tymczasem życzę dobrej nocy, zgarniam psiura z balkonu do wyrka i idziemy w kimę ;)

oj tam ;-) ja też to słyszę ad kocicy, ale nie od niej... więc nie cieszę się zbytni tą ludzką opinią ;-)... bo tak naprawdę nie wiem jak jej ze mną jest... mogę się ewentualnie domyślac po okazywanych czułościach z jej strony...
zastanawiam się też nad tym jak można byc specjalistą od psychiki psa, kota, czy chomika samemu będąc człowiekiem ;-), nie macie wątpliwości?? na przestrzeni lat to podejście specjalistów też się zmienia... kilkanaście (kilkadziesiąt) lat temu np uważało się, ze do dużych (ostrych) ras trzeba miec twardą rękę (z tego co pamiętam - dosłownie)... czy teraz przypadkiem się od tego nie odchodzi?
ps. żeby nie było znów tylko z doświadczenia bądź z zasłyszenia mówię (przy czym np z zasłyszenia od znajomych znajomych trenera psów - może to nie byc miarodajne)

Licho myślę, że specjaliści badający psią naturę nie robią też tego z nieba :D Badania jak sama nazwa wskazuje :) opierają sie głównie na obserwacjach....
w ten sposób to by można podważac wszystko co opiera się na badaniach czy to dotyczy psow czy ludzi...

A na koniec optymistycznym akcentem pozwolę sobie wstawić moją szczęśliwą (czego jestem pewna) mordkę z nad morza :D

penny: Moja suka mimo wszystko patrzy na świat inaczej niż ja.

zgadzam się z tym, dlatego też uważam, ze nie ma znaczenia ilośc szarych komórek, a jakośc i tego co czuje pies (kot, chomik, pszczółka maja) można się jedynie domyślac

penny:

Wterynarz leczy ficzycznie i tak też rozpatruje sprawę pozostawieni kota samego, bo przecież nie umrze prze parę dni. Specjalista od kociej czy psiej psychiki nigdy by tego nie zalecił.

Od psiej pewnie nie, ale od kociej? Jesteś pewna?

a gdzie smycze i kagańce ?

uuuuhm

Treść doklejona: 05.08.12 01:07
dobrej nocy

penny: Licho od tego jest cała nauka, od tego jak się czują psy w pewnych sytuacjach, dlaczego tak a nie inaczej, są całe opracowania, lata badań i naprawdę to nie jest zgadywanie, tylko ogromna praca badawcza. Nie wiem jak jest z kotami, a tym bardziej chomikami. Myślę, że jednak ilość szarych komórek ma tu znacznie i to duże ;)

Tak, pewnie ma... pies czy inny zwierz zachowań człowieka nie zbada..., ale dla mnie badania nawet prowadzone latami pozostają tylko domysłami... no bo nie wejdziesz w głowę psa ... owszem nie umniejszam wartości... fajnie miec literaturę jako wsparcie w obejściu z nowym członkiem rodziny , no ,a le tak jak mylili się twardoręcy mog a się mylic ci od stosunku psa do powierzchni
dooobra, teraz już przeciągam strunę na moją najmojszą rację ... ale jest to możliwe nie?
spadam, śpijcie dobrze!

dobra - przeżyję , a ja jednak pozostaję przy niej i uważam, ze branie dużego psa do małego lokum jest po prostu próżne bez względu na opinię psich behaviorystów
wyjątek: pies przewodnik

Treść doklejona: 05.08.12 01:25
ps. chociaż mogę po dzisiejszej dyskusji bardziej przychylnie spoglądac na próżnych ludzi - taki ukłon

Treść doklejona: 05.08.12 01:31
a przepraszam jeszcze - wyjątek2: znajda

golden nie jest bóg wi jakim olbrzymem - umówmy się... 54 m to też nie tak mało... no i kwestia zagęszczenia... jeśli masz na tych 54 metrach 10 osób, 2 psy, 4 koty - to zmienia postac rzeczy
to jest moje zdanie... jak juz wcześniej pisałam ( post: kawalerka+dog = próżnośc/ wg mnie)
a tego poczucia, ze twój zwierz jest jednym z najszczęśliwszych to zazdroszczę... ja mam w tym względzie mnóstwo wątpliwości (też już o tym pisałam w sumie)

