TEORKA: Baby są tak skonstruowane, że z wieloma rzeczami sobie radzą

Haha, uśmiałam się, ale coś w tym jest ;)

Pamiętam, że strasznie panikowałam jak miałam z nimi zostać sama, ale było spoko. A co dopiero mamy trójki i więcej mają powiedzieć? dla mnie to juz niewykonalne ;)))

TEORKA: Mamy trójki oraz ilości większej bankowo by powiedziały, że to dużo łatwiej niż z dwójką

No moje przyjaciółki z trójką i piątką twierdzą, że najtrudniejsze było przeskoczenie z jednego do dwójki. Nie samo pojawienie się dziecka pierwszego, nie trzecie, ale własnie ten przeskok z jeden na dwa i poukładanie sobie. Dziwne. Ale nie zamierzam testować na sobie, wystarczą mi potwierdzenia od innych ;)))

TEORKA: drugą ręką fotelik z Hugiem, do nogi przyczepiona Nina, która skuczała, że MUSI się przed klatką schodową wysikać pod krzaczkiem

Haha, to mi sie przypomniało - wczoraj zabrałam chłopaków do supermarketu, Małego w wózek sklepowy, bo wózka mi się nie chciało rozkładać, Duży za rękę i robimy zakupy. Wózek w połowie pełen i nagle słysze Krasnala "o rany, mamusia, ja muszę siku i kupę! TERAZ!". O kuźwa :DDDD Dawaj Małego pod pachę, wszystkie nasze rzeczy oprócz mojej torebki wrzuciłam do tego koszyka sklepowego, podleciałam do stoiska z mięsem i proszę kobietę, żeby zerknęła chociaż na wózek, ja muszę z nimi do wc. Krasnala cabas pod drugie ramię i pędzę jak z dwiema kłodami przez centrum handlowe i szukam tej cholernej łazienki. Biegnę w akompaniamencie "ADADADADADADADADDA!!! NIE!!! NIEEE!! ADADADADADA!!!" ze strony drącego się Małego i "mamoooo mamoooo szybciej, szybciej!!!" ze strony Krasnala :D

Dobiegliśmy, a ja w drodze się zastanawiałam jak to zrobić, żeby nie postawić Olafa na ziemi (bo bankowo się położy w tym kiblu i zeżre coś z podłogi, albo rozwinie papier toaletowy) i wysadzić Krasnala bez sadzania go na desce. I pękałam potem z dumy, bo trzymając Olafa pod ramieniem, drugą ręką trzymałam w powietrzu Krasnala i jakoś sie udało :DDDD

Nie powiem jaka upocona jak mysz byłam ;)))

Treść doklejona: 07.05.15 16:33
Ale chociaż może to brzmi przerażająco to po całej akcji się śmiałam do rozpuku, bo co ludzie musieli myśleć to ich ;))))

Frag uśmiałam się uwielbiam takie sytuacje. No i pocieszyłas mnie z tym przejściem z dwójki na trojke

konrelka: Jajeczka podobno nawet z kurzem się unoszą :-o

O tym staram się nie myśleć nawet Brr...

Lecia, a jakbyś mu coś obiecała? Coś przyjemnego, co zrobisz z nim jak uśpisz Oliwerka? U nas działają te masażyki. Jest to na tyle nęcąca obietnica, że potrafi faktycznie się powstrzymać i mówić szeptem, byle by braciszek najszybciej usnął i ja mogę się nim zająć. Te nasze Starszako-maluchy dużo rozumieją. Tłumaczyłam, że im szybciej uśpię braciszka, tym szybciej zajmę się nim i będę miała dla niego czas...

Treść doklejona: 07.05.15 20:36
Coś mi jeszcze do głowy przyszło, coś co Dii radziłam jak miała problem z usypianiem Madzi. Możesz opowiadać szeptem bajkę usypiając noworodzia? One lubią nasz głos, działa na nie kojąco, ja czasem tak robiłam w ciągu dnia jak odkładałam do łóżeczka śpiącego już Gugisia, a obok stał Krasnal, który akurat wtedy zaczynał hałasować, piszczeć, gadać po swojemu. W końcu zaczęłam go zagadywać, albo cały czas monotonnym głosem coś opowiadałam, zmyślałam bajkę za bajką, tylko, żeby go do głosu nie dopuścić ;))) I to działało, słuchał tych moich głupot z zaciekawieniem, Gugisiowi to nie przeszkadzało, bo nie mówiłam głośno i jakoś dawało radę to pogodzić. Może u Was by się udało?

