nasz śmietniki są zamykane na klucz od początku istnienia osiedla.

hmm Liwia a kiedy? w zimie czy jak pada deszcz i jest zimno i wilgotno - kiedy farba poodpryskuje i nie bedzie to trwała naprawa... Ja wiem ze to może wkurzyć ale z 2 str muszą to zrobić a najlepiej tak by było na dłużej niż kilka m-cy
ja najbliższy plac zabaw mam ponad km 2 chustawki łańcuchowe z oponami i 1 domek z połamaną ślizgawką

A kto mówi o zimie? Przed majem był jeszcze kwiecień, a u nas syberyjskich mrozów nie było... Administracja dała d*** i tyle.

Hej dziewczyny. Miłego weekendu wam życzę. Ja od rana wzięłam się za pieczenie ciasta - już w piekarniku rośnie truskawkowo-jabłkowe:)
Zaraz ogarniam chatę i jadę na zajecia z uczniem. A potem z Gosią jedziemy do moich rodziców brykać po ogrodzie, bo pogoda śliczna:)
ps. przyjaciółki zapraszam pod wykres - fotki z wczorajszej imprezy w przedszkolu i wczesniejsze z super wypasionego placu zabaw ;)

Hej dziewczyny! Chyba dostałam zapalenia zatok. Właściwie jednej zatoki - ciągle z jednej dziurki nosa leci mega gęsty katar i dzisiaj doszedł ból - szczególnie przy pochylaniu - czoła i jakby oka... :/ auuć! Jakieś rady?

Ibuprom zatoki i inhalacje z rumianku:)

Mojemu M pomaga:)

mnie tez pomagal ibuprom...

mam inhalator - wczoraj wieczorem wdychałam i dzisiaj też własnie mam na dziobie i wdycham. Sól fizjolog + INHALOL. Macie do polecenia jakiś inny specyfiki do inhalatora? Mam nadzieję, że się wyleczę tymi inhalacjami i ibumem zatoki

Karko mecza zatoki a mnie pecherz... Tydzien temu sie zaczelo, bylo zle ale kurcze niby przechodzi a jednak wciaz meczy- siedze ze sloikiem z goraca woda na podbrzuszu. No i w takim przypadku rozwazam pojscie do lekarza po antybiotyk... :(

ja mam dziś kryzys żłobkowy po weekendzie Krzyś strasznie plakał jak go zostawiał maciek buuuuu:/

Paaula82, a może on tylko płacze w momencie jak wychodzicie. Gosia do tej pory mi tak czasem robi. A nie zdążę wyjśc z budynku i już ładnie się bawi. Sama byłam świadkiem, jak tak dzieciaczki robią.
Mało tego - Gosia np. robi aferę tylko przy mnie. Jak dziadek czy babcia ją zaprowadzają, to w ogóle nie płacze.
Trzymajcie się.

dzięki MrsHyde. Flegaminę jeszcze biorę, dziś i jutro porobię inhalacje, ibuprom zatoki. mam nadzieję, że minie

Wszystkiego najlepszego:)

Salinos, zaszłam w ciążę przed 18. urodzinami, w jakiś sposób wiem jak to jest (z tą kuzynką). Pomyśl jak to było gdy jeszcze się nie starałaś, jak ktoś miał dziecko a nie miał odpowiedniej sytuacji rodzinnej/materialnej to nie popatrzyłaś nigdy trochę krzywo? Tak to jest, jedni nie chcą, drudzy bardzo pragną. Ale nie wydaje mi się że wstyd kuzynki oznacza że będzie mniej kochać to dziecko lub coś w tym stylu. Wstyd odnosi się do społeczeństwa a nie do dziecka.
Pomyśl sobie że właśnie w tym miesiącu leczysz wielką przeszkodę w zajściu w ciążę, więc to jest cykl zysków a nie strat. Trzymam mocno kciuki żebyście już niedługo mogli się doczekać swojego maluszka.

Ostatnio trafiłam na kursy/spotkania dla par walczących z niepłodnością i wielkim chceniem Jak przeczytałam Twój wpis Salinos to przypomniały mi się te kursy, wstawiłam link może ktoś skorzysta.
Niektóre sprawy w życiu po prostu nas przerastają i nie za bardzo wiemy jak sobie poradzić, czasem sama emocjonalna strona problemu jest najtrudniejsza do poukładania. I zauważyłam, że w problemach zawsze zostaje się samemu, bo nikt nie jest w stanie zrozumieć tak dosłownie co czujemy i dlaczego.
Salinos mocno Cię ściskam!

Wiecie normalnie w tej ciąży straciłam popęd , nie mam ochoty na jakiekolwiek przytulanie i takie tam, w poprzedniej było ok. Myślicie że to minie?

Amazonko, myslisz ze jakby planowala to by sie potem wstydzila?

Ponoc polowa dzieci powstaje mimo nieplanowania ich w tym momencie przez ich rodzicow.

No a ja mam tak non stop nie chce mi się zupełnie nawet się nie przytulam do mojego chłopa nawet nie wiem czy pocałowałam go chociaż raz wczoraj masakra

hehehe no postaram się ale teraz jak wrócilam do pracy to wydaje mi się że mam jeszcze więcej obowiązków. Jak wracam z małym do domu to nawet nie mam czasu zjeśc i nim się obejrze robi się 20, mały chce żeby się z nim bawić odciąga mnie od kuchni zasypia dopiero koło 22 i mogę dopiero przygotowac sobie coś do pracy wyprasować i takie tam. Jak idę spać to zasypiam momentalnie. Nie mam ochoty już na nic trochę tez ostatnio spięć między nami mamy ciężką sytuację finansową i chłop zestresowany chodzi.

