Mojego kuzyna zona na prosbe o znieczulenie dostała morfinę gdy nadal skarzyla sie na bol polozna powiedziala cyt. "Jak się bierze narkotyki to jak morfina może zadziałać?" Dziewczyna ładna, zadbana w życiu nie brała narkotyków a tu taki tekst:/ a pozniej jak A. nadal skarzyła się na ból to "miła" położna kazała sobie nie zawracać głowy bo taki ból to nie ból...nie przyszlo jej do głowy, że coś może być nie tak, a niestety było...ale to już nie ten wątek...

także chyba często zdarzają się takie małpy kompletnie bez powołania do pracy. Traktujące każdy poród i rodzącą jednakowo...

Na sali obok mnie rodząca usłyszała od położnej, że poród musi boleć i co ona sobie wyobraża, że będzie jeszcze dużo bardziej boleć...póżniej kobieta ją wołała pare razy, wszystkie udawały, że nie słyszą...baaa one zaczęły specjalnie głośno gadać żeby ją przekrzyczeć....

Niezalogowana... pryzkro mi , że trafiłaś na takie zołzy :-( A partner, cóż......... nie smuć się , tule Cię zyj dla Małej i ciesz się, że jest pryz Tobie:-)

NIEZALOGOWANA mój kochany Boże, brak słów!!!!! ani wsparcia ze strony POJE.....NEJ położnej ani ze strony narzeczonego!! jak On w taki ważny moment mógł iść do pracy???? jakie On miał w tym momencie wartości?? kto był dla niego najważniejszy??? przecież córkę mu rodziłaś w męczarniach...nie dziwie się Tobie, że nie chcesz zostać jego żoną!!!

Treść doklejona: 27.04.13 21:13
A ja dziękuję za miłe posty, mimo moich doznać wspominam wszystko pozytywnie i na pewno Leszek będzie miał rodzeństwo

ani nie pozwalaja wstac z lozka

- no to mnie wrecz namawialy bym poszla pochodzic bo pojdzie szybciej, ale ja juz nielam sily ...
A co do partnera to moj (jeszcze nie maz) naszczescie okazal sie super i byl przy mnie i jestem mu wdzieczna bo samej by mi bylo bardzo ciezko... A teraz nawet w smiechu mowi ze jest pewien ze w szpitalu nie podmienili bo pilnowal he he

akirka pisałam ci już piękny opis porodu :-)

cewnik- nosz same przyjemności…

- popieram.. jak mi zalozyli to stwierdzilam ze bol gorszy jak skurcze :P,wolalabym godzine skurczy niz raz cewnik

a główka się pchała, ale nie była w kanale. I teraz nastąpiło to co z reguły dla innych rodzących jest przyjemnością, a dla mnie to była katorga. Główka nie chciała wstawić się w kanał

- mialam podobnie z tym, ze ja tylko na boku lezalam i co chwile kazala sie odwracac i sprawdzala czy glownka schodzi w kanal i to tez byla katorga te odwracanie sie z boku na bok jak ja ledwo zylam...

<span style="font-size:11px;color#333;">Treść doklejona: 27.05.13 16:35</span>

madzik może ktoś Ci jakoś nieumiejętnie zakładał?

- moze..ale bol ze masakra,chyba ze bylam po porodzie taka obolala ze mnie to dobilo jeszcze

Ewa w większości robi się w znieczuleniu miejscowym więc też pewnie wrażenia są jeszcze całkiem inne, bo jednak uczestniczy sie w zabiegu
No , a straszne to nie jest aczkolwiek stresik był (ale pewnie spotęgowany tym , że już 3 dni przed byłam w szpitalu i czekałam)

ew3ame: dobrze wiedziec ze ktos ma dobre wspomnienia po cc

Ja też mam dobre, wręcz bardzo dobre - a miałam znieczulenie podpajęczynówkowe :-)

urodzil sie Adaś... 3.05.2013 r - Konstytucyjne dziecko ;-)

