ważne jest toi czy pies jest dobrze ułożony i zsocjalizowany.
--

Zgadzam się! I dodam, że pies nawet jeśli super wyszkolony to i tak nie można mieć 100% pewności, że nic mu nie odbije.

Mnie się wydaje, ze takiemu właścicielowi trzeba jakoś uświadomić, że nie dla wszystkich jego pupil jest niegroźną maskoteczką, a że ludzki strach wzbudza psią agresję to wiadomo od dawna więc jeśli właściciel nie chce trafić przed sąd za pogryzienie albo zabulić grzywny lub odszkodowania to powinien się dostosować do przepisów... Jestem naocznym przykładem, ze pkt widzenia zależy od pktu siedzenia, bo jak miałam boksia, to za młodu (w sensie za jego młodu) puszczałam bzika, zeby się wyszalał i niezmiernie mnie dziwiło,że niektórzy stają jak sparaliżowani kiedy mój "malutek" rozentuzjazmowany leci w ich kierunku...Myślę, ze nie zawsze wynika to ze złej woli, ale właśnie z braku świadomości jak ten nasz słodziak nieziemski jest postrzegany przez innych. No, ale przyszłą kryska na Matyska, który teraz ma kota... i chętnie by tego kota wyprowadził w świat na spacer, ale - boi się luzem latających psów i strasznie go wnerwia kiedy właściciel wyluzowany czeka aż piesek podbiegnie do kota (który już wtedy oczywiście jest tulony w objęciach, a Matysek gotów jest własną piersią go bronić i tupie jak oszalały i odgania "a sio" ;-))... No i Matysek też jak biega to boi się tych czterołapców co to niby w uśmiechu się szczerzą i biegną prosto na niego :). Więc myślę, ze w stosunku do twardogłowych, którzy się burzą to nie ma innej rady niż dzwonic po straż miejską - jeśli nie za pierwszym mandatem to za piątym przestaną ryzykowac, a tym bardziej elastycznym wystarczy chyba wyłożyc swój punkt widzenia.

Treść doklejona: 31.05.12 00:11
a no i, zebyście się na mnie nie rzuciły z zębami ;-), to dodam, ze nie chodzi mi o to by to prywatne osoby uświadamiały właścicieli psów, chociaż to na pewno też coś da... wg mnie to powinno byc załatwione przez reklamy społeczne

elfika: zasada jest taka, ze jak pies jest na smyczy to moze byc bez kagaca, jesli luzem to w kagancu.

No nie wiem....
Mnie kiedyś taki biegający luzem pies uderzył bardzo mocno kagańcem. Gdyby uderzył Hanię na bank zrobiłby jej krzywdę

szczypta_chilli: Mnie kiedyś taki biegający luzem pies uderzył bardzo mocno kagańcem.

Dlatego warto (zwłaszcza dużemu) psu kupić skórzany kaganiec. Ale pewnie ciężko by było przeprowadzić taką kampanię społeczną ;-)

Cobraczek: Abosolutnie sie z tym nie zgadzam.To jest tylko pies i moze byc nieobliczalny.

