Jem- odpowiedź napisałam kilka postów wyżej:

cerisecerise: Nie starcza, on nie chce/nie jest w stanie jakoś dorobić, to rozmawia z żoną "Słuchaj, źle przekalkulowaliśmy wszystko, nie wyrabiamy z mojej pensji więc chciałbym, żebyś poszukała pracy, a Michaś poszedł do żłobka".

I gdyby była u nas taka sytuacja, to chciałabym, żeby mój mąż właśnie tak zrobił.

Powtórzę też jeszcze raz- to co mnie dziwi i czego za cholerę nie rozumiem: po co mówić żonie, żeby była w domu z dzieckiem, a jednocześnie wypominać jej, że nie pracuje?
Sorry, ale ja tu nie widzę żadnego sensu.

jem ale on z nia nie rozmawial normalnie ,tak jak powinien tylko ublizajac jej i krytykujac to co innego prawda

jem: Może zbyt pochopnie wylewa się pomyje na tego męża

Nie wylewam pomyj na męża Katarzyna (przynajmniej nie odnoszę takiego wrażenia), ale komentuję sposób, w jaki się zachowuje- bo według mnie jego zagrania są nie fair.
Co innego gdyby powiedział "ok, może lepiej wróć do pracy", a co innego jak nie pozwala zrobić zakupów czy wypomina zbyt częste gotowanie wody "bo to moja kasa i ja płacę".
Jeśli w ten sposób próbuje wyładować swoją frustrację, to niezbyt dobrze to o nim świadczy. A jeśli w ten sposób próbuje rozwiązać problem, to robi to cokolwiek nieudolnie.

Natomiast na pewno masz rację w jednym- wypowiadając się, bazujemy tylko na wersji Katarzyny, zawsze jest jeszcze punkt widzenia drugiej strony. Ale takie zagrania chyba i tak i tak pozostają dla mnie chamskie

Facet, który zaczyna się czepiać swojej kobiety o pierdoły, to zazwyczaj facet który zdradza, albo przynajmniej jest zafascynowany inną kobietą. Taką mam teorię Chyba, że taki był od zawsze. To trudno, trzeba było brac innego, fajnego faceta a nie leciec na nie wiadomo co, może boskie bary, a może uśmiech Brada Pitta.

CERI nie zrozumiałaś co miałam na myśli pisząc o służącej/sprzątaczce

u nas też jest tak że mąż pracuje zawodowo a ja w domu wychowuję dziecko
i oczywiście, że sprzątam, gotuję mu obiady i je mu podaje jak wraca bo czemu miałabym tego nie robić co nie ?
ale jak mąż już ten obiad zje to pakuje dziecko w wózek i idzie na trzygodzinny spacer żebym ja miała chwilę dla siebie
w sobotę sprzątamy razem i razem też robimy zakupy [ale zdarza się, że robi to sam]
nie słyszę słów "Ty rób bo ja cały tydzień pracuje to teraz chcę odpocząć"
nie mówi mi "Ja mam sprzątać ?! chora chyba, przecież to Twoja rola"

itp
itd

a uwierz mi, że kilka moich koleżanek tak właśnie ma
panowie nawet palcem w domu nie kiwną, nie zajmą się ani chwili dzieckiem, nie dotkną nawet odkurzacza no bo przecież "od tego jest żona"

więc sorry ale dla mnie takie kobiety które sobie na takie traktowanie pozwalają mogą śmiało się nazywać "służącymi/sprzątaczkami"


natomiast absolutnie nie chodziło mi o sam fakt prowadzenia domu przez kobietę bo sama to przecież robię
tylko że tak jak u Was i u nas jest to na zasadzie zrozumienia i partnerstwa
a nie, że baba do garów a facet leży po pracy z wywalonym brzuchem choćby żona umierała na ból głowy czy mega ból menstruacyjny

Jaheira: Ty nie wiesz,że podobno nic tak nie działa na ból menstruacyjny, jak przyniesienie mężowi kapci w zębach

Ty a wiesz, że nie próbowałam ?
koniecznie za kilka dni przetestuje

szczypta_chilli: Dziewczyny, nie mozna tolerować ponizania w żadnej formie.

i tu sie zgadzam w 100 %

ale nie zgadzam sie z postawa, ze ja cos chce i juz. To nie jest partnerstwo dla mnie.

co do okreslenia siedzenie w domu - pewnie, ze to nie jest dosłowne bo w domu jest mase roboty, ale tyle samo jest jak sie pracuje, nic sie nie zmienia a komfort wykonywania jej jest o niebo wiekszy jak sie ma na to wiecej czasu. Zreszta nie wiem czy tak macie, ale ja mam wrazenie, ze im wiecej człowiek ma na glowie tym bardziej jest zorganizowany.

