Coś w tym jest. Dla mnie absurdalne jest to, ze przy dwójce lepiej się organizuje niż jak jeden był. Z jednym to i nie miałam czasu zjeść, a teraz i praca i dom I ćwiczenia i czas spędzany z chłopcami. Jakoś łatwiej to wszystko przychodZi.

Hmmm, dla mnie pierwsze hardcorowe były trzy tygodnie, ale nie ze względu na same dzieci a połogowe atrakcje, które skutecznie "umilają" czas każdej kobiecie :P
Dla mnie po obu lipcowych porodach to było coś o czym naprawdę chcę zapomnieć...mieszkamy na poddaszu, wysokie temperatury, obfite krwawienie, mleczne wiecznie mokre piersi i przyklejona do nich Liwcia nigdy więcej ! Bo Dziewczyny od początku były sobą zafascynowane, zazdrości ze strony Nadii nie było, a że Liwcia przez pierwsze dwa miesiące głównie spała i jadła, miałam względny luz (no za wyjątkiem kilku razy, kiedy jedna chciała kupę na wc i moją obecność, a druga własnie robiła kupę do łóżka tej pierwszej, hahahahahah ). No i ona spokojna jest więc nawet jak spać dużo przestała to i tak wiecznie czymś "zajęta". Kolek też nie było u obu, więc jakoś nam się "upiekło". Jest różnie, tak jak napisałą Fragilek, jak dzieci oba niemówiące, to też więcej pracy, dodatkowo temperamenty, no wiele czynników.

Ja tak tylko dodam, że dobrze kombinujecie z tymi odpieluchowaniami. Ja też sobie uwidziałam :P I Nadia w dzień wyszła z pieluch jak miała jakieś 1,5 roku - zdarzały się wpadki wiadomo, ale nie musiałam jej przewijać ani Liwci jednocześnie i to był duży oddech. Tak sobie myślę, że jeśli Wasi mężowie jeszcze regularnie nie usypiają starszaków, to niech zaczną to robić, próbować chociaż Żeby potem mama, ktora usypia noworodka, miała spokojniejsze usypianie, żeby to jakoś podzielić :)

I nam też jakoś łatwiej z dwójką paradoksalnie.... człowiek lepiej jest zorganizowany, na zakupach, u lekarza, dentysty - no super jest :) ja się z dwójką sama od dawna bujam to tu, to tam i naprawdę jest ok :) Nie ma się co bać :) a nawet jak się trafią bardziej "wymagające" egzemplarze to tak jak pisze Hydro, ten pierwszy szalony czas szybko mija, po pół roku już jest super - serio serio, rodzeństwo zaczyna COŚ ze sobą robić :)

No właśnie ja tez się tego usypiania i w ogóle utulania boję - bo dla Martynki tylko mamunia i nikt inny na świecie...
I w ogóle mam takie dylematy teraz - tylko się nie smiać - czy na siłę teraz "przyzwyczajać" do tatusia (ona kocha tatusia i wszystko jest OK, ale ona jest mamin cycek i koniec) i wtedy jest rozpacz, błagalne patrzenie i szukanie mnie i przybieganie we łzach , czy dac jej siebie jeszcze póki mogę, bo to nasze w sumie ostatnie momenty takie TYLKO nasze.....
Nie ukrywam, ze serce mi mówi o drugim rozwiązaniu (i sama mam taką potrzebę żeby ją jeszcze wytulic póki mogę), rozsądek o pierwszym....

No właśnie - powiem szczerze - że nie raz już wczytywałam się jak to było u Was - bo przecież one podobne - i tak trochę na to liczę !
Teraz t jest taka BIGLOVE Martynki do Gabryni, że mi się to nigdy w pale nie mieściło, ze takie niespełna 3 letnie dziecko tak może to sobie jakos wyobrażać i układac w główce - całowanie i głaskanie brzucha to nic, ale jest czytanie książeczek, pokazywanie i tłumaczenie co to za zabawka i do czego służy, wołanie mnie już w tej chwili wygląda tylko tak "Mamusiu choć do mnie z Gabrysią" itp. itd...... dla mnie szok w kratkę...

