No akurat jak mój Hug był na piersi to chorował dużo bardziej i dużo więcej niż po odstawieniu, więc to się u niego zupełnie nie sprawdza

Któraś lekarka mi kiedyś powiedziała (ale nie wiem czy to prawda.....), że chłopcy faktycznie częściej mogą mieć oskrzelowo-plucne infekcje, bo że jakoś anatomicznie coś tam w budowie jest inaczej, że się dłużej coś tam kształtuje etc. Wtedy wydało mi się to trochę dziwne, ale kto to wie.....
Natomiast najbliżej mi jednak do tezy Karolci i jednak chcę wierzyć, że u nas taka właśnie jest przyczyna.
Tym bardziej, że pierwszą poważną chorobę złapał Hugo od Niny, kiedy miał niecałe trzy tygodnie. Trafiliśmy do szpitala z ciężkim zapaleniem oskrzeli, antybiotyk miał dożylnie podawany prze tydzień, zapewne go to na starcie mocno osłabiło, a potem poszło jak lawina śnieżna.

Natomiast plus jeden jest taki, że Hug choruje dużo, ciężko i z grubej rury, ale też bardzo szybko zdrowieje
W piątek ledwo go do przychodni dotargałam, noc cała przewyta bo się dusił i kaszlał a od niedzieli dziecko zupełnie zdrowe
Do tego stopnia, że zapominam o podawaniu leków i muszę mieć cały czas kartkę przypominająca na wierzchu

Moi nigdy nie zlapali jeszcze infekcji oskrzeliwo-plucnej (odpukac!) Zawsze przeziebienia. Tez mimowiono, ze dzieci po cc ni y czesciej te infekcje lapia. I co? I tez jakby nie ma potwierdzenia na watku. Kasi Misia tez z tego co pamietam po cc, u Was Teo to juz w ogole centralnie zaprzeczenie. Ja tez jestem po cc i rzadko choruje. Moj brat po sn i wiecznie cos

Popieram Ewe, trza przyjac na klate ;-) wiadomo, ze waro sie zdrowo odzywiac, ale spojrzmy prawdzie w oczy. Generalnie wiekszosc dzieci zjada na sniadanie czekoladowe kulki, a potem te maslane buleczki z nutella i zalatwione zywienie na caly dzien. Tak, znam taka dziewczynke i od wrzesnia zdrowa. Nawet kataru nie lapie. No nic kompletnie, a widuje ja praktycznie codziennie, bo to sasiadka. Frekfencja 100%. Takze obstawiam geny jednak i troche szczescia.

Treść doklejona: 08.11.16 08:40
Sluchajcie, a ja troche zmienie temat. Jak juz tu jestescie i podnioslysmy temat przedszkola. Jaka mi dzis akcje zrobili chlopacy to koniec. Nie przepadaja za przedszkolem to fakt, ale do tej pory po dluzszych negocjacjach udalo mi sie ich jakos ubrac i wyciagnac z domu. Wczoraj nie poszli do przedszkola, bo jeszcze troche rozwolnienie mieli (nawet dosc mocno), w weekend mielismy jelitowke. No ale dzis juz ok. Wstali wczesnie, szykuje ciuchy, a oni nie i koniec. Zaparli sie, ze nie ida i tyle. Najpierw, ze beda plakac to im mowie, ze ok, jak im smutno to sobie poplacza, ze ja tez czasem z tesknoty placze, ale wiem, ze zaraz po obiadku po nich pojde. Ale oni przyrosli do lozka. No nie wwyszli z lozek. Dopiero teraz...no i co mam zrobic jak sytuacja sie powtorzy?

Frances - zaprowadzic nawet spoznionych mozesz?? Mysle ze sie kapnal, ze i tak pojda wiec sie zwleka wczesniej :)

Ewa, a Ty jeszcze nie zauwazylas, ze na forum czy ogolnie "w necie" to sie czyta rozne rzeczy i kazda matka jest idealna. Kazde dziecko idealne, ma idealna diete i w zasadzie nie sprawia problemow ;-) a zycie swoje ;-)

Ja ostatnio byłam przerażona bo w przychodni z gabinetu wyszedł przed nami chłopczyk odesłany na zakazny. Nie wiem czemu, natomiast wysypki żadnej nie widziałam......