A ja myślę, że niektóre komentarze bardzo ranią Katarzynę, datego od wczoraj tu już nie zaglądała i nie komentowała. Dziewczyna wyżaliła się, na pewno dużo ją kosztowało to napisać, z prośbą o rady. Wiadomo, że co osoba to pogląd, ale myślę, że my tu nic nie uradzimy, to zależy od niej. A ranienie jej i wpędzanie w poczucie winy tez nie jest dobrym sposobem.

Natalaa: To była WSPÓLNA decyzja

ok Kasia napisala, ze to przedyskutowali, tyle, ze na ile to jednak była i jego swiadoma decyzja to nie wiem
bo przy swiadomej zgodzie obojga kłóca mi sie relacje, ze

"wypomina, że powinnam pracować, mieć dochody, żeby pomagać utrzymać naszą rodzinę"

i

"Niestety, nie oddam takiego malucha do żłobka. Zresztą nie, nie. W ogóle nie wchodzi to w grę. Ja chcę zajmować się dzieckiem do 2 r.ż. Nie wyobrażam sobie, żeby ktoś inny to robił. Nie będę i nie chcę rezygnować z opieki nad dzieckiem..."

nieraz jest tak, ze dla swietego spokoju lub w imie czegos godzimy sie na cos co nam nie odpowiada i potem sa problemy

i przesledziłam jeszcze raz wszystko i dla mnie to jest troche (nie obraź sie Kasiu) toksyczny zwiazek, bo padaja słowa ja go tak bardzo bardzo kocham a on mnie tak poniza - mi zapala sie czerwona lamka. Takiego uzaleznienia od oprawcy ( bo ponizanie nie jest niczym innym jak przemoca psychiczna)

szczypta_chilli: i musimy znać swoją wartośc

i to jest najwazniejsza rzecz tego, ale mam wrazenie, ze dopoki kasia nie uniezalezni sie troche od meza to bedzie jej ciezko, poki on bedzie czuc nad nia przewage to bedzie ciezko

OOO, bo tak naprawdę to kobiety rozpuściły tych mężczyzn :) Zawsze się znajdzie jakas "miła" koleżanka w pracy, która takiemu mężczyźnie powie, że ma tak ciężko w domu, że żona powinna więcej robić, bo on przecież tak ciężko pracuje i pieniądze na jej waciki zarabia, a żona taka niewidzęczna. No, ona (ta koleżanka) to gdyby miała takiego męża to by w stopy całowała i przysłowiowe kapcie w zębach przynosiła. Sama znam kilka takich "koleżanek". Szczególnie, jeżeli są samotne i faceta zneźć nie mogą.

MONIA ale nie mowimy o powrocie do pracy po urlopie macierzynskim....
bo to jakby normalne i naturalne jest prawda?
jest natomiast masa kobiet, ktore z macierzynskiego rezygnuja zeby wczesniej wrocic do pracy
dla mnie to chore bo kasa kasą ale gdzie w tym wszystkim jest dziecko?

szczypta_chilli: Bo móiąc szczerze mnie jest przykro , gdy czytam komentarze,że kobieta powinna wrócić do pracy 2 tygodnie po porodzie, bo inne tez tak robią.

A ja tak szczerze, to mam w nosie co inni uważają na temat tego, że jestem wrednym pasożytem, żerujacym na biednym ciężko pracującym mężu Razem zdecydowaliśmy, mi z tym dobrze, jemu też, żadne z nas nie narzeka. I to co inni sobie o tym układzie myślą to niewiele mnie interesuje- nasz związek, nasza sprawa. My podejmujemy decyzje i my ponosimy ich konsekwencje.

mooniia: ie dotyczy to rodzin gdzie kobieta spokojnie moze zostac w domu bo maz ma taka prace, ze ta rodzine utrzyma w pełni i na kazdym poziomie i generalnie pieniadze znajda sie na wszystko

u nas może pieniądze nie znajdują się na wszystko co nam strzeli do głowy, czasem trzeba z czegoś zrezygnować, czasem z czymś poczekać. I decydując się na taki układ (a zasadniczo to już decydując się na dwójkę dzieci), byliśmy oboje w pełni świadomi, że kasy będzie mniej i będą rzeczy, z których trzeba będzie być może zrezygnować. A mimo to podjęliśmy taką decyzję jaką podjęliśmy i dobrze nam wszystkim- i mężowi, i mnie, i dzieciakom

mooniia: to nie miałam nigdy. Bo co mam powiedziec pacjentowi z ktorm zderzyłam sie wchodzac do domu prosto ze szpitala z 4 dniowa Marta? zeby sobie szukał innego lekarza??

