśnie moja córka i to ja za nią odpowiadam i ja o niej decyduję. Owszem, w pierwszym momencie był foch. Ale zaraz potem przyszło zrozumienie i w konsekwencji atmosfera się oczyściła. A ja się poczułam pewnie w swojej roli. Czasem trzeba niestety postawić kreskę, dla dobra wszystkich.

hydrozagadka: Poprosiłam mamę o rozmowę, powiedziałam co i jak - że czuję się, jak dziecko, bo ona usiłuje decydować za mnie i nie akceptuje kompletnie moich decyzji na temat mojego dziecka. A to jest właśnie moja córka i to ja za nią odpowiadam i ja o niej decyduję. Owszem, w pierwszym momencie był foch. Ale zaraz potem przyszło zrozumienie i w konsekwencji atmosfera się oczyściła.

Hydro, u mnie było identycznie. Foch jest do tej pory. Co śmieszniejsze - przy pierwszym się nie wtrącała, po porodzie podwoziła obiady (rewelacja, jestem jej za to bardzo wdzięczna), a przy drugim zachowywała się jakby to JEJ dziecko było.

Czasem rozmowy nie przynoszą żadnego skutku. Ja też wizyt nie chciałam przez dwa tyg po porodzie. Tylko teściowa miała wyjeżdżać do usa wiec ja po tygodniu zaprosiliśmy. A ona tak się obraziła ze zwyzywala mnie do mojego męża przez tel.A ze stałam wtedy obok męża to slyszalam. Ale tego jej było za mało, wiec zadzwoniła jeszcze do mojej mamy i zwyzywala i mnie i ją. Nie widziałyśmy się ani nie miałyśmy żadnego kontaktu przez 11 mcy. Aż umierajacą zabrałam ją do domu (bo to była moja decyzja) i opiekowałam do śmierci. Nigdy mnie nie przeprosiła... wiec dla mnie jest abstrakcja teściowa, która gotuje obiady, żeby ulżyć synowej.
mama moja chyba była zadowolona z faktu, że nie chciałam jej pomocy, bo przecież ona nie ma czas.A poza tym ona tez sama sobie musiała rady dać pi porodzie, to i ja powinnam. A ze nigdy z mama przyjaciółkami nie byliśmy, to nie znioslabym jej pouczania. Ale obiad z checia bym od niej przyjela. Ale co to to nie, przecież jej nie stać na robienie obiadu dla typu osób (jest mega sknera)

Moj mąż po porodzie też był mega pomocny. To były nasze najcudowniejsze chwile. Teraz to jest leń śmierdzący, ale te 2 tyg. robił wszystko. I się uczyliśmy wszyscy żyć razem we trójkę. Gdyby była moja mama z nami wtedy to albo a) doszłoby do awantury między m. a mamą, bo mój m. nie z tych co go pouczać można, albo b) odsunąłby się od opieki i pomocy a raczej poczułby się odsunięty, co byłoby tragiczne w skutkach. Więc nie widzę pozytywow takiej pomocy rodzicow. Oczywiscie mowie o pomocy przy dziecku. Bo moja mama w zyciu nie sprzatala wiec i u mnie by nie posprzatala. Zreszta tego bym sama nie chciala. Bo mama to gosc a gosc nie sprzata.

Musiałabys zapytać jak to jest u Ciebie w luxmedzie z badaniami laboratoryjnymi. U mnie niestety jest tak, że owszem mogę je zrobić je bezpłatnie ale tylko ze skierowaniem od lekarza z Luxmedu, żadnego innego skierowania nie przyjmują, a też posiadam pełny pakiet :/

Myśle że nie masz nic do stracenia, jak się zgodzi to sporo można zaoszczędzić. Bo opcja z prowadzeniem ciąży u dwóch lekarzy to chyba ciężka byłaby do zrealizowania, przynajmniej tak mi się wydaje

kolonialka: Czy w Luxmedzie powiedzieć otwarcie,że chce mieć badania i usg te co się należą ciężarnej a prowadzić mnie będzie ten prywatny? C

