cieszę się że już jesteście w domku i ze jest lepiej teraz tylko odpoczywać żeby dzidziuś jak najdłużej byl u mamy w brzuszku. ja tez wylądowałam na 5 dni na patologi ciąży z powodu wysokiego ciśnienia malej ilości wód płodowych i zwapnienia łożyska ale wyniki trochę się poprawiły i jestem już w domu z nakazem leżenia:) Toficzek90 sliczny Bartuś :) czekam na kolejne zdjecia z usg :)

Dobrze ,że już wszystko ok. Dzięki agusienkaaaa:)

Ja to już nie mogę się doczekać sierpnia żeby zobaczyć nasze dzieciaczki w rzeczywistości. mam nadzieje ze jak się urodzą to dumne mamy dodadzą zdjęcia na forum. Dzisiaj się dowiedziałam ze kuzyn męża tez będzie tata w styczniu tak ze nam to naprawdę rodzina się powiększa statystycznie co 6 miesięcy:)

Cześć dziewczyny.

Nie odzywałam się długo bo szczerze mówiąc po tym pobycie w szpitalu, średnio fajnych przeżyciach z tym związanych i niestety niefajnej sytacji z mężem (nie możemy się ostatnio dogadać w ogóle) jestem w kiepskim stanie psychicznym i emocjonalnym.
Nie mam ochoty z nikim rozmawiać i chyba dopada mnie jakaś depresja.

Im bliżej porodu tym bardziej przerażona jestem tym, że wszystko to, na co się przygotowałam psychicznie i teoretycznie stanie się faktem w jednej chwili.
Ida pojawi się na świecie i będe musiała sobie poradzić ze wszystkim, co ją spotka. A nie wiem czy dam radę. nie tylko w praktyce, ale czy podołam psychicznie. Tego boję sie najbardziej. Że rozkleję się po porodzie i nie wiem sama...

Dziś byliśmy u mojego gina, pierwszy raz od wyjścia ze szpitala.
Szyjka zamknięta, nie skraca się, wód dużo, łożysko bez cech odklejania się.
Brzuch mi się stawia, nawet u lekarza przy badaniu USG zrobił się twardy jak skała. Mam robić KTG i badanie przeplywów raz w tygodniu.

Zostałam nazwana pacjentką patologiczną

Ida waży 2450, nie powinna przekroczyć 3100 do porodu. Zobaczymy, czy tak będzie.
Brzuszek znów mniejszy niż powinien być, wszystkie wymiary na 34-36 tydzień, brzuch na 29. Ale przybiera na wadze, więc po prostu urodzi się długa i chuda. W przeciwieństwie do mamusi, również długiej ale bardziej okrągłej

Mam nadzieję, że jakoś się pozbieram, ogarnę i do porodu stanę się znów optymistką. Na razie jestem w czarnej dziurze i nie widze ani śladu światełka...

no hej cieszę się że po wizycie wszystko ok:) mała już nie taka mała 2,5 to już słuszna waga:)

easyshare:
Im bliżej porodu tym bardziej przerażona jestem tym, że wszystko to, na co się przygotowałam psychicznie i teoretycznie stanie się faktem w jednej chwili.

powiem Ci że gorzej się o tym myśli ale jak już się w tym jest to na myślenie nie ma czasu więc spokojnie sama siebie zadziwisz:)

easyshare: i niestety niefajnej sytacji z mężem (nie możemy się ostatnio dogadać w ogóle) jestem w kiepskim stanie psychicznym i emocjonalnym.

no powiem Ci że ja na końcu miałam tak samo zdrowe dziecko zdrowa ciąża a jednak mąż też stał się jakiś inny no ale strach przed nieznanym ich dopada oni nie mają instynktu to my jesteśmy nim obdarowane dla tego tak nas frustruje ich podejście .... ale spokojnie Iduś pojawi się na świecie i córunia tatunia ogarnie jego cały świat:)
-
a co do sytuacji po porodzie no nie będzie łatwo ja ze zdrowym dzieckiem docierałam się około 2miesiące i były czasem załamania depresje ale im dalej tym lepiej zobaczysz:) hehe nawet już zaczynam tęsknić za takim maluszkiem a to przecież tak niedawno było:) to już 36tydxień jeszcze 6dni i Ida będzie donoszona:):)

Witajcie.W czwartek byłam na echo serduszka Bartka .Dowiedziałam się tam , że mały ma dziurke w serduszku oprócz rozszczepu. Pani dr powiedziała mi również , że mały wolno rośnie ma 950 g :( i zaciska ciągle rączki co może oznaczać skurcz :( i nóżkę jakoś dziwnie ułożył chociaz mam zdjęcie stópki która wygląda normalnie.. :( Podejrzewają jakiś zespół ale nie wiedzą sami jaki... musiałabym iść na badanie inwazyjne. Nie wiem co o tym wszystkim myśleć:( na badaniu prenatalnym wszystko było dobrze , rączki też rozkładał , jest bardzo aktywny, ciągle mnie kopie...Czy to wszystko to może być po prostu przypadek??