No to tego akurat nie mogę zrozumieć Ja bym chyba w ogóle wcześniej ogłosiła wszem i wobec że rodzę i że mnie nie ma. A jak ktoś byłby na tyle nietaktowny (bo dla mnie to brak taktu) że by to zignorowałam, to bym go spuściła na szczaw i tyle.
Mój mąż ma własną działalność, ma podpisany kontrakt z dużą korporacją, co jest jednoznaczne z dużą ilością projektów prowadzonych równolegle. Ponad miesiąc przed planowanym porodem Krzysia wszyscy wiedzieli, że na dniach ma mu się ma urodzić dziecko i że to jest priorytet. Przeżyli

mooniia: mam ten luz, ze mam lecznice w domu wiec jestem i z dzieckiem i w pracy.

Hmmm... A jak myślisz ile dziewczyn tutaj jest w takiej komfortowej sytuacji? Bo ja myślę,że można je na palcach jednej ręki policzyć.

Ja rozumiem każdy ma swoje priorytety itd... Ale moim zdaniem czasu spędzonego z dzieckiem, tego czasu tak od początku, nie wrócą mi ŻADNE pieniądze, ŻADNI ludzie i ŻADNE poczucie samorealizacji...
To jest czas, który np w przeciwieństwie do wakacji ,można w życiu przeżyć tylko raz.
[i nie mówię o sytuacji, gdy naprawdę w lodówce są pingwiny]

Ja zdaję sobie sprawę ze swojej aktualnej "śmierci" zawodowej. Ale kto mi da 100% pewność,że powrót po macierzyńskim/po porodzie itd zagwarantuje mi dożywotnio pracę i dochód?

mooniia: no to ceri jak Ci dziecko zachoruje to rozumiem, ze jak spotkasz sie z lekarzem a on Ci powie, ze niestety w tej chwili nie moze prosze przyjsc za pół roku to przyjmiesz to z godnoscia i wyrozumiałoscia tak?

Myślę,że każda świeżo upieczona matka ma prawo do poszanowania swojej prywatności oraz tego trudnego dla niej czasu, tuż po porodzie.
Moim zdaniem nie ma ludzi niezastąpionych.
A pacjentów można zdobyć zawsze, stracić niestety też- niezależnie od długości macierzyńskiego.

ceri no ale ten akurat nie wiedział, to po pierwsze po drugie zawsze jest ryzyko, ze jak przez poł roku pochodziłabys do nowego to do starego juz bys nie wróciła a ja w dobie tysiaca lecznic w okolicy nie moge sobie pozwolic na utrate klientów na których pracowałam latami. Pewnie, ze nie jestem dostepna przez 24h/dobe 7 dni w tygodniu . Sa momenty/ dni kiedy wyłaczam telefon słuzbowy i tyle, ale jak przyjdzie mi pacjent do domu to nie powiem mu spadaj bo wiem , ze dla niego ten pies/kot jest bardzo waznym członkiem rodziny i on bardzo sie o niego martwi.

Jaheira: A jak myślisz ile dziewczyn tutaj jest w takiej komfortowej sytuacji? Bo ja myślę,że można je na palcach jednej ręki policzyć.

ja do konca tez takiej nie mam bo oprócz tego ucze w technikum weterynaryjnym jak i mam dni wyjazdowe na fermy które mam pod opieka i robie dziennie 300km bedac w pracy 15 godzin. Do szkoły wróce po macierzynskim, na fermy jak mała bedzie miała ok miesiaca/dwóch ( wczesniej bedzie jeździc moja mama która tez jest swietnym specjalista z 30 letnim doswiadczeniem, ale to bedzie zima ona ma 70 lat nie zostawie jej samej na naszych górskich drogach) Mam swietna zaufana nianie i nie mam oporów aby zostawiac z nia na jeden dzien malucha. To moje czwarte dziecko, pewne procedury mam wypracowane sprawdzone i tego sie trzymam.