Treść doklejona: 05.08.12 01:50
i takie właśnie mi sie pytanie do Was zrodziło na rano ;-)
(ad tej próżności w moim mniemaniu)
co wg Was kieruje człowiekiem, o określonej przestrzeni życiowej (dajmy na to niewielkiej) , ze wybiera taką a nie inną rasę? tylko nie piszcie mi, ze chodzi o psie nastawienie, przyjaźn do dzieci itp, bo te cechy można jednak dostosowac rozmiarem wg mnie (chyba, ze się mylę i jest jakaś super wyjątkowa rasa, której nie da się zastąpic inną)?

Licho: a tego poczucia, ze twój zwierz jest jednym z najszczęśliwszych to zazdroszczę... ja mam w tym względzie mnóstwo wątpliwości (też już o tym pisałam w sumie)

Licho ale Ty masz kota, może dlatego masz więcej wątpliwości. Pies to zwierzę społeczne ma bardzo rozwinięty system komunikacji (mówię tu o CS-sygnałach uspokająjacyh), który jest jak otwarta karta i bardzo łatwo wyczytać kiedy pies jest szczęśliwy, kiedy smutny, kiedy zestresowany, pies tych odczuć nie ukryje, bo powie o tym jego ciało. I nie piszę tu o merdaniu lub nie ogonem. Kot domowy nie ma tak rozwiniętych tych obszarów, bo nigdy nie były mu potrzebne, nie poluje w grupie chociażby. Stąd pewność u Eveke, że jej pies jest najszczęśliwszy na świecie

Licho: co wg Was kieruje człowiekiem, o określonej przestrzeni życiowej (dajmy na to niewielkiej) , ze wybiera taką a nie inną rasę? tylko nie piszcie mi, ze chodzi o psie nastawienie, przyjaźn do dzieci itp, bo te cechy można jednak dostosowac rozmiarem wg mnie (chyba, ze się mylę i jest jakaś super wyjątkowa rasa, której nie da się zastąpic inną)?

No wiesz są różni ludzie, różne rasy, charaktery. Znam babkę, która ma wilczarza irlandzkiego, jest miłośniczką tych psów i nie mieszka w domu. Codziennie jeździ z tym psem do lasu czy na łąki poza miasto. Pies szczęśliwy, ona szczęśliwa. Ciężko powiedzieć co takimi ludźmi kieruje, no ale jeden lubi kolor czerwony inny go nienawidzi, dlaczego ?? To tak jak z wyborem marki samochodu trochę. Dla mnie w ogóle wiele ras jest wypaczonych fizycznie: dogi (stawy), mopsy, buldogi(drogi oddechowe, oczy), Onki (kątowanie) i dłuugo by wymieniać można. Ludzie kupują psy głównie z jednego powodu, bo "mi się podoba", bo widziałem na reklamie, bo chce się dowartościować amstafem. Niewielu ludzi zna potrzeby psa. Ale jeśli ktoś ma marzenie i chce określoną rasę, rozczytuje się o niej, zna jej potrzeby i chce je spełniać to dlaczego by nie ? Czy to będzie blok czy domek, jeden kij. Już pisałam o tym wcześniej, więc nie będę się powtarzać.

cerisecerise: Ale jednak przy Bandziorze widzę, że ten metraż i ogród mają dla niego znaczenie, bo choćby jak było tak gorąco, to mógł sobie wybrać gdzie będzie leżał, najlepiej mu było w cieniu na trawie; ma więcej miejsca, żeby znaleźć sobie spokojne miejsce do odpoczynku

Ceri nie do końca tak jest, moja suka w upały wybiera dom, ma drzwi otwarte i zawsze do niego wchodzi, nie chce leżeć na trawie. My tu ciągle chyba personifikujemy psa, może nam by było lepiej na trawie, dlatego tak myślimy..To wszystko zależy czy w domu są dzieci, inne zwierzęta, no masę jest czynników.U mnie obecnie jest drący się niemowlak, a jednak sucz wybiera bycie z nami w jednym pokoju niż wyjście na dwór, a drzwi ma ciągle otwarte. Różnie jak widać jest.