Tak sobie myślę, że akurat nieobliczalnych ludzi też jest niemało, pijaków to chyba nawet więcej niż niebezpiecznych psów. Nie bronię właścicieli czworonogów, ale też mi się wydaje, że to trochę za ostre stwierdzenie. Po paru latach pracy z psami stwierdzam, że więcej jest ludzkich psycholi i mend aniżeli psów ze spaczoną psychiką. Prawda jest taka, że w większości przypadków za źle ułożonego psa winę ponosi właściciel . Tu nie tylko o ułożenie chodzi, ale też o to czy taki pies jest dostatecznie rozładowany i emocjonalnie i fizycznie. Szczypta i Cobraczku to o czym napisałyście, często o tym niestety świadczy. Duży pies, co z tego że jest w kagańcu, jak energii i siły ma za pięciu chłopa i zwyczajnie jest tak pobudzony, że nie panuje nad swoim ciałem, bo wychodzi 3 razy dziennie na trawkę pod blokiem. Oczywiście nie wiem jak to było w Twoim przypadku, ale mnie niejednokrotnie zdarzyła się taka sytuacja: wychodzę z bramy, a tu leci na mnie duży pies, w kagańcu owszem, nastawiony przyjaźnie i wali mnie tym kagańcem na oślep, bo tak się cieszy na mój widok, a ja wracam z siniakami. Psu trzeba zapewnić odpowiednią dawkę ruchu i stymulacji umysłowej i jednocześnie umieć go wyciszyć, bo to nader inteligentne zwierzęta. Ludzie często się kierują wyglądem przy wyborze psa, bo ładny, bo kolega też ma takiego, ale już o tym czego taki pies potrzebuje zapominają. I potem przez to zapomnienie mnożą się problemy wychowawcze, bo pies coś niszczy, ucieka na spacerze, skacze na ludzi,bo się zsikał, bo pogryzł kanapę i kolegę w rękę. Wielu sytuacji dałoby się uniknąć, gdyby świadomość posiadacza psa była większa i gdyby zadbał o coś więcej niż przysłowiowy spacer dookoła bloku i miskę najlepszej choćby karmy. Uważam, że każdy pies w Polsce powinien być oznakowany i przyporządkowany do jednego człowieka. Łatwiej byłoby wyciągnąć konsekwencje w stosunku do nieodpowiedzialnego delikwenta, który puszcza niebezpiecznego psa w samopas, nie potrafiąc na nim zapanować. Jeśli złamałby jakiś przepis, cyk, dożywotni zakaz posiadania psa i po problemie. Dodatkowo zwiększone kary za nie sprzątanie kup, co jest plagą w Polsce. To jest po prostu obrzydliwe, wyprowadzić psa i nie zebrać po nim odchodów. Kolejnym psim problemem są nielegalne pseudohodowle różnorakich ras: amstafy, yorki, labradory... lista jest naprawdę długa. Pies bez papierów to jak samochód bez dokumentów, nie ma sprawdzonego pochodzenia. Dodatkowo mnoży się zwierzęta na ogromną skalę, w strasznych warunkach. Ludzie są nabijani w butelkę, bo kupują psy o połowę taniej, ale potem mają z nimi problemy. Bo takie psy są często chore i na duszy i na ciele.
To bardzo złożony problem, i niestety za większość niemiłych sytuacji jakie nas spotykają ze strony psów, tak naprawdę odpowiadają ich właściciele, a raczej brak ich wyobraźni i szerszego spojrzenia na psa jako na psa, a nie najukochańszą przytulankę, czy maszynkę do robienia kasy, bo tak Cobraczku napisałaś pies jest tylko psem i jak psa trzeba go wychowywać, bo kolejny problem to uczłowieczanie.

Ja tak jeszcze tylko dopiszę, bo mnie natchnęło. Wpakowanie psa w kaganiec i na smycz to jedno. Owszem powinno tak być, bo tak mówi przepis. Tylko trzeba pamiętać, że taki pies to potencjalna tykająca bomba zegarowa. Pies niewybiegany, który jest ciągle na uwięzi, bez możliwości kontaktu ze swymi pobratymcami, bez możliwości choćby aportowania czy co tam lubi, jest po prostu zwierzęciem sfrustrowanym, nie mogącym dać ujścia swojej energii, a to też wcale nie dobrze. Rozwiązanie na chwilę. Może powinny istnieć jakieś wydzielone przestrzenie dla właścicieli i ich psów, coś jak place zabaw dla dzieci. Mogłoby to być jakimś sensownym rozwiązaniem.