Toficzka, przede wszystkim radzilabym zrobic ponowne badanie u innego specjalisty, zeby spojrzal obiektywnie. Moja corka tez miala hipotrofie wewnatrzmaciczna. W 29tc wazyla ok.900g wg jednej lekarki byla o 5 tygodni do tylu w rozwoju i miala za duze serduszko(co sugerowalo chorobe genetyczna). Po badanich w szpitalu okazalo sie, ze faktycznie hipotrofia jest, ale wprowadzili leki i mala zaczela przybierac. Fakt urodzila sie mniejsza nizeli rowiesnicy, bo w 42tc miala 2880g. Serduszko okazalo sie zdrowe i mala na ten czas tez jest zdrowa.
Ja bym sie skonsultowala z innym specjalista, zeby miec 2 opinie.

Witajcie.

Mam nowe wiadomości, niezbyt dobre, ale po kolei:

Od kilku dni miałam dosyć silne bóle brzucha, jak na okres, dodatkowo bóle od kręgosłupa, powoli odchodził czop śluzowy, więc, jak się okazało słusznie podejrzewałam, że poród już blisko.
Dziś odebrałam wyniki badań z posiewu z pochwy i byłam u lekarza.

Ida jest już bardzo nisko, stąd te bóle. Szyjka nie ma nawet centymetra, jest miękka, podatna, z zewnątrz przepuszcza palec (na luzie, bo lekarz powiedział, że jakby próbował, to 2 też by weszły), rozwarcie wewnątrz jest większe, co podobno nie jest typowe. Główka jest przy samym ujściu szyjki, więc jeśli zaczną się skurcze, to akcja potoczy się błyskawicznie.

Niestety waga nie rośnie, mała szacunkowo osiągnęła 2700, ale pewności czy aż(!) tyle nie ma. Łożysko jest już bardzo dojrzałe, nawet stare, jak się wyraził lekarz, i Ida nie przybierze już na wadze.

Kolejnym problemem są wyniki badań - mam bakterię ureaplasma, która podczas porodu naturalnego może przejść na dziecko. Według opracowań krakowskiego Collegium Medicum obecność tej bakterii wpływa przede wszystkim na problemy z zajściem w ciąże, wczesne poronienia, a w przypadku utrzymania ciąży na niską wagę urodzeniową i problemu w rozwoju płodu (!) Szkoda, że badań na obecność tej paskudy nie robi się standardowo, profilaktycznie przed zajściem w ciążę lub w jej wczesnym stadium.
A zarażenie dziecka podczas porodu skutkuje przede wszystkim problemami ze strony układu oddechowego, możliwą sepsą i zapaleniem opon mózgowych - czyli poważnymi komplikacjami, tym bardziej u dziecka rozszczepowego u którego oddychanie od początku jest upośledzone.
Mój lekarz w ogóle nie zleca takich badań, zostawiłam mu opracowania naukowe na ten temat, przez weekend ma się skonsultować z mikrobiologiem i kolegami-położnikami ze szpitala a w poniedziałek podejmiemy decyzję, czy rodzimy naturalnie, czy jednak CC.

Najdalej w przyszły czwartek zostanę przyjęta do szpitala i rodzimy. Do tego czasu mam leżeć plackiem, żeby nie wywołać tych skurczy i akcji porodowej, zanim nie podejmiemy decyzji.

Nie mam już siły się martwić, denerwować, wkurzać, złościć. Albo zostałam mistrzynią Zen, albo działają już na mnie hormony porodowe, bo przyjmuję to wszystko z niesamowitym spokojem i nastawieniem, że co ma być to będzie, a ja i tak ze wszystkim sobie poradzę, bo przecież muszę - nie mam innego wyjścia.

