aaa- no ja to od razu po teście leciałam się radością podzielić :)

Talinko, a z innej beczki mozesz mi wpoeidziec, czy Ty badalas szyjke? na wykresie chyba nie zaznaczalas, ale tak z ciekawosci odnoszac sie do postow z watku o badaniu szyjki:jaka jest na poczatk cizy? jesli w ogole masz porownanie z przed;) ja pewnie bym dluga z wiadomoscia o pozytywie nie wytrzymala;)

o matko nie chce sie nakrecac, bo test byl ujemny.wczoraj pisalam chyba na starajacych sie o tym, ze brzuchol tak juz bolal, ze bylam pewna @.z ciekawosci sprawdzilam szyjke, bo zwykle na @ miekkla, a tu wlasnie twarda i zamknieta jak nigdy... ale wydaje mi sie, ze moze luetina zadziala i sie domknela czy cos, bo wczesniej przy plaieniach byla twarda,ale tyci otwarta. no nic nastawiam sie na @ dalej... dzis rano zaraz po przebudzeniu tez twrda i tak mocno zamknieta...juz glupieje. Talinko dzieki za odp

no tylko ja ja pierwszy raz przylapalam taka zamknieta:) a to swintuszka mi numer wywija moze to ze szczescia, bo komode jedziemy kupic hihi swoja droga moglabym sie z tym zaciazaniem wyrobic do marca, bo tutaj Dzien Matki jest 14 marca i ladne ciazowe rzeczy sa w sklepach;)

Ja pierwszą córkę urodziłam wcześnie, miałam 21 lat i dużo cierpliwości dla niej. Dla drugiej, urodzonej po 30 tej cierpliwości mi czasem brakuje i sił jakby mniej ;-) Może to wynika z tego, że one są bardzo różne, pierwsza spokojna - dziecko aniołek, druga bardzo żywiołowa, wulkan energii.

hydrazine: na takiej zasadzie, że w czwartek ktoś rzuca pomysł, a w piątek wyjeżdżamy. Oczywiste, że teraz to niemożliwe w takiej formie.

a jednak możliwe:D wypróbowane:D

Tej "wolności" rzeczywiście szkoda czasami... ale myślę, że od czasu do czasu można przecież zaszaleć i odrzucić dziecko dziadkom (oczywiście rozsądnie, nie codziennie, ale raz na jakiś czas) i odpocząć

Hi hi - to prawda. Tak smao już nie będzie.
Nie bez powodu dziecko jest nazywane kolejnym rozdziałem w życiu.

martitap: Talinko, to się tak nie da. Fakt, że nie trzeba wtedy za dzieckiem biegać i pilnować, ale i tak myślami się wraca do brzdąca - czy już zasnął, czy wypił mleczko, zjadł kolację itp.

Wiem, hi hi
a raczej - wyobrażam sobie

martitap: Człowiek czasem nawet nie ma czasu zastanowić się, jak było kiedyś...

to nie brzmi zachęcająco

A ja myślałam sobie, że 28lat to taki w sam raz wiek na urodzenie pierwszego dziecka i nawet wydawało mi się, że jestem na to dziecko gotowa... cokolwiek to znaczy. Bzdura, nie byłam gotowa, może dlatego iż od razu urodziłam dwójkę dzieci...

A ja byłam bardziej gotowa jak byłam młodziutka niż ostatnio. Wszystko zależy od okoliczności.

aggnieszka: A ja byłam bardziej gotowa jak byłam młodziutka niż ostatnio. Wszystko zależy od okoliczności.

Może w młodziutkim wieku łatwiej to przychodzi, bo to jeszcze taki wiek kiedy się marzy o bardziej zaawansowanej "dorosłości"? I te kolejne etapy są bardziej "podniecające"?

Aga, nawet nie chcę o tym myśleć :) Może to egoistyczne z mojej strony, ale tęsknię za życiem we dwoje, tylko mąż i ja.

Aga masz całkowitą słuszność twierdząc, że dopiero w drugiej ciąży, czy kolejnej wie się, co człowieka czeka :-) A czasem nawet kolejna ciąża czy kolejne macierzyństwo potrafi zaskoczyć

Hania szczególnie pewnie :P
Czytając te wypowiedzi z innego tematu

ja z mężem też staram się o dzidzie tak mniej więcej od wczoraj powinnam dostać okres jestem w 32 dniu cyklu i mam ogromną nadzieje na to że jestem w ciązy ale dzis z rana się załamałam bo test wyszedł negatywnie nawet nie było śladu drugiej kreseczki może jeszcze musze trochę poczekać jeżeli do czwartku nie dostanę nadal okresu to zrobię kolejny test w piątek z rana za Ciebie też trzymam mocno kciuki !!!