i tez jestem za tym aby z dzieckiem spokojnie macierzynski przesiedziec, ale chce wam pokazac, ze czasami sie nie da w całosci lub koszty tego beda zbyt duze ( mogałabym powiedziec mam to w nosie zamykam sie i juz, ale ja mam tez starsze dzieci, nie chce jak nie musze ich obciazac, zabierac im tego do czego sa przyzwyczajone, nie chce aby nowa siostra kojarzyła im sie z utrata rzeczy które lubiły i które uwazały za normalna kolej rzeczy. Decydujac sie na kolejne dziecko nie moge tego robic kosztem starszaków)

Treść doklejona: 26.09.12 11:03

Jaheira: A pacjentów można zdobyć zawsze, stracić niestety też

pewnie, ze tak,ale zamykajac firme na 24 tygodnie macierzynskiego popelnilabym samobójstwo zawodowe to po pierwsze, po drugie ja tu mieszkam wiec i tak ludzie by przychodzili bo to samo mam jak wywiesze kartke, ze np mam urlop - co z tego jak i tak sie dobiajaja do domu , zaczepiaja mnie na zakupach, spacerze itp. To nie jest takie proste ;)

Treść doklejona: 26.09.12 11:11

cerisecerise: A gdyby jakakolwiek inna lekarka na wizycie mi powiedziała "Przepraszam, ale na kontrolę proszę się udać do kogoś innego, bo za kilka dni rodzę", to też bym to przyjęła z "godnością i

zapewniam Cie, ze nie mowie pacjentom prosze przyjsc w piatek bo wtedy po porodzie wracam do domu ;) zreszta to sie tak fajnie pisze a ile jest oburzonych pacjentów, ze lekarz nie przyjał a własnie wtedy była potrzebna pomoc.
Zreszta wiecie jakie sa sprawy w sadach, chocby taka, ze ktos w miedzywodziu dowiedział sie, ze ze tam na tym reczniku lezy lekarz. Zazadał od niego natychmiastowej pomocy dla chorego konia. Lekarz odmówil kon zdechł i jest afera bo nie miał prawa domówic niestety. Powinien wstac, isc udzielic w miare mozliwosci pierwszej pomocy a goscia skierowac do najblizszej lecznicy która jest w Miedzyzdrojach. Paranoja prawda? ale tak jest.
To nie jest sprzedaz marchewki, wykonianie jakiegos etapu pracy ktoremu dzien w ta czy w ta nie zrobi róznicy. Tu czesto jest potzrebna natychmiastowa pomoc i tyle. Dlatego jak chce miec spokój to wyłaczam telefon, ale jak ktos mi przyjdzie do domu i ja jestm to moim obowiazkiem jest udzielic mu chocby pierwszej pomocy przed ew skierowaniem dalej. I teraz jesli cała wizyta ma trwac 15 min to nie wygłupiam sie, robie co do mnie nalezy i wszyscy sa zadowoleni.

elfika ja zastepstwo mam w godzinach pracy lecznicy, chocby dlatego, ze jeszcze pracyje w innych miejscach i wyjazdowo. Ale sa przypadki kiedy ktos przychodzi poza godzinami bo wie, ze tu mieszkamy i wtedy nie moge odmowic mu pomocy, wiec chcac nie chcac pracuje. Specjalistów od drobiu w Polsce jest bardzo mało (od 95 roku nadano tylko 70 tytułów specjalisty) wiec ciezko tu o zastepstwo. Na ile moze na tyle zastepuje mnie mama, jest swietna merytorycznie i praktycznie, i daleko mi do niej, ale samodzielna jazda zima ( a mieszkam w gorach) jest juz dla niej ciezkim wyzwaniem.
Zreszta wiesz punkt widzenia zalezy od punktu siedzenia :) pewnie gdybym pracowała tak, ze ide na macierzynski i spokojnie wracam po nim (jak mam w szkole ) to tez bym sie oburzała, ale dana mi jest tez ta druga strona medalu i tu niestety juz tak lekko nie jest.

co do skrajnosci przypadku to tak, pewnie, ze tak, ale w druga strone co on miał zrobic bez leków w samych gaciach? poradził, zeby z koniem chodził w kółko, kazał szukac miejscowej lecznicy i tyle - okazało sie, ze to za mało bo powinien sam w tych gaciach z tym koniem latac w kołko.