Eee, no to Lecia, nie jest źle. U nas też to nadal się czasem zdarzy, ale młodszy na tyle duży, że zasypia potwornie mocno i ma w nosie, co dokoła się dzieje. Ale zdarza się. W drugą stronę czasem też, bo mały się jeszcze budzi na karmienie i zawodzi, zawodzi, a brat obok śpi. Ale jakoś się dostroili i nie budzą się nawzajem. Zobaczysz, później będzie naprawdę lajt.

_Fragile_: Coś mi jeszcze do głowy przyszło, coś co Dii radziłam jak miała problem z usypianiem Madzi. Możesz opowiadać szeptem bajkę usypiając noworodzia? One lubią nasz głos, działa na nie kojąco

O właśnie, przecież my też tak robiliśmy. Tzn. trochę inaczej, bo ja z młodszą przy piersi czytałam starszej książki i dzięki temu ona była cicho, bo słuchała

hydro a to czasem cała rodzina nie musi się "odrobaczyć"? Bo zrozumiałam, że tylko dziewczyny biorą leki?

Ja też się obawiam wieczorów, kapania i kładzenia dwójki spać, zwłaszcza,że mąż 5 wieczorów będzie poza domem w pracy. Na początek będzie mama do pomocy, ale później zostajemy sami, bez nikogo z rodziny, kto mógłby w razie wu podskoczyć, ale chyba jakoś to ogarniemy ;)

akirka: Bo zrozumiałam, że tylko dziewczyny biorą leki?

Nie, wszyscy bierzemy. Nieprecyzyjnie się wyraziłam. Wieczorem łyknęliśmy, dzisiaj dzień szorowania, jak się cieszę...

_hydro_: dzisiaj dzień szorowania, jak się cieszę...

A wyobraższ sobie, że ja tak szorowałam wielokrotnie, bo mi te leki u dzieciaka owsików wybić nie chciały???? Za trzecim razem jak ujrzałam robala to chciałam się zabić

Dla oporniaków takich jak Dawidek polecam po kuracji dobić pasożyty citroseptem. Podawałam 2x dziennie 1 kroplę na 2 kg ciała dziecka. I pomogło dobic niedobitki. Juz długo jesteśmy bez robactwa. Co jakiś czas robię mu kurację citroseptem, tak dla pewności. To nie szkodzi, bo naturalny suplement jest. Wzmacnia odporność i działa na przeziębienia, więc podaję...

dżasti: Wiecie, ja też kiedyś jako dziecko miałam owsiki. I moja mama nawet nic z tym nie robiła.

Ja też miałam, ale mama podała jedną dawkę leku, potem powtórzyła i było po owsikach ;) Szorowania też nie było, jedynie wygotowanie pościeli i odkurzanie dywanów ...

Ale moja mama mi opowiadała, że jak ona była mała, to owsików się nie leczyło inwazje były tak wielkie, że nie będę Wam tu szczegółów opisywać, ale fakt, faktów w końcu z tych owsików wyrosła...

U nas nieleczenie odpada, bo Dawidek ma silną reakcję alergiczną na toksyny owsików. Ma taką wysypkę, że do krwi się drapie. Ma na brzuszku nawet bliznę z tego tytułu...