A widzisz TEO, poczekalas 3 lata i Ninka poszla do ptzedszkola i dopiero zaczela przynosic choroby (to jeden z minusow Frag, ktory Cie przelonywal Moj tez od wrzesnia do przedszkola i pewnie zacznie sie szpital w domu, ale...drugi to juz prawie dwulatek bedzie, a takie dziecko jednak z reguly lepiej znosi chorobska niz noworodek.
Ja usypiam ich po kolei, gdy jestem sama. Najpierw maly zasypia przy cycu, a duzy w tym czasie ma te swoje pol godziny na bajki, a pozniej usypiam duzego. W godzine mam ich dwoch uspanych
Gdy byl maz to w tym samym czasie usypialismy ja malego. On duzegoale jak PENNY pisze, nie byla to rzadna regula.

Kurde a ja nie wspominam zle tego ze mialam dwojke w pieluchach, no moze pod katem finansowym to slabo zwlaszcza jak do tego dochodzily jeszcze dwa rodzaje mm, dobrze ze wszystko co zle tak szybko ulatuje i zostaja tylko dobre wspomnienia .

Treść doklejona: 21.04.15 16:00
No i wiadomo ze przy malej roznicy kazdy miesiac ma jednak znaczenie bo zupeknie inaczej jest ze starszym 14 mc a 18mc. Bo u nas fel zaczal chodzic gdy wrocilam z franiem do domu czyli w zasadzie mialam dwojke do noszenia. No i wszystko ma znaczenie bo inny wysileknjak w pologu trzeba nosic e dzieci na 4 pietro a inacsej w domu.
A jeszcze inna kwestia to temperamenty dzieci ich jedzenie czy kolki...

mkd: a ja nie wspominam zle tego ze mialam dwojke w pieluchach

Eee, ja też nie, tylko był problem jak obaj w tym samym czasie się skupkali i było pytanie "rany boskie, który pierwszy?". Zawsze ten, który bardziej śmierdział ;)))

My mieliśmy chyba pół roku taki hardcore przez kolki Gugisia, wspominam to jako koszmar nad koszmarami. Gdyby kolek nie było pewnie byłoby lepiej.

Ale i tak wiedząc, co wiem teraz to jakbym miała mieć trzecie to też w takim odstępie, nie większym.

U nas tata zrobi wszystko przy dziecku... jak mamusi nie ma . Inaczej to tylko mama i mama..

Ja znam taka Panią co ma 2 synów 1 ze stycznia a 2 z grudnia tego samego roku i też mówi że to jest najlepsze co ją w życiu spotkało.

Ja od zawsze chcialam miec roznice wieku miedzy dziecmi max 2 lata, ale teraz czaaem nachodza mnie watpliwosci, czy oby dobrze zrobilismy... dac rade to damy, bo czemy mamy nie dac. Ale zebysmy sie przy tym nie zaorali na smierc. Maks tez poki co jest zafascynowany Aleksem. Co wiecej, oddal mu juz swoj samochod, powiedzial ze to dla Alka. Nakreca pozytywne i przydtawia do brzucha, mowiac ze to dla Alka. Oczywiscie caluje, przytula itp. Ale najdziwniejsze bylo dla mnie to, ze jaka wymienial czlonkow naszej rodziny to sam z siebie wymienil Aleksa. I dodal nasze nazwisko.
ale to na razie, poki Akeks w brzuchu.