Ogromnym pocieszeniem jest fakt, że być może pod koniec przyszłego tygodnia Ida będzie już ze mną i będę miała na kogo przelać całą moją miłość. Zaczniemy nową drogę, wyboistą i z wieloma zakrętami, ale obie będziemy starać się podołać każdej przeszkodzie jak najlepiej, a co najważniejsze razem :)

Pozdrawiam Was wszystkie bardzo serdecznie i czekam na informację, co u Was.

Trzymaj się. JA robiłam przed ciążą to badanie i w trakcie ciązy- moja lekarka każe wszystkim je robić.

Czesc dziewczyny 09.08 urodziłam Małgosie :) jest zdrowa tak sie ciesze ze nie odziedziczyła po mnie rozszczepu i ze w ogóle wszystko jest ok, tylko teraz z takim malenstwem tyle pracy ze nawet chwilki dla siebie nie mam ale za to szczęśliwa jak nigdy w życiu.

hej, dziewczyny!Wcześniej nie wypowiadałam się na tym wątku, ale z zainteresowaniem ślędzę Wasze wpisy, dlatego, że brat mojego męża ma syna z rozszczepem podniebienia, chłopiec ma już 8 lat i po kilku zabiegach jego buzia wygląda już "normalnie".Wiem, że bratowa nie wiedziała, że mały urodzi się z tą wadą, lekarz widział na usg, że coś jest nie tak, ale jej nie powiedział. Bardzo to przeżyła.Teraz wszystko jest w porządku, chłopiec jest bystry, zdolny, uczy się bardzo dobrze. Ale piszę w innym celu, chciałam zapytać czy wiecie co u easyshare, jak tam jej Ida???

Też ostatnio się nad tym zastanawiałam, czekam się odezwie, a tu ciągle cisza. Mam nadzieję, że wszystko dobrze ..

Ja też mam nadzieje że wszystko u niej dobrze. Moze w niedługim czasie napisze co u niej

Witajcie kochane!

Przede wszystkim przepraszam Was wszystkie bardzo mocno, że tyle czasu kazałam na siebie czekać.
Jednak to, co ostatnio działo się w moim życiu, całkowicie uniemożliwiło mi kontakt ze światem.

Ale po kolei: 07.08.2012, o godzinie 7.33 urodziła się moja córeczka – Ida. Droga na ten świat była dla niej i dla mnie bardzo bardzo trudna. Ale po początkowych trudnościach – Idusia urodziła się w zamartwicy, z zakażeniem wewnątrzmacicznym, konieczna była resuscytacja i wentylacja, odtruwanie po lekach podanych mamie podczas porodu, w końcu obserwacja na oddziale intensywnej opieki noworodków (6 punktów w skali Apgar) – po tych wszystkich komplikacjach okazało się, że Ida oddycha samodzielnie, ma bardzo ładny odruch ssania, je bez większych kłopotów. I jest prześliczna i przekochana 

Historię samego porodu zamieszczę może w późniejszym terminie. Nie wiem czy tutaj, czy w wątku o porodach, ale raczej tu – tam mogłaby przynieść więcej złego niż dobrego, za bardzo przestraszyć przyszłe mamy. Jednym słowem powiem tylko, że nigdy, w najczarniejszych koszmarach nie sądziłam, że poród może tak wyglądać.

Podczas pobytu w szpitalu nie pozwolono mi karmić Idy moim mlekiem – oczywiście odciągniętym, bo mimo ładnego, zdrowego odruchu ssania, rozszczep uniemożliwia małej zassanie piersi. Z butli to co innego – prawie samo leci  Tak czy inaczej, mała była karmiona mlekiem modyfikowanym, a ja praktycznie od samego początku odciągałam siarę i wylewałam ją ze łzami w oczach do szpitalnej umywalki. Pierwszy dzień po porodzie Ida była na obserwacji, dostałam ją w środę około południa. Początkowo karmiona była długim smoczkiem medeli – tym z zestawu habermana. Jadła bardzo długo, 20-30 ml przez ponad godzinę, czasem półtorej. Płakała w nocy, myślałam, że to przez kolki, no bo przecież zjadła przed chwilą 30ml, trwało to godzinę, a po 10 minutach znów płacz? To na pewno nie z głodu. Poza tym mm nie można karmić częściej niż co 3 godziny. Kolejnego dnia odwiedziła mnie ciocia, która popatrzywszy, jak Ida męczy się ze smokiem spytała, czy aby dziurka w tym smoczku nie jest za mała? Bo gdyby tak było, to dziecko będzie jadło bardzo długo, mało, będzie się męczyło podczas jedzenia aż uśnie, a po kilkunastu minutach znów będzie głodne. Dało mi to do myślenia na tyle, że kiedy następnym razem byłam w dyżurce po porcję mleka dla Idy, poprosiłam o zwykły smoczek, taki, jakim karmione są dzieci na oddziale. W tym szpitalu był to lateksowy NUK. Mała złapała ten smoczek bez żadnych trudności, po czym wtrąbiła 30 ml w 10 minut. Jadła bardzo szybko i bardzo chętnie, nawet za bardzo, bo trudno mi było przetrzymać ją przez 3 godziny bez jedzenia.