Przykłady :

Wg nas gdy pies:

oblizuje się = jest głodny
ziewa = śpiący
siada/kładzie się w pół drogi gdy go wołamy(często drzemy się sfrustrowani) na spacerze = wredny, nieposłuszny, ociągający się, nieusłuchany czyli ma nas w d..e
gryzie różne często cenne przedmioty pozostawiony sam w domu = złośliwy
wyje godzinami = jw
sika w domu = jw
ucieka w dal na spacerze i wraca po godzinie = bo on ma taki charakter

i wiele innych

Lubimy uczłowieczać, bo tak jesteśmy zaprogramowani. Uwielbiamy podchodzić na wprost dopiero co spotkanego psa, w psim języku to obraza, tylko pies ze złym zamiarem podejdzie do drugiego psa na wprost. Kochamy patrzeć im w oczy, w ich języku to nie najlepsze rozpoczęcie znajomości. Nam jest naprawdę łatwiej opanować ich język, niż im nasz.

Polecam gorąco książkę Turid Rugaas "Sygnały uspokajające". Uważam, że każdy właściciel psa powinien ją mieć na półce. Bardzo mądra, rzeczowa i krótka praca. Gdy przeczytałam ją parę lat temu, nie mogłam się nadziwić, ile błędów popełniłam z moim poprzednim psem. Jak nie potrafiłam odczytać tego co chce mi przekazać, z moją obecną suką dogaduję się o niebo lepiej, bo już inaczej na nią patrzę.

Amazonko a to oczywiście też. Tu przodują Yorki w torebkach, noszone wiecznie na rękach traktowane jak maskotki. Mało który właściciel zdaje sobie sprawę z tego, że to są teriery, kiedyś psy polujące, pracujące fizycznie dla człowieka. A trzymane są jedynie na kanapach lub pod pachą. Mają ogromny potencjał, można z nimi naprawdę wiele robić, to cudowne bardzo, bardzo inteligentne psy z potencjałem.

Myślę, że są pasjonaci gdzieś w Wielkiej Brytanii, którzy hodują yorki do ich pierwotnego przeznaczenia. Głowy sobie uciąć nie dam, ale oczywiście przy odpowiednim szkoleniu da się to zrobić, one mają to w genach. Obecnie psy te są one zaklasyfikowane jako psy ozdobne i do towarzystwa. Świetnie sprawdzą się psich sportach na przykład. Znam takiego jednego co zawody wygrywał, oczywiście wszystkie przeszkody były odpowiednio dobrane do jego gabarytów.

Bardzo wiele zależy od rodziców danego psa, jego predyspozycji i tego w jakim wieku zacznie się go szkolić.

Niestety nie: ciąża ,przeprowadzka zmieniły moje plany. Długo pracowałam z psami schroniskowymi: podstawowe szkolenie, socjalizacja życiowych wykolejeńców plus obserwacja mądrzejszych i bardziej doświadczonych ode mnie. Doraźna pomoc znajomym też się zdarzała. Pożeram również rozmaite publikacje na ten temat i uczę się wiele od własnego psa. Przez mój dom przewinęło się sporo czworonogów schroniskowych, które starałam się wyprowadzić "na ludzi", wszystkie mają teraz dobre domy i godziwe życie. Kiedyś docelowo chciałabym pracować z trudnymi psami, nie wiem jeszcze jakby to dokładnie miało wyglądać, ale bardzo tego chcę. Niestety tu gdzie mieszkam, jest to mało prawdopodobne, ponieważ nie ma zapotrzebowania na tego typu usługi.

No jakoś tak kocham te kundle od małego ;) Jedyne co się zmieniło to moje podejście, inaczej na nie patrzę, po prostu bardziej jak na zwierzęta.