Ja powiem szczzerze, ze gdybysmy mieli sie dopiero teraz decydowac na druvie dziecko to na 100% starszak bylby jedynakiem. Nawet zima o tym z mezem rozmawialusmy. Juz sam sie obierze, zalatwi, umyje, powie co chce to inna bajka. Jestem za wygodna i drugi raz by mi sie nie chcialo w to wlazic. Jeszcze jak w zeszlym roku hezdzilam podwojnym wozkiem to sobie myslalam, ze przy malej roznicy wieku odczuwa sie to jakby "1,5 dziecka"a nie "2". W sensie-spacerki z wozkiem razem odbebnione. Ja mialam nawet takie zdjeciw jak obu na raz zmieniam pueluchy ale to bardzie dla smiechu. Mnie nie stresowaly smrody zabawki wspolne. No i przede wszystkim to, ze juz teraz sie rewelacyjnie razem bawia. Ganiaja z pila. Pol godz temu byly zapasy. Az do nich podeszlam, bo balam sie, ze starszak zdusi malego, ale nie - maly chichral jak glupi. Lubi byc troszke poddyszany no i te slodjie caluski i "hej Misiu!" Jak maluch wstaje i wspolne laskotki...no moglabym liste pisac. Poczatki byly cuezkie. Dalej bywa cuezko, ale. Teraz to bardziej z tego powodu, ze sa tacy zywiolowi. Serio, nie zaluje nawet jak mnie wkurzaja

Frances: Jestem za wygodna i drugi raz by mi sie nie chcialo w to wlazic.

No bo właśnie zależy co kto rozumie pod pojęciem wygody
Dla mnie właśnie Twoja sytuacja była mega niewygodna, bo musiałaś zmieniać pieluchy jednocześnie u dwójki, karmić oboje jednocześnie, ubierać itp itd
Ja odchowałam sobie jedną Ninkę i w czasie, kiedy ona sama jadła, korzystała z toalety etc to ja dopiero urodziłam drugie.
W międzyczasie zdążyłam sobie jeszcze "odpocząć" od tych obowiązków matczynych, bo Ninka w sumie od 2-go roku się zrobiła mocno samodzielna, wyszła z pieluch itp a ja dopiero za ponad rok zostałam mamą po raz drugi.
I to dla mnie była właśnie wygoda.
Użeranie się z dwójką maluchów robiących w pieluchy, niejedzących, nieumiejących się ubrać to właśnie horror i ręce pełne roboty. Bo razy dwa.
I w życiu bym się tak nie chciała mordować, więc podziwiam Was dziewczyny.

A ciężko jest na pewno i nie mówcie, że nie bo przeca forum czytam co nie
Myślę, że ja odkąd mam Huga nie narzekałam ani w 1/1000000 tak jak Ty, czy Frag czasami narzekałyście
W sensie nie że Was teraz obrażam czy coś, no nie. Ale wiesz o co kaman ?
Że ile razy pisałyście, że jeden bunt a drugi przy cycku. Jeden kolki a drugi nie mówił tylko jojczał i pokazywał rękami i nie wiadomo było o co kaman. Albo stał pod drzwiami i wył, że chce na spacer a się nie dało, bo mały na cycku albo darł się przez kolki. Że starszy tłukł młodszego i nie słuchał, że nie wolno.
U nas takich sytuacji nie było.
I pewnie nie będzie.

Oczywiście duże znaczenie ma tu charakter dziecka, to od razu mówię że wiem.
ALE JEDNAK uważam, że wiek też ma ogromne znaczenie, bo trzylatkowi na prawde więcej rzeczy idzie wytłumaczyć.

Frag no sama powiedz
Często piszesz, że Krasnal teraz, a Krasnal pół roku temu to kosmiczna przepaść.
I nie chodzi mi wcale o to, że mówić zaczął.
Ale ogólnie co nie.
Ze starszym dzieckiem można wiele rzeczy fajnie obgadać. A taki roczniak, półtoraroczniak no to wiadomo.
I mimo, że moja Ninka przegrzeczna, to jednak nie wyobrażam sobie mieć maleńkiego Huga, kiedy ona miała 14-15 mscy, zaczęła chodzić i glebała o panele średnio raz dziennie tak, że krew z wargi leciała.
A ile razy jej potylicę uratowałam łapiąc ją w ostatniej chwili.
Gdybym to miała robić z HUgiem przy cycku to pewnie bym dała radę, ale miałabym dość i trochę oraz byłabym bankowo sfrustrowana.
Tak myślę.

