Chciałabym, żebyśmy porozmawiali tutaj o zagrożeniach związanych z procedurą in-vitro. Mało się o tym mówi, a szkoda, bo żeby podjąć decyzję dobrze jest znać dwie strony medalu.

Oto co znalazłam:
"Jeszcze w latach 60. na rynku pojawiły się preparaty z hormonami płciowymi uzyskiwanymi z moczu, których produkcja oparta była na cytrynianie klomifenu i gonadotropinie menopauzalnej. Mocz mogły oddawać tylko kobiety w okresie przekwitania, gdyż w ich wypadku stężenie hormonów było odpowiednie. Leki te zawierały dużo białek mogących powodować uczulenia, a nawet zespoły wstrząsowe. Dlatego zaczęto je wycofywać z użytku. Na szczęście dotychczas nie znaleziono w preparatach moczopochodnych prionów wywołujących chorobę Creutzfelda & Jakoba . Członkowie Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego przestrzegają jednak, że w moczu używanym do produkcji leków mogą pozostać wirusy odporne na procesy filtracji i ekstrakcji. W wypadku tych preparatów trudno też dokładnie określić stężenie hormonu, ponieważ zależy ono od składu chemicznego moczu dawcy. Można jedynie w przybliżeniu podać zawartość substancji w ampułce, testując medykament na zwierzętach."

"Przy pierwszym Icsi miałam hiperstymulację - zakończyla się przekłuwaniem otrzewnej i spuszczeniem prawie 3 litrów plynu z brzucha oraz spadkiem białka i ryzykiem zakrzepu (podawane były albuminy ludzkie),
Przy drugim ICSI miałam ciążę pozamaciczną. Skończyła się operacją i usunięciem jajowodu.

O możliwości pierwszego powikłania "wiedziałam" przed ICSI, ale były to 3 zdania z ulotki - to co przeżyłam to był koszmar,
możliwości drugiego powikłania w ogóle nie bralam pod uwagę, nikt mnie o takim ryzyku nie poinformował."

"Dwa razy otarłam sie o śmierc, te powikłania to nie były bóle brzucha czy krew z nosa.
Po pierwszym powikłaniu, lekarze z Matki Polki dzwonili do W - wy bo nie wiedzieli co robić, cierpiałam strasznie, nogi miałam poowijane bandazami elastycznymi - fioletowe, łożko podniesione w tych nogach do góry, żeby nie zrobił się zakrzep. W obu rękach kroplówki od 6 rano do 2 w nocy, sińce po lekach przeciwzakrzepowych. Nie mogłam wstawać, brzuch spuchnięty o 20 cm, płyn prawie w płucach - dusiłam się. nie mogłam się ruszać z bólu i oddychać (a to było 2 dni po transferze). Jak przebili mi na żywca otrzewną i spuścili ten płyn, to białko tak spadło, że dostałam prawie zatoru. Dostałam nerczycy - nerki przestały pracować i nieoddawałam moczu. Nie mogłam już wtedy jeść i pić.....

Ale podeszłam po 2 latach po raz drugi do ICSI, pomimo okropnego strachu. Miało obyć sie bez powikłań. I co? W ostatniej chwili z pękniętym jajowodem i zdrętwiałą nogą, potwornym bólem, trafiłam na stół i wycieli mi jajowód."

"Po punkcji w ten sam dzien spadek cisnienia kilkakrotne omdlenia w szpitalu szybko dostalam kropluwke niemowiac o bolu na dole.. okropny..

W domu w dzien punkcji niemoglam oddychac ..siedziec..lezec..nic bolalo mnie az do obojczykow pod zebrami..czeslam sie jak galareta..i najgorsze ze niemoglam tego opanowac..pierwsze pare dni spalam na siedzaco...bo budzilam sie z ogromnym bolem pod zebrami takie klucie ze niepozwalwalo mi to oddychac wziasc glebszego oddechu..myslalam ze juz po mnie..naprawde..
Drugi dzien po punkcji mialam ogromny brzuchol jakbym byla w 4 miesiacu ciazy..zawsze byl wiekszy wieczorami..
Dzis jest 9 dni od punkcji i nadal bobolewaja mnie jajniki a brzuszek raz wiekszy raz mniejszy ale niema juz bolu..
Podsumowanie niepodejde juz wiecej do punkcji..niebede az tak ryzykowala..dla mnie to byl koszmar..
Oprusz bolu dolu..krwawilam pare dni.. "