Ja wracając do tematu ciąży u 18 latków.Uważam że czasem taka 18-letnia dziewczyna jest dużo bardziej odpowiedzialna niż ta co ma 26 czy 30.Oczywiście nie wrzucam tu wszystkich bo wiadomo ze różnie bywa.Ja urodziłam synka mając prawie 17 lat......wiem co wam się teraz nasuwa na myśl :)Żałuje tylko że nie mogłam na początku dać mu tego co chciałam musiałam dwa razy bardziej o wszystko się starać,jeszcze do tego okazało się że ojciec dziecka to kompletnie nieodpowiedzialny dzieciak.No nic było minęło nad drugim dzieckiem o które teraz się staramy z mężem myślałam dwa razy.Wiem że teraz nas stać na dzidziusia i jestem gotowa świadomie na dziecko.Nie żałuje że syn się urodził tak wcześnie,żałuje że na starcie mieliśmy ciężej niż się zdawało ze będzie.Ale myślę że najważniejsze to wierzyć ze się uda.

Zmienne nastroje to u mnie codziennosc, wiec po tym objawie nigdy bym nie poznala , poranne nudnosci to tez u mnie normalka jak wypije herbate naczczo a wieczorem jak zjem cos ze smazona cebula, senna jestem w ciagu dnia (w pracy nudy - pracuje w hotelu na recepcji) a wieczorem nie moge zasnac (przez to mam zmienne zmiany raz do 3.00po poludniu a nastepnego dnia do 23.00), przed okresem boli mnie biust, jest twardy i powiekszony, wiecznie mam napady na cos do jedzenia (tylko czesto nie moge zlokalizowac na co mam ochote) to jak poznam ze w ciazy jestem hihihi
Nie rozumiem! Nie latwiek kupic kilka testow i trzymac na zapas (jak sie oczywiscie staracie o dziecko) i jak przyjdzie czas obsikac go (z przeproszeniem) i tyle faktycznie pytania na forum czy myslicie ze jestem w ciazy sa bez sensu (juz byla o tym dluzsza rozmowa)

Trzeba jednak pamiętać, że stajesz się odpowiedzialna za dziecko. A w młodym wieku nie każdy jest tego świadom. Nie każdy to potrafi.

Monisia takie same objawy mam co miesiąc.U mnie oznaczają zbliżającą się @ Kiedyś i w sumie do nie dawna myślałam,że co miesiąc jestem w ciąży . Jadłam strasznie dużo,mogłam mieszać słodkie z ostrym itp. , mdłości ranne oraz na niektóre zapachy , pogrubiony brzuch.. Teraz dopóki @ nie zacznie się spózniać min. 2 tygodnie to chyba nie uwierzę,że jestem w ciąży..

Ja pracje, studiuje (w USA muszę się przekwalifikowac z nuczania początkowego na coś co mogę tu robić w obcym dla mnie języku) ale mam stabilna sytuacje życiowa i wrazie czego wiem ze mogę przerwać prace i zając się dzieckiem chodząc w tym czsie do szkoły wieczorowo a mąż zostanie z malenstwem w domku. Mam 29 lat wiec już się wyszumialam i wolałabym zajmować się malenstwem niż balowac na imrezkach z kupelami ( a mając 17 lat to raczej to się ma w głowie) Zeby nie było ze po jakims czasie dziecko sie znudzi bo ogranicza i teraz nie mozna sie wluczyc po dyskotekach, klubach I innych takich a pozniej pretensja do dziecka bo przez ciebie nie moglam...

Czytam sobie te 3 strony dobrych rad (bez ironii, narawdę wiele mądrych rzeczy tu padło) i chcę zadać jedno pytanie: co to jest instynkt macierzyński??
To przecież nie jest zachwycanie sie "słodkim bobo" czy "ogromne pragnienie dziecka". Jak to czytam, to sie cuzję zażenowana, że kobiety potrafią być tak infantylne (choć w sumie natolatkom wolno;).
Droga Niuniu, zapytałaś o radę, wiec tu sę dziewczyny wypowiedziały. Agunia05 (bądź co bądź doświadczona w macierzyństwie) dała Ci nawet swój osobisty przykład, a Tom bardzo mądrze przedstawił pespektywę dziecka. Jeśli rzeczywiście odczuwasz instynkt macierzyński, to - jak to instynkt - powinnaś czuć się zaalarmowana, powinno Cię to zaniepokoić i miłość wobec dziecka, któe dopiero sie narodzi powinna CI podpowiedzieć,że może rzeczywiście to jeszcze nie jest dobry czas. Że móże warto zaczekać.
Ja przynajmniej tak wyobrażam sobie instynkt macierzyński. Jako poczucie odpowiedzialności zadziecko, od samego początku, tj. od podjęcia dezcyzji.
(btw, będę mamą w tym roku, chciałam dziecka, ale instynkt nigdy m sie nie objawił piszczeniem na widok "słodkch bobo"...)