A w ogóle to możemy sobie gdybać, ale ja już kiedyś pisałam, że nie wiem jak to mieć dzieci rok po roku a Wy nie wiecie, jak jest mieć dzieci z większą różnicą wieku, no więc to takie gdybanie tylko

Niemniej jednak nasi sie juz ze soba bawia i teraz to my odpoczywamy a Ninka jeszcze conajmniej rok poczeka na kompana. A w to ze sie nigdy buc nie beda to nie uwierze. Rodzenstwo szturchnie sie od czasu do czasu no zycie no. Wiadomo, ze.nie teraz jak Hug jest malenki, ale jak zacznie chodzic, zabierac Nince zabawmi to nie qierze, ze odruchowo go nie odepchnie, albo on jej. To taka milosc rodzenstwa ktora matki o zawal przyprawia
A z tymi chorobami...no przeciez sama z miesoac temu pisalas, ze tak jak Ci Ninka malo chorowala tak Hug juz bidajze trzy razy...to sporo jednak.

Frances: Niemniej jednak nasi sie juz ze soba bawia i teraz to my odpoczywamy

A wiesz jaki ja mam czilałt ?
Ninka się od dawna sama bawi, większość dnia jest w przedszkolu, a Hug leży cały dzień na wersalce, albo na macie, albo w bujaczku więc ten.
A Ty jednak swoje przeszłaś, więc ja jestem o to doświadczenie uboższa

A co do chorowania Huga to tak, pisałam że miał już drugi katar ale tak po prawdzie to nie wiem czy to katar czy ja mu po prostu zalegającego mleka nie wyciągałam cały czas z gardła
Bo odkąd przestałam wyciągać to jest lepiej, aczkolwiek od czasu do czasu znowu charczy. I przestaje.
Więc tak po prawdzie to on raz był chory na te oskrzela.

Frances: zabierac Nince zabawmi to nie qierze, ze odruchowo go nie odepchnie

A o tym to dam Ci znać w odpowiednim czasie, ale znając Ninkę jestem skłonna dać sobie uciąć obie ręce, że mu nic nie zrobi
To jest dziecko o gołębim sercu i skoro obcym maluchom ustępuje, wszystko oddaje, nie popycha etc to czemu do brata miałaby inaczej

Frances: Niemniej jednak nasi sie juz ze soba bawia i teraz to my odpoczywamy

Ooo tak W weekend pojechaliśmy do znajomych, moje młode od razu zakumplowały się z ich synem (5 letnim) i przez cały pobyt bawili się razem w jego pokoju. Przychodzili do nas, jak byli głodni, a Natala jeszcze żeby jej pomóc wdrapać się na kibelek (bo starszaki z toalety korzystały całkowicie samodzielnie). Mówię wam, to jest dopiero luuuuuz. Taka nagroda za te pierwsze pół roku, kiedy to chciałam oknem skakać 5 razy na dobę A jak dodać do tego, że pierworodnej całkowicie przeszły niedawne rozterki związane z posiadaniem rodzeństwa (no wiecie, te teksty, że siostry nie kocha i nie chce) i teraz miłość siostrzana jest w pełnym rozkwicie, to w ogóle żyć nie umierać. I chyba dlatego tak bardzo, bardzo, bardzo nie chce mi się już kolejnych dzieci.

Ja też twierdzę, że jakbym miała możliwość wybierać jeszcze raz, to jednak Natalia byłaby przynajmniej o rok młodsza Ale to co mam teraz mnie bardzo cieszy i może jednak warto było się pomęczyć Poza tym, większa różnica wieku wcale nie gwarantowałaby nam mniejszych problemów. Jak sobie np. pomyślę, jak Hania chorowała w pierwszym roku przedszkola, to się bardzo cieszę, że nie mieliśmy wtedy na stanie noworodka. Także w każdym wieku są jakieś plusy i minusy.