- no to faktycznia szybka akcja. Dobrze ze do szpitala pojechalas bo moglo sie skonczyc nie ciekawie... Ciesze sie, ze wszystko sie tak szczesliwie skonczylo :) Fajna waga jak na 36 tydzien ;)

a ja mam za soba dwa porody \SN
pierwszy to w ogole nie wiedzialam co sie dzieje
mama ze mna..
zaczyna cos bolec tu polozna gada ze mam przec, cos tam pcham..
po 2,40 jest moja pierwsza corka :)
babcia ze pepowine ciachnela to czuje sie jak ojciec dla mojej malej dalysmy rade
za drugim razem juz panika bo wiem ze bolec ma
tez jak w pierwszym przypadku bez oxytocyny by nie ruszyl nawet atom wiec czekamy..
gadamz polozna, babci brak
no nic..zaczyna sie.. cza pchac no to pcham ale ciezko mala ciezka - to zle bylo troche
nastraszyli mnie cesarka to od razu poszlo.. 1,30 no i teraz mam dwie takie pyskate panny
teraz czekam na synusia jest zagrozenie ale wierze ze sie uspokoi..
trzymajcie za nas!

[wpis poprawiony przez moderatora]

wszystkie historie wzruszające, ale przy Twojej, Kandy, zbeczałam się jak bóbr

Mnie też bardzo wzruszył ten opis.

kandy przez ciebie płacze

Ewcia :* Juz niedlugo Twoja relacja sie tu pojawi ;) na pewno bedzie cudnie :*
mega Twoj tez ;-)

Ewcia byla do 37tc i mozesz rodzic i opisac nam tu swoja relacje ;-)