Fran a co do Twoich chłopaków. Ja bym się trochę obawiała, że zaczną kombinować jak nie będą chcieli do przedszkola. No bo widzieli, że koniec końców zostali. Wiadomo przedszkole to nie sZkoła i nic się jeszcze nie dzieje. Zwłaszcza że Ty do pracy się nie spieszysz rano. Ale jest jakaś szansa że im to potem zostanie więc warto chyba tłumaczyć i za wszelką cenę rano próbować ich z tych łóżek wyganiac. Natomiast wiem jakie to ciężkie bo sama mam taki okaz w domu. Ty masz gorzej, bo okazy dwa i ogarniasz je w pojedynkę.
Musisz jakiś wymyślić sposób, nie wiem. U nas najlepiej działają misje, wyścigi i takie tam inne. W formie zabawy ofc.

Karolciat, te antybiotyki i naszą pediatrę "trzęsą". Dlatego tak naprawdę zapisuje je w "ostatniej chwili". U nas nie jest to takie dobre, bp przy zaburzeniach odporności, jeśli bakteria się rozhula to robi się groźnie. No, ale na ślepo brać też nie chcemy. W tym roku szkolnym póki co trzymam w domu dzieciaka, bo po zeszłorocznej serii antybiotyków bardzo wątpię w jakąkolwiek odporność syna. Niby juz około pół roku nie brał, ale czy juz coś z tej odporności odbudowaliśmy???? Przypomnę, że przez 12 mcy dostał 10 antybiotyków. To pewnie jeszcze lipa u nas...

A ja mam kompletnie inne spostrzeżenia - większość rodziców jakich znam to mega świadomi ludzie, czytają skład produktów, rzadko kupują gotowce. Jak pomyślę co ja jadłam na sniadanie jako dziecko to mi się słabo robi ;)

Fragl, to moje znajome kompletnie nie przykładają się do tego co ich dzieci jedzą... Troszke jest to wynik tego, że mają niejadków... Jedyne co "wcisną" to owe płatki czekoladowe, budyń z cukrem i cynamonem, smażone kotlety co obiad...

W skrajnych przypadkach jedna z moich koleżanek gotuje 5 obiadów (bo mąż tez niejadek) i każdy je co innego... Ale ogólnie menu ubogie, o czytaniu składu mowy nie ma, bo jak jeszcze to by analizowała, to nic by nie zjedli...


Z drugiej strony tak sobie myślę... Mój syn mega wybiórczy w jedzeniu, a je naprawdę bogato. Ja duzo pracowałam nad tym by do pewnych potraw go przekonać, jednocześnie bez traumy i bez zrażenia go do jedzenia (co łatwe nie jest) i wiem, że w sumie można wyrobic w dziecku nawyk zdrowszego odżywiania.

I ja absolutnie za idealna matkę sie nie uważam, bo jednak tez sporo błędów popełniam. Moje dziecko żadnym ideałem nie jest, ale ja lubię jego nieidealność ;), także ja tutaj serio nie pisałam, żeby sie wywyższyć, czy coś... Tylko wiem, że czasami rodzic dla świętego spokoju poda dziecku zjeść to co ono chce, żeby (jak to mów moja przyjaciółka) sie nie użerać.

Trochę kłopotliwe jest to o tyle, że jak byłyśmy razem w Sopocie, to wszystko było zorganizowane pod jej syna. Nie mogłyśmy wejść do stu restauracji bo "Krysiu nic tu nie zje". Istotne nie było to, czy w wybranej 101 restauracji mój syn się naje :P... Dlatego troszkę się cieszę, że u nas ten trening żywienia się odbył, boi krucho widzę to nasze wspólne jedzenie :P

Od razu wyprzedzam, że o rozłące mowy nie było, bo chłopcy koniecznie chcieli jeść razem :P... Ale tej 101 restauracji szukałyśmy ponad godzinę, co przy głodnych dzieciach było.... irytujące :P.

Treść doklejona: 08.11.16 12:32
Katka mój syn do około 4 rż. też tak dobrze znosił gorączki. Teraz gorzej, bo już przy 38 potrafi się odwodnić... Ale tez pamiętam czasy, że mówię lekarzowi "gorączka do 40 stopni), a on na mnie jak na głupią, bo Dawciu na chorego nie bardzo wyglądał... Nawet strzelali mu w czoło termometrem, bo jak??? 40 stopni i biega????

