TEORKA: Frag, Mangaa a mogę spytać o coś ?
Bo obie piszecie, że jedną z przesłanek wcześniejszego zajścia w ciążę był fakt, żeby z pierwszym dzieckiem siedzieć w domu dłużej niż wynosi urlop macierzyński.
No, ale co w przypadku drugiego ?
Tzn skończą Wasze młodsze pociechy rok i co wtedy ?
No bo pojawi się chyba podobny "problem" jak w przypadku starszaków.
Oddać do żłobka [bo trzeba do pracy wracać], zajść w trzecią ciążę, iść na wychowawczy, niepotrzebne skreślić
Pierwsze dziecko miało przywilej, że było z mamą a drugie już tego przywileju nie dostanie, bo mama w końcu do pracy wrócić musi...
Wiecie o co mi chodzi ?

No u nas trochę inaczej, jest chyba więcej możliwości pogodzenia wszystkiego, bo ja nie jestem na etacie, tylko pracuję u siebie. Mężu to samo.
Byłam na macierzyńskim częściowo, ale w niewielkim stopniu jeszcze pracuję w wolnym czasie. Teraz raczej zawieszę działalność, bo z Milką to tak nie do końca czułam że mogę się całkowicie poświęcić. A później zobaczymy bo może być też tak, że i drugie będzie miało przywilej pozostania z mamą dłużej bo trójka nam się marzy...
Gdyby nie szybkie starania o drugą Dzidzię to musiałabym się poświęcić teraz zawodowo i to raczej na dłuższy czas niż powiedzmy ten rok czy dwa.

Nie wiem jak to ostatecznie będzie, czy z 3 bąblem nie zrobimy dłuższej przerwy (np 5 lat)... Mój M. jest za opcją by mieć szybko "z głowy", ale mi się dłuższa przerwa zawodowa nie widzi. Nawet jeśli będę chciała wrócić zawodowo po tym roku (lub więcej) przebywania w domu z dwójką Dzieci to tez mam inne możliwości, M może pracować zdalnie powiedzmy 2 dni w tygodniu, może pracować w soboty np zamiast innego dnia w tygodniu, itd. Teraz mamy tak, że w środy jest w domu i pomaga mi z Małą podczas gdy ja mam więcej czasu na swoje sprawy.

Także owszem, wszystko zależy od sytuacji.
Ale na naszą decyzję też miały wpływ moje doświadczenia, bo ja mam dwóch starszych braci (6 i 8 lat różnicy) i większy kontakt złapaliśmy dopiero jak ja miałam te 20 parę lat. Wcześniej czułam się jak jedynaczka. Nie wspomnę o różnicy płci (dlatego dla Milki marzy mi się siostra).

Ano mam
Niestety, na krótko, bo od września do pracy wracam Po czterech latach, hehe

Sushka, racja

TEORKA: Frag, Mangaa a mogę spytać o coś ?Bo obie piszecie, że jedną z przesłanek wcześniejszego zajścia w ciążę był fakt, żeby z pierwszym dzieckiem siedzieć w domu dłużej niż wynosi urlop macierzyński.No, ale co w przypadku drugiego ?Tzn skończą Wasze młodsze pociechy rok i co wtedy ?

Może się źle wyraziłam - siedzenie z dziecięciem w domu absolutnie nie było żadną przesłanką, bo chciałam już wrócić do pracy. Ale wróciłam i jak się okazało już w ciąży (mega szczęście, bo nastawialiśmy się na długie starania). Także "przypadkiem" Krasnal dostał mamę na dłużej. Czyli taki "bonus" kolejnej ciąży.

mangaa: Ale na naszą decyzję też miały wpływ moje doświadczenia, bo ja mam dwóch starszych braci (6 i 8 lat różnicy) i większy kontakt złapaliśmy dopiero jak ja miałam te 20 parę lat. Wcześniej czułam się jak jedynaczka. Nie wspomnę o różnicy płci (dlatego dla Milki marzy mi się siostra).

