:(

My staraliśmy się 1,5 roku.. W końcu się udało. W 9 tyg. dostałam niewielkiego plamienia, pojechaliśmy z mężem na pogotowie i okazało się że ciąża zatrzymała się na 6,7 tyg, serduszko nie biło:(
Dziś w nocy bardzo krwawiłam, miałam skurcze, szczegóły pominę, ale sądzę że doszło do poronienia samoistnego. Zaraz jadę do szpitala, mam nadzieję że zabieg nie będzie już konieczny:( Łacze się w bólu z wszystkimi mamami aniołków;(

Ze mnie wyleciało tyle tego wszystkiego, że nie ogarniałam nawet co to jest co.. potem w ogóle już nie patrzyłam:( Bardzo wspierał mnie mąż. Mimo wszystko odczucia mam podobne jak TY Mysiorek... te widoki były bardzo smutne dla mnie i nie spodziewałam się, że tak wygląda poronienie.
U mnie jeszcze coś zostało w środku, 1,3 cm. w czwartek mam jechać na kontrolę czy się oczyściło samo.

Współczuję dziewczyny, bardzo.
Agnieszko, myslisz, że książka którą poszukujesz, to dobra pozycja w tym momencie? Czemu chcesz sobie dokładac i czytac o takich rzeczach. Troszke nie potrafię Ciebie zrozumieć...

To jest książka dla kobiet po właśnie takich doświadczniach,
W życiu wielu kobiet chwila, gdy zobaczą na teście ciążowym upragnione dwie kreseczki staje się jednym z najpiękniejszych i wzruszjących momentów. Jej wspomnienie pozostaje na zawsze w pamięci. Ten moment wydaje się być początkiem nowej rzeczywistości, która ma doprowadzić do cudu narodzin. Tak często bywa, ale nie zawsze. Niektóre z przyszłych mam muszą pożegnać swoją Kruszynkę zbyt szybko. Poronienie jest dla nich bezlitosnym wyrokiem, potężnym ciosem od losu z którym niezwykle trudno jest się pogodzić. I choć malutkie, nowe Życie trwało tak krótko, pozostaje po nim pamięć na zawsze, ból i tęsknota. Czy to sprawiedliwe, że nie wszystkie dzieci mogą się urodzić ? Dlaczego tak się dzieje, że niektóre z nich odchodzą tak szybko, a ich mamy przechodzą piekło i toną w bólu?

O takich kobietach opowiada w swojej książce Monika Orłowska. Autorka za powieść otrzymała wyróżnienie Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego Świat Kobiety.
Kto może zrozumieć ból kobiety, która poroniła? Otoczenie, rodzina, partner często nie potrafią, nie umieją, bądź nie chcą udzielić potrzebnego wsparcia i pomocy. Pozostaje pomocna dłoń tych, które los tak samo doświadczył.
Katka mam nadzieję, że nigdy nie będziesz w mojej sytuacji i nie będziesz musiała rozumieć. Bo że teraz nie rozumiesz to mnie akurat nie dziwi.

Jeszcze słyszałam o takiej książce.
Podobno pomocna, ale sama nie czytałam.

Agnieszka1990: Katka mam nadzieję, że nigdy nie będziesz w mojej sytuacji i nie będziesz musiała rozumieć.

Agnieszko, mam ogromna nadzieję, że w takiej sytuacji już nie będę, bo jestem już po 2 poronieniach, niestety. Jedno w 6tc, drugie w 9tc (w tym jedno łyżeczkowanie). I może dlatego, że jestem po 2 stratach, to Ty nie rozumiesz mojego zdania. Ja bym się nie katowała dodatkowo takimi książkami.

Treść doklejona: 15.09.16 10:14
I pamiętaj, że bardzo dużo zależy od stanu ducha. Jeśli będziesz przeciągała (czytając takie książki) swój smutek, rozdrabniała go na kawałki, będzie Ci prawdopodobnie trudniej zajść w kolejną ciążę. Ale to Twój wybór.

Dokładnie - napisałam o SOBIE, jak słusznie zauważyłaś - ja bym sie nie katowała a do Ciebie należy wybór. Podzieliłam sie z Tobą tylko swoją opinią i tyle. Zyczę Ci w takim razie, by Ci to pomogło. Powodzenia.

Jedne z nas wolą przepracować ból w sobie, inne wolą się nim podzielić, inne jeszcze szukają ukojenia próbując poznać historię innych.
"Cisza pod sercem" to taka "grupa wsparcia"- kilka moich koleżanek ją czytało i twierdzą, ze bardzo pomogła. Ale oczywiście ile osób tyle przeżyć, każde jest indywidualne.
W książce jest opisana historia kilku dziewczyn z forum- czyli coś podobnego jak tutaj. Razem im było łatwiej.
Swoją drogą dane mi było poznać autorkę, właśnie na jednym z forum dla rodziców. Choć dopiero niedawno dowiedziałam się, że to ona tę książkę napisała. I zostawiła w niej część siebie.

Mysiorek ja też nie sądziłam że mnie to dotyczy:( uszy do góry!!

Mysiorku, ja nie miałam badań, w obu przypadkach. Tłumaczono mi, ze widocznie dzidzia była za słaba, że natura wie, co robi, że byc może byłoby tak, że gdyby się urodziła, to byłaby bardzo chora. Zaufaj lekarzowi. Poronienia się zdarzają a duża część osób nawet nie wie, że roni, myśląc, że dostała trochę spóźnioną miesiączkę.
Powodzenia Ci życzę i siły. Trzymam kciuki za starania :)

Ja tez żadnych badań nie robiłam. I tak jak dziewczyny piszą. To natura sama reguluje wszystko. Nie wolno siebie obciążać!