Może...
Ale pamiętam jak mi koleżanki opowiadały, że ich dzieci chorując leżą w łóżku, śpią pół dnia.. nie ruszają się (bo źle się czują), a mój pełne szaleństwo :P. I ile razy sobie myślałam "jak już choruje to mógłby chociaż troszkę poleżeć", bo fioła można było dostać ;)

TEO, tyle to ja wiem. Tylko wlasnie SPOSOB jakis potrzebuje
Co do goraczki...to ja dlatego ostatnio Kubie noe zbijalam. Polezal kilka godzin z 39,3 i na drugi dzien zdrowy

A nie, to u nas niezbijanie w grę nie wchodzi :P Ze względu na to odwadnianie i utraty przytomności...

Ale jeszcze mi się przypomniało odnośnie świadomości rodziców. Ile razy bym nie leżała w szpitalu z młodym to trafiam na matkę lub dwie, gdzie toczymy tego typu dialog:
Inna matka: Ty to masz dobrze...
Ja: Tak?
I: No, tak... Męża nie masz, gotować nie musisz...
Ja: Ale ja gotuję.
I: po co?
Ja: Bo mam dziecko.
I: No, ale toż to wystarczy paróweczkę podgrzać.

Katka, na forach dla dzieci autystycznych, sporo rodziców wyznaje "naturalne metody leczenia" i gorączka jest jednym z elementów tej terapii, więc nie zbija się gorączek 40 i powyżej. Sporo matek zachwyconych, bo w końcu faktycznie gorączka spada, antybiotyków nie było, ani żadnej innej chemii. jedynie zimne okłady, witamina C w różnych postaciach, zioła...

Także 39.3 nawet mnie nie ruszyło, gdy przeczytałam, że nie była zbijana...

Natomiast te 40 plus, to masakra, bo częśc z tych dzieci kończyła w szpitalu z zagrożeniem życia, o czym na forum juz sie nie pisało, lecz poczta pantoflową. Nagle kontakt na forum nikł, ale jak ktos bliżej znał, miał w znajomych to dowiadywał się dalszych losów owego "naturalnego leczenia"...

Else: Natomiast te 40 plus, to masakra,

40 plus może prowadzić do nieodwracalnego uszkodzenia struktury białek w komórkach nerwowych ale te niższe (39), jesli nie są zbijane też niekorzystnie działaja na organizm, bodajże na serce.

Treść doklejona: 08.11.16 13:42
O, tu cyctat: przyśpiesza czynność serca, zwiększając zapotrzebowanie na tlen. To powoduje, że przepływ krwi przez tętnice wieńcowe jest mniej efektywny i mogą pojawić się objawy niedokrwienia serca.

Treść doklejona: 08.11.16 13:44

Frances: Taka mial.moze z pol godziny. Potem czulam, ze rece i nogi cieple, wiec wiedzialam, ze bedzie spaadac. Spadalo, bie tak szybko jak po lekach, ale spadalo.

aaaa, no to już inna bajka :) Bo wczesniej napisałaś:

Frances: Polezal kilka godzin z 39,3 i na drugi dzien zdrowy

Ta temperatura tez sie tak wahala troche. Spadla i potem wieczorem znowu wzrosla i spadla. No sama sobie probuje to jakos sensownie poukladać glowie poukladac

a ja zbijam ponizej 38,5. wiem, ze ponoc organizm walczy jak jest podwyzszona temperatura, ale sama wiem jak ja sie kijowo czuje jak mam goraczke.

Hej dziewczyny, dawno na forum nie zaglądałam, gdzieś mi ostatnio czas za szybko pędzi.
Tymczasem Ola przywlokła ze żłobka jakąś mega zarazę, zmutowane jakieś wirusy, wszyscyśmy się rozłożyli na amen. Ola najpierw wysoka gorączka i zapalenie ucha od kataru ciągnącego się już z 3 miesiące, podany antybiotyk, ale gorączka mimo antybiotyku jeszcze kilka dni trzymała. Teraz dziecko już lepsze, humor wrócił, apetyt jeszcze nie bardzo. Ale na kontroli ucho dalej czerwone, CRP bardzo wysokie i dostała kolejny antybiotyk. Zresztą rzeczywiście wszyscy strasznie chorujemy w domu, więc atmosfera do zdrowienia kiepska.