O to to, chyba to ma duże znaczenie, ja podobnie jak Ty mam rodzeństwo mocno starsze i kontakt jest nikły, różnica pokoleń bym powiedziała. I tak samo się czułam jak jedynaczka - ja maluch, on w szkole, ja w szkole, on juz w liceum, ja nastolatka, a jego juz w domu nie było. To tak jakby w ogóle tego rodzeństwa nie mieć. I też mi się marzylo jednopłciowe rodzeństwo ;)

lecia_28: Czesto to slysze, jak to super mieć dwoje maluchów w podobnym wieku , oj ale z trzecim to juz zaczekamy

Ja to bym mogła mieć jeszcze trzecie za rok ;) Ale już fabryka zamknięta. Jak maluchy to w mniej więcej równym odstępie, ale znowu - to ja.

lecia_28: juz rok później jak pojdzie po jego zabawki sie zaczyna robić wesolo:) dodajmy do tego bunt dwulatka u mlodszego i ja podziekuje

No to u nas jest sięganie po wspólne zabawki i jedyne, czego musimy pilnować to małych samochodzików, a cała reszta jest wspólna - jeszcze jeden plus małej różnicy. Zabawki 2latka i roczniaka AŻ TAK się nie różnią, czego nie można powiedzieć o większej różnicy (chociażby same klocki Duplo, a zwykłe Lego).

A u nas był akurat niemowlak z potworną kolką i bunt dwulatka... Ale to wszystko jest do przejścia i jest to tylko chwila, jakby nie patrzeć. A widzieć jak 2latek obściskuje i całuje swojego brata niemowlaczka jest bezcenne. To jeszcze takie mało świadome, nie wiem jak to ująć...

Właśnie - obściskiwanie to pikuś. Wczoraj przyłapałam Krasnala, jak oblizywał głowę bratu. Pytam dlaczego go oblizuje, a on "Gugiś mniam, dobly" :)

The_Fragile: Wczoraj przyłapałam Krasnala, jak oblizywał głowę bratu. Pytam dlaczego go oblizuje, a on "Gugiś mniam, dobly" :)

Ja bym chciała małą różnicę wieku...jak Basia miała z 3 m-ce, to mówiłam, że zaraz robimy drugie...Ale mi przeszło
Nie mam tej chęci w sobie...takiej jaka była, jak się staraliśmy o małą. Nie czuję się gotowa, chyba jestem zbyt leniwa i wygodna Małą mam teraz komunikatywną, bez pieluchy, wszędzie zabiorę/zostawię (zależnie od potrzeb) i nie widzę się teraz od nowa w tym wszystkim Nie dorosłam jeszcze do dwójki Chociaż może będę kiedyś żałować...

No ja właśnie też leniwiec i pewnie gdybyśmy nie poszli za ciosem to drugiego dziecka nie byłoby wcale ;) a i też sytuacja zawodowo finansowa sprzyjała w podjęciu decyzji o szybkiej drugiej ciąży to trochę ułatwiło sprawę ;)
A do pracy to ja bym chętnie już dawno wróciła bo strasznie mi brakuje normalnej aktywności zawodowej ale oczywiście rok maxierzyńskiego mam zamoar wykorzystać a co będzie później to ciężko w tej chwili powiedzieć...w każdym bądź razie ja na dwójce kończę definitywnie prokreację :p

Dziewczyny, wrzuciłam na bazarku, wrzucę również tutaj. Kupię kombinezon dwuczęściowy na zimę dla Misi, obecnie ma 86cm wzrostu.

_K_i_n_g_a_: jednak nieprzespane noce dają mi już mocno w kość i nie wiem czy dam radę tak pociągnąć kolejne kilkanaście (co najmniej) miesięcy

\

Haha, dałabyś ;))) Ja miałam z Krasnalem nieprzespany rok, bo na mnie wisiał. Potem jak go odstawiłam i zaczął spać calusieńkie noce to zaczęły mi się ciążowe mdłości i z porannych zrobiły się nocne ;)) A jak urodził się Gugiś to miał kolki... Dopiero od jakiś dwóch miesięcy śpię ciurkiem w nocy nawet 4h! :))) Da się przestawić, nawet w dzień śpiąca nie jestem :)

Wiadomo punkt widzenia zależy od punktu siedzenia.
Jednak jak obserwuje mamy mające dzieci rok po roku raczej sobie to chwalą, a te kiedy przerwa między dziećmi juz wieksza czasami żałują, że za duża.
Ja jeszcze jakiś czas temu marzyłam o drugim, jednak stwierdzilismy z Mężem, że aby zapewnić dzieciom kiedyś lepszy byt muszę zacząć pracować i łapać praktykę.
Przyjęłam myślenie podobne do wyrażoego przez Teo, że poświęce się drugiemu podobnie jak Adasiowi :)

Sushka a mam pytanie apropo żłobka, bo Jurek chodzi do żłobka i mogłabyś powiedzieć czy on jeszcze jadł w godzinach, w ktorych przebywa w żłobku pierś?
Adaś mi nie zaśnie bez piersi jak siedzimy w domu, ale w wózku czy samochodzie w sekundach i się obawiam jak to będzie w żłobku.. tłumaczą mi, że ni3 będzie mnie i nie będzie problemu, ale jednak się obawiam..