A z ciekawostek to Wam powiem, że ludzie z czasów wojny, byli tak zarobaczeni, że po śmierci wszystko wychodziło na zewnątrz (nie u wszystkich oczywiście), ale moja babcia, gdy żyła opowiadała o tym. Z tym, że babcia nie skojarzyła tego z pasożytami, tylko uważała, że to jakieś mady były, które na pewno wcześniej dostały się do organizmu i zżerały człowieka od wewnątrz :P Tiaaaaa ;)

Dzięki, też już doczytałam o tym. Szaleć nie będę, pościel, ręczniki, bielizna w 90 stopniach, a reszta normalnym trybem. Skoro to cholerstwo jest w kurzu, to znaczy, że place zabaw by trzeba dezynfekować i takie tam. Nikt tego nie robi oczywiście, a jednak tak z marszu nikt owsików nie łapie. Ja podejrzewam, że u nas się wzięło stąd, że H. miała fazę na obgryzanie paznokci, łapy ciągle do buzi wędrowały bez zastanowienia. No, to oby teraz z górki

Ja za pierwszym razem tez jak zwykle... Ale jak zobaczyłam że dziecko nadal ma owsiki, to zarzucałam sobie, że to przeze mnie ;(. Potem juz szorowałam jak robot :P :P :P
Teraz jedyne co mi zostało, to jak widzę, że moja mama podaje dziecku memu coś do jedzenia uprzednio nie umywszy sobie i jemu rąk to mnie trzęsie...

Wiem, że może ktoś mi zarzuci, że przesadzam, ale dla mnie owsiki to horror jakiś, ponieważ nie mogłam ich sporo czasu wybić...

madziik1983: A dzisiaj na spacerze wozek nam sie rozpadl...

To znak ;)
Że pora odwózkowić synka ;)

moze glupie pytanie.... ale skad wiadomo ze dziecko ma owsiki?

Itlina
moje dziecko mialo podrapane posladki. Myslalam najpierw ze to jakies uczulenie na proszek czy cos. A to objaw owsicy byl

U nas było tak:
- niespokojny sen
- zgrzytanie zębami
- bóle brzucha
- apetyty na słodycze
- młodsza miała szorstką wysypkę na rękach i nogach
- starsza podrapany tyłek
- obie miały zielonkawe upławy
Także jak przypadkiem jeszcze robala wypatrzyłam któregoś wieczora, to wszystko stało się jasne.

monia-my mielismy ekg rok temu i maly tak histeryzował, ze leżal na mnie, i dopiero się dal podpiąć..a tak to nie dało rady..a na echu też płakał.ale to co miala sprawdzić to sprawdzila. i w wypisie mam na wynikach z badan, że dziecko niespokojne (płacz)..
kurczę,mój też ma podrapane pośladki, też myślałam o alergii, ale teraz to już nie wiem :( ale zwierzęta w domu są :( musze poczytac o tym gdzies i zgłębic temat..

Monia- moj by sobie chyba nie dal.. mierzenie temperatury to juz sukces ha ha ;) ALe musza byc bajki i musze opowiadac co sie ciekawego dzieje na ekranie :)

Agat, mój Dawidek w wieku Twojej Amelki już sobie ładnie dawał, ale to tylko dlatego, że pobyt w szpitalu go do tego zmusił. Obecnie nawet sam sobie katar odciaga :P, sam inhaluje, itp... Ale to EKG może być dla niego jednak zbyt ingerujące w jego ciało hihihih. No, ale zobaczymy...

Chyba nie znam dziecka, gdzie katarek by nie był traumą ;)
Ja już go chciałam w kibel wrzucic, ale on był tak zawalony smarkami, tak niedrożny, że spróbowałam. Nic to nie pomogło... Teraz sam mówi, że musi wysmarkac nosek i bierze rurę, katarek, montuje i juz ;)

Jejku, dziewczyny Wy tu o mierzeniu temp a my jutro laparoskopię mamy w sprawie zaginionego jajeczka... Jak sobie pomyślę o tym to nie ogarniam ze strachu. Łącznie z myślami czarnymi jak noc. To normalne? Umieram po prostu...
PS. U nas mierzenie temp tylko bezdotykowym i w odwracaniu głowy

Ja młodą sadzam na kolana, termometr pod pachę, przytulam i mierzymy. Naturalnie mało wychowawczo zwykle oglądamy teledyski dziecięcych piosenek nie powiem żeby siedziała super spokojnie ale na czas mierzenia wystarczy

Gosia ja bym umarła ze strachu razy milion, ale wszystko pójdzie dobrze, zobaczysz

Gosiu, trzymaj się :) Będzie dobrze :) Myślami jestem z Wami :) Ściskam :)