No to pora na mnie ;);) jest 26.05 pobudka o 5:00, skurcze ! Jeden , drugi.. Pierwsza myśl,-czy to już? Zaczelam mierzyć odstępy, są co 10 min..regularne ale nie panikuje.. Wzielam no spe i troszke osłabły . O 10 wstalam z lóżka wykąpałam się i jakoś nie zwracałam uwagi że skurcze nadal są. Ok 15 pojechaliśmy do mojej mamy z kwiatkiem, siadłam i wzielam się za jedzenie tortu a tu nagle znów jeden..drugi..przybieraly na sile ,wtedy juz wystraszona , patrzałam na zegarek z wielkimi oczami , mama mówi to już,już,napewno to to ! A ja nadal wątpiłam,że to faktycznie to ! Mama latała jakby za chwilę sama miała urodzić a ja siedziałam spokojnie i zapisywałam odstępy w przeciągu godziny z co 7-minutowych zrobily się co 6 min , stwierdziłam ze to już nie żarty i trzeba jechać do domu, cały czas mialam uczucie pełnego pęcherza , chodziłam z ręką między nogami bo miałam wrażenie że zaraz odejdą mi wody.. Przyjechaliśmy do domu..kąpiel -skurcze bez zmian , wzielam się za jedzenie ciasta i lodów :)tak dla relaksu :D zamówiłam dywan na allegro,bo to ostatnia sprawa jaką miałam jeszcze zrobić przed porodem.. Zadzwoniłam do Gina a on kazal obserwować czy skurcze stają się silniejsze i wtedy jak cos to przyjechać.. To ja buch do lóżka i leżę..godzinę - dwie , skurcze juz co 5 min .. No to jedziemy.. Znów kąpiel, dopakowanie toreb i w drogę! O 22.30 byliśmy na miejscu , badanie na fotelu - rozwarcie na 2,5cm ,ktg- skurcze regularne ale za slabe , oznajmiono - WŁAŚNIE ZACZĘŁA PANI RODZIĆ ! O kurcze ,czyli to to , lekarz zadecydował że poda mi zastrzyk (nie pamietam nazwy)i że skurcze albo przybiorą na sile albo się wycisza .. M wyslali do domu bo nie bylo sensu żeby czekał, ja sie położyłam , strasznie zakręcona po tych lekach ,nie moglam pic nawet wody ,myslalam ze uschnę , ok.2:30 udało mi się zasnąć a po godzinie obudził mnie ból @-owy, i nagle taki dziwny dźwięk jakby coś we mnie pękło i to uczucie gorąca...odeszły mi wody ! Szybki telefon do m ,- przyjeżdżaj,odeszly mi wody, - co, co się stało ,żartujesz? Juz jadę, spokojnie... Ja dalej na "fazie" podsunęłam torbę,wzielam ręcznik i wsadziłam między nogi , poszlam do położnej,ona to mnie - bardzo szybko poszlo ,sprawdziła szyjkę a ta bez zmian :|bylam w szoku ze nic,nie ruszylo a tu takie bole , gdzie tu do 10 cm?, kazala mi wziąć kąpiel i o 6 pójdziemy na sale porodową.. To ja pod prysznic-czulam się jak w raaju , ból o wiele slabszy..o 5:20 byl juz M , chodzilam po ścianach i skakałam z nogi na nogę, a on stał zielony i nie wiedział co zrobić .. Widzę strach w jego oczach ,przytulam się,lepiej .. znów lapie skurcz , są co 2 min, jest godz 6:00idziemy ba sale porodową, leżę pod ktg skurcze na 75-80 , 6:20 a tu nagle potężny ból , czuje jakby rozrywalo mi kręgosłup ,krzyczę ,pre ,nie wiem co sie dzieje i znowu , ból nie z tej ziemi , skurcze na 100 , mówię do położnej że mam parte , - ona jakie parte ? - skurcze parte !!! I znów Aaaaaaaaaa..! Boli . Boli, nie wytrzymam , - wytrzyma pani , sprawdzimy szyjkę, rozwarcie na 9cm , polozna jest w szoku , mówi ze rewelacyjnie poszlo , jeszcze chwila i bedziemy rodzić , a ja znów pre ,ona mi nie karze , mówi że mam oddychać , próbuje...nic boli jeszcze bardziej wiec znów. Aaaaaaa... Krzyczałam z calych sil , ale mniej bolalo , momentam traciłam przytomność ,nie umialam odpowiedzieć n proste pytnia , m stal obok podawal mi wodę i dzielnie podtrzymywal na duchu .. 7:10 - zaczynamy rodzić niunie, przyszedł mój lekarz i zaczyna się cala akcja,pełna mobilizacjia , w głowie straszny mętlik,nie wierzę że za chwilę zobacze mojego wymarzonego skarba , no i jedziemy.. Skurcz .. Pre ..oddech .pre .. Slysze cudnie mamuśka , główka ladnie wychodzi .. Na następnym skurczu urodzimy .. I znów skurcz..pre.. Oddech pre oddech ...pre , mamy główkę.. I znów skurcz pre ..oddech ..pre i nagle mamy ją.. Dostaje tą ciepłą kluskę na pierś,caluje ja ,głaszcze, ona mruczy jak maly kotek , moja niunia moja , caluje ja bez przerwy , tata płacze przecął pępowinę .. Idzie z niunią na sale a ja leżę.. Krwawię bardzo mocno, okazało się że przy przecinaniu krocza przecięto żylaka , krew się lała, szybko kroplówka,lekarz mnie szyje i szyje ..krew sie leje , ja coraz słabsza.. Godzinę w męczarniach przelezalam potem wózkiem na sale , slaba , bez sil , nie do życia podają mi maleństwo , M nas przytula a ja mogę góry przenosić, nagle mogę wszystko , czuje się cudownie , wszystko zapominam , jestem w niebie ! Mam moją. Żabeczke najsłodszą najcudowniejsza najpiekniejsza ,jest cudowna , ssie cycucha , kocham ją nad życie , stracilam dla niej glowe , pomimo tylu nieprzespanych godzin mogę na nią patrzeć godzinami.. Teraz wiem że marzenia się spełniają..i że dla takiego maleństwa można zrobić wszystko ..


27.05 o 7:30 przyszła na świat nasza córcia Aleksandra, 3750g 55cm , 10 pkt..
I faza porodu 2h 40min
II faza 40 minut

Żabka - ależsie wzruszylam i mi sie moj porod przypomnial :)

Żabciu super opis :D

Dziękuję :-*ja codziennie płacze jak spojrzę na niunie , po prostu nie wierzę że jest już z nami , a poród wspaniałe przeżycie , nie do opisania (*_*)