Natomiast pytanie mam do Was, doświadczone antybiotykowo mamy. Dostaliśmy teraz Ceroxim (odpowiednik Zinnatu) i straszliwie gorzkie okropieństwo to jest. Pierwszy antybiotyk Olka łykała bez najmniejszego problemu, z tym jest walka. Macie jakieś sposoby, jak to paskudztwo podawać...?

Kurcze u nas zinnat u młodej wracał z pawiem 😕 ja też mam pytanie chorobowe, może mi ktoś coś podpowie. Starsza przewlekła miesiąc temu wirusowe zapalenie spojowek, jakoś wyszła z tego, ale młodsza nadkaziła te oczy i miała mega ropę. Leczyliśmy 3 tygodnie kroplami, po odstawieniu objawy wracały ale nie takie ostre. Dziś pediatra dała krople na alergię i kazała do okulisty dziecięcego iść. Tylko że to raczej nie alergia bo moja mama w zeszłym tygodniu się zarazila. No i już zglupialam, jutro robię wymaz z oka. W poniedziałek dopiero okulista. Czy któraś miała takie przeboje z zapaleniem spojowek?

Serriata, sprobuj jej po wymazie (bo nie wiem czy wyniku nie zakloca) nagietkiem przemywac. Moze akurat do poniedzialku pomoze.

Kasiu a miałyście kiedyś Klabax?
Ciekawe czy Misia by zazyla
Zinnat to przy tym jak miód zaiste

TEO, ale ja nie twierdzę, że jej smakują te leki, bo to oczywiste, ze nie. Popija od razu, krzywi się, czasem nawet ją cofnie ale bierze, bo wie, że musi. I nie muszę z nią walczyć nigdy - o to mi chodzi. Jak widzi, ze idę z lekiem - otwiera paszczę bez gadania. A dużo niestety leków mamy na koncie, bo chorowała sporo jak poszła do przedszkola (uszy najczęściej). I ten klabax też by wzięła na setę, zapiła szybko i byłoby po kłopocie. To samo mamy z pobieraniem krwi. Boi się, ale rękę daje i nie wyrywa. Może tak to u nas wygląda dlatego, że ja jasno stawiam sprawę i mówię: "Miśka, no niedobre to bardzo ale to lekarstwo i powinnaś je wziąć, by wyzdrowieć", lub jeśli spyta, czy pobieranie krwi będzie bolało, to mowię, że owszem, może ja troszkę zaboleć". Najgorzej ze wszystkiego jednak znosi mucofluid pomimo, że to do nosa. Zawsze ją cofa konkretnie, zawsze :)

Tak myslę sobie, że to moje dziecko to w ogóle dziwne jakieś, bo pączka czy drożdżówki nie zje, ale za to uwielbia miłością wielką śledzie w każdej postaci. Jogurty naturalne woli od tych smakowych. No tak ma od zawsze. Ale do czego zmierzam... woli kwaśne, słone, gorzkie od słodkiego. Jej lepiej antybole wchodzą niż słodkie syropki.

Treść doklejona: 09.11.16 12:19

Karolyn: Dominikowi klabax bardzo smakował :D

No własnie. Podejrzewam, ze nasze dzieci sa takie same pod tym zwględem :) Niepokojące to trochę, nie uważasz Karolina? :D Lekomani :)

Dziękuję za odzew. Wymaz zrobiłam sama, co z tego wyjdzie będzie jutro lub w piątek wiadomo. Oczy bez kropli czerwone, zapuchnięte. A najlepsze ze chciałam do okulisty w poniedziałek i nie było żadnego to poszłam do pediatry, który odesłał nas do okulisty. A w gratisie młoda przewlekła jelitówkę :-/

Serratia, to jeszcze srebro koloidalne dobrze wybija takie rzeczy (i w zasadzie nie powoduje uczulen) 2 krople 3 razy dziennie do oka.

Karo, moja tez słodkie lubi, choć nie ma tak, jak dzieci moich znajomych np. że nie maja umiaru i gdy leżą ciastka, to by jadły jedno po drugim. Ona zje pół, czasem zje jedno - jeśli nie jest głodna oczywiście. Generalnie jak najedzona, to słodkie mogłoby nie istnieć. Ostatnio pierwszy raz w życiu zjadła pączka - nigdy wcześniej jej nie smakował. Ale to też była bardzo głodna, bo moi rodzice ja wzieli z przedszkola bez obiadu i kupili w drodze... W szoku byłam, ze zjadła :)