:)

Nie, na razie się nie zdecydowałam.

Wg mnie ten test powinny robić osoby, które miały styczność z alkoholikami w stopniu znacznym, np. z matką.

Cyz jestes DDA

nibriana: Ale moim zdaniem nie można być DDA bez rodziców pijących... można mieć pewne cechy, jednak ich źródło będzie inne i nie wrzucajmy do jednoego worka.

w 100% się zgadzam. dlatego nie rozumiałam "burzy" wywołanej pod moim wykresem, że tylu osobom wykazało, że są DDA. A przecież nie są, bo nikt w ich rodzinie nie pije!

Nie wiem czy się zrozumiałyśmy. Pijaństwo jest alkoholizmem.

Nie zgadzam się, nie zmienię zdania.

I co Ty na to, Nibriano? Moim zdaniem ten tekst to kwintesencja problemu.

Nie jestem specjalistą, ale co do jednego jestem pewna: granica nie jest w żadnym wypadku relatywna. Jeżeli istnieje (a ja popieram wersję, że owszem) to najprawdopodobniej jest połączona z uzależnieniem fizycznym, które łatwo stwierdzić. Jeśli o psychiczne chodzi, to mniemam, że ta granica jest trudniej rozpoznawalna. To nie jest kwestia nazywania kogoś (bądź nie) alkoholikiem. To zasadnicze pytanie o to, czy zaistniała choroba, czy tylko złe, niebezpieczne obyczaje. Śmiem przypuszczać, że picie od wypłaty do wypłaty to pijaństwo - wówczas statystyki podane przez Nibrianę (40% tak zwanych DDA w Polskim społeczeństwie) byłyby jak najbardziej prawdopodobne. Alkoholik nie przeżyje dnia bez wódki. Jeżeli nie dostarczy sobie alkoholu to wystąpią u niego określone objawy, które wymieniono w artykule wskazanym przez Talkę. Zresztą to dotyczy wszystkich substancji uzależniających.

nibriana: Dla mnie to rozróżnienie to jakieś brednie, ale nie przejmujcie się mną.

Ja również tego nie rozdzielam. Jedno łączy się z drugim.

FemmeFatale: bo to przyjemne

z tej przyjemności często tworzy się choroba, granicę łatwo "zgubić"...

Pijak pije dla tej przyjemności, alkoholik - bo już musi.

Pijacy i alkoholicy jej nie znają. My - owszem.

Ależ nie przeczę, że zawsze zaczyna się od przyjemności. Istnieją jednak różne predyspozycje genetyczne i psychologiczne, które sprawiają, że niektóre osoby z większą łatwością poddadzą się słabościom i popadną w nałóg. Dlatego nie każdy jest alkoholikiem, nie każdy jest także pijakiem. Jest także grupa ludzi (chociaż obawiam się, że w Polsce jest ona wąska), która umie spożywać alkohol z umiarem albo nie spożywa go w ogóle.
Każdy alkoholik był kiedyś pijakiem (zaczynał od tego), ale nie każdy pijak stanie się alkoholikiem.

talka89: Sądzę ponadto, że osoby, w rodzinie których pojawił się problem uzależnienia, od używek stronią niejako z racji przeżycia bólu i upokorzenia w dzieciństwie.

Czasami jest tak, a czasami zupełnie na odwrót.

talka89: Swoją drogą myślę, że z tego powodu może wynikać moja niechęć do chodzenia na dyskoteki/imprezy. Zawsze kojarzyło mi się to z powrotem do domu w stanie nietrzeźwym.

Przecież można bawić się bez alkoholu.

talka89: Przez to kojarzona byłam z osobą cnotliwą, co to bawić się nie umie.

A co cnota i umiejętność zabawy mają ze sobą wspólnego? Sugerujesz, że jedno z drugiego wynika? Nie przypuszczam. ;)

Witak i ja :)

Niestety - alkoholik często nie pije po to, aby się bawić. Pije, bo tylko tak ma siłę na stawianie czoła życiu, a potem okazuje się, że problemy zamiast rozwiązywać się, stały się jeszcze większe. A że już wcześniej nie miał siły, to znowu pije... Żale, prośby, wyrzuty - to są kolejne problemy które alkoholik potrafi tylko zapić... To tylko wygląda na "przyjemność", ja raczej myślę, że to szukanie za wszelką cenę "zasłony" którą można zakryć problemy. Zamieść je pod dywan.

Większość alkoholików na trzeźwo była nieśmiała, zakompleksiona, swoje problemy skrywali lepiej lub gorzej.

Talka - można bawić się bez alkoholu, ale niestety - nie w każdym gronie.

Ja jestem abstynentką obecnie. Nie piję, bo jest to mój post. Forma modlitwy za rodziców. Mam znajomych niepijących. A pijącymi nieco trudniej, przynajmniej na imprezach, ale przecież da się budować relacje bez alkoholu , nawet powinno się bez ;)

aczkolwiek - test samodzielnie robiony ma tylko zwrócić twoją uwagę na jakiś możliwy problem, nie jest to rzeczywista diagnoza. Ale tak samo jak ED, jak alkoholizm i inne problemy emocjonalne, tak DDA oddziałuje na osobę i powoduje pewne charakterystyczne cechy. Wtedy najepiej skonsultować t z kimś, kto się na tym zna.