cerisecerise: A w poprzednim mieszkanku to byśmy siedzieli na kupie, tylko byśmy się o psa potykali, a on przecież też potrzebuje spokoju

Ja wyznaję zasadę, że pies powinien mieć jedno miejsce w domu, w którym nikt mu nie będzie przeszkadzał, i nie ważne czy w domu są dzieci czy nie. Moje będzie nauczone, że posłanie psa jest święte, to jego azyl, że na jego posłaniu nigdy się nie przeszkadza, nie potyka się o niego, nie zaczepia, bo jak piszesz pies potrzebuje spokoju. Uważam osobiście, że jeśli w domu panuje przeludnienie to powinno się trzy razy zastanowić na wzięciem jakiegokolwiek zwierzęcia.

cerisecerise: No i tutaj mam pola, łąki, jest gdzie z nim pójść, tam to miałam dwa mikroskopijne parki i betonową pustynię dookoła.

Przecież ciągle piszę w kółko o tym, że jeśli pies jest wybiegany, wymęczony umysłowo to będzie szczęśliwy i w domu i w mieszkaniu. To chyba zdaję sobie sprawę z tego, że nie da się tego zrobić bez parku większego. Branie psa, z którym nie ma się gdzie wychodzić na spacery, czy to park czy las, jest po prostu głupotą, to chyba logiczne. Nigdzie nie napisałam, że jakikolwiek pies wybiega się dookoła bloku. Ty masz pola i łąki i super, ale do znudzenia powtarzam, znam i ja i Wy wiele przyapdków, tego domku, ogródka i psa w nim znudzonego, bo właściciel myśli że ma załatwioną sprawę, przez duży ogród. A ma psa znudzonego potwornie, z którym nikt się nie bawi, nikt go umysłowo nie stymuluje. Ja mieszkałam 3 lata z moją suczką w bloku w dużym mieście. Codziennie miała do wyboru: spacer w parku, aport, freesby, bieganie przy rowerze, pływanie w rzece, zajęcia na szkoleniu, zajęcia na agility. W weekendy wycieczki w góry. To chyba nie mało, w domu spała jak zabita, cała szczęśliwa. Wszystko to kwestia czasu poświęconemu psu i ludzkiej chęci. Mam wrażenie, że zaczynam w kółko pisać to samo.

cerisecerise: a dla psa chodzenie po rozgrzanym asfalcie to raczej nic fajnego.

Mam wrażenie, ze już trochę wymyślacie na siłę argumenty ;) asfalt jest chyba na jezdni, rzadziej na chodnikach i to zdecydowanie. Ale nawet jeśli ktoś z betonowej sypialni bierze psa i nie poświęca mu czasu, tak samo jak ktoś kto mieszka w domu z ogrodem, to pies tak czy siak będzie znudzony życiem. Ty Ceri akurat czas poświęcasz, więc dla Ciebie ogródek jest udogodnieniem bez cienia wątpliwości.

no dobra a co rozumiecie przez dobra hodowle?? pytam z ciekawosci bo sama takowa posiadam - hoduje psy rasy Dogue de Bordeaux. Czy taka domowa gdzie pies jest pełnoprawnym członkiem rodziny , ale np nie przebadany (bo nie ma koniecznosci a jak ne trzeba to po co) czy taka kennelowa, gdzie jest wiele ras w przystosowanych do tego ogrzewanych kojcach z wybiegiem, przebadanych itd ale bez bezposredniego kontaktu z człowiekiem ot tak tylko do armienia sprzatania, wyjazdu na wysawy szkolenia??.
Pisał ktos o wyzszosci hodowli z zagranicy, zgadzam sie z tym pod tym wzgledem, ze u nas niestety jest coraz wiekszy imbred i trzeba jednak jechac gdzies dalej kryc suke, ale własnie championy zagraniczne to czesto psy kennelowe, krycie droga inseminacji itd.
co do metrazu, moje bordogi maja do dyspoycji dom który łacznie z lecznica ma 500m, i spory ogród ai tak trzeba z nimi chodzic do lasu na min 2-3 godz spacer (poza latem bo jedna jest brachiocefaliczna i nie daje rady w upały) bo w domu to albo leza na swoim legowisku albo rozłozone na schodach zewnetrznych "pilnujac" obejscia - czyt drac sie na wszystko i wszystkich bez wzgledu na to jak sa zmeczone. Wcale nie dlatego, ze im sie kaze tylko po prostu zwierzeta maja to w naturze, ze oszczedzaja energie i tyle beda spac ile wlezie