poczytuje wątek z ogromnym wzruszeniem więc postanowiłam opisać swoje dwa porody.
pierwsza ciąża- termin miałam na 10.04.2011 r. - super data- każdy mi mówił że rocznica katastrofy smoleńskiej! tak mnie to denerwowało że próbowałam wkręcić położną żeby mi w książeczce wpisała datę 09.04 - ale się nie zgodziła
mój syn na świat się nie spieszył, skurczy żadnych, szyjka długa , twarda- nic. wypróbowałam chyba wszystkie metody- sex, mycie okien, chodzenie po schodach, mycie podłóg....nic nie pomagało. umówiłam się z lekarzem że jak do 18.04 się nic nie ruszy to mam się stawić do szpitala na wywołanie. nastał ten wielki dzień, wstaliśmy rano, zjedliśmy śniadanie i ruszyliśmy do szpitala. stwierdziłam że do szpitala chce dojechać komunikacją miejska- pomimo tego że szpital był w innym mieście ( z Warszawy jechaliśmy do Piaseczna- niedaleko). Mój mąż patrzył na mnie jak na wariatkę, ale ja tak chciałam i już. Stoimy na przystanku, nie przyjeżdża jeden autobus, drugi, nerw mnie bierze, a do tego zaczęłam czuć jakieś takie dziwne bóle brzucha....siedzę na ławce i czuje mokro w gaciach- myśle, no super zlałam się w gacie. wstaje, cała dupa mokra, mowie do Pawła - wody mi odeszły, ten łapie stresa- dzwoni po taksówkę - ja mówię- ide do domu nie pojadę w mokrych gaciach. poszłam się przebrać, patrze wody odeszły zielone- przypominam sobie ze szkoły rodzenia że jak wody są zielone to nie zbyt dobrze i trzeba szybko do lekarza. więc biegiem do taksówki. w samochodzie łapią mnie skurcze, jestem już tak zestresowana że nastawiam się już na poród w taksówce- kierowca na mnie patrzy , pyta co się dzieję- ja mówię- rodzę!!on zielony ze strachu, jedzie szybciej. Paweł mówi do niego żeby sie nie stresował bo nie urodzę mu przecięż w taksówce ( nie wiem skąd to wiedział). na ip od razu pod ktg, sprawdzają rozwarcie- zero! skurczy też nie widać na ktg. a mnie boli jak cholera! prowadzą mnie na salę porodową. znowu ktg, znowu brak skurczy. ja z bólu gryzę ściany. co jakiś czas przychodzi położna i robi masaż szyjki- matko! jak ja je chciałam mordować, gryźć, cokolwiek żeby tylko przestały. z bólu płaczę , żadna pozycja nie pomaga, nic. po 3 godzinach podają mi oksy. ale nawet ona nic nie pomaga- zero rozwarcia, a skurcze po mniej są zdecydowanie bardziej bolesne. w międzyczasie mój szanowny mąż oznajmia mi że jest głodny, dzwoni więc do swojej mamusi- a że ta mieszka niedaleko przywozi mu 2 kebaby i wyobraźcie sobie- że mój mąż je te śmierdzące kebaby na sali porodowej, a ja praktycznie jestem nieprzytomna z bólu. oczywiście jak to zobaczyłam to nawet się roześmiałam. ale przyszłą znowu położna ( nawet nie zwróciły mu uwagi za jedzenie na sali) i zrobiła mi masaż. po 10 godzinach męczarni, bez rozwarcia zdecydowałam się na znieczulenie- nie miałam sił już na nic. a tu niespodzianka- ponieważ znieczulenie zadziałało na 10 minut i tak naprawdę nie zlikwidowało mi 100 % bólu. po 12 godzinach przyszedł lekarz i powiedział że więcej czasu nie możemy czekać, nie ma rozwarcia aa odeszły mi zielone wody. ja mu mówię żeby robił co chce- tylko niech nie boli. więc wiozą mnie na salę operacyjną- mąż obok. dostaje znieczulenie- co za ulga- nic nie boli. czuje szarpanie brzucha i słyszę płacz- Paweł patrzy na naszego syna, a ja nie wiem czemu - pytam się czy ma włosy na głowie? położne i lekarz się śmieją, a ja naprawdę nie wiem czemu takie pytanie przyszło mi do głowy pokazują mi na chwilę synka ( 3 814 i 56 cm, 10 pkt)- jest taki mały i mój, nasz! ale spada mi ciśnienie, zaczynam wymiotować, więc męża i syna zabierają. mnie szyją i muszę leżeć godzinę na pooperacyjnej. Kacpra dostaje dopiero na drugi dzień - cc miałam o 21.20 więc dopiero rano jestem w stanie wstać. zakochałam się w nim po uszy :)