Ja jestem DDA, mój mąż też, oboje pracujemy w środowisku osób trzeźwiejących z różnych nałogów min alkoholizmu. Nie ma wśród terapeutów uzależnień rozgraniczenia między pijakiem a alkoholikiem. Jest to ludowa i książkowa nazwa tych samych symptomów. Łatwiej jest żyć i nazywać kogoś lub siebie pijakiem bo "alkoholik" to ktoś kto sięgnął dna a "pijak" to taki co tylko lubi wypić. Jednak efekt życia z osobą uzależnioną, czy nazwiemy ją pijakiem czy alkoholikiem, jest taki sam-życie zamienia się w cierpienie. Osobiście uważam, że nie ma DDA które sobie "dobrze radzi i nie potrzebuje terapii". Każdy kto dorastał w domu z problemem alkoholowym ma wiele zranień i spraw poprzestawianych, a z tym wiąże się po prostu trudniejsze życie.
Razem z mężem jesteśmy abstynentami i jesteśmy z tego dumni. Zbyt wiele alkohol zabrał nam dobrego by łatwo pozwalać mu wkraczać w nasz świat. Jednak nacisk społeczny jest silny i nieraz trzeba mocno zaznaczyć "nie, dziękuję, nie piję" bo w Polsce wciąż pokutuje zdanie: "kto nie pije, ten kabluje".

ja tam bym na terapię wysłała całe społeczeństwo

hej. wasza dyskusja bardzo mnie wciągneła. ja zyłam w rodzinie gdzie i ojciec i matka przpili całe nasze życie i pomimo iż zdażały im się przerwy w piciu to gdy już zaczeli trwało to tydzień dwa i nie nazwałabym tego tylko pijaństwem bo potrafili chwile żyć bez alkoholu dla mnie to był alkoholizm. moj najstarszy brat również pił do tego stopnia że wyladował na odwyku i jest i będzie alkoholikiem do końca życie. bo cóz z tego że nie dotykał alkoholu przez kilka lat jak dziś znów potrafi sięgnąć po niego i uważa że ma nad nim kontrole nie zdając sobie sprawy z tego że zanim się obejży zatrze mu sie granica między kontrolą a powrotem do nałogu. moja matka ma dziś 67 lat i pomimo problemów z sercem nadal zdaża jej się zajzec do kieliszka.wiec nie uważam że to tylko pijaństwo to horoba bo gdy piło się całe życie to nie da się przestać. ja bez wątpienia jestem DDA, mam nerwice , siwe włosy od 16roku życia, nie ufność, niską samo ocene itd.
boje się ludzi pod wpływem alkoholu i reguje wrecz paniką na pijaną osobe. przeczytałam wiele ksiązek i co z tego jak z tym musze żyć nikt nie wymaże mi wspomnień i braku dzieciństwa.wiem że byłabym dobrym kandydatem na terapie bo po rodzicach i bracie pijących plus ojciec horował na shizofrenie to mam niezły bagaż cierpienia.
ale ułożyłam sobie życie zdala od domu żadko do niego jeżdze. mam wspaniałego partnera który alkoholu nie znosi i nigdy go nie lubił.ale zdaje sobie sprawe ze moje rozchwianie emocjonalne zapewne wynika z mojego bagazu wspomnien. da się z tym zyc i kontrolować emocje ale chwilami czlowiek ma wrazenie ze raguje nie racjonalnie do zeczywistosci.

no z tym placzem bez powodu to i ja mam prooblemy. moj to sie czasmi smieje ze znowu musze poplakac bo mam zaduzo wody. stara sie mnie wtedy rozsmieszyc bo i tak nie wiadomo o co chodzi. i to moje ciągle pytanie "kochasz mnie" choc wiem ze nikt nie kocha mnie bardziej niz on musze zadac to pytanie wrecz co wieczor.

Podobno żyje
Ktoś kiedyś
stwierdził tak.
Bo serce mi bije,
Bo oddech w piersi jest,
Bo w żyłach płynie
czerwona krew.
Podobno żyje.
Mówiono mi tak.
Stwierdzono nawet,
że piekny jest świat.
I leży u mych stóp
bym mogła z niego brać.
Tak podobno żyje
Mam serce, które bije,
lecz świat jakby z za szyb
A ja uwięziona w klatce
tegoswedo życia
zastanawiam sie...
czemu dane było
przyjść mnie na ten świat,
pełen cierpienia, pełen wad...
Gdzie walczyć trzeba
o okruchy miłości,
o szczypte wyrozumiałości,
o opieke i ciepło
rodzicielskich rąk.
Podobno żyje
Tak
Odczówam ból, cierpienie i strach
zastanawiam się gdzie jest
ten piękny, obiecany mi świat?!
podobno żyje,tak.....

to taki moj sposob na smutki.przelewam to na papier;)

kazdy sposob jest dobry by dać uciec emocjom. czasmi zastanawiam sie nad terapia ale boje sie to rozgrzebywac rany i ze bede sie czuła jeszcze gorzej a tak teraz potrafie zyc nie myslac o przeszlosci za czesto.