kot - Licho mówisz ,ze masz kota, no ok ale kot to bardziej dzikie zwierze niz pies nawet ten najbardziej oswojony, najszczesliwszy jest kiedy jednak moze pochodzic swoimi sciezkami, kotki maja rewir z reguły w okolicach domu, kocury nawet te wykastrowane zdecydowanie wiekszy, czesto obejmujacy teren całego osiedla/wioski itd. Nie wie czy twój kot jest kotem chodzacym czy nie, ale kot zamkniety w domu czy chodzacy na smyczy tez z załozenia nie powinien byc szczesliwy bo to jest sprzeczne z jego natura, co nie zmienia faktu, ze jednak jest :)

jakby ktos miał ochote poogladac moje psy to zapraszam na strone z bordosiami działamy niezbyt długo, wczesniej hodowałam przez wiele lat jamniki i te szorstkie i te gładkie, teraz mam juz jedna jamniczke na emeryturze, ale było i od 4 wzwyz :)

mooniia: no dobra a co rozumiecie przez dobra hodowle?? pytam z ciekawosci bo sama takowa posiadam - hoduje psy rasy Dogue de Bordeaux. Czy taka domowa gdzie pies jest pełnoprawnym członkiem rodziny , ale np nie przebadany (bo nie ma koniecznosci a jak ne trzeba to po co) czy taka kennelowa, gdzie jest wiele ras w przystosowanych do tego ogrzewanych kojcach z wybiegiem, przebadanych itd ale bez bezposredniego kontaktu z człowiekiem ot tak tylko do armienia sprzatania, wyjazdu na wysawy szkolenia??.

Domowa hodowla gdzie pies jest pełnoprawnym członkiem rodziny, ale jest nieprzebadany, to dla mnie nadal pseudohodowla i niekontrolowany rozmnażanie psów(tyle dobrze, że czasem psu się krzywda nie dzieje i nie jest np rozmnażany co cieczkę, jeśli ta "hodowla" jest u Pani Krysi spoad "5"). W normalnej, chyba każdego psa się bada pod kątem ewentualnych wad dziedzicznych, szczepi itd. czy nie ? Bo już zgłupiałam...Żeby nie było pseudohodowli pies musi mieć przede wszystkim papiery potwierdzające jego pochodzenie. Dla mnie najlepsza będzie ta domowa, w której szczenię od małego ma kontakt z ludźmi, najlepiej również dziećmi. Może być też taka gdzie i jest kontakt z ludźmi i jednocześnie psy mają kennele w których śpią w nocy, również nie jest to złe rozwiązanie o ile są do tego przyzwyczajone i są w grupie.
Moonia piękne masz te psy , doczytam sobie o nich później :)

cerisecerise: No i to jest dokładnie to o czym piszę. I przyznaj, że łatwiej o przeludnienie w małym mieszkanku niż dużym domu

Ceri no pewnie, ale nadal psy który jest w dużej chacie , a nie jest wyprowadzany itd będzie gorzej, niż temu z małą ilością miejsca a ogromna ilością spacerów i zabaw

cerisecerise: no i ten brak miejsc spacerowych jest częstszym utrapieniem mieszkańców bloków

Niestety ;/ i dlatego też nie zdecydowałabym się na psa, nie mając możliwości wybiegania go.

cerisecerise: Moonia- z opisu fajowe, ale ja to się takich psów trochę boję.

znam bardzo dobrze bordoxa i to są dopiero ciepłe kluchy! bojący sie wszystkiego co się rusza z zerem agresji gdzie mała Ania (lat wtedy 5) wyprowadzała go na spacer (oczywiście nie sama) a ten nie szarpnął nigdy smyczą i wykonywał jej polecenia
Komentarze od wczoraj przejżałam pobierznie - przepraszamale wiem jedno - nie ma co porównywać psa do kota :) bo to jakby porównywać ptaka z rybą. są zupełnie inne i mają zupełónie inne haraktery i potrzeby

