A mnie się wydaje, że na słodycze rzucają się te dzieci, których rodzice (pewnie nieraz nieświadomie) stwarzają wokół tego tematu atmosferę "zakazanego owocu". Albo robią z nich nagrody. Albo prawią kazania, że to niedobre i niezdrowe, a sami jedzą U nas słodycze to temat jak każdy inny, czasem jemy, czasem nie i tyle. W domu zwykle nie trzymamy, więc problemu większego nie ma. Absolutnie nie akceptuję sztuczek typu "jak zjesz cały obiadek, to w nagrodę dostaniesz ciasteczko", bo to prosta droga do załatwienia problemów na przyszłość (skądś to znam i dlatego właśnie, dla własnego dobra wolę nie trzymać słodyczy w domu). I fakt, od kiedy Hania poszła do przedszkola, to bardziej się tym ekscytuje, ale widzę, że nadal wszystko jest w normie - nie rzuca się, jak dzika, zwykle jak coś dostaje, to najpierw woła siostrę, żeby się z nią podzielić. A w ogóle najbardziej śmieszy mnie to, że w domu absolutnie nie ma jęczenia o słodycze, ale za to jak tylko przekraczamy próg domu moich rodziców, z miejsca się zaczyna "babciuuuuuu, a masz coś słodkiego??". Tak babcia nauczyła i tak to teraz wygląda. Dobrze, że młoda tam za często nie bywa, bo bym o zęby się bała . Na szczęście przedszkole nasze jadłospis ma w miarę ok, nie ma w nim zbyt wiele słodkich pozycji. Dostają za to sporo owoców.

hydrozagadka: A mnie się wydaje, że na słodycze rzucają się te dzieci, których rodzice (pewnie nieraz nieświadomie) stwarzają wokół tego tematu atmosferę "zakazanego owocu".

Na pewno cos w tym jest ale jak u nas stoja babeczki na wierzchu to będą zjadane az do końca i coz teraz począć? Jak zejść ze złej drogi ?

Treść doklejona: 27.01.15 09:30

Ul_cia: Wczoraj tatuś Lubisia zakupił i wręczył pannie

A próbowałąs tego lubisia, bo Marcel zrobił tak samo, ale jak ja spróbowałam to stwierdziłam że to z przesłodzenia. To dziadostwo jest tak słodkie że snikers to nic przy lubisiu imo.

oranda: A próbowałąs tego lubisia

Nie, bo ja słodczy nie lubię (dobra - oprócz lodów i tiramisu )

a znowu wroce do ksiazek - w tej ksiazce W Paryzu dzieci nie placza, czy jak jej tam bylo jest tez rozdzial poswiecony slodyczom. Ze dziecko moze codziennie zjesc cos slodkiego, ale jedna rzecz i na podwieczorek. Takze tez ustalone ramy, dziecie wie, ze nie jest to zakazane, wie, ze cos sobie moze wybrac i wie, ze to dostanie. Calkiem fajne.

hydrozagadka: A co myślicie o wynalazku pt. "słodka sobota"?

W Szwecji to funkcjonuje. Dzieci dostają pieniądze i kupują tyle słodyczy ile chcą.

Ale to czy slodycze moga lezec na wierzchu czy nie to od charakteru dziecka tez zalezy. U nas cukierki, czekoladki stoja na wierzchu, ale Maks nawet nie wie co to jest, bo my tego tez nie jemy. Ale jak stoja na stole delicje to oszalec moglby. Tylko, ze zawsze rowniez wtedy stoja "slodycze dla niego". Choc staram sie przy nim nie jesc rzeczy, ktorych on nie moze. Ja tez z dziecinstwa pamietam uzaleznienie od slodyczy. Masakryczne. A obiady jesc nie chcialam. I pamietam slowa, ze ja nie zjem obiadu to nie dostane ciasta. No i obiadu nie zjadalam, a potem przetrzepalam wszystkie szuflady w poszukiwaniu slodyczy. Pamietam, jak kolezanka z niemiec dostala slodyczy i byly tam lizaki czekoladowe, ktore mialy juz bialy nalot. Nikt u niej w rodzinie nie chcial tego zjesc, to kto zjadl???? OcYwiscie, ze ja. Wciagnelam je od razu wszystkie. do tej pory jestem od slodyczy uzalezniona. Ale staram siejesc te "zdrowe"

Ale dodam jeszcze, ze u nas owoce stoja na wierzchu, zawsze mamy spory ich wybor i Maksiu jak ma na nie ochote to wtedy pokazuje reka na krzeslo, stawiam go na nie i sobie wybiera co chce zjesc. I dla niego to jest najwiekszy rarytas.