Ze szpitala wyszłyśmy w szóstej dobie, w niedzielę po południu. Od północy Ida je wyłącznie moje mleko, odciągane sumiennie co 2 godziny w dzień i w nocy. Jednym słowem, od urodzenia Idy nie spałam dłużej niż 2 godziny na raz, cały mój dzień wypełnia karmienie małej, usypianie, przewijanie, przygotowanie do odciągania, odciąganie, mycie i sterylizacja laktatora i butelek i jeśli jest czas, jedzenie i spanie  A za chwilę cykl się powtarza. Jestem z tym wszystkim praktycznie sama, Szymon nie może niestety zrobić sobie urlopu, mamy własną firmę, więc i ja czasem karmię z telefonem przy uchu, załatwiając biznesowe sprawy. Po pracy tata karmi Idę i zajmuje się nią przez 2 godzinki, tak, żebym mogła się przespać. I tak mnie więcej wygląda mój dzień teraz. Bo na początku... miałam jakieś załamanie, nie pozwalałam nikomu dotknąć małej, nie mówiąc już o karmieniu czy przewijaniu, byłam przerażona i zdruzgotana tym, co nas spotkało w szpitalu. Przez pierwsze 2 dni w domu płakałam, wyłam z bezsilności i wściekłości, musiało to chyba ze mnie zejść. Teraz już jestem ogarnięta psychicznie i organizacyjnie, ale początki były bardzo trudne. Do tego doszły problemy z laktacją, zastojami, gorączką...
Dodatkowo okazało się, że Ida na moim mleku słabo przybiera. W ciągu 10 dni przytyła tylko 100 gramów, a powinna 110-120 tygodniowo. Karmiłam ją na żądanie – chciała jeść, to jadła, nie chciała, bo np. spała 5 godzin, to jej nie zmuszałam. To nie było dobre podejście, bo podobno dziecko musi zjeść 140-150 ml na każdy kilogram swojego ciała. A Ida zjadała w takim trybie jakieś 300-350 ml, kiedy powinna minimalnie 400-450 ml. Odkąd pediatra – neurolog zwróciła nam na to uwagę, karmię ją co 2-3 godziny, nie pozwalam spać zbyt długo, i zjada coraz więcej. Niedługo zważymy ją ponownie i okaże się, czy to wystarczy. Za wszelką cenę chcę uniknąć dokarmiania małej mm.

Poza tym Ida jest istnym aniołeczkiem – je, śpi, robi kupy, miewa dłuższe okresy aktywności, podczas których mądrze patrzy, rozgląda się i absolutnie nie płacze. Męczą ją czkawki z powodu połykanego podczas jedzenia powietrza, w rozklapcianej dziurki noska sączą się śpiki, dużo przez to kicha. No i ma chyba niedrożny kanalik łzowy z lewej rozszczepowej strony. Poza tym to całkowicie normalne, zdrowe dziecko. Ach, ma stwierdzoną lekką asymetrię, spowodowaną najprawdopodobniej ułożeniem wewnątrz maminego brzuszka – przechyla głowę na prawą stronę z wielkim upodobaniem. Ale odpowiednim masażem i układaniem jej na drugim boczku szybko sobie z tym poradzimy.

31.08 jedziemy na pierwszą konsultację do Warszawy, do prof. Dudkiewicz, potem mamy konsultację z neurologopedą. O wynikach na pewno napiszę w odpowiednim czasie. postaram się tez zamieścić zdjęcia Iduchny, ale to może podczas następnego odciągania, bo teraz już czas na karmienie.

Pozdrawiam Was wszystkie bardzo bardzo serdecznie i dziękuję, że pamiętałyście i myślałyście o nas. Jesteście kochane.