Caro_line: Gdy mam za dużo na głowie do zrobienia na raz to po prostu głupieję

Aaa, widzisz, moze tu jest pies pogrzebany, mnie to mobilizuje bardzo. Z naszej strony decyzja byla po prostu podyktowana wygoda i tym, zeby chlopcy mieli jak najmniejsza "przepasc" miedzy soba. Ale ja z tych szalonych co chcialaby blizniaki, gdyby nie wizja komplikacji ciazowych ;)

True, true, ale zaczelo sie od postu kolezanki, ktora prosila, zeby podac plusy i minusy MALEJ roznicy, takze chyba teraz ma wystarczajaco duzo info, zeby sie zorientowac ;)

Frances, siostro, podpisuje sie pod kazdym jednym slowem.

Dlatego ja teraz korzystam z zycia majac dwojke kumatych ludkow :))))))

Frances: Teo, piszesz ze my ma forum narzekamy.

No i wiedziałam, że użyłam złego słowa i zaraz będzie obrona z atakiem połączona
Przecież dodałam w tamtym zdaniu, że to nie ma obraźliwego wydźwięku etc.

Frances: bacznie obserwowalam ta sytuacje po ospie u Was.......................Pierwszy miesiac Huga to przeciez stale albo gile (i bkagam Cie zielone gile to nie od mleka tylko typowo przedszkolne), albo kaszel, albo jakies jelitoeki.

No to chyba jednak nie obserwowałaś bacznie
Bo Hug w pierwszym miesiącu był chory tylko raz, na zapalenie oskrzeli.
Jelitówki w życiu nie miał [ja miałam i Ninka ale to akurat moja wina, bo ja ze szpitala przywlokłam], kaszlał tylko jeden dzień przy zap. oskrzeli a katar miał wtedy też jeden raz. Katar mogła mu sprzedać Nina [miała wtedy], Mateo [był chory] albo nawet ja sama [miałam wtedy zap. tchawicy i krtani oraz antybiotyk]. Ale załóżmy, że Ninka.
Potem drugi raz miał katar, w wieku 5 tygodni kiedy złapał [tu już bankowo od Niny] infekcje wirusową.

I na tym koniec Fran
Od tamtej pory oba zdrowe, Hugowi potem raz jeszcze odciągałam, bo mi się zdawało że katar ale to było białe i gęste, więc sądzę że to mleko.

Czyli reasumując raz miał zapalenie oskrzeli i raz katar.
Fakt, to i tak sporo jak na 3,5 miesięczniaka, ale nie mów że pierwszy miesiąc życia był non stop chory, bo to nieprawda

Poza tym zobacz jak było u Frag.
Krasnal poszedł do żłobka i Gugi też przez niego się wychorował pierwsze miesiące.
I co ? Dzieci rok po roku a i tak choróbska na tapecie.
Więc to chyba nie jest argument żaden.
Ważne jest to, co robi drugie dziecko kiedy pojawia się w domu kolejne.
Bo gdybym ja Niny do pdkola nie posyłała wcale to pewnie Hug by nie chorował w ogóle.
Tak mi się wydaje.

Oraz powoli przestaje rozumieć trochę zasadność Twoich argumentów
Bo piszesz, że "Teraz ida sami, sami wskakuja do fotelikiw, zapinam i jade" no ale na litość ! Przecież od urodzenia tak nie było i też się nanosić musiałaś.
Każda się nanosi nieważne czy ma dzieci rok po roku, czy pięć lat po sobie, albo dziesięć.
Nie nosi tylko ta, co dzieci nie ma.
Więc co to za argument na Twoją "korzyść" ?
Podobnie jak to, ze chodzące to inna bajka, bo nie musisz nosić. Że pobawić się możesz a z niemowlęciem nie ma kontaktu etc etc