U mnie na osiedlu jest coś takiego ala "plac zabaw"- wybieg dla psów i myślę, że to świetne rozwiązanie. Jest ładnie ogrodzony z zamykaną bramką a w środku ma fajne przeszkody do wspinania i biegania dla psów.

co do kaganców to tez trzeba uwazac, szczególnie na te metalowe. Niestety doswiadczyłam tego niemal namacalnie, podczas podawania zastrzyku (mega bolacego niestety) psu który byl w metalowym kagancu, mój ojciec stracił palec. Po prostu, pies sie szarpnął (własciciel go nie utrzymał), gwałtownie odwrócił, ojcu wpadł palec miedzy prety kaganca i tyle, po palcu. Nikt nie wini psa bo jakby mi ktos wsadził palec w morde tez bym ugryzła (no wyjatek stomatolog ;) ), ale uczuliło nast to i natychmiast kupilismy zestw kaganców parcianych.
I dziewczyny tez nie demonizujcie, nie straszcie dzieci psami, same tez nie panikujcie bo w kontaktach z nimi potrzebny jest zdrowy rozsadek, odpowiednie zachowanie i bedzie dobrze i zapewniam Was, ze nawet małe dziecko jesli jest uczone od poczatku potrafi sie z psami obchodzić prawidłowo. Pokaże wam moje dzieci z moimi psami, które wzbudzaja ogólny respekt :) Bordogi i dzieci

macie jakis sposob na zalagodzenie zapalenia spojowek? zawsze w takich syt. stosowalam neomycyne lub dicortineff ale masc zaginela w boju w czasie przeprowadzki a krople wlasnie zobaczylam ze sa przeterminowane :/ moja cud alergia ewaluuje i o ile wczoraj oczy swedzialy o tyle dzisiaj juz tragedia :/ okladow z rumianku nie moge (uczulenie), pierwsza tura 'herbacianek' juz byla. doraznie zakraplam sztuczne lzy i przeplukuje sola fizjologiczna. macie moze jeszcze jakies inne sprawdzone sposoby bez lekow na recepte??

Mooniia ja jestem caly czas na lekach p/alergicznych plus sterydach. Krople typu polcrom czy opthicort na mnie totalnie nie dzialaja :/

o penny, dzieki ze mi przypomnialas!
kiedys mialam i na noc zastosowane faktycznie ukojenie dawalo

Niech mnie ktoś dobije.... Od paru godzin słyszę (przez zamknięte okna) wycie zespołów deathmetalowych i sprzęgające się gitary I tak pewnie będzie do późnej nocy
Pier***** Ursynalia na SGGW

Mrhyde, a nie mieli po prostu świetlika w postaci torebek do parzenia ?

A ja się zastanawiam, jaki wynik pokaże jutro moja waga po tygodniowej dyspensie od diety

co robicie?

Zastanawiam się, ile świeczek zapalić w łazience...

Domowe spa. Jakbym nie miała pradu to bym tu nie pisała...
Teraz spacyfikuję Nieletniego i heja do piany. :D

Szczypta, 14kg...
Ale jutro waga może pokazać jakieś 1,5-2 kg do przodu. Efekt uboczny dwóch imprez i świętowania pewnego sukcesu z mężem w restauracji;)

14 kg? O matko!!!
nie lubię Cie, Jahe.
Powinnaś dostać bana

Treść doklejona: 03.06.12 20:56
ale pochwal sie tym sukcesem co? Niech mi zal doopę ściśnie, moze mniejsza będzie ;)

Szczypta, pochwalę się za jakieś kolejne 14 kg. Teraz, to jeszcze nie to, czego oczekuję od siebie.

Ul_cia: W jakim tempie? Dietka, świczonka?

Ul_cia od 21 lutego. Zaczęłam jeść mniej i zdrowiej.
Ćwiczeń niet, bo nie mogę się jakoś ogarnąć...W sensie ani za bardzo nie mam miejsca, ani czasu nie mogę sobie znaleźć(choć to pewnie wymówka bardziej).
Staram się za to bardzo dużo spacerować z dzieckiem.Najczęściej tak długo aż mi nogi w szanowną d*pę włażą;)

Podziwiam i gratuluję :) Mi ciężko 2 kg stracić, co prawda przy -14 miałabym niedowagę, ale nawet nie jestem w stanie wyobrazić sobie jaką masz determinację :)