"Mnie hiper zaatakowala tuz po punkcji . Po wybudzeniu bardzo bolaly mnie jajniki i podobno bardzo plakalam . Pojechalam do domu i polozylam sie do lozka . Polezalam moze jakas godzine , ale bolesci zaczely sie nasilac . Podobnie jak Aguskaa nie moglam siedziec , chodzic , lezec , mialam nudnosci i dreszcze i myslalam ze zaraz umre . W szpitalu dostalam tylko kroplowke przeciwbolowa i siedzialam cala noc na korytarzu , bo nie chcialam zeby moje jeki obudzily inne pacjentki . Nie moglam nawet plakac , tak straszny byl to bol . Dopiero na nastepny dzien rano , po badaniu usg dostalam kroplowki . Mialam wode w brzuchu i mocno powiekszone jajniki.Nie umialam sikac . Zostalam wypisana w trzecim dniu na transfer . Nie wiem co kierowalo lekarzem ze transfer sie odbyl Po transferze wyladowalam znowu w szpitalu , bo do objawow ww dolaczyly trudnosci w oddychaniu . Dzien i noc laly sie kroplowki przez trzy dni .
Pozniej wszystko zaczelo wracac do normy , ale nie zycze najgorszemu wrogowi takich przezyc , nie zapomne tego do konca zycia ."

Super. Jak to czytam to zaczynam byc za eutanazja. A przynajmniej za eutanazja na sobie...

Nie bierz tego do siebie, ale nie pojmuję jaki masz cel. Rozumiem pochwalnego posta o naprotechnologii, bo jest ona szansą dla tych, którzy z różnych względów się na invitro nigdy nie zdecydują, ale ten? Nie mam nic przeciwko luźnej dyskusji, ale tu wiele Dziewczyn do invitro się właśnie przygotowuje. Po co je straszyć? Dlaczego uważasz, że mało się o tym mówi? Jestem pewna, że każda para, która zetknęła się z problemem podjęcia tej trudnej decyzji, została przez lekarzy poinformowana o ewentualnych zagrożeniach. Nie widzę sensu przytaczania tu skrajnych przypadków, które zapewne się zdarzają, ale równiez zdarzyć się nie muszą. Invitro to nie tylko ciemna strona. Myślisz, że wywołując takim postem strach i stres u tych wszystkich, które są w tej chwili w trakcie procedury ICSI, pomagasz im? Oczywiście to jest forum i każdy ma prawo wypowiadania własnych myśli, warto jednak czasami pomyśleć o innych, tych którzy stoja po drugiej stronie...

Konwi, wiem , ale mimo to uważam, że nie ma sensu dodatkowo straszyć coraz to nowymi historiami tych "złych" przypadków (nie wiem jak to ująć, bo faktycznie opisane historie są tragiczne i współczuję osobom, które spotkały), bo i tak każdy kto na ICSI się decyduje ma zgłębiony temat i musi mieć wiarę, że jemu się właśnie uda. Bo po co w innym przypadku byłoby startować? Może to będzie głupie porównanie, ale takie własnie przychodzi mi do głowy - to tak jakby choremu na raka powiedzieć, żeby nie poddawał się chemioterapii, bo jest bardzo szkodliwa, ma wiele skutków ubocznych, a może i tak się nie udać...

s_biela cenne informację, dziekujemy
Konwi... ściskam.

Ja również przeszłam IVF metoda ICSI, rowniez dlugi protokół- wyciszanie diphereline, stymulacja gonalem.
O ewentualnych skutkach ubocznych zostałam poinformowana, jednak właściwie żadnych nie doświadczyłam. Jedyna "niewygoda", to ból jajników, szczegolnie prawego, ale przy 22 pęcherzykach, z czego 20 było pełnych, to chyba naturalne... Oprócz tego płaczliwość po diphereline i przedłużająca się @.
W mojej klinice zarodki hoduje się przez 2 dni, przy transferze podawane w formie blastomerów (?).

Co do zasadności tego tematu... Fakty są takie, ze sytuacje przytoczone przez s_biela, są sytuacjami ekstremalnymi, przy dobrze poprowadzonej stymulacji, szanse na hiperstymulację są niewielkie. Poza tym, jeśli chodzi o mnie, korzyści płynące z podjęcia tego ryzyka jakim jest przystąpienie do sztucznego zapłodnienia, czyli po prostu możliwość posiadania własnego dziecka, są daleko bardziej istotne niż ew. powikłania po-stymulacyjne...