<span style="font-size:11px;color#333;">Treść doklejona: 25.08.12 17:40</span>

easy czekałyśmy wszystkie na Ciebie i Idę :) Fajnie, ze już jesteś a Ida, to śliczna dziewczynka :) POWODZENIA w dalszej Waszej drodze :)

easyshare gratuluję cudnej Idy, śliczności!!!Wszystko będzie już teraz dobrze, dzidzia jest na świecie i to jest najważniejsze!!Na przedostatnim zdjęciu jest wprost przesłodka:)Pozdrawiam!

Easy poryczałam się właśnie po przeczytaniu wszystkiego. Bardzo bardzo Wam gratuluję cudownej Idy !!! Jest wspaniała tak jak jej dzielna mama i tata, a mama w szczególności. Ma piękne wielkie oczy, śliczna dziewczynka Szpitale, ehh, mam nadzieję, że patrząc codziennie na swoją córę, wymażesz te okropne wspomnienia z pamięci.

Kochana na zatkany kanalik łzowy zrób tak :
naciśnij dość mocno opuszkiem małego palca obok tej kuleczki w wewnętrznym kąciku oka. I zjeżdżaj dość mocno w dół tak jak prowadzi kanalik wzdłóż noska aż do płatka nosowego. Rób tak po kilka razy dziennie a kanalik powinien się odetkać. Nadia również miała zatkany i ten sposób jest bardzo dobry. Tylko trzeba dość mocno ucisnąć. Nie wiem tylko jak u Idy, czy w tym miejscy można docisnąć, czy nie sprawi Jej to bólu ?

Easyshare, gratuluję słodkiej córeczki. Od dawna tutaj zaglądam i czekałam na wieści. Współczuję komplikacji okołoporodowych - aż mnie w gardle ścisnęło, kiedy przeczytałam, przez co przeszłyście. Trzymam kciuki za apetyt Idy, niech zdrowo rośnie

Easy, wielkie grtulacje!! Podczytuje Wasza historie odkad pojawilas sie na forum.

Ida jest przesliczynm dzieckiem. Rzadko zdarza sie noworodek z tak milutka buzka. Nawet rozszczep nie odbiera jej urody, bo Mala ma ten urok w sobie...
Sciskam Was mocno dziewczyny!!

Wypada, nie wypada Ida jest naprawdę śliczna!!!! No chyba widzisz, co nie???? ;). Ucałuj córunię ;)

easyshare: Dziękuję za radę, postaram się ją wykorzystać. Ale nie bardzo wiem, gdzie w zniekształconym Idusinym nosku przebiega ten kanalik. Postaram się masować na czuja, może akurat trafię.

Easy on nie biegnie bezpośrednio w nosku tylko obok, na twarzy tak jakby wzdłuż noska. Możecie spróbować chociaż te ół centymetra w dół zjechać. Od tek kulki na górze w dół.


Treść doklejona: 26.08.12 11:03

easyshare: A może faktycznie widzicie jej piękno pomimo rozszczepu?

Oooo tak widzimy widzimy, jest po prostu przecudna

Easy kurka nie ociągaj się dawaj Idę na Nasze Dzidzie

Wow, kocyk piękny! Podziwiam, ja bym co najwyżej szalik umiała :DDD

Autentyk - Ida ma elfie uszka! Naszego Krasnala też bardzo często czkawka męczyła, niestety nic nie pomagało, ale z tego co widziałam, to on się tym nie męczył - po godzinie przechodziło samo. Podobno dzieci nie odczuwają czkawki jak dorośli

Do schrupania!!! Na czkawke oprócz dopojenia nic nie poradzę, mój syn ma rok, a do dziś go męczą czkawki ;(... Jak był tak malutki jak Idka to była masakra, a w calenie ma rozszczepu, więc to chyba nie ma znaczenia ;). A Dawidek czkał i w dzien i w noc...

A Ida może używać smoczka?. Bo u nas na czkawkę świetnie właśnie działa ssanie smoczka. Po kilku minutach przechodzi, a czkawkę też sam męczą, zwłaszcza jak Antekowi nie odbije się po jedzeniu.

Idą jest śliczna, i wcale nie piszę tego żeby zrobić Ci przyjemność, bo jestem osobą która nie lubi słodzić, a jak coś mi się nie podoba, to nie komentuję...A jeszcze dodam że ten rozszczep jej dodaje tej wyjątkowości. Języczek wystający też mnie zachwycił.