A ja jestem jakimś dziwnym przypadkiem (ale może to właśnie ten charakter, o którym pisałam) - że jak byłam dzieckiem, to "sprzątałam" ze słodyczy WSZYSTKO co było wokół mnie! Miałam przyjaciółke, której tata był dyrektorem wielkiego sklepu (w tamtych czasach takie centrum handlowe :)) i codziennie przynosił DLA MNIE torcik wedlowski (taki wafelkowy w czekoladzie) i lody Hortexu (litrowe w pudełku - truskawkowe) i ja to CODZIENNIE u niej zjadałam................
A teraz słodycze mogłyby w ogóle dla mnie nie istnieć. Kompletnie mnie nie kręcą.....

Mi te slodkie soboty wcale nie wydają sie takie glupie :)

Synek znajomych prawie 2 latka.. nie zna smaku czekolady... jak im sie to udalo nie wiem.. ale serio nawet u nas bedac sciagali z ciasta płatek czekolady aby nie posmakowal czasem...
i bardzo jestem ciekawa co będzie jak juz pozna.

Ja Nince jakos specjalnie nie kupuje. Sporadycznie raczej ale wiadomo dziadki, wujki przynoszą. Nie zabieram, nie ukrywam. Pilnuje tylko zeby nie zastąpiło posilku.. czyli zjadla obiadek to luz niech sobie zje to jajko czekoladowe. Oczywiscie to tez nie dzień w dzień.

Treść doklejona: 27.01.15 10:33
Ewa usmialam sie z królewny sniezki w wersji kupowej hahahaha

co do ksiazki którą czytasz... mi sie wydaje ze to jednak po wdrożeniu w zycie na dłuższą mete mozna cos powiedziec a nie po 2-3 próbach...
Dziecko tez nie łapie nowego zachowania mamy....

Jeszcze w temacie chorob sie pożalę...
Ninka nie chodzi do żłobka/przedszkola a od wrzesnia rowniutko co miesiac choruje na rozne rzeczy...
w tym miesiącu pobila rekord i byla zdrowa 1,5 tygodnia! Dzis wstala z takim kaszlem ze juz mi slabo...

Asia, ale bloki czekoladowe z "naszych" czasow na obrzydliwym mleku w proszku to bylo to ;))))

My od początku tłumaczymy, ze Młody niektórych rżeczy jeść nie moze, bo ma alergię. Wyklucza ona większość gotowych słodyczy. Jednocześnie angażujemy Młodego w przygotowanie posiłków i wtedy mu tłumaczę, dlaczego sami gotujemy wszystko, co zdrowego jest w danym produkcie ( np.od marchewki skóra ma ciemniejszy kolor i dobrze działa na wzrok), ze od zupek piękne kupy wychodzą, itp. Ze cukier jest potrzebny, ale najlepiej go zjeść w pieczywie, makaronach, warzywach i owocach, a nie słodyczach.. Nie mowię, ze słodycze są złe i zabronione, tylko właśnie podkreślam wartości innych pokarmów.Coś tam z tego w głowie zostaje, bo nie ma jakiegoś parcia na słodycze - za jajka da sie pokroić, ale to za zabawkę, lody robimy domowe z jogurtu i owoców zmiksowanych, musy z owoców i kaszy jaglanej, do tego racuchy z bananami i jabłkami, czekolada gorzka, suszone i świeże owoce, orzechy,no i czasem miód i domowe wypieki.
Jak prosi o ciastko, to pytam, czy ma ochotę na coś słodkiego i mowię, ze w takim razie proponuję coś innego i zwykle gra.
A w gościach pozwalam jeść. Młody i tak pyta, czy moze ze względu na alergię i nie dyskutuje, gdy mowię nie. Wychodzę z założenia, ze jak raz na jakiś czas zje słodycze zamiast kolacji tez sie nic nie stanie - zwykle na takich kinderbalach jest tez dużo szaleństw, wiec wiem, ze i tak wybiega....