"Dzieci powstałe w wyniku zapłodnienia pozaustrojowego rodzą się zazwyczaj z o wiele mniejszą wagą w porównaniu z innymi dziećmi[12].
U dzieci tych trzykrotnie częściej występuje zespół Beckwitha-Wiedemanna oraz zespół Angelmana[13].
Dzieci poczęte w ten sposób cierpią częściej na rzadkie dziecięce nowotwory oczu"

Źródło:
↑ Zapłodnienie in vitro u psów
↑ Rozmowa z prof. Leszkiem Pawelczykiem w Gazecie Wyborczej z dnia 10.01.2008 r.
↑ http://www.medica.org.pl/strona_33.html
↑ http://lib.bioinfo.pl/pmid:9757545
↑ http://www.siz.pap.pl/palio/html.run?_Instance=cms_siz.pap.pl&_PageID=1006&_RowID=70959&UIL=PL&_branchid=26&_CheckSum=-1558897756
↑ Informacja w serwisie NaukawPolsce.pap.pl
↑ Redlińska I. Idealne dzieci z probówki, Rzeczpospolita z 1.08. 2007 r.
↑ Najwyższy Czas!, 37/2007, 15.09.2007, str. XXXIV
↑ Kubiak. J. Spór na opak w: Polityka nr 2/2008 str. 20-21
↑ Biskupi: In vitro to wyrafinowana aborcja - tvn24.pl
↑ Tomasz Terlikowski, Koszmarne koszty spełniania marzeń, Fronda 46/2008, s. 337.
↑ L.A. Schieve, S.F. Meikle, C. Ferre, H.B. Peterson, G. Jeng, L.S. Wiclox, Low and Very Low Weigh in Infants Conceived with Assisted Reproductive Technology. New England Journal of Medicine vol.346, nr 10/2002, s. 734-735.
↑ E. Leahy, IVF babies risk of brain defects The Times, 5 marca 2006
↑ N. McDowell, IVF links increased cancer risk New Scientists, 24 stycznia 2003

Samiro i Madziu, ale nie wspominacie, że in vitro do niczego nie doprowadziło.

Moja sąsiadka urodziła dopiero przy 7 podejściu. Ale córa jest zdrowa, dorodna i bardzo mądra. Ma już 9 lat - jak ten czas leci...
Jeżeli jest się zdecydowanym i ma się te możliwości, to należy liczyć się z tym, że nie udaje się zwykle za pierwszym razem. Madziq - powodzenia.

tylko tyle, że nie może pomóc wszystkim... tak więc również dla niektórych będzie zawodna

A dlaczego, jeśli można wiedzieć? Sądząc z Twojego opisu sprawa nie jest przesądzona. Czy próbowałaś już napro?

W ostatnim przypadku należy skorzystać z cudzego nasienia, np. jakiegoś Murzyna ;-)

Nie twierdziłem, że NPT jest dla wszystkich, ale nie oznacza to, że trzeba "na siłę" poprawiać naturę wbrew naturze.

żart o skorzystaniu z nasienia jakiegoś murzyna jest nie na miejscu, niesmaczny i rasistowski...

w moim odczuciu rzecz jasna

Ja osobiście nie korzystałam , ale moja koleżanka leczy się u państwa Pietrusińskich. Dla mnie za trzy, cztery miesiące będzie już za późno, ponieważ rozpocznie mi się przedwczesna menopauza. Nie da się tego zatrzymać-podczas operacji wycięto mi dużą część jajników. Przy napro trzeba się najpierw poobserwować parę miesięcy wg. schematów narzuconych przez prowadzącego. Na pewno jest to super metoda dla osób, u których lekarz nie jest wstanie rozpoznać przyczyny niepłodności. Niestety nie jest w stanie pomóc wszystkim np. jeżeli w ejakulacie mężczyzny będą śladowe ilości plemników. Pewnie gdybym miała jeszcze dużo czasu to spróbowałabym. My nastawiamy się na adopcję.

Bardzo śmieszny żart Petomaszu, od razu widać jak dojrzałym, poważnym i wrażliwym człowiekiem jesteś.
To prawda, ze NaPro nie jest dla wszystkich, np. nie dla nas, ze względu na słabą jakość nasienia.

Nie rozumiem jak można tak "wbijać szpile" tym poprawianiem natury na sile Czy gdybyś miał chore serce i ratowałaby Cie transplantacja, poddałbyś się jej? Albo inaczej, gdyby ktoś z Twoich bliskich potrzebował przeszczepu, żeby żyć. A przecież chyba gdyby Pan Bóg chciał, żeby ktoś żył, nie zsyłałby na te osobę ciężkiej/śmiertelnej choroby?