Ja tylko napisze, iz zgadzam sie ze Szczypta . Dla mnie w malzenstwie nie ma miejsca na podzial moje/twoje. To nie jest jakis biznes, iz nalezy traktowac siebie jako wspolnikow i liczyc kto ile daje, bierze, zuzywa...
Obecnie ja nie pracuje, dzieci jeszcze nie mamy, i nigdy nie slyszalam od meza takich uwag.
********
Kasiu, w kazdym badz razie, zycze Ci , aby Twoja sytuacja poprawila sie jak najszybciej !

szczypta_chilli: " chciałeś Panią, to rób na nią "

muszę sobie zapamiętać te Wasze powiedzonka... są świetne!

mooniia: Mam swietna zaufana nianie

nie wiem, może ja jestem z Marsa ale uważam, że nawet najfajniejsza, najbardziej zaufana niania nie jest w stanie zastąpić dziecku mamy
zwłaszcza dziecku czterodniowemu, które dopiero co z mamy wyszło do tego obcego świata i potrzebuje jej zapachu, bliskości itp a go nie ma bo mama się realizuje zawodowo i zajmuje chorym psem [a swoją drogą szacun, że 4 dni po porodzie miałaś na to siłę i ochotę ]

ja tego najzwyczajniej w świecie nie pojmuję, ale to pewnie we mnie problem bo moja córka ma 11 mscy a ja zostawiłam ją raptem może 6 razy [z czego najdłużej w nocy jak spała na 7 godzin] i za każdym razem czułam się jakbym była bez ręki
wiec pewnie u mnie to też jakaś skrajność i to pewnie też nie do końca zdrowe i normalne......

TEORKA: moja córka ma 11 mscy a ja zostawiłam ją raptem może 6 razy

Mój ma prawie półtora roku,a ja mam tak samo
Wysyłam męża na dwór z dzieckiem, cieszę się, że będę miała spokój , a po godzinie czuję się dziwnie.
Wczoraj obleciałam wszystkie place zabaw,żeby ich znaleźć (mąż nie wziął telefonu), niestety, nie znalazłam i wróciłam do domu sama.
A jak przyszli po prawie trzech godzinach z kwiatkami dla mamy (Witek zerwał na polu jakieś uwiędłe), to prawie się popłakałam

SUSHI, NATALAA fajnie wiedzieć, że nie jestem sama....
bo serio czasami czuję się jak kosmita, kiedy po raz kolejny odmawiam wyjścia w piątek na imprezę, podrzucenia Niny do babci i nie myślenia o tym, ze mam dziecko
a wyciągają mnie najczęściej dwie znajome posiadające dzieci w podobnym wieku
wiem, że są rózne charaktery, różne potrzeby
spoko - ja nie neguję jak sobie dziewczyna chce wyjść bo tego potrzebuje
ale nie rozumiem czemu ktoś nie jest w stanie pojąć, że ja odskoczni od mojego dziecka nie chcę bo nie męczy mnie ona tak, żeby musiała potem wyjść, pić wódkę, tańczyć i mówiąc krótko "odreagować"

A no ja tak absolutnie nie uwazam!
Ale niestety duzo ludzi nie docenia pracy zwanej "siedzeniem w domu". Pamietam, ze w czasie gdy ja zajmowalam sie pierwsza corka i narzekalam do kolezanki (niedzieciatej) na brak kasy, to stwierdzila, ze jak na siedzenie w domu to i tak mam za duzo Mocno mnie to wtedy zabolalo.

no wiec tak, nie podrzucam dzieci mamom i nianiom i nie latam na imprezy ( ostatnie moje wyjscie to był teatr w kwietniu na godz 21)
napisałam ze zostawilam ja z mama spiaca na 15 min
tak 4 dni po porodzie byłam na nogach chocby dlatego, ze zaraz po cc ja dostałam i musiałam sobie radzic i dlatego, ze w domu czekała na mnie 3 letnia wówczas druga córa, no i nie uzalam sie nad soba nigdy i robie to co do mnie nalezy - taki typ ;)
mam nianie od 11 lat ta sama i bardzo sobie chwale, jest z dziecmi kilka godzin dziennie
mimo pracy w 3 miejscach to ja je wszedzie woze ( maz jak moze to odbiera) jezdze z nimi na nartach, na basen, weekendy spedzamy aktywnie, razem odrabiamy lekcje gramy na pianinie - spedzamy ze soba mase czasu i i moja praca nam w tym nie przeszkadza

i tez przy pierwszym dziecku wiele mi sie wydawało, czas i ich potrzeby wiele w moim" wydawaniu sie" zmieniło ;)