Witam dziewczyny, dołączam do Was..u mnie łyżeczkowanie w 8tc..puste jajo płodowe. Pierwsza ciąża po stymulacji clostilbegytem

Dziękuję Mysiorek. Wydawało mi się, że już teraz powinno być lepiej..ale te uczucie pustki i straty nie przechodzi tak łatwo..nie wiedziałam, że strata nawet wczesnej ciąży aż tak boli..

Dziewczyny tak jak pisałam wcześniej poroniłam niedawno ciążę. 5.09 dosalam plamienia w pracy,niestety zanim kierownik mnie wypuscil z pracy minely 3 godziny,lekarz stwierdzil, ze niestety nie da sie uratowac ciazy. Dal mi zwolnienie ze z symbolem B bo jak mi wytlumaczyl w tym momencie jestem w ciazy. Doradzil mi bym poronila w domu dal mi 3 tyg.zwolnienia bo powiedzial ze poronienie wlasciwe moze zaczac sie za kilka dni i trwac nawet 2 tygodnie. Na kontrole poszlam juz po oczyszczeniu sie organizmu, w pierwszm dniu pracy.lekarz twierdzi ze zwolnienie bylo dobrze wystawione, bo on brak ciazy stwietdza dzis.Niestety gdy poszlam do pracy, kierowniczka stwierdzila ze jestem cwaniara bo bylam na zwolnieniu 100%.Wrylo mnie to w ziemie bo jest ona w moim wieku i 2 razy miala lyzeczkowanie i tak mnie potraktowala.Stwierdzila tez powinna naslac na mnie Zus z tego powodu,no i jeszcze zobaczyla mnie na spacerze z mezem i dzieckiem a wedlug niej nie powinnam glowy za okno wystawic skoro juz wyludzilam to zwolnienie.Suma sumarum pewne sytuacje sie w pracy juz nasilaly w zwiazku z czym jestem wyczerpana psychicznie,przed praca biore silne leki uspakajace by moc pracowac,dostalam tez od lekarza zaswiadczenie o moich silnych stanach lekowych,ktore wymagaja juz dalszego leczenia u specjalisty.Byc moze atmosfera ktora jest w pracy przyczynila sie do mojego poronienia choc nie mozna tego jefnoznacznie stwierdzic.Czy ktos byl w podobnej sytaucji? Pomozcie mi bo nie wiem co mam robic?

Dokładnie. Miałaś prawo. Ja sama byłam w podobnej sytuacji i nikt nie podważał słuszności tego L4. Potem jak poszłam na kontrolę po poronieniu lekarz jeszcze przedłużył mi zwolnienie na regenerację, ale nie było już to L4 "ciążowe", ale w pracy nikt mi nie wmawiał, że wyłudziłam zwolnienie, czy że jestem na nim niesłusznie. Wręcz życzono mi szybkiego powrotu do formy.

Jednak obawiam się, że jeśli byłabym na etapie starań o dziecko, to bym się z takiej toksycznej "firmy" zwolniła, bo to nie jest dobre miejsce dla kobiety starającej się o dziecko i w początkowych tygodniach ciąży. Sama pracowałam w takim fatalnym miejscu. Z czasem zmieniłam sytuację, bo nie sposób było wytrzymać w takim miejscu.

Aguśka, a nie dostałaś L4? Byłam zdziwiona, ze od razu wracasz do pracy, zwłaszcza, ze jakby nie było pracujesz fizycznie. Myślę, że ze 2 tygodnie odpoczynku by ci sie przydały...

U nas normalnie po lyzeczkowaniu są 3dni L4 ale jak lekarza poprosisz to wypisze dluzej. Ja mialam tydzien.
Jeśli nie czujesz się na siłach to idź do przychodni i też Ci powinni wystawić!

zabieg miałam w środę więc zwolnienie wzięłam do piątku plus sobota ,niedziela..sama nie wiem..jak dzisiaj będzie to samo w pracy to chyba wezmę jeszcze L4

Mysiorek, jeżeli na zwolnieniu nie miałaś wpisanego, że musisz leżeć, to szefowa nie miała prawa się czepiać i komentować jak szybko dochodzili do siebie. Zwolnienie jest też po to, żebyś doszła do siebie i fizycznie i.psychicznie.
Co do badań, to mi gin po.pierwszym poronienia zalecił morfologia, rozyczkę, cytomegalię, toksoplazmoze,prolaktyne, progesteron w 7 dniu fazy lutealnej,tsh, ft3,ft4, antyTPo, antyTG i betahcg. . Niestety prywatnie. Stwierdził,że w wieku 35lat nie ma co czekać na kolejną stratę i podstawowe badania wykonać.

Ja dostałam po szpitalne dwa tygodnie

Madziula masz rację, od lekarzy słyszymy to się zdarza, to normalne, ale są takie z nas które muszą wykluczyć pewne schorzenia, które potrzebują działać! Dziękuję, że to napisałaś

15 pazdziernika to Dzien Dziecka Nienarodzonego. Zapalam wirtualne swiatelko dla Naszych dzieci. Naszych Aniolkow (*)(*)

Antos (*) :-(
Dla wszytkich maluchów (*)

Moje aniołki [*] 1/11/2013 [**]4/07/2015 ...