Dzieki za wsparcie Dziewczyny

Nietrudno mieć dystans będąc w kategorii "odkładam". Przed rozpoczęciem procedury in vitro nie bez powodu wykonuje się szereg badań takich jak np kariotyp, aby wykluczyć powstanie pewnych wad u potomstwa. Oczywiście całkowicie wykluczyć się nie da, ale to dokładnie taka sama sytuacja jak podczas starań naturalnych.

Pytanie za 100 punktów: co to jest kariotyp i do czego służy?

L.A. Schieve, S.F. Meikle, C. Ferre, H.B. Peterson, G. Jeng, L.S. Wiclox, Low and Very Low Weigh in Infants Conceived with Assisted Reproductive Technology. New England Journal of Medicine vol.346, nr 10/2002, s. 734-735

Retinoblastoma Rate Increased in Babies Born From in Vitro Fertilization - Laurie Barclay, MD

Raport CDC opublikowany w prestiżowym czasopiśmie Human Reproduction - "November 17, 2008 — The CDC reports that certain birth defects -- including heart wall problems and cleft lip/palate -- may be two to four times more common among babies conceived with assisted reproductive technology (ART) than babies conceived naturally."

I wiele, wiele innych - jak chcecie, to poszukam później. Statystyki, któ¶e Ty podałaś, pochodzą sprzed prawie 6 lat.

Sytuacja absolutnie nie jest analogiczna do sytuacji starań naturalnych. I naprawdę nie mówię tego ani, żeby Wam sprawić przykrość, ani, żeby Was pogrążyć, czy spowodować odwiedzenie od obranej drogi. Po prostu to nie jest takie hop-siup pod względem genetyczno-biologicznym.

Irjanka - o kariotyp pytasz tak dla prowokacji, czy faktycznie podesłać Ci linka?

Widzę, że się na tym znasz. Ja niestety nie posiadam aż takiej wiedzy tajemnej. Wobec tego zapytam jak eksperta, czy nie ma ryzyka tych lawin i trzęsawisk podczas poczęcia w wyniku naturalnych starań?

irlajka tak sie składa ze za plemniki odpowiada ten chromosom ktory w kariotypie od razu wychodzi . Poza tym nei przyszlo Ci do glowy ze ktos mogl na przyklad kapnac w jaja za rpzeproszeniem kogos i uszkodzic mechanicznie

Rozumiem, że jesteś poddenerwowana, ale niestety, to co mówisz, czekamyNaCiebie, nie ma żadnego sensu. Nie ma chromosomu odpowiadającego za plemniki i w kariogramie wychodzą wszystkie chromosomy, więc nie wiem zupełnie o czym mówisz. Może to przepiszesz w sposób zrozumiały.

Kodama,

nie ironizuj, bo to nie jest ani wiedza tajemna, ani ja nie jestem ekspertem. Mówię tylko to, co mi wykładano na genetyce: że obumieranie ciąży nieprawidłowych bądź nawet na b. wczesnym etapie rozwoju zarodka jest swego rodzaju mechanizmem "ochronnym". Oczywiście, że "naturalne" starania nie są "w 100% bezpieczne i wolne od chorób genetycznych" ale jest to niebezpieczeństwo mniejsze. Z tych właśnie powodów.

ok zaraz sie porawie

Nie, ja nie odrzucam żadnej z tych metod, nie odrzucam także in vitro. Po prostu uważam, że problemy z zachodzeniem w ciążę to z genetycznego punktu widzenia sytuacje wyjątkowo trudne, wręcz możnaby powiedzieć kontrowersyjne. Myślę teraz, że nie zdecydowałabym się na IVF, ale mogę sobie tak mówić teraz, a nie wiem do końca co byłoby w sytuacji, w której rzeczywiście znalazłabym się przed takim wyborem.
Staję też w obronie Petomasza, który poza głupim kawale o Murzynie, który z resztą bardziej jest szczeniacki ;) niż rasistowski, mówi tu tylko i wyłącznie mądre i poprawne rzeczy. Nie jestem też ani fanatykiem natury, ani naprotechnologii, ani nie wiem czym jeszcze.

hehe jaka szkoda że faceci nie maja napisane na czole mam normospermię albo azoospermię a kobieta jestem w 100% zdrowa albo nie chce mieć dzieci albo inne informacje może wtedy było by wiecej udanych malzenstw z dziecmi i udanych par odkladajacych

no tak jak facet ma kilka plemników a kobieta jest zupełnie zdrowa no to nie ma szans na in vitro no pewnie ze tak petomaszu pan jest ojcem ma się rozumiec zaczynam przeklinac dzien wktorym poczułam instynk macierzyński że też nie mógł mnie porsotu ominąc skoro nie mam mieć dzieci.