U nas słodycze są jak Adaś poprosi. Na co dzień w domu nie ma, bo ja byłam swego czasu tak uzależniona że codziennie szło kilka batoników co najmniej. Po wielu latach walki i prób udało mi się uwolnić od tego i nareszcie czuję to co mój mąż: większość gotowych słodyczy ze sklepu jest dla mnie za słodkich i jak zjem 2-3 kostki czekolady na raz to czuję, że mi niedobrze z tej słodkości. Ze względu na to jednak, że mój M słodyczy nie lubi, a ja mam ciężką słodyczową przeszłość do której nie chcę wracać, w domu słodyczy nie trzymam. Jeżeli mam na coś ochotę po prostu kupuję w drodze z pracy do domu i zjadam ( rzadko ). Adaś czasami poprosi o czekoladę, czy Kinder jajko, wtedy zazwyczaj mu kupuję oraz daję zjeść niezależnie od tego czy jest przed obiadem czy po. Gdybym zrobiła inaczej wiem co by było, zjadłby 2-3 łyżki i powiedziałby że się najadł, bo nie mógłby się doczekać tej czekolady ;-) Zdarza się to raz na parę tygodni, on po prostu chyba więcej nie potrzebuje, bo w sklepach widzi i ciastka i czekolady i lizaki, wszystkiego tego próbował albo u dziadków, albo na święta czy w domu jak goście byli, ktoś mu coś przyniósł i mimo to rzadko prosi by kupić. Ja się staram nie mówić nigdy, że słodycze to tylko po obiedzie, albo że nie wolno jeść tego czy tamtego, albo że tylko na podwieczorek, albo, że dzieciom nie wolno, no nie wiem jakoś nie mam takich stałych wytycznych. Owszem, mówię tak jakby mimochodem, że słodycze są deserem i jemy je od czasu do czasu, ale nie narzucam czy to ma być tylko w sobotę czy codziennie na podwieczorek, czy tylko po obiedzie. I jakoś tak u nas samo się nie najgorzej układa :-) Myślę jednak, że podejście rodziców i charakter dzieci mają tutaj kluczowy wpływ. Jeśli rodzic nie robi wokół słodyczy szumu, a jednocześnie dostosowuje się do charakteru dziecka to chyba da się osiągnąć kompromis. Jeśli dziecko ciągnie do słodyczy lepiej na stałe w domu po prostu nie mieć, bo zawsze z czystym sumieniem można powiedzieć, że się po prostu nie ma, oraz ewentualnie można ustalić, że np. kupi się jutro to jedno jajko czekoladowe, a jednocześnie od czasu do czasu przynieść do domu coś słodkiego, pozwolić u znajomych coś podjadać czy na święta. Wydaje mi się, że wtedy dziecko uczy się naturalnie tego, że słodycze są od czasu do czasu, tak samo jak naturalnie uczy się, że noc to nie czas na zabawę. Ja tak robię bo obserwując Adasia, doszłam do wniosku, że on byłby jednak z tych, co to gdyby słodycze stały ogólnodostępne na stole to by je po prostu jadł zamiast posiłków. A tak, to zjada słodkości, owszem wtedy kiedy ma na nie ochotę, ale jednocześnie zazwyczaj po prostu o nich nie pamięta, bo żadne pudełko z ciastkami na stole mu o nich nie przypomina :-)

Każdy zna swoje dziecko i wie jakie ma możliwości "słodyczowe". Myślę, że żadna z nas nie pozwala na jedzenie tylko i wyłącznie słodyczy i każda wie na co może swojemu dziecku pozwolić.
Myślę, że nie tylko w przedszkolu dzieci poznają nowe rzeczy. Przecież ja też nie kupiłam kinder niespodzianki i nie podtykałam Zuzi pod nos. Zobaczyła pierwszy raz u bratanka mojego, a że w sklepach takie rzeczy stoją przy kasach to rozpoznała i też chciała.