Ja mam roznice 3.5 roku miedzy corkami i tez ciurkiem nie przesypiam 8h . Jak spie 4 godziny pod rząd,to mogę powiedzieć,ze jestem wyspana

The_Fragile: dałabyś ;)))

Pewnie tak, nie miałabym wyjścia przecież
Ale świadomie przez to właśnie ciężko się zdecydować, wolałabym aby los zadziałał tudzież mąż

Ja z kolei cale noce zaczęłam przesypiać jak Ewunia miała 20mcy, bo Ewunia przestała się budzić jak miała 18mcy, a Krzyś jak miał 8mcy. I m.in dlatego chwaliłam sobie małą różnicę, bo szybko miałam za sobą nocne wstawanie
A teraz to z jednej strony cieszy mnie taka różnica wieku jaka będzie między trzecim, bo fantastycznie jest obserwować takie zupełnie świadome oczekiwanie na rodzeństwo, widzieć ich radość, słuchać opowieści co będą robili w trójkę itd. Z drugiej strony, patrząc na relację Ewuni i Krzysia, trochę się obawiam, czy z trzecim też będą mieli taki super kontakt- właśnie ze względu na różnicę wieku (będzie 3,5 i 4,5)
I trochę żałuję, że nie zdecydowaliśmy się na trzeciego potomka choćby rok-pół roku wcześniej. Ale pocieszam się, że lepiej późno niż jeszcze później

Treść doklejona: 18.08.14 20:58
No i w pełni zgadzam się z tym co któraś napisała, że reakcja na rodzenstwo zależy nie tyle od wieku, co od konkretnego dziecka. Znajomym urodził się drugi maluch, różnica prawie 3 lata. I podobno jest sajgon, z opowieści wynika, że jest milion razy gorzej niż ja miałam na początku z Ewunią i Krzysiem.

No to właśnie zależy od dzieci. Każdy pisze ze swojej perspektywy. Ja mam brata rok i 2 tyg mlodszego i na dzień dzisiejszy się nie dogadujemy. W ogóle od zawsze. Ja zawsze byłam za poważna jego zdaniem, dla mnie on ma takie infantylne zachowania, ze nir mamy wspolnych tematów i się non stop sprzeczamy. Teraz powoli widzę, ze może się zmienia i byc moze za parę lat będzie ok, ale jednak nie zawsze mala roznica to super kontakt rodzenstwa, bo to wszystko zależy od człowieka

Ale słodkie... :)

Sardynka, obawiam się, że mój brat mógł mieć podobne przemyślenia ;)

ja miałam niecałe 19 jak urodził się mój brat i podobnie- jak dwójka jedynaków.

Ja podpisuje sie pod Frag rekoma i nogami:) u nas tez starszak zawsze " Mi" dorzuca;) i rowniez wydaje mi sie, ze wygodniej "odchowac" (co za paskudne slowo!) dwojke za jednym zamachem;). Suma sumarum wychodzi, ze jednak krocej sie tkqi w pieluchach, krocej wstaje, krocej jezdzi wozkiem. Choc fakt bywalo (i pewnie bedzie) ciezko, ale bardzo dobrze, ze kazda z nas potrafi znalezc plusy swojego wyboru

The Fragile: A myślisz, że jest łatwiej, jak najpierw nie śpisz te dwa lata, potem śpisz, a potem znowu nie?

Wiem, że nie do mnie było pytanie, ale ja osobiście uważam, że właśnie jest łatwiej
W sensie ja się przez ten ponad rok [bo tyle Ninka śpi całe noce aż do południa bez zębowych pobudek] zdążyłam - że tak to ujmę - zregenerować i jestem gotowa oraz mam mnóstwo sił na kolejne nocne pobudki.
Wg Was lepiej przetrwać 2-3 lata ciągłego niespania, a wg mnie lepiej jednak zrobić sobie w tym niespaniu przerwę

Podobnie jak z pieluchami.
Siedziałam w nich przy jednym dziecku, wyszłam, odetchnęłam, odpoczęłam i po roku wejdę w nie po raz kolejny.
I wolę to niż zmienianie pieluch przez rok dwójce jednocześnie, która to dwójka zakładam, że nie sika oraz nie robi kupy synchronicznie co się wiążę z ciągłym w trakcie dnia przewijaniem
Bo jak nie jedno to drugie

Każdy lubi to co lubi i nie ma chyba co roztrząsać, które lepsze bo dla każdego lepsze coś innego

TEORKA: Siedziałam w nich przy jednym dziecku, wyszłam, odetchnęłam, odpoczęłam i po roku wejdę w nie po raz kolejny.