Agunia05: rusza z zerem agresji

oj tu ostroznie :) sa agresywne tez , moja Lena potrafi niestety, tzn uwielbia dzieci i tu kazde dziecko przychodzace moze z nia zrobic co chce, ale dorosły powinien sie jednak obwiac niekontrolowanych ruchów, no chyba ze zostanie pouczona, ze to swoj i ma nie ruszac wtedy ok. My niestety wylecielismy juz dwa razy z wystawy bo jedna sedzina machala jak wsciekła rekami przed M i pies nie wytrzymał a druga koniecznie pchała jej palce do mordy bo postanowiła sama obejrzec zeby i je pomacac Starsza suka jest ok :)

fajnie ze sie tak wczoraj o psiakach rozpisalyscie, zwlaszcza o tych aspektach hodowlanych. Moje dzieci marza o psie ale ja alergiczka wiec musialabym miec jakiegos owlosionego no i mowiac szczerze psa w domu nie bardzo bym chciala miec (szkoda byloby mi ze poniszczy) a na podworku nie mialabym sumienia trzymac.

Ooo jest co poczytac do kawki

mooniia: kot - Licho mówisz ,ze masz kota, no ok ale kot to bardziej dzikie zwierze niz pies nawet ten najbardziej oswojony, najszczesliwszy jest kiedy jednak moze pochodzic swoimi sciezkami, kotki maja rewir z reguły w okolicach domu, kocury nawet te wykastrowane zdecydowanie wiekszy, czesto obejmujacy teren całego osiedla/wioski itd. Nie wie czy twój kot jest kotem chodzacym czy nie, ale kot zamkniety w domu czy chodzacy na smyczy tez z załozenia nie powinien byc szczesliwy bo to jest sprzeczne z jego natura, co nie zmienia faktu, ze jednak jest :)

no właśnie jakieś spece od kotów twierdzą, że jeśli okolica niebezpieczna (auta, psy) to lepiej trzymac kota w domu bez możliwości wychodzenia i, ze nie ma to dla kota jakiegoś ogromnego znaczenia, bo on postrzega przestrzeń trójwymiarowo i poza podłogą ma jeszcze sporo innych miejsc do wykorzystania
no, ale ja też uważam, że pewnie kotu takiemu co sobie może pójśc w świat jest lepiej, ale po ludzku, ze strachu się nie zdecydowałam na to by stworzyc mojej takie warunki

To ja wrzucę obiecanego wczoraj Yoricka Zdjęcia dość duże, więc skasuję do wieczora

podobne do siebie te Wasze koty bardzo :)

Treść doklejona: 05.08.12 14:27
z twarzy

brrrrrr straszna ta historia z odgryzionym ogonem....

A tam, wysil swoje zdolności dyplomatyczne i ją przekonaj

The_Fragile: Zresztą miała tak do późnej starości - tak jak koty do starości mają "fisia" i ganiają tak u nas ganiała jamniczka.

Jeśli tak to pogratulować tylko temperamentu osobiście uwielbiam psy co do końca swych dni potrafią cieszyć się jak szczeniaki :)
Historia z ogonem tragiczna w skutkach i niestety takie zachowania nie są znowu takie rzadkie

The_Fragile: Wiesz Penny, ja mam chyba jakąs rękę do dziwnych zwierząt - pies był trochę jak kot (pod względem szaleństwa i harców), a kot mi się trafił trochę jak pies

my tez mamy kocura co jak pies się zachowuje. Chce chodzić z nami, psem i wózkiem na spacery Musimy go odganiać, bo się cholernie boimy, żeby coś go nie rozjechało. Kot tyż jest przygarnięty, no i zakochany w naszej suczce, o tak wygląda jak ją widzi

MRS ja od kilku już lat kupuję w Gandalfie

hmmm no cóż jeśli nie ma w ogóle to nie ma, jak są dodruki to wtedy wysyłają jak już pozycja z dodruku jest. Ewentualnie pytają czy chcesz bez dodruku a on później. 5dni pewnie przez wzmożone zamówienia teraz