Piszesz tak, jakby Twoje chłopaki nie były nigdy leżącymi, niekumatymi dzieciakami tylko od razu dostałaś takich, jacy są teraz
Jeśli chodzi o sprawy techniczno logistyczne mialaś dokładnie to samo co mam ja. A nawet śmiem twierdzić, że gorzej.
Bo kiedy Ty targałaś fotelik z młodszym, niekumatym, leżącym noworodkiem to starszy, zaledwie półtoraroczniak nie szedł grzecznie obok Ciebie, nie wchodził Ci sam do samochodu i nie zapinał się sam w foteliku
Musiałaś to robić za niego, a ja nie muszę bo Nina wszystko robi sama.

Więc ten.
I miałyśmy się nie przepychać, ale kurcze no nielogiczność Twoich argumentów mnie sprowokowała

Frances: Dla mnie to duzo ze 5 tyg dziecko tydzien w szpitalu na zap oskrzeli i zaraz potem dwa razy katar.

Potem raz katar, czytaj że kozo co piszę !
I masz rację, martwiłam się wtedy że znowu do szpitala pojedziemy, nosiłam go przez tydzień non stop, żeby nie leżał i jeździłam z nim co 2-3 dni do osłuchania.
Absolutnie się tego nie wypieram
Ale nie wmawiaj mi, że on non stop kaszlał i miał jelitówkę, bo to wierutna bzdura

Oraz zgadzam się, że to i tak dużo jak na takie maleństwo.
Nie mówię, że nie.
Ale tak jak wcześniej napisałam - różnica między dziećmi tu chyba nie ma znaczenia.
Bardziej fakt, że starszak [starszy o rok, dwa, pięć, nieważne] siedzi w domu, czy jest w grupie narażonej na ciągłe infekcje, które to infekcje może do domu przynosić.

Aha, no i jak ja targalam nosidelko z maluchem a Kuba byl poltoraroczniakiem to mialam prawie calodobowo pania do pomocy, wiec dlatego tegp tal nie odebralm

<span style="font-size:11px;color#333;">Treść doklejona: 22.04.15 10:35</span>
Teo, ja nie zwracalam uwagi ktore kaszlalo, a ktore mialo jelitowke czy katar. Cjodzi mi o to, ze ogolenie bylo jakies wirusisko i tez swojstres mialas

No dobra-ja mam porównanie,bo mam i rok po roku i potem większa przerwa. I dla mnie bez sensu jest porównywanie co lepsze,co fajniejsze,bo wg mnie to jest tak różne,że porównać się nie da.
Bo co jest fajniejsze? Kiedyś powiedziałabxm,że starsza dwójka-maja genialna relację,kochają się,chcą być razem,bawią się,pomagają sobie. Szybko stali się samodzielni,nie biją się,więc nie muszę stać nad nimi jak się bawią. Bajka.
A potem pojawia się Janek. I niby wracam do tego,za czym wcale nie tęskniłam-pieluchy,nocne pobudki,itp. Ale też jest Krzyś,który codziennie powtarza mi,że dziękuje,że mu takiego kochanego Janka urodziłam,że dokładnie o takim marzył. Ewunia,która swoje ulubione zabawki oddaje Jankowi,bo chce mu prezent zrobić.
Serio-nie wiem co fajniejsze;-)

Treść doklejona: 22.04.15 10:49
A co do chorób,to akurat zgodzę się z Teo-moje niechorujące dzieci dostały mega kataru w dzień mojego porodu. Ponad dwa tygodnie chorowali,ja się zaraziłam,mąż,a Janek jako jedyny nie dał się wirusowi.

Dziewczęta, na pewno jestescie wspaniałymi matkami niezależnie od różnicy wieku miedzy dziećmi ...Czy padasz na twarz ( skaczesz przez okno- wstaw odpowiednie) czy jest lajtowo to i tak musisz dać radę. Jesteś przecież mama -czytaj:całym światem dla Twojego dziecka. O!

Treść doklejona: 22.04.15 10:55
Zreszta kto da radę jak nie my...