Kto doświadczony w bostonce? Moja 1,5 roczna córka od wczoraj gorączka ok 38, potem dałam już ibuprom bo mała płakała, nic nie dawało jej ulgi, i co 8 h zaczyna znow rosnąć więc ibuprom 3cia dawka już, dziś ma lekką wysypkę, na tułowiu i pod kolanem. Na ospę miesiąc temu szczepiona. Je normalnie, jak gorączki nie ma to lata jak nakręcona, wszystko ok, tylko katar mega.

U moich obu tak zaczynala sie ospa ( nawet pediatra zapytala czy przed krostami byla goraczka i katar) alé skoro Twoja szczepiona to nie wiem.

A może to zwykły wirus. Mój syn przy infekcjach wirusowych często miał wysypkę. Wlasnie głównie na brzuchu albo plecach.
Taka reakcja na infekcje.

U Nas też Neosine złagodziło objawy. Syn pierwszy zagorączkował, a że byliśmy 2 tygodnie po wakacjach w Turcji to coś mnie tchnęło aby podać.
Córka dostała gorączki dwa dni po bracie i majaczyła podczas, cieżko było ją zbić. W gardle na samym początku mieli pecherzyki, które za chwile zniknęły lecz pozostawiły przez jakiś czas ból podczas przełykania.
Natomiast ja miałam klasyczne, wszystkie objawy i to chronologicznie występujące.
Bostonka „wychodzi” jakby z Hmm...przełyku? Krtani? W każdym razie, z głębi gardła.
Przy tym pojawia się gorączka, ostry ból gardła.
Nigdy takiego nie miałam. Jakby żyletki rysowały po ściankach gardła przy każdym mimowolnym ruchu mięśni gładkich. Nawet bez próby picia, co było tak bolesne, że prawie nic nie piłam. A miałam 5 dni gorączkę po 39-40st i do tego był sierpień, na dworze około 30st bo akurat była fala upałów.
Pózniej gdy pecherze przeszły do jamy ustnej (znikając z gardła), pojawiły się plamki na opuszkach palców u dłoni i całej powierzchni stóp.
Nie mogłam nic brać do rak, oraz normalnie chodzić. Uczucie palenia, jak przy oparzeniu.
Następnie plamki podeszly powietrzem i zaczęły wysychać, tworząc uczucie jakbym cała powierzchnia opuszków i stop, skleiła się supwr glue a pózniej rozkleiła i została taka wysuszona warstwa kleju.
No i niestety, po około 2 tygodniach od ustąpienia/złuszczania się tych pozostałości po wyschniętych pęcherzykach, zeszły mo wszystkie paznokcie u stop, i kilka u dłoni.

Chwała Bogu za dr Google córkom zaczęła płatami schodzić skóra ze stóp, potem rąk, swędzi, boli, smaruje tridermem, już chciałam lecieć do dermatologa i wywalić kupę kasy, ale zajrzałam do neta i już wiem, że to po bostonce, nawet miesiąc po chorobie skóra schodzi, nawet paznokcie czasem :( także zostawiam info dla nieświadomych

Dobrze wiedzieć, że będę się łuszczyć. Właśnie przechodzę bostonkę :(

Adam ma ospę, nie zdążyłam zaszczepić.

Krysia się nie łuszczyła. Pozostałe dzieci z grupy tak. Część potraciła paznokcie.
U nas było lajtowo.

Haniutka- jedyne co ja stosowałam to kp. co chwilę, małymi porcjami. Wojtek popił, zwracał, popił, zwracał. Nie odwadniał się, ale był słaby. Ale z każdym karmieniem było coraz lepiej, przerwy coraz dłuzsze a wymioty słabsze. Raz byliśmy też w naszej przychodni na zastrzyku przeciwwymiotnym.

Dziekuję za porady. Już jest dużo lepiej. Cała nasza czwórka została sponiewierana wymiotami.

Musze sie pochwalic.marta mi sie odpieluchowala.sama.po prostu 2 dni temu zaczela lazic na nocnik.sciagala sobie sama pieluche i ja do kubla wywalala.i siurala na nocnik.dzis tez jej pieluche zalozylam bo ja leniwa matka jestem.a ta poszla na nocnik.zdjela pieluche.i caly dzien lata bez pieluchy i chodzi sikac na nocnik

A mojej dziecko biegalo z gola pupa tydzień, później 4 dni w majtkach. Efekt? Dopóki nie założyłam pieluchy było ok. Ale że musieliśmy jechać na dłużej to o wszystkim zapomniała. Nie wola już w ogóle. Chętnie bym znów wszystko jej zdjela ale pogoda taka że moment i będzie chora :/ już nie mam pomysłu.