Ja to przerabialam i teraz moja przyjaciolka.
Za czasow mojej pierwszej ciazy bylo ekstra, bo wystarczyla jedna wizyta u gina w Lux, ktory zalozyl karte ciąży i potem wystarczylo skierowanie od prywatnego i ta karta ciazy i juz nic wiecej.
Teraz moja przyjaciolka musi robic tak, ze (wypunktuje, zeby bylo jasno):
1. Prowadzi ciaze prywatnie
2. Zalozyła karte ciazy u gina w Luxmedxie na pierwszej wizycie
3. Do czesci badan wystarczy jej skierowanie od prywatnego za okazaniem karty
4. Czesc skierowan musi autoryzowac na wizycie u gina w Lux.
Bez sensu to skomplikowali.
Dawniej to bylo wygodne. Najlepiej zapytaj na recepcji, co musisz autoryzowac (nie na infolinii, bo tam nie zawsze kumają, pamietam jak raz mialam piec telefonow od nich wlącznie z jakims ich manago, bo nie umieli zrozumiec o co mi chodzi, ze na usg prenatalne chce isc do lekarza z certyfikatem od usg).
.
Btw teraz mam od meza z pracy Medicover i tam jest zajebiscie, bo badania autoryzuje mi ichniejszy gin via email! Wystarczy, ze mu pisze, co mam zlecone, a on mi wystawia w systemie. A morfo i mocz moge w ramach ciąży zrobic 9 razy bez skierowania.

Czyli jeszcze inaczej...
To fuzo zalezy z jakiej firmy sie wykupuje, czy prywatnie etc. Tzn w Luxmedzie tak jest, dlatego mnie to wkurzalo. Niejasne zasady, gorsze traktowanie tych, co wykupuja prywatnie (tzn. droższe pakiety, doplacanie etc).
Jak cos to naprawde polecam medicover z tych prywatnych ubezpieczeñ. A przerabialam tez Luxmed i Signal Idunę. Super obsluga i bardzo pro wobec pacjenta (np konsultacje online z lekarzem; wlaczasz kamerke, przystawiasz pupe dzuecka i pytasz, czy to uczulenie czy potowki ;)

Dzięki dziewczyny, po prostu zapytam w recepcji jak to wygląda.

Nie dołuję, informuję tylko coby się inne dziewczyny do Luxmedu jednak nie zrażały
A Ty zmień ubezpieczyciela, bo Cię z lekka wydymawszy

A tam nie dojdziesz. Jak się do mego męża pastucha agenta ubezpieczeniowego zgłosisz to dojdziesz bez problemu najmniejszego

To ja też bez problemu miałam i mam przepisywane badania, które były poza Luxmedem zlecane... I nie płaciłam jeszcze póki co.

Ja mam w TU Zdrowie ubezpieczenie (dawna medica) i mam tak, że wizytę u Gina (prywatną) mi refundują, wypełniam taki druk, wysyłam oryginał faktur (bo trzeba brać) i kasa po decyzji jest na koncie do 14 dni.
Z badaniami jest podobnie jak w Luxmedzie. Muszę mieć skierowanie od ich lekarza, ale nie muszę iść do Gina tylko wystarczy do internisty.

Wszystko zależy od tego ile i jakie badania... Bo jak są to mocz i morfologia to więcej wydam na dojazd do internisty więc się nie bawię w refundację... Ale jak więcej na raz to już mi się opłaca jechać - jadę wtedy do internisty, ten wypisuje badania (mówię wprost, że mam prywatnie zlecone takie i chce je wykonać z pakietu), następnie zgłaszam te badania telefonicznie, że mam zlecone i idę do laboratorium. Wszystko jednego poranka.

U nas w miescie, z prywatnych firm medycznych, swoja placowke ma tylko luxmed. O tyle dobrze, ze nie trzeba chodzic zwyklych przychodni, gdzie sa podpisane umowy. Ale wlasnie przez to maja swoje bardzo scisle procedury. Moja siostra ma w medicoverze i ona chodzi do gina wybranego przez siebie i albo kase zwracaja, alebo jak lekarz ma z nimi umowe, to w ogole nie placi. Ale do wszystkich lekarzy musi chodzic do "zwyklych" przychodni. Co prawda wtedy jest bez tej dlugasnej kolejki, ale zawsze slyszy jakies komentarze. Tylko ze Ona juz zaprawiona w bojach, bo jest przedstawicielem medycznym. Ja bym tego nie zniesla.