Treść doklejona: 27.01.15 14:03
A powiedzcie mi czy mówienie przez Zuzię np. skakam, pójdziem, siedzim, albo moja tatuś to normalne i czy mam ją poprawiać, czy minie jej kiedyś. No i Zuzia zamiast "r" i "l" wymawia "j", czyli właśnie mjeko, jowej, kjowa. Czy w tym wieku może tak być?

Kasiek1234: skakam, pójdziem, siedzim, albo moja tatuś to normalne i czy mam ją poprawiać,

tak, poprawiac. nienachalnie.
j jest normalne.

Zabrałam się za pieczenie ciasta z...Kacprem. Zabrakło mi łyżki kakao i zostawiłam go w kuchni na 2 min. Po powrocie zastałam kuchnię skąpaną w pięknej bieli mąki i w środku tego Kacper ze ścierką próbujący te bałagan ogarnąć. Jego wygląd i mina bezcenna, tak mnie to rozbawiło, że padłam na kolana ze śmiechu. Szkoda, że nie dał sobie zdj zrobić

bari_87: Kacper ze ścierką próbujący te bałagan ogarnąć

pewnie chciał zdążyć, nim mama wróci

Dzieci są nieziemsko cudowne :)
Moja dziś zwaliła storczyka z parapetu :) Przyleciała i mówi: "Mamusiu, wywróciłam kwiatka. To nic, nie?" Albo był dziś u Nas Ksiądz po kolędzie i Misia opowiada babci: "Babciu, był u mnie Pan Jezus. Taaaaki duży i święty" :)))
Trochę nie na ten wątek, ale cóż ;)

Doszly do nas buty i postawilismy w domu mala na narty a ona jak stara sunie na nartach po dywanie .Az oczy zrobilam . W sobote ruszamy na snieg.
Dziewczyny Oktawia ma caly czerwony policzek ,lekko zsypany i wkolo ust. Moze to byc jakas wysypka alergiczna ?

koalka ona pila juz wczesniej mleko i nic.Dzisiaj na sniadanie jadla pomidora i to jego obtawiam .

Quelle u was może to pomidor faktycznie, nie podawaj jej wiecej, jak jej zmiany znikną z buzi to daj kawałek i jak sie sytuacja powtórzy to bedziesz miec pewnośc że to pomidor był sprawcą wysypki
a ja podałam mleko bo moja tez jadła je bez problemu tzn bebiko i przetwory typu ser, serki, jogurty a tu jakis tydzien temu dostała taką wysypkę i do dzis nie zeszło
ale stosuje diete eliminacyjną i zobaczymy co sie bedzie dziać dalej

Nie wiem co mnie podkusilo z tym pomidorem ,nie jadla ich wieki . No nic ,posmarowalam buzke elidelem i mam nadzieje ze wysypka zniknie.
Dziekuje :))

Frag, Krasnal jest niemożliwy :) To musi słodko wyglądać u takiego malucha :)

Frag ależ to słodkie :D:D
A jeszcze wracając do tematu słodyczy, to my staramy się nie dawać, czasami ktoś kupi Adasiowi kinderka czy coś to mu daję 1 raz na parę dni, ale jak był w żłobku bal andrzejkowy i rodzice mieli przynieść przekąski - pani zaznacyzla, że najlepiej owoce, to oczywiście zdarzyli się rodzice, który poprzynosili ciastka i co oglądam zdjęcie Adaś cały wysmarowany czekoladą ledwo buzią mieli... I prosiłam Panią, żeby go pilnowala :D

Tosia na szczęście woli winogrono, banana, jabłko lub mięso we wszelkiej postaci. Słodyczy jej nie zabierałam jak wzięła sobie ze stołu. Więc większość z nich spróbowała, ale zazwyczaj po jednym gryzie (po spróbowaniu) oddaje że to niedobre.

madziauk: czy w Centrum Arka na Woli

My tam chodzimy do ortopedy i śmiem twierdzić, że to najlepszy jakiego znam ze słyszenia i "znania" ;)))

Chyba muszą mieć dobrych speców, bo kolejki do nich nieziemskie...