Byłam konsekwentna 2 tygodnie i niestety póki jest w swoim pokoju to do nocnika podchodzi i się załatwi ale jak już jest w innych pomieszczeniach to zapomina.

Chyba nie, bo radzi sobie. Ale w momencie jak jest u siebie w pokoju to ma ograniczone zajęcia, te same zabawki. A jak wychodzi w inne miejsce to nagle wszystko jakby nowość i zapomina mimo że nocnik stoi obok.

Daj jej czas.
Za chwile pojawi się maluszek, któremu będziesz poświęcała dużo czasu.
Będzie tak ewentualność, że pomimo teraz ogarnięcia nocnikowego, po Twoim powrocie z dzieckiem będzie się cofała w tej umiejętności i znow pieluchy pójdą w ruch, a Ty niepotrzebnie będziesz sie frustrowała.
I jeśli zajmują ją zabawki i otoczenie i nie myśli o nocniku, to moim zdaniem jeszcze nie do konca wszystko jest pod jej kontrolą.
Moja córka odpieluchowala się sama dzień po drugich urodzinach. Miała pieluchę tylko jeszcze dwie noce i już ani raz w dzień pomimo dalekich podróży.
Akurat tydzień czy dwa po odpieluchowaniu jechaliśmy do dziadków 130km od domu. Jak się zachciało siusiu to po prostu zatrzymywaliśmy auto i siusiala na trawkę.
Raz zrobiliśmy niezła akcje. Mieliśmy akurat wszystkie rzeczy w aucie, łącznie z nocnikiem. Pojechaliśmy do CH i po zaparkowaniu Lenie zachciało sie siku. Nie wiedziałam ile jest w stanie wytrzymać, czy zdążymy dobiec do WC (i w ogóle gdzie go szukać bo to było w Kielcach a My z Zagłębia) i sikała w bagażniku do nocnika
Moim zdaniem, i z doświadczeniem na dwójce dzieci. Jeśli dziecko ma opanowane odpieluchowanie, to w każdym momencie zasygnalizuje siku czy kupkę, oczywiście nie zawsze w porę, ale przynajmniej sie stara aby nie było wpadki.
A jeśli raz zawoła a trzy razy nie, bo cos je zajmuje w tym czasie. To znaczy, ze trzeba wyluzować bo jeszcze trzeba te umiejetność ćwiczyć i dopracować.

Jeśli chodzi o kupkę to tłumaczyłam Czarkowi, ze miejsce kupki jest w nocniczku tak jak siku i że generalnie nic się nie stało, ale kupka woli być w nocniku niż w majtkach. I tak bez parcia stwierdził, że woli sobie posiedzieć na nocniku. Ja to się śmieję bo jak siądzie z kupą na nocniku to siedzi jak ojciec czasami i 20 min i nie idzie go ściągnąć. A zapachy się unoszą ;-)

Czas i cierpliwość.
Dla dziecka to krok milowy i nie można wymagać, że na zawołanie zdobędzie umiejętność, której nigdy wcześniej nie posiadało.
Warto wprowadzić dziecko w ten nowy stan rzeczy, ale dać mu się wycofać jeśli nie czuje się komfortowo a Nas zalewa żółć, no bo już powinna/powinien załapać.
Mój syn był odpieluchowywany dwa razy.
Pierwszy raz bo stwierdziłam - idzie do przedszkola [za 4 miesiące], nadszedł czas na zdjęcie pieluchy, przecież siostra już dawno była bez pieluchy...
Miał wtedy niecałe 2,5 roku.
Tydzień zmieniania majtek, spodni, wycierania podłogi, dywanu, łóżka...tydzień mojej frustracji i jego "lęku", zniechęcenia, szoku, czasem radości, dumy itd itd.
Odpuściłam, bo było pół na pół.
Zero nocnika, zero namawiania, pełne pieluchowanie. Nawet nie wspominałam o nocniku, a syn też nie wykazywał chęci na siadanie na nocnik.
Po około 3 tygodniach spróbowałam znów i sukces.
Zero wpadek, zero pieluchy na noc po dwóch dniach od pełnego dnia z sikaniem i kupką do nocnika [tak samo jak z córką, nie zakładałam na noc, ani na spacery czy wyjścia...co jakiś czas pytałam dyskretnie o siku lub proponowałam nocnik], już nigdy nie miał założonej pieluchy.

Teo - :*
Też uważam, że ta książka jest niesamowita :)

To co możesz zrobić to zaakceptować te emocje i znaleźć, umówić się lub pokazać w jaki inny sposób bez krzywdzenia innych może je wyrażać.