O to to, no widzisz. Jak z mężem gadaliśmy po urodzeniu Krasnala to byliśmy od razu na tak jeśli chodzi o drugie dziecko "tu i teraz". Bo z kolei ja jestem przekonana, że jak odpieluchuję obu to już za Chiny nie będę chciała po raz kolejny przez to wszystko przechodzić. Zresztą juz pół roku temu stwierdziliśmy, ze taki dwulatek to fajny człowiek się robi, a niemowlęctwo to ciężki czas - przynajmniej dla nas ;))

Czyli jak ze wszystkim -co człowiek to inaczej ;)

The_Fragile: Czyli jak ze wszystkim -co człowiek to inaczej ;)

No dokładnie.
Grunt to żyć tak, żeby być zadowolonym i szczęśliwym
Ja myślę, że mając dzieci rok po roku byłabym tylko zmęczona, nic więcej.

A prawda też taka, że to tylko takie gdybanie.
Ani ja się nie dowiem jak to jest mieć dzieci w krótkim odstępie czasu, ani m.in Ty się nie dowiesz jak to jest mieć drugie dziecko trzy lata po drugim.
Bo czasu nie cofniemy co nie.
I może dobrze

PENNY: ja też z tych co lubią dzieci mieć "'za jednym zamachem"

No akurat Penulka u Ciebie to jednak są te dwa lata odstępu.
To już nie jest taki hardcore jak rok po roku czy nie wiem, noworodek w domu a drugie 1,5-ra roczne.

Dwulatek to zupełnie inna bajka niż 18-sto miesięczniak.
Można rzec, że to przepaść niemalże

TEORKA: No akurat Penulka u Ciebie to jednak są te dwa lata odstępu.

No tak, ale myślalam o tym bardziej w kontekście pieluchowania własnie, że to ten zamach niby :)

TEORKA: Dwulatek to zupełnie inna bajka niż 18-sto miesięczniak.
Można rzec, że to przepaść niemalże

A prawda to :)

mangaa: Ja w ogóle nie czuję się zmęczona, czułam się tak może przez pierwsze 5/6 miesięcy.

Ja czułam się pierwsze 4 msce jak Nina miała kolki. Ale nie, że fizycznie zmęczona tylko psychicznie. Jej ciągłym rykiem i wrzaskiem.
Potem luz, dużo luzu zwłaszcza, że ona naprawdę bezproblemowym dzieckiem była i jest. W kwestii zachowania.
Natomiast wydaje mi się, że gdybym miała w domu małą Ninkę plus noworodka to wtedy zmęczenie mogło by się jednak pojawić

A ja byłam jeszcze kilka dni temu nastawiona na drugie dziecko i troche mi zapał minął, kiedy moj maz przypomniał mi jak wyglądało nasze zycie przez pierwszy rok życia FIlipka, dokładnie ze szczegółami.
Ja pierwsze kilka miesiecy macierzyństwa niestety wspominam koszmarnie… Moj FIlip płakał ( dosłownie wrzeszczał ) dzien i noc przez pierwszy rok, modliłam sie o chwile ciszy. Jak czytam o spokojnych dzieciach to jestem w szoku.
Chyba dlatego ciagle mam blokadę przed drugim dzieckiem, tzn. Chciałabym ale strach przed kolejnymi koszmarnymi miesiącami mnie blokuje. W sumie cieżko było aż przez 13 mcy, bo byliśmy tylko we dwoje, zero pomocy. Dopiero jak zaczął chodzić i sam odstawił sie od cycka to zaczelam żyć ( dosłownie ) !
Chyba nie przezylabym tego po raz kolejny.
U nas najmniej to 3 lata różnicy, ale na razie wstrzymuje sie przed zajściem w ciąże ze strachu, wiec byc moze różnica pomiędzy dziecmi bedzie większa.

tez tak mad uwazam. troche tu sie taka licytacja zrobila conajmniej jak: kiedy nalezy wymienic auto. cyk do sklepu z dziecmi i po sprawie;-P