a teraz drugi poród- termin miałam na 16.11.2012r. ale przez to że szybko po cc zaszłam w drugą ciąże i synek był spory ( przy urodzeniu 4 340 kg i 59 cm) lekarz obawiał się o moją macicę - więc kazał zgłosić się na oddział 5.11.2012. powiedział że poczekamy 3 dni i zapewne będą ciąć. ja szczęśliwa- myślę sobie- 3 noce prześpię całe- bo przecież 1,5 roczny Kacper nie dał jeszcze dobrze spać w nocy:) w poniedziałek rano spakowana, jadę sama do szpitala, na oddziale lekarz daje mi skierowanie na oddział- ale muszę przejść przez izbę przyjęć. na ip położna każe zjeść coś słodkiego przed ktg. zjadłam batona i czekam. podłączył mnie pod ktg a mnie zaczyna boleć brzuch - czuje skurcze, ale oczywiście na ktg nic nie widać. z łózka nie mogę sama już zejść, idę z położną zgięta w pół, lekarz bada rozwarcie- ale nic się nie dzieję. a ja ledwo siedzę na krześle. lekarz mówi że skoro to nie skurcze, to pewnie boli mnie blizna po cc i jest zagrożenie pęknięcia macicy. mówi że wiozą mnie na porodówkę i będą robić cesarkę .a ja myśle- jak to przecież miałam się wyspać!!! jak usłyszałam o tej cesarce to z nerwów zaczęły mi się aż trząść ręcę, a skurcze się nasiliły. zawieźli mnie na porodówkę- tam papiery itp. mówię do położnych musimy zaczekać na mojego męża- one na to żeby się pośpieszył. dzwonie do niego nie odbiera- myślę usnął razem z Kacprem. dzwonie do wszystkich którzy mogli by podjechać i go obudzić. wszyscy jak na złość nie mogą. mój stres sięga zenitu, stoje na korytarzu w koszuli,zaciskam nogi do dzwonie. w końcu wpadłam na pomyśl żeby zadzwonić do ochroniarzy z naszego osiedla niech lecą do domofonu i powiedzą żeby odebrał telefon bo żona rodzi. udało się! Paweł dzwoni do mnie, oczywiści e w szoku że jak to ? dziś?! teraz kombinowanie kto zostanie z młodszym, dzwonie do swoich rodziców, ale nie mieszkają w Warszawię, więc zejdzie im się jakieś 2 h, w końcu teściowa zwalnia sięz pracy i jedzie do Kacpra. w międzyczasie przyjeżdża do mnie przyjaciółka i zajmuje trochę moje myśli- teraz skurcze robią się silniejsze i już je widać na ktg. ja leże i zaciskam nogi, lekarz przychodzi i mówi że mogę się kłaść na stół- ja mówię że nie jestem gotowa i czekam na męża- daje się uprosić. Paweł przyjeżdża- mogę iść. kładę się na stół, znieczulenie, szarpanie, słyszę płacz- Paweł jak go zobaczył mówi- jakie on ma duże jajka!!dają mi go na chwilę potrzymać, płaczę i nie wierzę - mam drugiego syna. zabierają go, mnie szyją, spotykamy się na sali pooperacyjnej- daje cyca- pięknie je. i od teraz mój swiat kręci się wokół nich :)
mam nadzieję że nie zanudziłam :)

super opis :-) gratuluje dwóch wspaniałych synów :-)

agatekf: pytam się czy ma włosy na głowie?

agatekf: jakie on ma duże jajka!!

wasze pierwsze myśli po narodzinach - BEZCENNE :) Gratuluję synów, opis piękny :)
Swoją drogą szybko zaszłaś w drugą ciążę :) z 3 miesiące po porodzie? Super :)

Tragedia meczarnia 28H w bolach i na koniec i tak cc ale przyjanjmiej oksy nie dostałaś całe szczeście. U mnie było podobnie z tym że ja męczyłam sie 12h i 6 dawek oksy dostałam i na koniec cc bo małej tętno znikło.

Masakra po co oni tak męczą moja utknęła bo za mała mam miednice lekarz już przy 7 cm wiedział że nie dam rady urodzić a tak kazał mnie męczyć ale to cała historia jak będę miała więcej czasu to i swoją historie trauma a nie poród.A gdzie rodziłaś?