Malisek,a jak Lenka mówi? Dogaduje się?
Jeśli mówi,to to nie są "prawidłowe" reakcje.
Zasada jest taka, że starasz się je niwelować. Jeśli się da zapobiegać. Twoja reakcja w czasie takiej furii musi się ograniczyć do jednego, góra dwóch słów, bo w czasie jej trwania do dziecka i tak nie dociera co masz do powiedzenia. Dotrze słowo, lub dwa...

Jak histeria minie, rozmawiasz z dzieckiem na spokojnie. Lena wiem, że byłaś zła (zdenerwowana), ale nie wolno nikogo pluć. Jak jesteś zła, to tupnij nogą (lub jak wyżej krzyknij w poduszkę, ale nie zawsze ta poduszka jest...). Oczywiście, nie spodziewaj się, że po jednej, dwóch rozmowach nagle Lenie przejdzie. To wymaga czasu.

Jednak zasada numer dwa, jeśli nie zauważysz poprawy w ciągy 3-6 miesięcy to już trzeba się gdzieś udać na konsultacje.

Dzięki dziewczyny,będę próbowała przekierować złość na coś innego, zobaczymy, czy zadziała. Lenka mówi, nie ma problemów z komunikacją.

No i pięknie! Brawo :)

Być może tak ma w związku z odrobaczaniem, może warto poczekać jeszcze parę dni? Moje dziecko dawno temu przywlokło glistę znad morza, wtedy faktycznie apetyt był dramatycznie mały i to trwało jeszcze chwilę po odrobaczeniu, a potem minęło jak ręką odjął. Plus pewnie działa tutaj psychika - jeśli życie rodzinne kręci się wam aktualnie wokół tematu niejedzenia młodego, to pewnie dodatkowo go to blokuje. Wiem, że to trudne, ale dobrze jest ograniczyć do minimum ten temat, po prostu udawać, że nie istnieje, mimo trudności. Nie omawiać tego przy dziecku, bo to uruchamia mu mechanizm obronny i błędne koło się zamyka.

Moja koleżanka [co prawda z dużo większym dzieckiem] była na takim specjalnym obozie dla dzieci, które mają lęk przed jedzeniem.
Lęk to może złe słowo, ale po prostu mają trudności z samą czynnością jedzenia.
Może gdzieś znajdziesz takie zajęcia z psychodietetykiem, który specjalizuje się nie tylko w układaniu diety, ale i z samą czynnością jedzenia, bo może tu też jest problem.

jakaka: A Ty notujesz to co zjadl? By podliczyc ile to kalorii? Moze wcale tak malo nie je?

Wczoraj:
- śniadanie: 5 łyżeczek kaszki na MM
- II śniadanie - pół jogurtu (ok. 80 g)
- obiad: dwa pierogi
- kolacja: 1 plasterek parówki, 3 łyżki płatków kukurydzianych z mlekiem.

Czy jest więc sens cokolwiek liczyć..?

Gabcia_I: Twoje dziecko że względu na zaburzenia może mieć problemy z jedzeniem

Wiem.
Na razie robiłam pakiet celiakii i wyniki negatywne.

IwonkaLA: Może gdzieś znajdziesz takie zajęcia z psychodietetykiem, który specjalizuje się nie tylko w układaniu diety, ale i z samą czynnością jedzenia, bo może tu też jest problem.

Nie ma problemu z jedzeniem czekolady czy herbatników, jak przypadkowo gdzieś skubnie...

Marion moja starsza miala gliste ludzka i bylo tak jak opisujesz.
My tez robilismy nadania u nas w St W.
W tym labie co Ty, kobieta ktora je robi to znajoma mojego meza i w rozmowie z nim powiedziala, ze naprawde ciezko jest to wytepic.
U nas trwalo dlugo bo pediatra bawila sie z pyrantelum a wiadomo, ze to za slave.
Dopiero jak po wielu prosbach przepisala zentel i to w dawce jaka podalismy udalo sie.
Jakis czas po 2 pierwszych dawkach byly niedobitki w kale ale ta babka z labu poradzila by przeprowadzic jeszcze raz odrobaczanie by ja wytepic.
Nastepne nadania (po jakins czasie) nie wykazalo obecnosci glisty.
Apetyt powrocil sporò lepszy, mamy jednak reke na pulsie i co jakis czas sprawdzamy.

Treść doklejona: 23.07.18 13:46
U nas tez jakby mogla to wtedy jadlaby tylko wszystko co slodkie.
Patrzac na jej odzywianie AZ dziw bral z czego miala sile zeby chodzic, bawic sie.