A ja wczoraj spakowałam torbe do szpitala, niby nic u nas takiego sie nie dzieje ale nigdy nic nie wiadomo.. We wtorek mam wizyte i zobaczymy co z tą moją szyjką czy nadal wysoko w górze czy może zechciała trochę ruszyć. Już wiem co zaleci lekarz duuużo sexu i masażu cycków pod koniec roku ;) - mniam :)

O kuzwa a ja w LM jak głupia płaciłam za badania :/

MamaFilipa: A ja wczoraj spakowałam torbe do szpitala,

Ja też mam prawie spakowaną- jeszcze pieluszki tetrowe musze kupić i wsio dla małej spakowane, dla mnie też wsio spakowane :D
Mała po obwodzie brzuszka dalej wyprzedza termin OM o 2 tyg.

No to ja też już chyba muszę.... O Boże...

W sumie możesz mieć alergię, Dżasti - to że dotąd nie miałaś, nie znaczy, że nie masz. Alergii można się nabawić w różnym wieku. Ale w ciąży tego nie potwierdzisz, bo testów skórnych Ci nie zrobią, mało tego, nie można niestety typowo przeciwalergicznych leków do nosa stosować w ciąży. Wiem, bo sama jestem alergikiem i boję się, jak ja wiosnę przeżyję bez tych "psikaczy"...
Ale w sumie jak piszesz, że smaków nie czujesz, to raczej na zatoki wygląda niż na alergię, więc do lekarza możesz się przejść, niech zobaczy.

Z leków doustnych na katar w ciąży nie możesz nic - żadnych Acatarów, Sudafedów, czy Ibupromów Zatoki. Do psikania do nosa krótkotrwale możesz użyć jakiś udrażniający aerozol w stylu Otrivin, ale pamiętaj, żeby tego nie stosować dłużej niż 5-7 dni. Albo spróbuj wodę morską, ale w stężeniu hipertonicznym, ona skuteczniej odtyka. A inhalacje jakieś próbowałaś? Olbas albo Inhalol?

Treść doklejona: 21.12.14 21:38
A dziewczyny, ja takie głupie pytanie strzelę

Bo mnie ostatnio zastanowiło, a temat się systematycznie przewija - pakowanie torby do szpitala. Ja konkretnie w sprawie tej torby właśnie, bo dumam nad tym, czy to takie po prostu jest ogólne pojęcie, obejmujące że tak powiem cokolwiek, w co wrzucacie rzeczy do szpitala? Czy to jest taka właśnie torba, w sensie jak kiedyś pakowało się na wakacje w czasach "przedwalizkowych"? Czy do walizki pakujecie? O rany, wiem, że mi jeszcze daleko do tematu, ale ostatnio nad tym rozmyślałam

Blackberry, z Milką miałam 2 torby, takie wakacyjne, nieusztywniane - jedna dla mnie, druga z rzeczami dla Małej i Męża. Takie taśki hehe...
Ale teraz wzięłam jedną większą walizkę na kółkach, po co się męczyć.

Zaczynam odzywac. Ostatnie 3 missiace to byla wegetacja. Mega nudnosci i brak sił. Teraz ciezkie dni pojawiaja sie juz rzadziej i idzie wytrzymać.

Dzasti ja pierwszy raz w życiu na zatoki zachorowalam w ciąży. Polecam inhalacje sola fizjologiczna. Po 2-3 dniach jest poprawa

Dzieki Olenka. No ja wlasnie mam te wydzieliny i na gorze i na dole. Leci ze mnie po prostu wszedzie wrrrrr. Ale w takim razie jutro do apteki i zakupie.

MamaFilipa, powiem Ci, ze marne mi przynioslas pocieszenie...... Siedze teraz z chusteczkami w nosie, bo juz smarkac sili nie mam. Ale przynajmniej mam wytlumaczenie dla meza, a jego ciagle gadanie (idz d lekarza, idz do lekarza, kiedy pojdziesz do lekarza, to jest nienormalne, ciagle tylko ciagasz i ciagasz) to mnie do nie mniejszej kur..... doprowadza