Salinos - wiesz, to co czujesz, to chyba normalne uczucia kogoś, kto praganie dziecka, a nie udaje się go mieć. Chyba każdą z nas starających się nachodzą takie myśli, że skoro bardzo chcemy, jesteśmy normalną rodziną, to czemu nie mamy, czemu się nie udaje?? Bolą ciąże innych kobiet, nawet tych najbliżych; sióstr, kuzynek, koleżanek. A najbardziej chyba ciąże w rodzinach patologicznych czy nastolatek.
Nie wiem co Ci poradzić, choć wydaje mi się, że uporałam się z tym. Ale był czas, że czułam to samo. Ale każda z nas inaczej podchodzi. Dla Ciebie to koniec świata, dramat. Dla mnie "tak widocznie miało być". Bo zadręczanie się nic nie da, oprócz załamania psychicznego, nieszczenia siebie i najbliższych. Może musisz sobie wytłumaczyć, że widocznie natura wie lepiej, że na razie nie pozwala Ci zajść w ciążę. A nawet to, że są tez inne drogi do posiadania dziecka, jeśli natura zawiedzie, że masz wyjście, że wtedy też można być szczęśliwym. Ja cieszę się każdym dniem, tym, że najbliżsi są zdrowi, że w rodzinie rodzą się cudne dzieci:), że spełniam się w pracy, że mamy z mężem czas dla siebie, że na razie możemy fruwać jak ptaki:). W każdej sytuacji musimy znaleźć plusy. I Salinos - nigdy tego nie zrozumiemy, niestety. Ale tak samo jak nieuleczalnie chorzy nie wiedzą czemu akurat los ich dotnkął, dlaczego dzieci ciężko chorują. Nie ma sensu zadawać pytań "dlaczego ja?"
Nie wiem ile się starasz, co Cię teraz czeka (leczenie tarczycy, tak?), wiec skup się na tym, ale po drodze możesz robić tysiące innych rzeczy, które dadzą Ci radość. Ale tylko wtedy jeśli Ty sama sobie na to pozwolisz. Jedna rada - nie organizuj sobie życia pod dziecko. Żyj, planuj ale nie z myślą o ciąży i dziecku.
Może potrzebujesz porady specjalisty, to idź, pogadaj, może dostaniesz jakąś wskazówkę.
Pozdrawiam i życze powodzenia:)

z wlasnego doswiadczenia wiem ze przejechanie reka po plecach mezczyzny gdy sie obok niego przechodzi(i vice versa) to tak malo a tak pomaga- w nieoddalaniu sie od siebie, nawet w gorszych czasach, w poczuciu ze jeszcze ta sfera nie jest zaprzepaszczona.

ja nie wiem jak przytulenie sie do faceta moze byc nieprzyjemne- nawet jak jestem zla, wkurzona, a on trzyma mnie w ramionach to po chwili stres odpuszcza, miesnie sie rozluzniaja.
macie ciezki czas, ale jak zadne z was nie bedzie sie starac to ten ciezki czas moze przerodzic sie w permanentny kryzys. male czulosci, choc najpierw wymuszone, znowu moga wrocic do stanu pt "spontaniczne" i poprawic relacje. chociaz sprobuj :)

acha, no i luczynka ladnie rozumuje uwazam :)

Tamaro, od poczatku naszego zwiazku mamy straszne problemy z kasa. Czasami Hania jest niegrzeczna (rzadko, ale jednak) i choc sie klocimy to nikt nie jest winny itd- po prostu atmosfera jest straszna. Wtedy rozpoczynanie normalnego funkcjonowania zaczynamy od zlapania sie za reke albo przytulenia. bez slow, slowa potem :)

To przeciez nie sa tylko moje slowa, a na naukach przedmalzenskich na ktorych bylismy mowil to bardzo znany u nas ksiadz, ktory doktoryzowal sie z malzenstw :) i korzysta z doswiadczenia setek z nich

Luczynka może coś w tym jest!!!! hehehe użyję to wiem wiem nie zwrócilam uwagi. Co do słuchania rad księży to jestem sceptyczna własne doswiadczenie to jest doswiadczenie a nie z opowieści kogoś. Kurczę no nie wiem co się ze mną dzieje ale spróbuję jak mówicie małymi kroczkami może rzeczywiście jak taki stan się bedzie przedłużał to będzie coraz gorzej wrócić do normy.

MsMartina - no nie wiem jak to jest w kryzysie u innych, mój jak ma problem to najpierw musi sam przemyśleć. Dopiero potem mi mówi, albo i nie, bo często sam daje radę rozwiązać problemy. Ale w czasie tego przebywania w jaskini:) owszem potrafi mnie głaskać (inaczej nie umiem oglądać filmów:)) ), ale czuję, że to nie jest to. A ja naczytawszy się "Kobiety są z Wenus, mężczyźni z Marsa" :), szanuję tę jego ucieczkę w jaskinię i cierpliwie czekam. A czułość? - jest codziennie:), kilka razy dziennie. Mój nawet w czasie decydowania, że chcemy być razem uprzedził mnie " ale ja potrzebuję dużo czułości" :)). I to prawda:)). A co najważniejsze nie wstydzi się tego:).